واضح آرشیو وب فارسی:بویرنیوز: عباس هلاکویی* – طرح تاسیس سازمان نظام مهندسی ساختمان در ابتدا در سال ۵۲ به منظور سامان دهی ساخت و ساز کشور و ارتقای عمر مفید ساختمان در حد استانداردهای جهانی مطرح شد. دستاورد اجرای قانون نظام مهندسی در ساخت و ساز کشور، کنترل، نظارت ،افزایش کیفیت و مقاومت ساخت و ساز ، افزایش اطمینان فعالان ساخت و ساز به این صنعت و نظامندشدن مهندسان در چارچوب سازمان های نظام مهندسی است همچنین اجرای قوانین و مقررات ساخت و ساز توسط مهندسان نظام مهندسی در این صنعت توانسته موجب افزایش بلندمرتبه سازی در کشور شود بنابراین از زمان تاسیس سازمان های نظام مهندسی در کشور بلندمرتبه سازی توسعه یافت و در شهرستان های کوچک ساختمان های با ارتفاع ۵ طبقه رویت شد. در واقع با تعریف این سازمان ها، هرج و مرج های ایجاد شده در صنعت ساخت و ساز و به هم ریختگی هایی که در بخش سرمایه گذاری در این صنعت دیده می شد تا حدی کاهش یافت. اما اکنون کیفیت ساخت و ساز، عمر مفید ساختمان، اطمینان سرمایه گذاری در صنعت ساخت و ساز تنزل یافته و این تنزل نشان از ضعف قانون نظام مندسی و قانون ساخت و ساز نیست بلکه دستورالعمل ساخت و ساز اصولی در کشور وجود دارد اما همچنان فرهنگ استفاده از قوانین به دلیل وجود مسائل اقتصادی هنوز پایدار نشده است. با صراحت می توان ادعا کرد قانون نظام مهندسی با همتایی خود با قوانین بین المللی نقص ندارد اما فرهنگ مصرف و ضعف مجریان قانون در اجرای آن ساخت و ساز کشور را به چالش و انحراف کشانده است. بیش از ۷۰ درصد دستیابی به اهداف سازمان نظام مهندسی کاهش یافته است امروزه با گذشت دو دهه از تاسیس سازمان های نظام مهندسی و ساختمان کشور در سراسر استان های کشور باید پذیرفت که ضعف های سنگینی متوجه این سازمان های موثر بوده که این ضعف ها از دو ناحیه نشات می گیرد. اول رها کردن این سازمان ها از سوی وزارت راه و شهرسازی است، وزارتخانه ای که خود متولی تاسیس این سازمان ها بوده اکنون به عملکرد آنها بی توجه است. باندبازی، عمل نکردن به وظایف قانونی و اخلاقی، گناهکار جلوه دادن دیگر سازمان ها از مصایب امروز اکثر سازمان های نظام مهندسی است که با بی توجهی وزارت راه و شهرسازی تشدید شده است. متاسفانه عملکرد سازمان های نظام مهندسی نسبت به ۱۰ سال گذشته ضعیف تر شده است که این ضعف ناشی از قانون نیست بلکه ورود اعضای ضعیف، بی تجربه و غیر نخبه در این سازمان ها است. به اعتقاد من فلسفه وجودی تشکیل سازمان نظام مهندسی با نیت خیر بوده و قانون خوبی برای آن تصویب شده اما در این سازمان روند شاخص مدیریتی و ارکان نظام مهندسی همیشه رو به تنزل بوده است. در سازمان های شهرهای کوچک رفتارهای ناشایستی، همچون توبیخ و منحل شدن هیات مدیره ها دیده می شود که باید پرسید آیا این رفتارها شایسته فعالیت های حرفه ای است؟ سازمان های نظام مهندسی به دلیل پررنگ شدن مساله اقتصادی، از مسیر واقعی خود منحرف شده است، بوی پول در نظام مهندسی ها باعث شده تا فرهنگ استفاده از قوانین کمرنگ و افراد ضعیف مدیریت کنند. برای جلوگیری از شیوع این معضل باید از ورود افراد غیرخوشنام به این سازمان قدرتمند جلوگیری شود؛چرا که این افراد با اولویت دادن منافع شخصی به منافع ملی باعث بر هم زدن ساختار نظام مهندسی و انحراف این سازمان و به خطر انداختن سرنوشت اعضای سازمان می شود. مسائل جناحی، اقتصادی، سوءاستفاده های اقتصادی و افراد تازه به دوران رسیده ای که تنها برای کسب پرستیژ وارد این سازمان می شوند و از قدرت، هدف، فرهنگ و هویت سازمان درک درستی ندارند، باعث تضعیف عملکرد سازمان ها شده است. بنابراین با نزدیک شدن زمان هفتمین دوره از انتخابات هیات مدیره های نظام مهندسی باید این حساسیت ایجاد شود تا افراد ناسالم از این سازمان ها خارج و افراد باتجربه قوی ، پایبند به قانون و اخلاق ورود کنند البته ورود افراد سالم نیز بستگی به مدیران ادارات کل راه و شهرسازی استان ها دارد ابتدا اگر هیئت های اجرایی سالم و بدون جناح و باند انتخاب شود می توان خوش بین بود. افراد باسواد متعهد، در بین جامعه مهندسی وجود دارد که به دلیل جو ناسالم و هرج و مرج سازمان های نظام مهندسی حاضر به فعالیت در این سازمان ها نیستند، بنابراین انتخابات باید به گونه ای برگزار شود تا افراد سالمی و تنها با هدف حفظ منافع ملی وارد نظام مهندسی شوند و این سازمان باید از افرادی که به دور از هر جناح سیاسی و باندبازی و دسترسی به درآمدهای کاذب باشند تشکیل شود. * پیشکسوت سازمان نظام مهندسی ساختمان و مدیرعامل قطار شهری خوزستان
جمعه ، ۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بویرنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]