واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: پارتي كه داشته باشي بدون صف نان ميگيري؟!
همه ما سرگرداني و شنيدن جوابهاي سر بالا در ادارات و سازمانهاي دولتي و غيردولتي را تجربه كردهايم و به جرئت ميتوان گفت كه تجربه تلخي است.
نویسنده : مريم ترابي
اينكه ندانيد چه زماني به امور شما رسيدگي ميشود و كارهاي شما مورد عنايت و لطف قرار ميگيرد، شما را حيران و سرگردان ميكند و باعث ميشود به دنبال آشنا يا همان پارتي در آن سازمان بگرديد ولي هميشه اين راه جوابگو نيست و موفق نميشويد پس مجبوريد در صف انتظار بمانيد. همه ما درگير بوروكراسي شدهايم معمولاً تمام افراد جامعه براي يكبار هم كه شده حتماً گذرشان به اداره يا سازمان دولتي افتاده است. حتماً هم در صفهاي طولاني انتظار ماندهاند و حتماً هم درگير سيستم بوروكراسي يا «نظام كاغذ بازي» و «امروز برو فردا بيا» حاكم بر ادارات و سازمانهاي دولتي شدهاند. از نظر ماكس وبر «بوروكراسي نوعي طرح سازماني ايدهآل است كه اختيار قانوني، نظم سلسله مراتبي، عمل كردن بر اساس مستندات و بايگانيها، جدايي كار از زندگي شخصي، آموزش تخصصي، استخدام كاركنان تمام وقت و پيروي از قوانين را در بر ميگيرد». بوروكراسي تعاريف متعددي دارد اما آنچه در حال حاضر در سازمانهاي دولتي ايران نمود دارد، ابعاد منفي بوروكراسي است كه همان زمانبر بودن و طولاني بودن كارهاي اداري است كه باعث شده است نگرش منفي نسبت به اين امر در جامعه ايجاد شود. امروزه از بوروكراسي اغلب به عنوان يك بيماري كه سازمانهاي بزرگ بدان مبتلا هستند ياد ميشود و كاغذبازيهاي بيحد و حصر را به ذهن متبادر ميكند. شيوع پارتيبازي در ادارات بسياري از افراد جامعه براي فرار از سيستم كاغذبازي و تسريع در كار خود به دنبال پيدا كردن افراد آشنا در آن سازمان ميگردند تا بدون معطل شدن در صف انتظار كار خود را انجام دهند و به اين موضوع ميگويند: «پارتيبازي». پارتيبازي، پديدهاي است كه شديداً و به وفور در اكثر سازمانها ديده ميشود. زماني كه امري ناشايست به صورت كثيرالوقوع رخ بدهد، قبح آن از بين ميرود و به تدريج عادي ميشود. اكنون نيز پارتيبازي در سازمانهاي اداري، رسمي و غيررسمي تا حدي شاكله و اساس شده است و كمتر به صلاحيتها توجه ميشود، قوم و خويش بازي در درجه اول قرار گرفته است و همه افراد نسبت به اين موضوع آگاهي دارند. اما اينكه چرا جامعه ما تا اين حد به بيماري پارتيبازي دچار شده موضوعي است كه بايد به طور جدي مورد تحليل و بررسي قرار گيرد. شايد با شناخت عناصر و عوامل ايجاد كننده و تشديدكننده اين بيماري بتوان نسخه جديدي براي آن تجويز كرد. وقتي خودمان به پارتيبازي دامن ميزنيم! اما يكي از مهمترين عواملي كه پارتيبازي را در جامعه رواج ميدهد ذهنيت جامعه از سازمانهاي دولتي است كه ريشه و پيشينه تاريخي دارد. در گذشته ادارات و سازمانهاي ما به شدت درگير كاغذ بازي و بوروكراسيهاي غيرضروري بودهاند، به نحوي كه افراد براي سادهترين كارها مجبور بودند روزهاي زيادي در راهروهاي ادارات حيران و سرگردان باشند، از همين رو تفكر غالب جامعه نسبت به سازمانهاي دولتي همان سازمانهاي ناكارآمد است. بنابراين همه افراد براي پيشپاافتادهترين امور خود قبل از هر كاري به دنبال پارتي و آشنا ميگردند تا بتوانند زودتر به اهداف خود برسند. پارتيبازي تنها به سازمانهاي دولتي ختم نميشود. به قدري ذهنيت بوروكراسي در جامعه غالب شده است كه افراد براي انجام كارهاي غير اداري خود نيز به دنبال پارتي ميگردند. مثلاً براي مراجعه به دكتر يا بيمارستان به دنبال پارتي ميگردند. براي انجام امور بانكي خود، به بانكي مراجعه ميكنند كه در آن آشنا دارند و از اين دست موارد بسيار است، تا جايي كه برخي افراد براي امور بسيار سادهاي مثل خريد از يك فروشگاه يا نانوايي هم به دنبال آشنا و پارتي ميگردند تا مثلاً حتي براي خريد نان هم در صف نايستند! آموزش به كارمندان، پارتيبازي را كاهش ميدهد بدون شك بحث رابطه و پارتيبازي اگر به درستي مورد درمان قرار نگيرد نتيجه آن گسترش فساد و رشوه در جامعه خواهد بود. وجود تبعيضها و سوءاستفادههاي ناروا نتيجه رابطههاي غيررسمي و نادرستي است كه ادارات و سازمانهاي ما به آن دچار هستند، از اينرو لازم و ضروري است كه مسئولان كشور و نهادهاي نظارتي اهتمام بيشتري در درمان اين بيماري داشته باشند. مسئولان دولتي براي رفع اين ذهنيت غلط از جامعه نيز بايد فرهنگسازيهاي لازم را انجام دهند. به طور مثال مديران و مسئولان ادارات به كارمندان خود اين آموزش را ندادهاند كه به مراجعين توضيح بدهند فرايند انجام پرونده او چگونه است و او براي دريافت نتيجه پرونده خود چه مدتي را بايد منتظر بماند، مثلاً دوهفته يا يك ماه. اگر اينگونه باشد فرد مراجعهكننده با اين توضيحات دقيق ديگر تصور نميكند كه اگر پارتي داشته باشد كارش زودتر انجام ميشود. چه با پارتي و چه بيپارتي اين پروسه بايد طي شود. واقعيت اين است كه افراد با پيدا كردن پارتي فقط حق ديگران را پايمال ميكنند. حتماً شما خواننده اين سطور هم در صف انتظار يكي از همين ادارات دولتي ماندهايد و افرادي را ديدهايد كه با آوردن اسم آشناي خود قبل از همه وارد اتاق مربوطه شده و بدون هيچ معطلي كار خود را انجام ميدهند و ميروند. در چنين مواقعي چه حس و حالي پيدا ميكنيد؟ بدون شك ناراحت ميشويد و به بخت بد خود ناسزا ميگوييد؟ قطعاً حس خوشايندي پيدا نميكنيد. حتماً در ذهن خود به دنبال پارتي ميگرديد تا كار شما هم زودتر انجام شود. اما نگاهي به پيرمرد و پيرزن و افراد ديگري كه مانند شما در صف انتظار ماندهاند بيندازيد و منصفانه نگاه كنيد متوجه خواهيد شد كه آيا اين كار درست است؟ مسلماً بيعدالتي خوشايند هيچكس نيست و هيچ فردي آن را تأييد نميكند، بنابراين به گفته امام اول و پيشوايمان توجه كنيم كه فرموده است:«آنچه براى خود دوست ميداري، براي ديگران هم دوست بدار و آنچه براى خود نمىپسندى، براى ديگران هم مپسند.» به نظر ميرسد چنانچه بحث دولت الكترونيك و انجام فعاليتهاي اداري بهصورت الكترونيكي با جديت بيشتري پيگيري شود، تأثير بسزايي در كاهش پارتيبازي و رابطهبازي خواهد داشت. به هر حال چنانچه بتوان فرايندهاي اداري را بهصورت الكترونيكي و تعريف شده در يك پروسه و زمان مشخص انجام داد نه تنها سرگرداني ارباب رجوع در پلهها و طبقات سازمانها و ادارات كاهش خواهد يافت بلكه ديگر شاهد عمل زشت و ناپسند پارتيبازي نيز نخواهيم بود.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۶ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۵:۲۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]