تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837688129
سوریه خالی از سکنه می شود
واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: سوری های بسیاری خیابان های شهر بندری ازمیر در ترکیه را لبریز کرده اند در حالی که منتظر جایی در قایق ها هستند که بتوانند خود را با عبور از دریا به یونان برسانند. آنها می گویند پشت این دریا دوستان و اقوامی دارند.به گزارش ذاکرنیوز ،فرار مردم سوریه به موج غیر قابل باور مهاجران و پناهجویان به اروپا دامن می زند و حالا جنگ چهار ساله سوریه به نیروی محرک بزرگترین مهاجرت بشری در این قاره از جنگ جهانی دوم تبدیل می شود." روزنامه واشنگتن پست در گزارشی به بررسی شرایط سوریه و خروج جمعیت از این کشور پرداخته و ادعا کرده است "سوریه در حقیقت دیگر جمعیتی ندارد که مردم بنامد": «نیمی از جمعیت 381 هزار نفری که طی سال جاری برای پناهندگی به اروپا رفته اند، سوری هستند؛ رقمی که دو برابر سال 2014 است و سوری ها را مهمترین جزو تشکیل دهنده موج مهاجران می کند. تداوم موج مهاجرت به مجارستان، اتریش و اسلواکی را مجبور به افزایش کنترل های مرزی کرد آن هم درست زمانی که آلمان با اذعان به اینکه نمی تواند از پس جمعیت میلیونی آوارگان تا پایان سال بربیاید، روند افزایش کنترل مرزی خود را آغاز کرد. در ادامه این گزارش که ایسنا آن را ترجمه کرده است آمده: تشخیص اینکه چه تعداد سوری دیگر در مسیر این مهاجرت قرار دارند، غیر ممکن است اما با تداوم این حرکت به طور قطع تعداد آن ها رو به افزایش است. بنابر گزارش کمیسیونر ارشد آژانس پناهجویان سازمان ملل، 78 درصد کسانی که به وسیله قایق های بادی در ماه ژوئیه خود را به سواحل یونان رسانده بودند از سوریه می آمدند. در میان چهار میلیون تن پناهجو، سوری های بسیاری هستند که از کشورهای همسایه می آ یند اما بسیار دیگری هم هستند که به قول ملیسا فلمینگ، یکی از مقامات آژانس پناهجویان طی "موج جدید مهاجرت" از داخل سوریه و از کشوری ویران می آیند. این ها از کمپ های پناهجویان می گذرند و مستقیم به قصد اروپا می آیند. شاید بتوان گفت سرایت این بحران به اروپا نتیجه سخنان باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا باشد که روزی جنگ سوریه را "جنگ داخلی دیگران" نامید. آوارگان بیشتری در راهند. سوری های بسیاری خیابان های شهر بندری ازمیر در ترکیه را لبریز کرده اند در حالی که منتظر جایی در قایق ها هستند که بتوانند خود را با عبور از دریا به یونان برسانند. آنها می گویند پشت این دریا دوستان و اقوامی دارند. محمد 30 ساله یکی از این پناهجویان است که برای خروج از کشورش آن هم به همراه همسر باردارش در زیر آتش نیروهای مرزی ترکیه کوه ها را از حلب تا ترکیه درنوردیده است: هر کسی را که می شناسم در حال ترک کشور است. مثل این است که سوریه دارد خالی از سکنه می شود! تحلیل گران معتقدند رسیدن به چنین نتیجه ای اجتناب ناپذیر است. سوری ها هم قطعا از انتظار برای پایان یافتن جنگی وحشتناک و بی سابقه ناامید و خسته می شوند. دست کم 250 هزار نفر طی چهار سال طاقت فرسای اخیر، توسط سلاح های شیمیایی، موشک های بالستیک و بمب های خوشه ای در این جنگ جان باخته اند. مردان دو طرف جان خود را در درگیری های پایان ناپذیری در شهرها و روستاها و پایگاه های نظامی از دست داده اند که هیچ پیروزی روشنی نتیجه آن نبوده است. گروه داعش با سر بریدن و سایر