واضح آرشیو وب فارسی:ره به ری: بورنیک که به معنی محل امن و خوب است، در سال 81 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، اما با این حال تابلویی که اطلاعات آن به رویش ثبت شده باشد در اطرافش وجود ندارد! از طرفی غارنوردانی که شب را در دهانه غار گذرانده اند، زباله ه ...به گزارش گروه۹ اجتماعی “ره به ری”:اگر عکس هایش را بدون هیچ توضیحی ببینید، شاید با خودتان بگوبید این چه کشوری است که چنین جاذبه زیبایی دارد، اما زمانی که پای تان به دهانه غار “بورنیک” برسد، به طور حتم از اینکه کشورتان چنین جاذبه هایی دارد، حیرت زده می شوید. به گزارش ایسنا، هنگامی که از دهانه غار به دشت بورنیک نگاه می کنید، قطعا به یاد انسان های نئاندرتالی می افتید که ۳۰ هزار سال پیش خانه هایشان غارهای سرد آهکی بوده و شاید در طول روز بارها کوه را بالا و پایین می کردند، بدون آنکه از پدیده ای به نام آرتروز خبر داشته باشند. غار “بورنیک” یکی از جاذبه های گردشگری فیروزکوه است که بعد از حدود دو ساعت کوهنوردی به دهانه آن می رسید و بعد از گذشتن از دو دهانه و پایین رفتن از ۱۴۸ پله، به دل تاریک و سرد کوه های فیروزکوه می رسید. اگر کمی سکوت کنید، صدای چکه آب را می شنوید، صدایی که شما را به دنیای طبیعت وصل می کند. این غار از سه تالار عظیم تاقدیسی تشکیل شده. تالار نخست یا بیرونی بورنیک و وجود آثاری از دوره های تاریخی کشف شده در آن، نشان میدهد که از مراکز اصلی زندگی انسانها از دوره غارنشینی به بعد بوده است. بورنیک که به معنی محل امن و خوب است، در سال ۸۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، اما با این حال تابلویی که اطلاعات آن به رویش ثبت شده باشد در اطرافش وجود ندارد! از طرفی غارنوردانی که شب را در دهانه غار گذرانده اند، زباله هایشان را کنار بقایای آتش رها کرده و رفته اند. با این حال خوشبختانه هنوز این غارِ گردشگری به زباله دانی تبدیل نشده است. این غار هم از دست وندال ها در امان نمانده و هر کسی که به آن سر زده، با دیواره نویسی از خودش یادگاری به جا گذاشته است. برای رسیدن به غار بورنیک باید از کوچه باغ های روستای هرانده بگذرید، باغ هایی که سیب های قرمز، کمر شاخه هایش را خم کرده است. شنیدن صدای آب رودخانه ای که از حَبله رود جریان گرفته و خوش و بش با مردم محلی باصفا استرس و دغدغه زندگی شهری را تا ساعت ها از ذهن دور می کند.یکی از روستائیان می گوید: عمده مردم روستای هرانده باغداری و کشاورزی می کنند. اغلب آنها گُل داودی پرورش می دادند و می فروختند، اما چون مقرون به صرفه نبود و هر شاخه را ۴۰ تومان از آنها می خریدند! در حال حاضر کمتر گُل می کارند و بیشتر باغداری می کنند. بسیاری از درختان روستا سوخته یا بریده شده اند. یکی از اهالی روستا درباره درختان سوخته و بریده شده می گوید: به دلیل سم پاشی اشتباه در سال های گذشته، بسیاری از درخت ها خشک شدند و صاحبان آنها مجبور شدند درختان را قطع کنند. در طول مسیر تنها یک باغچه برای استراحت وجود دارد و اگر می خواهید موقع برگشت از غار همانجا ناهار بخورید، باید از قبل با صاحب باغچه تماس بگیرید تا بساط نهار و چای را برایتان فراهم کند. غارنوردی در بورنیک خسته کننده است و برای کودکان و سالمندان مناسب نیست. داخل غار بسیار سرد است و همراه داشتن لباس گرم ضروری است. همچنین نبود چشمه و آب آشامیدنی یکی دیگر از نکاتی است که باید برای رفتن به بورنیک و کوه پیمایی در این منطقه به آن توجه شود و آب به اندازه کافی همراه داشته باشید. غار ۳۰ هزار ساله منبع: ایسنا
یکشنبه ، ۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ره به ری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]