محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827872472
شامپو برای موهای آسیب دیده!
واضح آرشیو وب فارسی:پارسینه: رو به روی آیینه ایستاده بودم . اطلاعات شامپوی جدیدی که خریده بودم را چک می کردم : For damaged hair برای موهای آسیب دیده !پوزخند زدم به جمله ! زن ها خدای آسیبند . آسیب جزوی از ماست. اون وقت یک شامپوی پیزوری فقط از آسیب مو حرف می زند. اولین باری که گوش هایم را سوراخ کردم یادم هست . تا دوازده سالگی حتی از تصورش رعشه میگرفتم اما در نهایت برای دختر بودن این کار را کردم. همکلاسی هایم همه گوشواره به گوش بودند و من انگار که زن کاملی نبودم.گوش هایم آسیب دیدند . اطمینانی از دلیلش نداشتم. پیش دانشگاهی بودم . ما دوره ی ریاضی بودیم . دخترکان انسانی ما را یک مشت خرخون سر به زیر می پنداشتند و ما آنها را یک مشت عقده یی که با موی رنگ کرده و ابروی برداشته در مدرسه جولان می دهند. با یک مرز باریک و یک ابرو شخصیت هایمان را جدا می کردیم . اما آخر سال تمام ریاضی ها ابرو هایشان را برداشتند. هنوز درد غیر قابل پیش بینی ابروها یادم هست. حالا حس می کردیم زن کاملتری شده باشیم. آسیب تازه حس زن بودگی افزونی به من می داد. هجده سالم بود که به یک مش ساده ی قهوه ای بسنده کردم . بوی دکلره اولین بار بود که به مشامم می خورد. همیشه دلم می خواست از نرم کننده های موی مادرم استفاده کنم اما نمی فهمیدم چرا می گوید به درد من نمیخورند و اینکه مو خشک می شود یعنی چه! شاید 20 سالگی بود که ناخن ها رنگی تر شدند . سوهان به دست شدند و ناخن هایم تراشیده شد. ناخن های سالم و تازه ی من برای بلندتر ماندن خفه شدند زیر خروارها مواد.آسیب تازه ترم انگار زن ترم میکرد. بعد از این هر بار دلم گرفت , هر بار کسی دوستم نداشت , هر بار شکست خوردم که هر بار باعث شد حس کنم نقصی در زندگی ام هست اینطور آموخته بودم که آسیب زدن کاملم می کند. با کمی کرم پودر قوی تر یا شاید سوراخ کردن قسمت تازه یی از گوشم یا مثلا رنگ صورتی به آبی یا آبی به مشکی رنگ تازه ی موهایم بود. من هر بار زخم عمیق را با یک خراش کوچک می پوشاندم. من به آسیب عادت کرده بودم. دیگر موی کز خورده و بند انداختن به نظرم آسیب های احمقانه ای بودند . من دلشکستگی را لمس کرده بودم . اما از جایی به بعد می فهمی آسیب های سطحی کودکی ات نمی تواند زخم های عمیق را لاپوشانی کند. از جایی به بعد همیشه ناقص خواهی ماند . بعد شروع می کنی به برگشتن به کودکی. بی گوشواره با موهای معمولی و ابروهای پرپشت . برمیگردی به زمانی که آسیب برایت انقدر ساده انگارانه نبود و با دل شکستگی یا زخم های دیگرت رو به روی آیینه می ایستی و به شامپویی که نوشته: برای موهای آسیب دیده پوزخند میزنی. حمیده هاشمی
جمعه ، ۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارسینه]
[مشاهده در: www.parsine.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
گوناگون
پربازدیدترینها