تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816481122
آنها که بچه ندارند و آنها که تک فرزند هستند بخوانند
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>شاید بیشتر ما این جمله را از والدین مان شنیدیم که می گویند: «ما هم سن و سال تو که بودیم، دوتا بچه داشتیم.»به گزارش شفا آنلاین ،جمله ای که در دهه اخیر، با توجه به عدم تمایل بسیاری از جوانان به ازدواج، بیشتر شنیده می شود. اما خیلی چیزها در یک دهه اخیر تغییر کرده است. آن هم آنقدر آهسته و در سکوت که باورش سخت است بپذیریم تا یکی دو دهه پیش پدر و مادرها در سن بیست سالگی فرزند داشتند، در حالی که امروزه، گاه در سن سی و چند سالگی، تازه به فکر بچه دار شدن، می افتند. اما در این سال های اخیر، پدیده ای به نام تک فرزندی ظهور کرده که همین امر موجب کاهش جمعیت جوان در کشور شده است. برخلاف گذشته که خانواده ها داشتن فرزند بیشتر را سرمایه می دانستند امروزه اکثر زوج ها تک فرزندی و یا حتی بی فرزندی را انتخاب می کنند. زوج ها تک فرزندی را ترجیح می دهند زوج هایی که به تک فرزندی معتقدند، ممکن است خودشان را قانع کنند که اداره خانواده ای سه عضوی برای آنها از نظر اقتصادی به صرفه تر است و در ضمن تک فرزندی به آنها این امکان را می دهد که همه وقتشان را صرف تربیت، پرورش و نظارت بر تنها کودک خانواده کنند. تک فرزندها معمولا متکی به خود بار می آیند و یکی یک دانه بودن شان باعث می شود توجه والدین کاملا به آنها معطوف شود. اما در عین حال نبودن کودکی دیگر با اختلاف سنی کم نسبت به آنها در خانواده، سبب می شود دوران کودکی چندان طولانی نداشته باشند و به سرعت وارد دنیای بزرگسالان شوند و همین ورود زودهنگام به دنیای آدم بزرگ ها، در کنار حمایت مالی کامل والدین، شرایطی مناسب را برای پیشرفت اقتصادی این کودکان در بزرگسالی فراهم می کند. طبق آمار ثبت احوال کشور در حال حاضر جمعیت ایران بیش از 78 میلیون نفر است که ترکیب سنی زیر 15 سال 24 درصد، افراد 15 تا 30 سال، 31 درصد، افراد 30 تا 64 سال، 39 درصد، و افراد بالای 64 سال 6 درصد این جمعیت را تشکیل می دهند. از این میان 14 درصد زوج ها به بی فرزندی و 19 درصد آنها به تک فرزندی تمایل دارند. در گذشته والدین به علت نیاز نیرو برای کشاورزی و دامپروری به داشتن فرزند بیشتر مخصوصا پسر علاقه زیادی داشتند، اما با تغییر سبک زندگی از سنتی به مدرن و وجود مشکلاتی از قبیل مشکلات اقتصادی، دیر ازدواج کردن جوان ها و کمبود وقت، زوج ها تک فرزندی را بیشتر ترجیح می دهند. حبیب الله قاسم زاده، پزشک روانپزشک است که در این باره می گوید: «انتخاب تعداد فرزند ارتباط مستقیم با نگرش، توانمندی و اطلاعات والدین دارد.» او با اشاره به نگرانی افراد برای ساختن زندگی بهتر برای فرزند خود ادامه می دهد: «تعداد فرزند به اقتصاد و سلامت روانی و اجتماعی والدین بستگی دارد. افرادی که امکان مالی آنها کم است و بیشتر وقت خود را به کار بیرون خانه اختصاص می دهند، داشتن یک فرزند را انتخاب می کنند. زوج هایی که تمایل به داشتن یک فرزند دارند، بیشتر وقت خود را به فرزندشان اختصاص می دهند، تمام تلاششان را می کنند تا به خواسته های فرزندشان رسیدگی کنند و بیشتر نیازهایش را برطرف کنند.» قاسم زاده همچنین تصریح کرد: «در این شرایط فرزند سالاری به وجود می آید. این امر سبب خود خواه شدن فرزندان و وابسته شدنشان به پدر و مادر می شود. اما داشتن خواهر یا برادر، به کودک بخشیدن را یاد می دهد و در روند رشد روان فرد بسیار موثر است.» والدینی که بیشتر کار می کنند در پاسخ به این پرسش که چرا خانواده های ایرانی به تک فرزندی روی آورده اند، بیشتر کارشناسان و حتی خود والدین، مشکلات اقتصادی را دلیل اصلی می دانند. چرا که در جامعه ای که والدین در کنار هم برای امرار معاش کار می کنند، رسیدگی به فرزند، کمی دشوار است. از طرف دیگر تمایل زنان به فعالیت های اجتماعی و کسب درآمد افزایش یافته تا بتوانند فرزندانشان را با امکانات بهتری وارد جامعه کنند. با توجه به نظریه های فمنیستی که زنان خانه دار را قربانیان یک گزینه اشتباه می خوانند و آنها را محکوم به عقب ماندگی می دانند، گروهی از زنان به امر اشتغال و تحصیل بیشتر روی