مجازات های ظالمانه جان بسیاری را در مناطق تحت کنترلش می گیرد. آمریکا در آن طرف کمپین بمباران هوایی علیه گروه داعش را رهبری می کند اما همواره تمایل کمی به حل جنگ گسترده سوریه نشان داده است؛ جنگی که حالا به نظر می رسد با افزایش حضور نیروهای روسی عمیق تر از پیش خواهد شد. فرد هوف، یکی از مقامات اسبق وزارت خارجه آمریکا که اکنون در شورای آتلانتیک فعالیت می کند، در این باره می گوید: این نتیجه نباید هیچ کسی را متعجب کند چرا که هر یک از مردم سوریه که گزینه ای برای ترک این کشور را دارد و توانایی فیزیکی برای انجام آن را دارد ترجیح می دهد که آن را ترک کند. اما در بین پناهجویان افرادی با ملیت های دیگری هم حضور دارند. آوارگانی از مناطق جنگی چون عراق، افغانستان و سومالی در کنار تعداد کمتری از مهاجران اقتصادی از کشورهایی چون بنگلادش، پاکستان و سنگال نیز در بین این موج آواره ها دیده می شوند. اما در مجموع این سیل مهاجرت، بحران مردمی است که از جنگ در خانه می گریزند و بیش از همه این سوری ها هستند که این موج را ایجاد کرده اند. فلمینگ می گوید: اگر جمعیت سوری های آواره اینقدر نبود ما شاهد چنین موج گسترده ای از مهاجران و آوارگان نبودیم. برای همین است که ما این بحران را بحران پناهجویان و نه بحران مهاجران نامیده ایم. این موج مهاجرت از سوی دیگر با کمبود کمک نیز مواجه شده است. این تنها کمک های حیاتی و اولیه است که به پناهجویانی می رسد که از مناطق جنگ زده به اردن، لبنان، ترکیه و عراق گریخته اند. فلمینگ در ادامه سخنانش می گوید: از زمانی که در سال 2012 این موج مهاجرت آغاز شد، مقامات سازمان ملل مکررا نسبت به نتایج نادیده گرفتن این بحران هشدار می دادند. وی ادامه می دهد: این بحران را سوری ها تنها به این امید طی مدتی تحمل کردند که روزی به خانه هایشان باز می گردند. اما با از بین رفتن این امید و سخت تر شدن شرایط هیچ کس نباید از تعداد گسترده پناهجویان که حاضرند جانشان را برای رسیدن به اروپا بدهند متعجب شود. مصاحبه با سوری های مستقر در ازمیر که منتظر عبور از دریا و رسیدن به یونان هستند نشان می دهد که تعداد بسیار زیادی از آنها از داخل سوریه می آیند. آنها از هر گوشه سوریه آمده اند اما اکثر آنها اهل مناطقی هستند که تحت کنترل دولت یا شورشیان است؛ مناطقی که گفته می شود در مقایسه با بیابان های تحت کنترل داعش جمعیت بیشتری دارد. داستان های غم انگیز آنها در خود ردپایی از جنگی دارد که جهان بیرون آن را نادیده انگاشته است. رمضان محمد 53 ساله که پایش را طی بمبارانی در حلب سال 2012 از دست داده روزهایش را روی یک پتو در خیابان می گذراند در حالی که پس از بارها امتحان و شکست منتظر فرصت دیگری است تا با قایق از آب عبور کند. او می گوید، سوار قایق بادی شدن آن هم با یک پا اصلا آسان نیست و اگر مانند بسیاری دیگر غرق شود قادر نخواهند بود که شنا کنند. اما او از زندگی تنهایی در چادری در کمپ پناهجویان لبنان ناامید شده و امیدوار است که بتواند در اروپا کاری پیدا کند. محمد حسن 33 پس از بازپس گیری شهری در اطراف دمشق توسط نیروهای حزب الله از آن جا به اردوگاه پناهجویان در لبنان می گریزد. او می گوید، دیگر نمی توانسته شاهد این باشد که فرزندانش بدون رفتن به مدرسه بزرگ شوند و برنامه ریزی کرده تا پس از جایگزینی در اروپا فرزندانش را هم به اروپا بیاورد. محمد حسن می گوید: همسرم از من خواست بروم تا شاید فرزندانمان بتوانند تحصیل کنند. اکثر افرادی که پای در این سفر می گذارند مرد هستند؛ سوری ها ترجیح داده اند پسران و پدران را به این سفر خطرناک بفرستند و بعدتر با مشخص شدن وضعیت اقامت بتوانند خانواده خود را نیز به جایی ببرند. اما بسیاری از آنها جوان و مجرد هستند، کسانی که می دانند اگر نمی گریختند مجبور به جنگ می شدند. صالح 24 ساله و دوستش عبدالقادر 27 ساله سربازان ارتش سوریه بودند که پس از دست یافتن شورشیان به پایگاهشان در استان ادلب پا به فرار گذاشته اند. آنها توانسته اند فرار کنند اما احساس می کنند دولتشان با نفرستادن منابع و تجهیزات به پایگاهشان آنها را نادیده گرفته است. صالح می گوید: ما با حکومت بودیم اما زمانی که آنها برای دفاع از ما نیامدند ما هم تصمیم به فرار گرفتیم. از آن زمان این دو سرباز در فرار هستند و با انجام کارهای موقت اکنون پول لازم برای سفرشان را درآورده اند. مرد 24 ساله ای که هفته گذشته از دمشق گریخته و امیدوار است بتواند تحصیلاتش در رشته حقوق را در آلمان از سر بگیرد، می گوید: سوری ها دیگر از سیاست خسته شده اند. او سال 2013 در کنار گروه های دولتی می جنگیده اما ماه گذشته پس از اینکه وی را برای پیوستن به ارتش احضار کردند از سوریه گریخته است. این بخشی از سیاست های جدیدی است که طی آن تمامی افرادی که در جنگ حضور ندارند برای افزایش نیروهای ارتش فراخوانده می شوند. فرد دیگری به نام بشیر می گوید: اکثر سوری ها اکنون متوجه شده اند که جنگ بی فایده است. ما نمی دانیم که چه کسی پیروز می شود و آن ها هنوز در حال کشتن یکدیگر هستند. کمی آن سوتر گروهی از مردان روی حصیر نشسته اند؛ مردانی که در کنار شورشیان جنگیده اند و از استان جنوبی درعا، محل آغاز تحولات 2011 و بعدتر جنگ آمده اند. سفر 500 مایلی آنها در حالی مسیری هشت روزه در طول سوریه و عبور از جبهه های متعدد با راهنمایی قاچاقچیان بوده است که از هر چالشی که می توانند در آینده با آن مواجه شوند، سخت تر و خطرناک تر بوده است. گروه بعدی از استان های بیابانی شرقی کشور که تحت کنترل داعش است، گذشته اند؛ مسیری که شبه نظامیان معمولا کاروان قاچاقچیان را متوقف و از مسافران بازجویی می کنند و هر کس که مظنون به همکاری با "ارتش آزاد سوریه" باشد و همچنین افراد متخصصی چون پزشکان و وکلا را به اسارت می برند. افرادی که بازداشت می شوند به "ندامتگاه" برده می شوند. ایهام 38 ساله این را می گوید، او که با وجود تهدید به شکنجه هم به همکاری با شورشیان اعتراف نکرده در عوض دوستش پس از اعتراف از او جدا شده است. ابوحمزه، یکی دیگر از اعضای شورشیان سوریه که اخیرا درعا را ترک کرده، می گوید: من هر آنچه که داشتم را برای رسیدن به اینجا فروختم، یخچالم، تختم، هر چیزی. ابوحمزه و همراهانش پس از پیدا کردن راهبر و مسیر، چند روز از سوی نیروهای گارد ترکیه نگهداشته شدند در حالی که مکررا از آنها خواسته می شده که باز گردند. در نهایت یکی از همراهان او تسلیم می شود و به خانه باز می گردد. سایر آنها توانستند تحمل کنند و اکنون شادمان در زیر درختی در خیابان های ازمیر زندگی می کنند در حالی که چشمانشان به دنبال قاچاقچی یا راهبری است که آنها را به یونان برساند.»
سه شنبه ، ۳۱شهریور۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[مشاهده در: www.zakernews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها