تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871443127
روزنامه آمریکایی: بزرگترین ذی نفع تروریسم برای حل بحران سوریه قابل اعتماد نیست
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: روزنامه آمریکایی: بزرگترین ذی نفع تروریسم برای حل بحران سوریه قابل اعتماد نیست تهران - ایرنا - یک روزنامه آمریکایی روز سه شنبه در گزارشی نوشت: «ولادیمیر پوتین» بزرگ ترین ذی نفع تروریسم است و هرگز برای حل بحران سوریه قابل اعتماد نیست.
روزنامه آمریکایی «نیویورک تایمز» در تحلیلی به قلم «اندرو فوکسال» مدیر مرکز مطالعات روسیه در اندیشکده انجمن هنری جکسون در آمریکا نوشت: سوریه در حال نابود شدن است. جنگ داخلی چهار ساله سوریه، از این کشور ویرانه ساخته است. گروه بی رحم «داعش» بخش های وسیعی از شمال و شرق کشور را در تصرف خود دارد و «بشار اسد» نیز فقط دمشق را به عنوان دژ محکمی حفظ کرده است.قدرت های غربی شامل آمریکا و اروپا هیچ گزینه خوبی برای جنگیدن با داعش ندارند و عملا نیز کاری از دستشان ساخته نیست. تنها گزینه پیش روی آنها این است که برای جنگیدن با جهادی ها یا با «اسد» کار کنند و یا اصلا دور او را خط بکشند و به تنهایی با یک اقدام نظامی با تروریست ها مبارزه کنند.تا به حال حملات هوایی به رهبری آمریکا علیه «داعش» توانسته است تا حدودی جلوی پیشروی های داعش را بگیرد.این گزینه زشت، محصول شکست سیاست های اخیر غرب است. تنها فردی که بیش از سایرین متوجه این واقعیت شده، «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه است.پوتین چهارم سپتامبر - 13 شهریور- اعلام کرد که روسیه در راه مبارزه با داعش، کمک نظامی برای دمشق فرستاده است. این کمکها اخیرا بیشتر هم شده است. او همچنین خواستار تشکیل ائتلافی بین المللی برای مبارزه با تروریسم و افراط گرایی شد.سیاستهای مسکو در قبال سوریه از سال 2010 به اجرا در آمد. اصل و بنیان این سیاست ها، سد کردن راه هرتلاشی است که به رهبری آمریکا برای خلع «اسد» از قدرت در جریان است. روسیه همچنین هدفش آن است که غرب او را به عنوان یک شریک بپذیرد.روسیه که منبعث از اعمالش در اوکراین از سوی غرب منزوی شده است، اینک در تلاش است خود را در مقام یک ناجی غیرمحتمل و یک شریک ضروری علیه افراط گرایی معرفی کند.به دنبال واقعه 11 سپتامبر 2001 میلادی، پوتین نخستین رهبر جهان بود که این واقعه را به «جورج بوش» تسلیت گفت و چند روز بعد نیز وعده حمایت از ائتلاف به رهبری آمریکا علیه طالبان را در افغانستان داد و از سایر کشورها نیز خواست در مبارزه بین المللی با تروریسم به روسیه بپیوندند.نویسنده «نیویورک تایمز» نوشت: اما واقعیت غیر از این است. درحقیقت، تروریسم، موضوع مورد علاقه پوتین است چون این جریان کمک شایانی به قدرت رسیدن وی کرده است.در سال 1999 میلادی و فقط در عرض چند هفته یک سری بمب گذاری در مسکو و سایر شهرهای روسیه اتفاق افتاد و در جریان آن حدود 300 نفر کشته شدند و صدها نفر نیز مجروح شدند. مسوول این حملات، تروریستهای جمهوری چچن در جنوب روسیه معرفی شدند. این حملات که احساسات مردم روسیه را جریحه دار کرد، سلاح خوبی در دستان مسکو شد تا به بهانه آن، جنگ دومش را در چچن به راه اندازد. چند ماه بعد از تهاجم مسکو به چچن، پوتین که در آن هنگام چهره ای ناشناخته در پهنه سیاست روسیه بود و به تازگی به مقام نخست وزیری منصوب شده بود، به ریاست جمهوری رسید. اما گذشت زمان حقایق را آشکار ساخت. مخالفان دولت با استناد به مستنداتی اعلام کردند که بمب گذاری های روسیه کار اداره امنیت فدرال روسیه بوده است و یا دست کم این اداره در این بمب گذاری ها دخالت داشته است.بمب گذاری چهارم هم اتفاق افتاد و کمتر از یک هفته بعد بمب گذاری پنجم در زیرزمین ساختمانی در شهری دیگر در روسیه خنثی شد و بمب گذاران شناسایی و دستگیر شدند. بمب گذاران از تروریست های چچن نبودند، بلکه ماموران اداره امنیت فدرال روسیه بودند.پوتین که خود شخصا رئیس این اداره بود، این حقیقت را که بمب گذاری یک توطئه بوده است که تحت نظارت دولت انجام شد، انکار کرد. این اتفاقات این ظن را تبدیل به یقین کرد که مسکو خود تروریسم را دستکاری می کند تا از منشور آن مقاصدش را دنبال کند.در تصدیق این حقایق، در ماه ژوییه نیز «نووایا گازه تا» یکی از معدود روزنامه های مستقل روسیه نوشت: اداره امنیت فدرال روسیه سیل جهادی ها از شمال قفقاز به سوریه را هدایت می کند و بسیاری از این چچنی ها به داعش پیوسته اند.تحقیقات این روزنامه کشف کرد که اداره امنیت فدرال روسیه یک «مسیر سبز» ایجاد کرده است و از این مسیر افراطی ها را از طریق ترکیه عازم سوریه می کند. چون مسکو خود علاقمند است این افراطی ها را از کشور اخراج کند و به سوریه بفرستد تا در آن کشور بجنگند.در همان ماه، پوتین در تماسی تلفنی با «اوباما» راجع به موضوع سوریه گفت وگو کرد. اوباما هم از این تماس استقبال کرد و آن را فرصتی برای یک گفت و گوی جدی در این موضوع خواند.نیویورک تایمز نوشت: اما اوباما نباید حماقت به خرج دهد. طرح پوتین برای سوریه که «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه اش آن را استادانه برنامه ریزی کرده، شفاف است. طبق این طرح غرب و اعراب که ائتلاف جاری ضد داعش را تشکیل داده اند، باید به نیروهای اسد ملحق شوند و در کنار سایر سربازان کرد، عراقی و ماموران حزب الله بجنگند.امکان دارد روسیه نیز به این ائتلاف بپیوندد. بر اساس این طرح، ائتلاف حکمی هم از شورای امنیت سازمان ملل متحد به دست خواهد آورد و شورش افراطی ها را شکست خواهد داد. سپس روسیه، اسد را به پای میز مذاکره خواهد آورد و بر کار انتقال سیاسی در سوریه نظارت خواهد داشت، با این چشم انداز که اسد در قدرت بماند. پوتین تصمیم دارد در اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل که این ماه برگزار می شود، در خصوص طرح خود سخنرانی کند. هدف غایی پوتین برای نزدیک ساختن روسیه با غرب در امر مبارزه با داعش، هدفش بازتوانی خود است، مشابه همان کاری که بعد از 11 سپتامبر انجام داد.در آن هنگام، پوتین موفق شد غرب را ملزم سازد در واکنش به تهدیدهایی که از ناحیه افغانستان و یا هر جای دیگر احساس می شود، اقدام نظامی کند.رئیس جمهوری روسیه با این شگرد موفق شد همه انتقادهای غرب علیه بی رحمی های روسیه در چچن را بزداید. «کرملین» در این راه، اشتیاق غرب برای همکاری با مسکو را به حساب ضعف غرب گذاشت. پوتین هم با این ذهنیت فکر کرد، می تواند داخل کشور هر کاری دلش بخواهد فارغ از مجازت انجام دهد.این تفکر هنوز وجود دارد و دیگر فقط در روسیه اعمال نمی شود. اگر رویکرد نزدیکی با روسیه ادامه داشته باشد، به تدریج قضیه اوکراین به بوته فراموشی سپرده خواهد شد و در نتیجه تحریم های غرب علیه روسیه هم از اعتبار خواهد افتاد. در آن شرایط غرب هم به صورت تلویحی الحاق کریمه به روسیه و تثبیت حاکمیت مسکو بر شرق اوکراین را به رسمیت خواهد شناخت.در آن موقعیت جدید، روسیه بر نظم جهانی که غرب آن را در پایان جنگ سرد تثبیت کرد، غلبه خواهد کرد و دشمنان آمریکا از چین تا ایران روابطشان را با واشنگتن بازتعریف خواهند کرد.نویسنده نیویورک تایمز توصیه کرد: غرب لازم است همه گزینه هایش برای سوریه از جمله ائتلاف بین المللی با روسیه علیه داعش را مد نظر داشته باشد. در این ائتلاف اگر روسیه مشارکت داده شود بر غرب واجب است که به پوتین اعتماد نداشته باشد و نسبت به صحت اطلاعاتی که مسکو ارائه می دهد، تردید کند و هرگز روی کرملین در مورد اینکه آیا می تواند در راه حل مذاکرات دیپلماتیک برای سوریه کمک کننده، باشد یا نه شک کند.گرجستان و اوکراین، مصادیق عینی هستند و نشان می دهد چنانچه غرب مانعی بر سر راه دیپلماسی قهرآمیز روسیه ایجاد نکند، چه اتفاقی خواهد افتد. ما هرگز نباید به پوتین اجازه دهیم شروط همکاری را به ما دیکته کند. خطر کردن یعنی تکرار اشتباهات گذشته. آساق **1591**1545
24/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها