واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری تسنیم: هما فرشته کوچک خرمشهری است که باوجود معلولیت، درکنار دانش آموزان عادی درس می خواند، شاگرد ممتاز است و استعداد هنری اش را با پا به رخ روزگار کشیده است آرزوی هما این است که برای کمک به بچه های معلول پزشک اطفال شود هرچند شغل پدر کفاف درمان او را نمی دهدبه گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمشهر ، سال ها آوازه هما، دختر خردسال خرمشهری در شهر شنیده می شد اما یک اتفاق سبب دیدار ما با این دختر زیبا و بلندهمت شد. او فرزند خرمشهر است، شهر مقاومت، هما هاموری با دشمن درون خود می جنگند و در برابر درد مقاومت می کند، او حالا 12 سال دارد و در جمع ما از آرزوهایش می گوید. هما، کنترلی بر دست هایش ندارد تا به آسمان دراز کند اما قلبی آسمانی دارد و همواره توکلش بر خداست، قلب هما پر از ستاره های امید، عشق به تلاش و بالندگی در فراز و نشیب زندگی است و در نقاشی هایش او را بهتر می توان دید و بهتر شناخت. او از کودکانی است که به ظاهر توان حرکت ندارند، ولی خداوند نیرویی در آن ها نهاده که روح انسان را به تسخیر خود در می آورند، هما نقاشی کشیدن را دوست دارد و کشیدن خانه خدا و تنوع در رنگ ها حالش را بهتر می کند. هما در حال نقاشی با پا هما می گوید بودن در کنار دانش آموزان عادی حس خوبی است، هرچند نمی توانم با آنها بازی کنم اما امروز شاگرد ممتاز کلاسم هستم و این به دلیل اراده و توکل من به خدا و پشتیبانی پدرومادرم بوده است. هما برای ما از آرزوهایش هم می گوید، و عنوان می کند: بزرگ ترین آرزویم ادامه تحصیل است تا بتوانم پزشک اطفال شوم و کودکانی که مانند خودم هستند را درمان کنم. دوست دارم برای یک بار هم شده به مکه، کربلا و مشهدالرضا(ع) بروم. در ابتدا با مادر هما هم کلام می شویم تا برایمان از دختر کوچک و آرزوهای بزرگش بگوید. تسنیم: برای آغاز گفت وگو لطفاً نحوه ابتلا به معلولیت هما خانم را برای ما تشریح کنید. مادر هما: هما فرزند چهارم و کوچک خانواده است؛ دوره جنینی هما همزمان با اتفاقات ناگواری بود که سبب ترس و استرس من ودر نتیجه قطع اکسیژن رسانی به جنین و آسیب و معلولیت هما در هنگام وضع حمل شد. تسنیم: چه زمانی متوجه معلولیت هما شدید؟ برخورد شما با این موضوع چگونه بود؟ مادر هما: پزشک خبر معلولیت هما را به ما داد البته خوشبختانه آسیبی به مغز هما وارد نشده بود و تنها آسیب حرکتی سبب معلولیت دخترم از ناحیه دودست شد. هما تا 7 سالگی نمی توانست حرکت اندام خود را کنترل کند، من و خواهرش بسیار تلاش کردیم تا بتواند بر روی پای خود بایستد، بالاخره توانستیم قلم را در انگشت پای او قرار بدهیم تا بتواند نوشتن را تمرین کند. روزهای سختی بود، امروز وضعیت هما خیلی بهتر از سابق است، من و پدرش همه توان خود را برای توان بخشی به هما صرف کردیم و تلاش خود را هنوزهم ادامه می دهیم و از هیچ قدمی برای بهبودی هما دریغ نمی کنیم. تسنیم: هما چگونه وارد مدرسه عادی شد؟ درباره ارتباطش بادانش آموزان توضیح دهید. مادر هما: هما به تحصیل بادانش آموزان عادی علاقه مند بود، مشاور آموزش و پرورش از هما آزمون هوش گرفت و تشخیص داد که او می تواند در کنار دانش آموزان دیگر تحصیل کند البته به شرطی که من بتوانم از او پشتیبانی و امکانات موردنیازش را فراهم کنم. حضور هما در مدرسه با سختی هایی همراه بود. هما نمی توانست بر روی نیمکت بنشیند روزهای نخست از موکت استفاده می کردیم، بعدها که هوا سردتر شد برای او پتو می بردم، اواخر یک تخته چوب با روکش چرم برای نشستن در کلاس برایش فراهم کردیم. آموزگاران و مسئولان مدرسه توانستند با حضور او در کلاس کنار بیایند و برای او زحمات بسیاری کشیدند؛ به او توجه ویژه کردند، طبیعی است که هما دوست داشت با کودکان هم بازی شود اما نمی توانست؛ برای همین ممتاز بودن در کلاس دلگرمش می کرد. تسنیم: برای درمان معلولیت دستان هما چه اقداماتی انجام دادید؟ مادر هما: دخترم از کودکی تحت نظر پزشک فیزیوتراپ و مربی توان بخشی بود، پزشکان برای به دست آوردن سلامتی دستان هما ابراز امیدواری می کنند. هزینه درمان هما بسیار بالا است و همسر من برای امرارمعاش خانواده و کارهای پزشکی و درمانی هما مسافرکشی می کند، درآمد مسافرکشی کفاف مخارج درمان هما را نمی دهد، برخی از مسئولان شهر نیز به هما توجه دارند اما نیازمند توجه بیشتری هستیم. مشکل ما نداشتن درآمد ثابت است برای همین نمی توانیم برنامه ریزی درستی برای درمان هما انجام دهیم. تسنیم: هزینه های درمانی هما چگونه است؟ مادر هما: ما به دلیل اینکه دفترچه بیمه نداریم هزینه های درمانی برایمان گران تمام می شود و برای هر جلسه درمان و فیزیوتراپی 100 هزار تومان هزینه می کنیم. یکی از مشکلات ما کمبود پزشک متخصص در خرمشهر است برای همین در سفر اخیر خودمان برای درمان هما که به اصفهان رفتیم یک میلیون و 400 هزار تومان هزینه کردیم. نکته ای که توانسته ما را امیدوار کند صحبت پزشکان است که معتقدند با ادامه روند درمان زیر نظر پزشک متخصص اعصاب و روان، سلامت دستان هما باز می گردد. تسنیم: با توجه به اهمیت اطلاع رسانی به مردم از اصحاب رسانه و مطبوعات چه انتظاری دارید؟ مادر هما: خانواده های زیادی فرزندان معلول دارند که به آن ها بی مهری می کنند و یا آن ها را به بهزیستی می بخشند امیدوارم که اطلاع خانواده های معلولین از وضعیت هما مثمر ثمر واقع شود. اصحاب رسانه و مطبوعات در ایجاد فرهنگ نگهداری و برخورد مناسب با معلولین وظیفه دارند، باید به وظایف خودشان عمل کنند، درعین حال باید به کاستی و بی توجهی مسئولین به این قشر از جامعه پرداخته شود تا روزنه امید معلولین روشن بماند. سیاوش جلیلیان مربی نقاشی هما نیز که در این جلسه در منزل دختر خرمشهری می گوید: یک سال پیش مادر هما به انجمن ناشنوایان خرمشهر مراجعه کرد و از ما خواست که یک معلم نقاشی برای تمرین دادن هما معرفی کنیم. در نخستین دیداری که هما را دیدم متوجه هوش و استعدادش شدم و به همین دلیل قبول کردم که به وی نقاشی یاد دهم. مسجد جامع خرمشهر؛ نقاشی هما وی عنوان می کند: علاقه و اشتیاق هما به فرا گرفتن نقاشی به من روحیه می داد و امیدوارم می کرد. من معتقدم با این روحیه و اشتیاقی که هما دارد می تواند سلامتی دستانش را به دست آورد. جلیلیان می گوید: در گذشته هما در کلاس بر روی ویلچر می نشست اما اراده کرد و توانست بعد از مدتی بر روی پاهای خود بایستد و راه برود. هما نقاشی اش را تمرین خط آغاز کرد اما پیشرفتش در این مدت نشان می دهد که در تحصیل می تواند موفق باشد. به گزارش خبرگزاری تسنیم ، از زحمات کلیه عزیزان به ویژه محمد خیاط زاده رئیس جمعیت هلال احمر خرمشهر و سیاوش جلیلیان مربی نقاشی هما که نقطه وصل ما و این خانواده شدند کمال تشکر راداریم. گزارش از محمدرضا عبادی عکس از حسین مویسات
پنجشنبه ، ۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری تسنیم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]