آورده اند. این طرز فکر موجب فعالیت بیشتر آنها و رسیدگی کمتر عاطفی به فرزند می شود که باز هم آنها را از داشتن فرزند می هراساند. در گذشته والدین فقط دغدغه برطرف کردن نیازهای اولیه کودک را داشتند و کار کردن پدر به تنهایی کفایت می کرد. در حال حاضر توقع فرزندان بیشتر شده و والدین مجبورند بیشتر فعالیت کنند و کمتر برای فرزندشان وقت بگذارند. غفار تبریزی روانشناس، می گوید: «والدین می خواهند خودشان هم از زندگی بهره ببرند به جای اینکه امکاناتشان را با چند فرزند تقسیم کنند و فرزندان امروز در خواست امکانات بیشتری از والدین دارند. والدین آنقدر برای نیازهای گاه بی مورد فرزند تلاش می کنند که فرصت رسیدگی به خود را ندارند.به همین دلیل زوج های جوان به تک فرزندی روی می آورند.» عوارضی چون فرزندسالاری، بلوغ زودرس شاید در نگاه نخست، تک فرزندی یک پدیده اجتماعی تحسین برانگیز ارزیابی شود که حول محور آن تربیت آسان، توان مالی خانواده در جهت تامین نیازها و از این دست موارد، مورد توجه باشد، اما باید گفت که این پدیده نقاط منفی زیادی را به همراه دارد. مجید ابهری استاد دانشگاه شهید بهشتی، معتقد است: «بیشتر تک فرزندان مشکلات رفتاری دارند و در خانواده روش تربیتی طوری است که آنها را فرزندسالار بارمی آورد. فرزندانی که با این روش بزرگ می شوند، معمولا خودخواه، مغرور و گوشه گیر هستند و روابط اجتماعی را به خوبی یاد نگرفته اند.» این متخصص علوم رفتاری با بیان اینکه تک فرزندی با توجه به فرهنگ جامعه ما مناسب نیست، عنوان می کند: «مهمترین عارضه تک فرزندی، فرزندسالاری است، به گونه ای که پدر و مادر تمام توجه شان به صورت اغراق آمیزی به فرزندشان است و هر خواسته ای که داشته باشد، برآورده می کنند و معمولا کودکان با این روش، لوس خواهند شد و چون خواهر و برادر ندارند، توانایی برقراری ارتباط موثر با دیگران را کمتر یاد می گیرند.» البته در کنار عارضه «فرزندسالاری» در خانواده های تک فرزند، «بلوغ زودرس» نیز از دیگر عوارض این پدیده محسوب می شود. به گفته کارشناسان روانشناسی، فرزند در دوره اولیه کودکی بیشتر نیازمند حضور والدین است. ولی در دومین دوره کودکی اش، نقش همسالان بارزتر می شود و مهارت های زیادی را از آنان می آموزد. حال اگر فرزند تنها باشد، به ناچار باید در کنار بزرگسالان پرورش پیدا کند. در نتیجه او تجربه ای از کودکی و نوجوانی خود نداشته و با بازی ها، کارها و نقش های این گروه سنی آشنا نیست و به یکباره پرشی به دوران مسئولیت پذیری بزرگسالان خواهد داشت. او از لحاظ روحی و روانی، بسیار سریع تر رشد کرده و دنیا را از دید بزرگسالان می بیند. حضور در چنین خانواده ای که فقط شامل افراد بالغ است، سبب بلوغ زودرس کودک می شود. البته به فرزند سالاری و بلوغ زودرس، می توان موارد دیگری مانند کم شدن روابط اجتماعی و عدم جامعه پذیری،کاهش انسجام خانواده و تضعیف شبکه ارتباطی خویشاوندی، را اضافه کرد. این موارد آسیب های شخصی برای تک فرزندان محسوب می شود. تک فرزندی علاوه بر تاثیرات ناخوشایندش بر خانواده، بر جامعه هم تاثیرات نامطلوبی دارد. علی جعفری، روانشناس در این باره می گوید: «به هم خوردن توازن میان شمار زنان و مردان از عواقب تک فرزندی است. چرا که ممکن است بیشتر زوج های جامعه، یک جنس به خصوص را ترجیح دهند و به این ترتیب فراوانی جنس دیگر کاسته می شود که این مشکل در آینده، آنها را با مشکلاتی در زمینه های گوناگون از جمله ازدواج مواجه می کند.» با توجه به شرایط جمعیتی کشور ضروری است که برای حل مسئله کاهش فرزندآوری برنامه ریزی صورت گیرد تا این مشکل تبدیل به بحران جمعیتی نشود. دولت باید با اجرای برنامه ریزی هایی برای تسهیل مشکلات اقتصادی، امر فرزندآوری را برای جوانان هموار کند. برخی از زوج های جوان علاقه زیادی به فرزندآوری دارند، اما به علت ترس از مشکلات اقتصادی و تأمین نیاز آینده فرزند از این مسئله امتناع می کنند. با مروری به دو شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» در دهه های گذشته و «با یه گل بهار نمی شه» در سال های اخیر، باید دید تدابیر آینده برای کنترل جمعیت در کشور، چگونه خواهد بود.
یکشنبه ، ۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها