واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت مهمان:الکساندر کنیازف
چالشهای امنیتی منطقه جدی است/رویکرد اسلامهراسی جواب نخواهد داد
به اعتقاد کارشناس سیاسی روس، چالشهای امنیتی فضای سازمان پیمان امنیت جمعی جدی است ولی رویکرد اسلامهراسی مانع گسترش بحران نخواهد شد.
«الکساندر کنیازف» کارشناس سیاسی روس در یادداشتی اختصاصی که در اختیار خبرنگار خبرگزاری فارس در دوشنبه قرار داد، به بررسی رویکردهای سازمان پیمان امنیت جمعی در بحث مبارزه با چالشهای امنیتی و به خصوص مقابله با گروههای تروریستی و افراطی مذهبی پرداخته است. به باور وی، در متن تحولات اخیر امنیتی تاجیکستان بحث مقابله با تهدیدات گروههای تروریستی و افراطی مذهبی یکی از محورهای اصلی این نشست خواهد بود. کنیازف با اشاره به جدی دانسته شدن خطر افراطگرایی در کشورهای عضو، نوشته است: نکته جالب اینکه رهبران سیاسی و نظامی کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی با این موضوع که رشد و توسعه گروههای افراطی و تروریستی همچنین دلایل قوی داخلی دارد، به طور قاطع مخالف بوده و مشکل را فقط مربوط به نفوذ خارجی میدانند. این صاحبنظر مسائل سیاسی منطقه، بررسی سناریوی تعرض مستقیم طالبان و سایر گروههای مشابه افراطی به قلمرو تاجیکستان و کشورهای دیگر عضو را از دیگر محورهای نشست دوشنبه دانسته است. به نوشته وی، سازمان پیمان امنیت جمعی در رابطه به استفاده از ظرفیتهای خود در قلمرو کشورهای عضو با مشکل مواجه بوده و ادامه این وضعیت به ارتقای نقش امنیتی آن مساعدت نخواهد کرد. با متن کامل یادداشت کارشناس سیاسی روس در زیر آشنا میشوید. نشست سران سازمان پیمان امنیت جمعی در حالی برگزار شد که در 4 سپتامبر گروه متعلق به ژنرال «عبدالحلیم نظرزاده» معاون پیشین وزارت دفاع تاجیکستان به برخی از مراکز امنیتی این کشور حمله برد و سپس با تعدادی از هواداران خود و مقدار زیاد سلاح و مهمات به دره کوهستانی «رامیت» پناه برد و در نهایت نیز طی عملیات سنگین و گسترده ارتش تاجیکستان وی کشته شد. این حادثه از چند منظر قابل بررسی است. به باور بنده، مقابله با تهدیدات گروههای تروریستی و افراطی مذهبی یکی از محورهای اصلی سازمان کشورهای همسود بایستی تبدیل گردد. «نکولای باردوژا» دبیر کل سازمان پیمان امنیت جمعی اعلام کرد که بدون در نظر گرفتن اعضای داعش که این گروه جهت ایجاد پایگاه خود در افغانستان 700 میلیون دلار اختصاص داده است، در عین حال در مرز افغانستان با تاجیکستان بیش از 8 هزار نفر طالب حضور یافتهاند. نکته جالب اینکه رهبران سیاسی و نظامی کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی با این موضوع که رشد و توسعه گروههای افراطی و تروریستی همچنین دلایل قوی داخلی دارد، به طور قاطع مخالف بوده و مشکل را فقط مربوط به نفوذ خارجی میدانند. چنین تمایل طی مدتهای اخیر با توجه به فعالیتهای گروه تروریستی داعش هم در آسیای مرکزی و هم در روسیه تقویت شده و اغلب با بزرگنمایی این «تهدیدات»، فشارهای خود بالای مخالفین داخلی را توجیه میکنند. یکی از دیگر محورهای نشست دوشنبه، بررسی سناریوی تعرض مستقیم طالبان و سایر گروههای مشابه افراطی به قلمرو تاجیکستان و کشورهای دیگر عضو بود. در برابر این موضوع نیز روش فرصتطلبانه را به صراحت میتوان مشاهده کرد چرا که به موضوع رقابت و رویارویی بین گروههای مستقر در افغانستان، منابع مختلف تامین مالی آنها، ترکیب قومی گروههای جداگانه که برای اقدام در کشورهای متبوعشان در نظر گرفته شدهاند، توجه خاصی ظاهر نمیشود. بر این اساس، جهت اصلی فعالیتهای سازمان پیمان امنیت جمعی با بحث تقویت ابزارهای نظامی مقابله با چالشها از راه جلب نیروهای نظامی روسیه (پایگاه 201 در تاجیکستان) و نیروهای جمعی واکنش سریع این سازمان ارتباط خواهد داشت. به نظر میرسد که استفاده از ظرفیتهای مورد اشاره در برخی از کشورهای عضو شامل تاجیکستان و قرقیزستان علیه گروههای مخالف بعید نخواهد بود که در چنین مواردی، توجیه افکار عمومی طرح «تعلق و وابستگی آنها به گروههای تندرو مذهبی و بهخصوص داعش» خواهد بود. بنابر اینکه استفاده از نیروهای سازمان پیمان امنیت جمعی فعلا با موانع قانونی روبه روست، با دامن زدن به بحث اسلامهراسی میتوان اقدامات خود را توجیه کرد. بر اساس چارچوب حقوقی این سازمان، استفاده از نیروهای جمعی واکنش سریع فقط در صورت وجود اتفاق آرای روسای جمهور و سپس تصویب آن از سوی پارلمانهای کشورهای عضو، امکانپذیر میباشد که در حقیقت کاری است بسیار سخت و عملا تا الان غیر قابل تحقق. چرا که به عنوان مثال، بلاروس و ارمنستان از اعزام نیروی نظامی به تاجیکستان جهت حل مسائل آن چه نفعی خواهند داشت و یا قزاقها و قرقیزها با چه توجیهی خود را در جبهه و سنگر جنگ این کشور علیه طرف دیگری قرار دهند؟ معلوم میشود که پتانسیل لازم وجود داشته و نیروی نظامی آموزشدیده نیز کافی است ولی استفاده از آن با مشکل مواجه میباشد. این مسئله طی چندین سال اخیر مورد بحث بوده و به دلایل مختلف و از جمله وجود سیاست خارجی چندبعدی و چندسویه همه کشورهای عضو، تهیه و به کارگیری مکانیسمهای جدید اتفاق نیفتاده است. البته به این نکته نیز باید اشاره شود که مشکل استفاده از نیروهای واکنش سریع سازمان با بحث دیگری نیز ارتباط دارد و آن اینکه کشورهای عضو بایستی در مورد استراتژیک سیاست خارجی مشترک به توافق رسیده و رویکردهای خود در رابطه به مسائل مهم را هماهنگ کنند. در شرایطی که روابط روسیه و غرب تیره شده است، کشورهای عضو به صراحت از بررسی این موضوع فاصله میگیرند. زیرا هر یک از اعضای سازمان به شمول بلاروس و قزاقستان به عنوان نزدیکترین متحدان روسیه ترجیح میدهند که با غرب روابط مستقل داشته باشند. در نهایت اینکه نمیتوان این اطمینان را داشت که در آینده نزدیک شاهد اقدامات هماهنگ اعضا در رابطه به مقابله با تهدیدات خارجی خواهیم بود. بلکه به احتمال قوی اعمال فشارهای بیشتری روی گروههای داخلی با توجیه «ضرورت رویارویی با چالشهای افراطگرایی مذهبی» اتفاق خواهد افتاد که قطعا راه حل مشکل نخواهد بود. انتهای پیام/
94/06/28 - 09:52
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]