تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 23 شهریور 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):همه گناهان گذشته كسى كه از روى ايمان و براى رسيدن به ثواب الهى معتكف شود، آمرزي...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1815369746




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

حكومت علمي امام محمد باقر (ع)


واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: حكومت علمي امام محمد باقر (ع)
دوره زندگاني امام باقر(ع) به دو بخش تقسيم مي‏شود: يك بخش، دوران پيش از امامت است كه بيش از 35 سال است. اين هنگام، دوره امامت پدر پاك نهادش حضرت علي بن الحسين(ع) است. بخش ديگر، 20 سال پس از آن است كه دوره امامت خود آن حضرت است. امام باقر(ع) در اين مدت، حكومت علمي خويش را بنا نهاد و يك ربع قرن با فراخ بالي تمام در دانشگاه دين به تدريس و تعليم پرداخت. آن بزرگوار زندگي را با دانش آميخته و مردم را بيدار و هشيار مي‏ساخت و به آنها حقايق پوشيده دين را مي‏آموخت و تاريخ صدساله اسلام ـ يعني از رحلت پيامبر(ص) تا روزگار خود ـ را براي مردم باز مي‏نمود.  روزگار امام پنجم بستري آماده براي نشر احكام دين و اسلام بود. دولت اموي در پي قيام حسين بن علي(ع) رو به سستي و از هم‏گسيختگي نهاده بود و ايرانيان، كه با وجود فشار حكومت ستمگر اموي، به اهل بيت(ع) عشق مي‏ورزيدند، قيام كردند و بني‌عباس را ياري دادند تا سلطنت بني اميه را از ريشه بركنند. اين هنگام، كه حتي در كوفه امارتي شيعي پديد آمد، براي امام باقر(ع) فرصتي شايسته بود تا چهره زيباي حقايق ديني را از پس پرده‌هاي اوهام و خرافات اموي بيرون آورد و به مردم نشان دهد. همواره كساني بوده‏اند كه از شناخت درست امامان(ع) بازمانده و از روي ناداني و تند روي آنان را داراي مقامي فراتر از مقام حقيقي آنان دانسته‏اند. امام باقر(ع) در رد چنين گماني فرموده است: «اي شيعيان! ميانه روي كنيد تا تند روان از تندروي خويش پشيمان شوند و به شما اقتدا كنند و جويندگان راه حقيقت به شما بپيوندند. » كسي از انصار از امام(ع) پرسيد: «تندروان كيانند» امام(ع) فرمود: «تندروان آنانند كه ما را داراي ويژگي‌ها و جايگاهي مي‏دانند كه خود بدان معتقد نيستيم. چنين كساني از ما نيستند و ما نيز از آنان نيستيم.» ( اصول كافى، ج ۲، ص ۷۵)
بي‏گمان، شهادت امام(ع) در دوران هشام بن عبدالملك رخ داده است. با توجه به برخوردهاي خشن هشام با امام باقر(ع) و دشمني انكارناپذير امويان با خاندان علي(ع) شك نيست كه او در شهادت امام باقر(ع) ـ به گونه‏اي نهاني ـ دست داشته است.



منبع : روزنامه جوان



تاریخ انتشار: ۲۹ شهريور ۱۳۹۴ - ۲۱:۴۰





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن