محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827594922
قاری مشهدی: مرده و زنده را در کامیون می ریختند
واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ: حمید شاکرنژاد گفت:تشنگی کم کم حالت مرگ ایجاد کرد؛ طوری که همه خودمان را برای مردن آماده کرده بودیم. همه در شرایط مشابه بودیم و کسی نبود که چنین احساسی نداشته باشد؛ برخی ها خودشان را کنترل کردند اما بعضی نه .به گزارش بلاغ ، روزنامه شهرآرا گفتگوی اختصاصی با قاری جوان مشهدی حاج حمید شاکرنژاد انجام داده است که از شاهدان عینی فاجعه منا بوده است. متن این مصاحبه را در ادامه می توانید مطالعه کنید. چه ساعتی این اتفاق افتاد؟ مشعرالحرام، محلی است میان عرفات و منا که حجاج باید بعد از غروب شرعی روز عرفه یعنی پس از پایان وقوف اختیاری در عرفات به آن سمت حرکت کنند و از آن وقت تا طلوع آفتاب روز دهم ذی الحجه همان روز، اعمال مخصوص این مکان را به جا آورند. ما همان جا توقفی داشتیم. ساعت ٨صبح بود که همراه با برخی قاریان حرکت کردیم به سمت رمی جمرات تا اعمال حج را انجام دهیم. ازدحام در این مکان تاحدی عادی هست اما نه به اندازه ای که همان اول وقت احساس شود.پس از طی مقداری از مسیر، چند مرتبه جمعیت متوقف شد و دیگر حرکت نکرد؛ طوری که همه ایستاده بودند. مسیر عبور قفل شد و دیگر تکان نخورد. شدت ازدحام به اندازه ای بود که دیگر نه می شد یک قدم جلو رفت و نه به عقب برگشت. وضع بسیار اسفناکی به وجود آمد؛ نه آب بود و نه اکسیژن که نفس بکشیم. یعنی نیم ساعت در این حالت متوقف شده بودید؟ اگر الان اینجا حضور داشتید، متوجه می شدید که یک ربع ساعت هم نمی توان هوا را تحمل کرد. حتی در حالتی که راه می روید، اذیت می شوید؛ چه رسد به اینکه در جایی با ازدحام جمعیت ثابت بمانید؛ گویی زمان هزار برابر می شود. واکنش حجاجی که در این شرایط گیر کرده بودند، در این لحظات چگونه بود؟ کم کم موجی از وحشت و حالت مرگ بین مردم ایجاد شد. ابتدا فکر می کردیم که راه باز می شود اما فشاری که روی قفسه سینه وارد می شد و بی اکسیژنی، ترس و وحشت مردم را افزایش داد. ترس از مرگ باعث شده بود برخی از حجاج واکنش های خاصی نشان دهند؛ برخی با نفس های بریده فریاد می زدند و به دنبال راه گریز بودند. یعنی هیچ راه فراری نبود؟ واقعا هیچ راهی نبود. نمی خواهم درباره کار دولت عربستان قضاوت کنم اما اگر ١٠ متر جلوتر از مکانی را که مسدود کرده بودند، می بستند راه فرار و گریزی به وجود می آمد. با شرایطی که ایجاد کرده بودند، نمی شد هیچ واکنشی نشان داد. تشنگی کم کم حالت مرگ ایجاد کرد؛ طوری که همه خودمان را برای مردن آماده کرده بودیم. همه در شرایط مشابه بودیم و کسی نبود که چنین احساسی نداشته باشد؛ برخی ها خودشان را کنترل کردند اما بعضی نه . همین که پلیس اعلام کرد باید سر جایتان بایستید، عده ای به خصوص آفریقایی ها تصمیم به نجات خود گرفتند و با هل دادن دیگران و به قصد هجوم بردن به سمت چادرها و بالارفتن از آن ها، استرس را در مردم بیشتر کردند. در این بین عده زیادی زیر دست و پا له شدند. در خبرها و عکس ها می بینیم که مردم روی هم ریخته شده اند. بله؛ من جلو بودم و می دیدم جمعیت روی هم می ریزند و له می شوند و جنازه ها زیاد می شود. جا کم بود؛ درنتیجه به محضی که اولی می افتاد، عده زیادی روی او می افتادند. فردی را دیدم که آن قدر له شده بود که تمام روده و معده و شکمش بیرون ریخته بود. خودتان هم روی زمین افتادید؟ تاحدی فشار جمعیت را تحمل کردم اما کم کم احساس کردم که قلبم دارد می ایستد. در آن شرایط آدم فکر می کند مرگ سراغش نمی آید و هنوز امیدوار است. به مرور زمان، نفسم بند آمد و قلبم کند زد. داشتم با خدا صحبت می کردم. دیدم باید تسلیم شوم؛ همه اطرافیانی که مردند، مثل من آدم بودند. دست و پایم می لرزید. چطور نجات پیدا کردید؟ واقعیتش این است که دیدم اگر بخواهم درکنار جمعیت ثابت بایستم، با سختی و نفس تنگی خواهم مرد. می دیدم جمعیت زیادی جلویم دارند می میرند و جان می دهند. گفتم خدایا اگر قرار است بمیرم، بگذار راحت بمیرم. بین جمعیت افتادم و اشهدم را گفتم. دیگر نفهمیدم چه شد. صدای آمبولانس ها را می شنیدم. دراز کشیده بودم که یک نفر گفت اشهدت را بگو. افرادی رویم آب می ریختند تا از آن حالت گیجی درآمدم. بعد به سمت بیمارستان ایرانی ها رفتم و بعد از تنفس مصنوعی، سعی کردند بدنم را خنک کنند. چطور آمبولانس ها راه را باز کردند ؟ خیلی دیر آمدند؛ وقتی که عده ای مرده یا در حال جان دادن بودند. شنیدیم که این طور نبوده که فقط افراد مسن یا سالمند جان خود را از دست دهند و عده زیادی هم جوان بوده اند. درست است؟ شرایط طوری نبود که جوان و پیر بشناسد؛ وقتی اکسیژن نباشد، جوان و پیر نمی بینید. یعنی شرایط جسمی هیچ تاثیری نداشت. اکسیژن که نرسد، جان فرد را می گیرد. دولت عربستان ادعا کرده است این اتفاق به دلیل بی نظمی آفریقایی ها بوده است. قطعا تقصیر خود دولت عربستان است؛ چرا که راه را در جایی بستند که هیچ گریزی از آن نبود. من به عنوان یک شاهد عینی که نزدیک این فاجعه بودم، می توانم بگویم نصف بیشتر افرادی که نابود شدند، به خاطر این بود که آب به آن ها نرسید. اگر آن هلیکوپترهایی که بالای سر حجاج می چرخیدند، مقداری آب روی مردم می ریختند، شوک بدن برطرف می شد و به حال عادی بر می گشتیم. قطعا عده زیادی از بی حالی مردند. یعنی یک نفر در کنارتان جان می داد و هیچ کاری از دستتان بر نمی آمد؟ توانستم چهار یا پنج نفر را نجات دهم یعنی در لحظه ای که بی حال می شدند و داشتند می افتادند، سعی می کردم نگهشان دارم. حتی آن هایی را که حال نداشتند، نگه می داشتم اما بیشتر از آن کاری نتوانستم بکنم؛ چون قلب خودم هم داشت از کار می افتاد. یعنی هر کس که خونسردی خود را بیشتر حفظ می کرد، امکان زنده بودنش بیشتر می شد؟ رعب و وحشتی در بین بود که استرس را مساوی با مرگ می کرد. به جایی رسیدم که فقط دنبال یک جای خالی بودم تا راحت جان بدهم. فقط لطف خدا بود که نجات پیدا کردم. آیا تعداد جان باختگان مرد بیشتر از زن هاست؟ قرار بود اول مردها برای انجام اعمال بروند و بعد خانم ها اما کمی از خانم ها هم زود راه افتاده بودند. الحمدلله تا جایی که من می دیدم، خانم ایرانی در اطرافم نبود. عده ای از جان باختگان هم از مشهد و استان خراسان رضوی بوده اند. اطلاع دارید چه تعدادی از حجاج کشته شده مشهدی هستند؟ اطلاع دقیقی ندارم اما با فاصله می دیدم که یک کاروان از خراسان و گیلان در اطرافم بود. وضعیت حمل جنازه ها و زخمی ها چطور بود؟ نمی دانم درست است بگویم یا نه اما خیلی وحشتناک بود. عربستانی ها مرده ها و زنده ها را روی هم می ریختند. چرا در این ماجرا نیروی انتظامات عربستان تا این حد بد عمل کردند؟ امسال به اندازه ای بی نظم بودند که گویی حضور مسلمانان برایشان اهمیتی نداشت. در کشتاری که پنجشنبه انجام شد، به بدترین نحو ممکن عمل کردند. حتی تا ساعت ١٢ شب مشغول جمع آوری جنازه ها بودند. هنوز وضعیت خیلی از ایرانی ها مشخص نیست؛ برخی ها مجهول الهویه هستند و کسی نمی داند گم شده اند یا در بیمارستان ها هستند. خدمات عربستان بسیار ضعیف است . تا جایی که من شنیده ام، نمی گذارند پزشکان ایرانی دخالتی در کارشان داشته باشند. جنازه ها را چطور جمع می کردند؟ خیلی وحشتناک بود. مرده و زنده را با هم در کامیون می ریختند. آمبولانس جواب گو نبود. به جای اینکه ابتدا زنده ها را نجات دهند، همه را روی هم می ریختند . اصلا دنبال این نبودند که بدانند چه کسی زنده و بدنش داغ است. برخی ها شبیه خود من با مقداری آب به حال می آمدند اما با بی مدیریتی آن ها مردند. در جریان افتادنِ جرثقیل یا پنکه شما حضور نداشتید؟ نزدیک نبودم اما خبرش را دارم. مردم به اندازه ای امسال می ترسند که با کوچک ترین صدایی که از اطراف مسجد الحرام می آید و کار ساختمانی انجام می شود، زائران به وحشت می افتند. این استرس، باعث شلوغی جمعیت می شد، به طوری که عده ای دست و پایشان می شکست. دفعه چندمی بود که به حج رفتید؟ بار ششمی بود که آمدم . در ظاهر هیچ موضوع غیرطبیعی ای وجود ندارد اما به طور کلی امسال، نظارت دقیقی صورت نگرفت؛ انگار در عربستان، کمیته کنترل بحران نیست./آ
یکشنبه ، ۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ]
[مشاهده در: www.bloghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها