واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: کمیسیون «برجام» در معرض قضاوت تاریخی-سعید علیخانی* کمیسیون «برجام» بر حسب وظیفه ذاتی اش می بایست تبلور نگاه کارشناسی نمایندگان ملت به توافق سرنوشت ساز هسته ای باشد، اما اکنون چنان که شماری از نمایندگان تصریح کرده اند عملکرد آن در 8 نشست گذشته شائبه هایی را در برخی اذهان به وجود آورده که بیش از جنبه های کارشناسانه، یادآور مسائل معمول در رقابت های سیاسی است به نحوی که گویی تمرکز گفت وگوهایی که اینک بیشتر به مجادله و تنش شباهت دارد، به جای تسهیل در تصمیم گیری نهایی معطوف به منافع ملی، متوجه جبران کاستی هایی است که ممکن است یک جناح سیاسی را در انتخابات سرنوشت ساز آتی دچار مشکل سازد.
احیای مناقشات و اختلافات گذشته و ایجاد فضا برای طرح ادعاهای غیرواقعی از سوی تیم هسته ای سابق نمونه های هشداردهنده ای هستند که توجه بیشتر اعضای کمیسیون به اهداف اصلی تشکیل آن را ضروری می سازد.در ارزیابی دقیق تر ماجرای «برجام» و روند پرونده هسته ای به این نکته مهم باید توجه کرد که ملت و دولت های تأثیرگذار جهان هر کدام در مقاطعی حساس از تاریخ خود، چالشی مهم و سرنوشت ساز را - نظیر آنچه اکنون دولت و ملت ما با آن روبه روست- پیش رو داشته است. از این منظر امروز باید منصفانه این واقعیت غیرقابل انکار را بپذیریم که تا پیش از روی کار آمدن دولت یازدهم روند مذاکرات هسته ای حتی به توافقی بر سر چگونگی حل بحران هسته ای نرسیده بودند و حتی کشورهای حاضر در آن مذاکرات نیز بارها و بارها اذعان داشتند که به فرض حصول توافق، باید راهی برای مشارکت دادن دیگر قدرت های مؤثر بر سرنوشت نهایی مذاکره پیدا کرد.وجه دیگری که در مورد کمیسیون مرتبط با برجام و جلسات آن می بایست مد نظر قرار داد، این است که از یاد نبریم سند برجام سندی سیاسی و مبتنی بر تعهدات داوطلبانه و اعتماد طرفین است و مسیری که اکنون در داخل کشور و از طریق تصویب مجلس پیش روی «برجام» قرار داده شده است، اگر در سنجه شائبه های سیاسی و جناحی قرار گیرد، عملاً تأمین کننده منافع ملی نخواهد بود.نگاه فراگیرتر به این مسأله اما بیشتر واجد الزامات تاریخی است تا مسائل موردی فنی یا سیاسی. به عبارت دیگر اعضای کمیسیون برجام مجلس در این روزها باید به این پرسش اصلی پاسخ دهند که در دوراهی قبول یا قبول نکردن فرآیندی که در هیچ مرحله ای خارج از اراده عالی ترین مقامات نظام نبوده است تعریف نمایندگان مردم از «منافع ملی» چیست و «ایفای نقش قانونی و رسالت تاریخی» منتخبان مردم در انتخاب کدام یک از این دو راه محقق خواهد شد؟ طبیعی است وقتی از مردم سخن می گوییم، منظورمان نه یک واژه معمول و پرکاربرد بر زبان سیاستمداران که مفهومی عینی را مراد کرده ایم که مبنای مشروعیت مجلس است و ذائقه و مطالبات آنان در مسأله هسته ای نیز دست کم در جریان مناظره های مربوط به انتخابات پیشین ریاست جمهوری، چیزی پنهان و نامکشوف نیست.اعضای کمیسیون برجام که مسئولیت سنگین بررسی کارشناسانه «برجام» را برعهده گرفته اند و نیک می دانند که رهبر معظم انقلاب در تازه ترین سخنان خود حاصل کار تیم مذاکره کننده هسته ای را رضایتبخش دانستند، نباید این نکته را از یاد ببرند که مردم بیش از دغدغه های جناحی و سیاسی، دست به گریبان موانع و مشکلات کاملاً واقعی هستند که متأسفانه برخی بی تدبیری های گذشته در حوزه مدیریت اقتصادی در کنار زنجیره ای از مشکلات مربوط به تحریم، تحمل آن را دشوارتر از گذشته کرده است و به همان میزان رفتار و رویکرد منتخبین ملت را نیز با ملاک های موشکافانه تری در افکار عمومی مواجه خواهد ساخت. پرونده هسته ای بعد از 12 سال فراز و فرود، اکنون مراحل سرنوشت سازی را طی می کند که در عین حساسیت و اهمیت، دورنمایی روشن از نتیجه بخش بودن یا بی نتیجه بودن را پیش روی ما گذاشته است بنابراین قضاوت نهایی آیندگان در مورد یکی از دو راهی که پیش روی «برجام» قرار دارد، رابطه ای مستقیم با مسئولیت نمایندگانی خواهد داشت که امروز افتخار و اعتماد لازم برای بیان نظرات خود در این باره را یافته اند. این مسأله آنگاه واجد اهمیت بیشتر می شود که از یاد نبریم در جبهه مقابل، دولت امریکا با آنکه آرای لازم برای وتوی رأی مخالف کنگره را یافته است، همچنان در پی جلب رضایت مخالفان توافق است زیرا آنچه افتخار یک ملت را در ترازوی منصف تاریخ قطعی تر خواهد ساخت، نه غلبه جناحی و سفسطه سیاسی که وحدت نظر بر انتخاب مسیری است که منافع ملی یک کشور را با همراهی بدون شائبه اکثریت ابنای آن محقق می سازد.*تحلیلگر مسائل بین الملل**روزنامه ایران/پنجشنبه نوزدهم شهریور 1394
19/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]