تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816455260
می دانی بالاترین لذت عیش دنیا چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: از حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام پرسیدند که بالاترین لذت و عیش دنیا چیست؟ فرمود: وسعت خانه و کثرت دوستان.
معنای ساده زیستی این نیست که آدمی از کمترین امکانات و امکانات اولیه زندگی خود و خانواده اش را محروم کند.خداوند متعال برای بنده ی مۆمنش، عزت، توانمندی، فراخ و راحتی خواسته است، نه فقر، بدبختی و فلاکت. پس بدیهی است که همسر خوب، خانه ی بزرگ و مرکب خوب برای مۆمن نعمت و البته برای دیگران می تواند موجب نقمت و گمراهی باشد. همین قید «مۆمن»، یعنی کسی که تقوا دارد و حدود و ثغور و شأن ایمان و بندگی را رعایت می نماید.در بیانی حضرت امام صادق (علیه السلام) می فرماید: از سعادت انسان وسعت خانه است. و از آن حضرت: وسعت خانه موجب راحت و آسایش مۆمن می باشد. از حضرت موسی بن جعفر پرسیدند که بالاترین لذت و عیش دنیا چیست؟ فرمود: وسعت خانه و کثرت دوستان. و نیز فرمود: عیش و لذت در وسعت خانه و خوبی خدمتگزاران است. چهار چیز از سعادت است و چهار چیز از شقاوت، اما چهار چیزی که از سعادت است: زن صالح، خانه وسیع، همسایه خوب و مرکب راهوار، و چهار چیزی که از بدبختی است: همسایه بد، زن بد، خانه تنگ و مرکب بد.پیغمبر اکرم (صلی الله و علیه وآله) فرمود: از سعادت مرد همسر صالح، خانه وسیع، مرکب راهوار و فرزند صالح می باشد. از امیرمۆمنان (علیه السلام): برای هر چیزی شرفی است، و شرف خانه وسعت صحن خانه و معاشران و آمیزش کنندگان صالح می باشد، و برای خانه برکتی است و برکت آن خوب بودن مکان آن و وسعت صحن و خوبی همسایگان آن است. پیغمبر (صلی الله و علیه وآله) فرمود: چهار چیز از سعادت است و چهار چیز از شقاوت، اما چهار چیزی که از سعادت است: زن صالح، خانه وسیع، همسایه خوب و مرکب راهوار، و چهار چیزی که از بدبختی است: همسایه بد، زن بد، خانه تنگ و مرکب بد. (منبع روایات:مکارم الأخلاق / ترجمه میرباقری، ج1، ص 237 و 238.)معنای فراخی و بزرگی خانه ، اسراف نیستمعنای این احادیثی که پیرامون فراخی و بزرگی خانه این نیست که کسی قصر و کاخ و خانه ی چند میلیاردی بسازد یا بخرد و بگوید حدیث داریم که خانه ی بزرگ نعمت است و ...، یا حتماً مرسدس، الگانس، فراری، پورشه و خودروهای انگشت نما بخرد و بگوید حدیث داریم که مرکب خوب نعمت است! این خود فریبی است و طبق صریح احادیث: خداوند متعال راجع به بهشتش گول نمی خورد.دقت شود که این حدیث، تنها حدیث وارده نیست که نتوان حدود و ثغور آن را تشخیص داد. طبق آیات صریح قرآن کریم، اسراف حرام است و خدا مسرفین را دوست ندارد – امر فرموده است که با نخوت و تکبر و خودبزرگ بینی روی زمین راه نروید (یعنی منش و مشیتان چنین نباشد)، دستور به انفاق از اموالی که خدا عطا نموده داده است ... و در حدیث دیگری تصریح شده است: «کَفَی بالمَرء خِزیاً أن یَلبَسَ ثوباً یَشهَرُهُ أو یَرکَبَ دابَّهً تشهَرُهُ» (کافی، ج 6، ص 44)برای رسوایی و خواری انسان همین بس که جامه‌ای بپوشد که او را انگشت نما کند یا مرکبی انگشت نما سوار شود.«ساده زیستی» در مقابل «تجمل گرایی» قرار می گیرد و نه در مقابل رفاه منطقی به حد شأن یک مۆمن در رفع نیازهایش. و همچنین بسیار تأکید شده است که اولاً مراقب باشید که نعمت را به نقمت مبدل نکنید و ثانیاً آن رزق، برکت و زیادتی را بخواهید که موجب خیر دنیا و آخرت شما باشد، نه آن که موجب کوردلی، دنیاگرایی، تجمل گرایی و در نهایت هلاکت شما شود. چنانچه امام باقر علیه السلام دعا می نمودند:«اَللَّهُمَّ ارزُقنى رِزقاً حَلالاً یَكفینى وَ لا تَرزُقنى رِزقاً یُطغینى وَ لا تَبتَلیَنّى بِفَقرٍ اَشقى بِهِ مُضَیِّقاً عَلَىَّ.» (فضائل الشهر الثلاثة، ص 108)خداوندا! مرا روزیِ حلالی بده که کفایتم کند، و روزی ای نده که به طغیانم کشانَد و به فقری گرفتارم نکن که با آن بدبخت شوم و به تنگنا افتم. و حضرت رسول اعظم صلوات الله علیه و آله فرمودند: «مومن حقیقی کسی است که مالش را با مستمندان در میان نهد و درباره مردم انصاف دهد.» (نصایح، صفحه 72)و صدها حدیث و روایت دیگر که حدود و ثغور استفاده از نعمات را به گونه‌ای که مۆمن دچار نخوت، تکبر، انگشت نما شدن، رفاه زدگی، بی دردی، معصیت ... و در یک کلمه «انحراف» نگردد بیان شده است.دقت شود که «ساده زیستی» در مقابل «تجمل گرایی» قرار می گیرد و نه در مقابل رفاه منطقی به حد شأن یک مۆمن در رفع نیازهایش. بدیهی است آن مۆمنی که از راه حلال به سرمایه ای قابل توجه دست یافته است، اما برای عقد و ازدواج فرزند خود مراسم ساده و در شأنی برپا می کند، مصداق ساده زیست است، اما کسی که پول و سرمایه ای هم ندارد، اما از هر کجا که شده پول تهیه می کند تا مراسمی آن چنانی برپا کند یا لباسی آنچنانی، جواهراتی آنچنانی، جهیزیه ای آنچنانی و ... تهیه نماید، تجمل گرا می باشد.پس همسر خوب، خانه ی بزرگ و مرکب خوب برای مۆمن نعمت است و دعا می کنیم خداوند متعال همه ما و از جمله جوانان را از این نعمت [که وقتی از راه حلال به دست آید، نعمت و رزق الهی است]، متنعم گرداند. منابع : تبیان
ایکس شبهه
افکار نیوز
اندیشه قم
دوشنبه 30 شهریور 1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها