تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820101315
ناتواني غرب در مقابله با تروريسم، دليل حضور نظامي روسيه در دمشق است
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۳۱ شهريور ۱۳۹۴ (۲۰:۲۷ب.ظ)
کارشناس مسائل روسيه در گفت و گو با موج: ناتواني غرب در مقابله با تروريسم، دليل حضور نظامي روسيه در دمشق است موج - گروه اقتصاد سياسي
پس از بروز بحران اوکراين و شکل گيري قدرت نمايي نظامي غرب و روسيه در مقابل يکديگر و تحريم هاي غرب عليه اقتصاد روسيه، اين کشور تاحدي با مشکلات مالي روبرو شد. اما پس از گذشت بيش از يک سال از اين اتفاقات، شاهد هستيم که روسيه نسبت به تحولات دمشق واکنش نشان داد و حضور نظامي خود را در اين کشور تقويت کرد.
در اين رابطه براي آگاهي از اتخاذ سياست هاي اخير مسکو در قبال اروپاي شرقي و سوريه، گفت و گويي با دکتر شعيب بهمن، کارشناس مسائل روسيه، انجام داديم که در ادامه مي خوانيد:
تقابل قدرت روسيه و ايالات متحده در اوکراين و ادامه دار شدن آن، اروپاي شرقي را با چه وضعيتي روبرو خواهد کرد؟
در شرايط فعلي بحران اوکراين به يک بحران دچار انجماد تبديل شده است. به اين معني که در آينده نزديک نه از ابعاد آن کاسته مي شود و نه به ابعاد آن افزوده خواهد شد. از اين رو بحران اوکراين به همين شکل باقي خواهد ماند؛ چرا که بازيگران موثر در اين بحران يعني آمريکا و روسيه، هيچ کدام تمايلي به افزايش تنش در اوکراين ندارند. اما اين بحران باعث نظامي تر شدن شرق اروپا شد. چنانکه کشورهاي اين منطقه که عضو ناتو هم هستند، چه در قالب همکاري با ناتو و چه به صورت توافق هاي دو و يا چدجانبه دست به مانورهاي مشترک زده اند و خواستند به روسيه يادآور شوند که هر گونه توسعه طلبي ارضي اين کشور با واکنش سخت ناتو روبرو خواهد شد.
در مقابل روسيه هم دست به تمرين هاي نظامي گسترده زد. هدف مسکو از اين اقدامات نيز نشان دادن قدرت نظامي و همچنين هشدار به غرب بود که در صورت تهديد منافع ملي اين کشور، با واکنش روسيه مواجه مي شوند.
بنابراين به رغم عدم تغيير شرايط اوکراين، نظامي گري در شرق اروپا افزايش خواهد يافت و اين به دليل رقابت سنتي غرب و روسيه بر سر نفوذ در اين منطقه باز مي گردد.
آيا روسيه هدف ويژه اي در اروپاي شرقي و اوکراين دارد و يا صرفا تحرکات اين کشور توسط رسانه هاي غرب بزرگ نمايي مي شود؟
کشورهايي که در اروپاي شرقي هستند جزو حوزه نفوذ سنتي روس ها محسوب مي شوند و چون سال ها تحت حاکميت اتحاد جماهير شوروي بوده اند، تغيير امنيتي جهت گيري هاي اين کشورها به سوي غرب و عضويت در ساختارهايي همچون ناتو و اتحاديه اروپا، براي مسکو حساسيت برانگيز است. آنها اين مساله را يک تهديد امنيتي تلقي مي کنند و نمي خواهند حوزه هاي سنتي نفوذ خود را از دست بدهند.
از طرفي از دست دادن اين حوزه هاي نفوذ، به معني نزديک شدن يک گام ديگر ناتو و غرب به مرزهاي روسيه است و از اين رو کرملين بارها نگراني خود را در اين خصوص اعلام کرده است، اما اين نگراني ها و تهديدات امنيتي باعث نخواهد شد روسيه دست به توسعه طلبي ارضي بزند و از طريق ابزار نظامي آنها را تحت سلطه در آورد، بلکه روس ها تلاش مي کنند ار روش هاي ديگر فشارهايي وارد کنند تا حوزه هاي نفوذ خود را حفظ کنند و يا کشورهاي اروپاي شرقي را وادار کنند تعادلي را در سياست خارجي خود در پيش بگيرند.
اهداف روسيه از حضور نظامي در سوريه چيست؟
بحث حضور نظامي روسيه در سوريه، بحث جديدي نيست، بلکه اين رابطه به زمان اتحاد جماهير شوروي و رابطه با خاندان اسد در دوره جنگ سرد بر مي گردد. در واقع دولت سوريه يکي از متحدان سنتي شوروي در خاورميانه محسوب مي شود. از اين رو حضور نظاميان روسيه در بندر طرطوس سوريه که امروز نيز شاهد آن هستيم، به همان دوره شوروي بازمي گردد.
