واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: خداحافظ همين حالا!
«از نظر من قهرمانی در جامجهانی کار سختی نیست اما اگر آن را از دست بدهیم، من به سفارت کویت که همین نزدیکیهاست، میروم و درخواست پناهندگی میدهم!» اين اظهارنظر فليپه اسكولاري سرمربي برزيل پيش از جامجهاني برزيل اگرچه يك شوخي بود اما موضوع پناهندگي ورزشكاران در جهان امروز، يكي از دغدغههاي كشورهاي مختلف است
نویسنده : سعيد احمديان
«از نظر من قهرمانی در جامجهانی کار سختی نیست اما اگر آن را از دست بدهیم، من به سفارت کویت که همین نزدیکیهاست، میروم و درخواست پناهندگی میدهم!» اين اظهارنظر فليپه اسكولاري سرمربي برزيل پيش از جامجهاني برزيل اگرچه يك شوخي بود اما موضوع پناهندگي ورزشكاران در جهان امروز، يكي از دغدغههاي كشورهاي مختلف است؛ چه كشورهايي كه ميزبان مسابقات هستند و به خاطر پناهنده شدن ورزشكاران ديگر كشورها نگران هستند و چه كشورهايي كه ورزشكارانشان را به مسابقات بينالمللي اعزام ميكنند و بيم آن دارند كه آنها به دلايل مختلف قيد بازگشت را بزنند و پناهنده شوند. البته بيشتر ورزشكاران كشورهاي كمتر توسعهيافته و فقير هستند كه براي داشتن آيندهاي بهتر، به كشورهاي ديگري پناهنده ميشوند.
ورزشكاران آفريقايي ركورد دارند
قاره آفريقا با توجه به وضعيت بحراني اقتصادي آن را ميتوان يكي از قارههايي دانست كه ورزشكاران آن بيشتر از قارههاي ديگر در معرض پناهندگي هستند.رئيس كنفدراسيون دووميداني آفريقا چند سال پيش بود كه نگرانياش را از پناهندگي و تغيير تابعيت دووميدانيكاران قاره سياه به كشورهاي اروپايي و امريكايي مطرح كرده بود. او گفته بود: «ورزشكاران مطرح آفريقايي به دليل اينكه در اين قاره از نظر مالي تأمين نميشوند، ناچار به رقابت در خارج از مرزها هستند. كسب طلاي المپيك توسط يك ورزشكار براي اينكه وي احساس غرور كند، كافي نيست. دولتها بايد قدم جلو بگذارند و آنها را از نظر مالي تأمين كنند. اين يكي از راههايي است كه مانع از مهاجرت ورزشكاران به ديگر قارهها ميشود.» طبق اين گزارش كنيا بيشتر از موضوع پناهندگي ورزشكاران رنج ميبرد و با توجه به استعدادهاي زيادي كه اين كشور در دووميداني دارد، پناهندگي در بين ورزشكارانش امري شايع است.
المپيك فرصتي براي پناهنده شدن
بسیاری از ورزشکاران، بازیهای المپیک را جایگاهی برای مطرح شدن، کسب مدال و در پایان برافراشته شدن پرچم کشور خود در این میادین ورزشی برمیشمارند، اما در این میان ورزشکارانی نیز هستند که سفر به بازیهای المپیک را فرصتی برای پناهندگی و ماندگار شدن در کشور میزبان میدانند.پناهندگی در بازیهای المپیک به یک پدیده تبدیل شده است و به رغم تفاوت در مکانهای پناهندگی اما انگیزه مشترک میان ورزشکاران پناهجو، دستیابی به شرایط زندگی بهتر در کشور میزبان است.در دو دهه اخير المپیک سیدنی استرالیا و پکن در چین تعدادی از ورزشکاران آفریقایی پس از پایان رقابتها از کاروانهای ورزشی کشورهایشان جدا و در آنجا ماندگار شدند. در المپيك لندن نيز كشور انگليس پس از پايان مسابقات، با تعدادی از ورزشکارانی که مایل به بازگشت به کشورهای خود نبودند، روبهرو شد.علاوه بر سه ورزشکار سودانی، هفت ورزشکار کامرونی پس از پایان بازیهای المپیک از وزارت کشور بریتانیا درخواست پناهندگی کردند.همچنین پیش از این سه تن از اعضای کاروان کشور آفریقایی کنگو از جمله مدیر فنی رشته دوومیدانی و نیز مربی رشته بوکس این کشور ماندگار شدن در بریتانیا را به بازگشت به کشور خود ترجیح دادند.حالا در حالي سال آينده شهر ریودوژانیرو میزبان بازیهای المپیک است که در آن قطعاً ستارگان جدیدی به جهان معرفی خواهند شد، اما در عین حال، میزبانی المپیک در برزیل فرصتی دیگر برای برخی ورزشکاران کشورهای فقیری خواهد بود که ماندگار شدن در دیار غربت را به بازگشت به وطن خود ترجیح میدهند.
پديده پناهندگي ورزشكاران آسيايي
البته علاوه بر المپيك، در مسابقات بينالمللي ديگر هم برخي ورزشكاران فرصت را مناسب ميبينند و تقاضاي پناهندگي ميكنند مانند بازیهای مشترکالمنافع که سال گذشته در اسکاتلند برگزار شد و هفت بازیکن تیم راگبی اوگاندا به خانه بازنگشتند. در قاره آسيا هم بازيهاي آسيايي بهترين فرصت براي ورزشكاران كشورهاي فقير آسيايي است كه ترجيح ميدهند ديگر به كشورشان برنگردند. در بازيهاي آسيايي اينچئون سه ورزشکار نپالی حین برگزاری بازیهای آسیایی در کره جنوبی ماندگار شدند و به کشور خود بازنگشتند. این در حالی بود که در سال 2002 نیز در بازیهای آسیایی بوسان بازیکنان نپالی به صورت غیرقانونی در این کشور ماندند. یکی از این ورزشکاران یک فرد 17 ساله به نام آمان پود است که در تیم سپک تاکراي نپال بازی کرده است. بعد از سه شکست تیم نپال در بازیهای آسیایی و هنگام بازگشت تیم به نپال این فرد با پرواز بازگشت به نپال نرفته است.پیش از این نیز دو ورزشکار نپالی در رشته ووشو در اینچئون ناپدید شده بودند. انتقادهای زیادی در نپال نسبت به مسئولان ورزشی این کشور مطرح شد که اجازه دادهاند چنین اتفاقی بیفتد. سفیر نپال در کره جنوبی نیز این اتفاق را یک مشکل دیپلماتیک اعلام کرد و آن را مایه تحقیر جامعه نپال دانسته است. این اولین بار نیست که ورزشکاران نپالی به کره جنوبی پناهنده میشوند. در بازیهای آسیایی بوسان 2002 نیز 18 بازیکن نپال در خاک کره ماندند. نایب رئیس کمیته المپیک نپال در اینباره گفت:«این اتفاقات برای نپال تازگی ندارند و مشکل وخیمی است. دولت و کمیته ملی المپیک نپال باید تمهیداتی برای این مشکل بیندیشند.» يا در نمونهاي ديگر کمیته ملی المپیک افغانستان فوريه ۲۰۱۵ رسماً تأیید کرد که روحالله نیکپا ورزشکار نامدار و مشهور این کشور از دولت نیوزلند درخواست پناهندگی کرده است. گفته شد نیکپا به دلیل موجودیت فساد گسترده اداری و تعصب سیستماتیک در نهادهای ورزشی این کشور، دست به این کار زده و از عضویت تیم ملی تکواندوي افغانستان استعفا داده است. اين در حالي بود كه نیکپا، یکی از موفقترین و پرافتخارترین تکواندوکاران افغانستان بودکه دو مدال برنز از مسابقات المپیک پکن ۲۰۰۸ و لندن ۲۰۱۲ و چندين طلاي جهاني را در كارنامهاش داشت.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۴ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۵:۴۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]