در ساليان گذشته نيز بسياري از افسران عالي رتبه سوري در روسيه تعليم ديدند و دمشق نيز هميشه يکي از خريداران و استفاده کنندگان تجهيزات جنگي روسيه بوده است.
از اين رو حضور نظامي روسيه در سوريه جديد نيست اما در طول چهار سال گذشته که سوريه درگير بحران و جنگ داخلي بود، اين حضور بيشتر به چشم آمده و اخيرا که تجهيزات نظامي روسيه به اين کشور فرستاده شده، رسانه ها بيش از پيش به آن حساسيت نشان داده اند.
اما در شرايط کنوني، روسيه در نظر دارد با ارسال کمک هاي لجستيکي به دمشق، توازن قوا در اين کشور را به نفع دولت بشار اسد تغيير دهد و هدف از اين موضوع، مبارزه با تروريسم از يک سو و حمايت از دولت قانوني سوريه از سوي ديگر است.
چرا روسيه بعد از گذشت بيش از چهار سال از جنگ سوريه، تصميم به مداخله مستقيم در اين کشور گرفت؟ آيا رضايت ضمني آمريکا در اين رابطه تاثير داشت؟
نه، چون آمريکايي ها به طور علني هم نسبت به وضعيت موجود ابراز نارضايتي و نگراني کردند. اما در اين رابطه چند عامل تاثيرگذار بود که روسيه در اين بازه زماني چنين تصميمي را اتخاذ کرد: اول اينکه شرايط خاورميانه در حال تغيير است و گروه هاي تروريستي که قبلا فقط در سوريه بودند، امروز وارد عراق شده اند. ضمن آنکه اين تروريست ها ساير کشورها از جمله لبنان را نيز تهديد مي کنند و اين نکته از آن رو براي روس ها اهميت دارد که بخشي از شبه نظاميان فعال در خاورميانه از روسيه و کشورهايي که سابقا تحت حاکميت شوروي بودند، به اين منطقه مهاجرت کرده اند.
طبق برآوردي که خود روس ها دارند، شمار اين افراد چيزي در حدود پنج هزار نفر است. از اين رو بحث صدور تروريسم از سوريه به ساير کشورها از جمله روسيه يک تهديد امنيتي محسوب مي شود. ضمن آنکه شبه نظامياني که از چچن براي جنگ به سوريه رفتند، در داخل روسيه نيز دست به اقدامات تروريستي زدند و خواهان جدايي چچن و قفقاز شمالي شدند.
بر اين اساس نگراني روس ها از تبديل شدن تروريسم سوريه به الگويي براي مردم قفقاز شمالي و ناتواني غرب در چند سال اخير براي مبارزه با آنها، باعث شد مسکو تصميم بگيرد وارد عمل شود.
دليل دوم تحرکات خطرناک غرب و ترکيه در منطقه است. با توجه به افزايش موج مهاجرت به اروپا و ترکيه، دولت آنکارا منطقه حائل و يا پرواز ممنوع را مطرح کرده بود و اگر اين طرح مورد حمايت غرب قرار بگيرد، شرايط توازن قوا در داخل سوريه به هم مي خورد؛ به ويژه آنکه اکنون اروپا با موج گسترده پناهجويان سوري روبرو شده است. از اين رو دولت ترکيه هم در حال اين هشدار به غرب است که اگر اين منطقه حائل ايجاد شده بود، ديگر شاهد وضعيت مهاجران به شکل کنوني نبوديم.
اگر غرب طرح ترکيه را قبول کند، شايد شاهد آنچه در ليبي حادث شد باشيم؛ زيرا در ليبي پس از اعلام منطقه پرواز ممنوع، جنگنده هاي ناتو به پرواز درآمدند و توانستند دولت قذافي را سرنگون کنند. بنابراين مجموع شرايط مذکور، روسيه را مجاب کرد تا براي حضور قدرتمندتر و موثرتر در سوريه وارد عمل شود.
آيا اقدامات روسيه در اروپاي شرقي و سوريه، با قدرت اقتصادي اين کشور هم تراز است؟
واقعيت اين است که همان زماني که روسيه جزو کشورهاي G8 بود، اقتصادش فاصله بسيار زيادي با اقتصاد ساير کشورهاي اين گروه داشت. از اين رو در طول يک سال گذشته که روسيه از G8 اخراج شد و سپس مورد تحريم غرب قرار گرفت، اقتصاد اين کشور آسيب جدي ديد و آن چيزي که در اين ميان اين آسيب را بيشتر کرد، کاهش قيمت نفت در بازار جهاني بود.
لذا اقتصاد روسيه در نگاه اول بايد با بلندپروازي هاي اين کشور در عرصه بين الملل کمي فاصله داشته باشد اما واقعيت اين است که روس ها درصددند تا اين پيام را به غرب بدهند که تحت فشار اقتصادي نيز دست از سياست هاي مستقلانه خود در حوزه سياست خارجي برنخواهند داشت.
گفتگو از: *حسيني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]
-
گوناگون
پربازدیدترینها