محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828702333
تشخیص فاجعه در شبکه های اجتماعی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تشخیص فاجعه در شبکه های اجتماعی تهران - ایرنا - مهران فرجی روز دوشنبه در ستون یادداشت روزنامه فرهیختگان آورده است : 23 هزار نفر که در بین شان صدها کودک نیز هستند، در کمتر از 9 ماه جان خود را در دریا و در راه رسیدن به اروپا از دست می دهند. کسی حساس نمی شود. هزاران کودک در بمباران های سوریه کشته می شوند. کسی حساس نمی شود. شبکه های اجتماعی تنها، گاهی یک عکس، گاهی یک خبر.
در این مطلب می خوانیم : در یک انفجار در غزه بیش از 10 کودک تکه تکه می شوند، از ابتدای جنگ یمن، بیش از 280 کودک جان شان را از دست می دهند. کسی حساس نمی شود. سه کودک در اثر استنشاق گاز خردل در سوریه، در مقابل دوربین و روی تخت بیمارستان جان می کنند و می میرند. کسی حساس نمی شود. بیش از 11 هزار کودک در سوریه از ابتدای جنگ در این کشور، کشته می شوند. کسی حساس نمی شود. هفت هزار کودک در چهار سال در افغانستان کشته می شوند. کسی حساس نمی شود.ناگهان یک عکس، از جسد کودکی در ساحل، همه را حساس می کند. میلیون ها نفر عکس این کودک را منتشر می کنند، هزاران طرح کشیده می شود، صدها مقام واکنش نشان می دهند. ناگهان چه اتفاقی می افتد؟ آیا آن 11 هزار کودک قبلی کودک نبودند؟ آیا دیگران انسان نبودند؟ این همان مرگ عدالت در شبکه های اجتماعی است. گرچه باید گفت به لطف همین شبکه های اجتماعی و انتشار تصاویری از جنایات و حوادث هولناک، جهان، از حوادثی تلخ خبردار می شود، موضوع عکس یک بسیاری از رسانه های جهان می شود و به سیاستمداران برای حل بحران فشار می آورد، اما چرا چند سال جنگ و جنایت و فاجعه، کسی را هرگز تا این حد حساس نکرده بود؟آیا این مردم هستند که تشخیص می دهند یک عکس جهان شان را تکان دهد؟ این قدرت رسانه و شبکه های اجتماعی است؟ اگر این تشخیص خود مردم جهان است، آیا همیشه این تشخیص درست است؟باید گفت درد شبکه های اجتماعی همین تشخیص های اتفاقی، موج گونه و احساسی است. باید به ایجاد این موج برای ایجاد اراده ای جهانی در تلاش برای حل مسائل فاجعه بار جنگ اندکی امیدوار بود، اما واقعیت شبکه های اجتماعی، علاوه بر ناعادلانه بودن این موج ها، فراموشکاری است. شاید امیدواری به فراموش نشدن این موج احساسی خوش بینانه باشد. هزاران نفر کشته می شوند، صدها کودک در دریا جان می دهند و کسی حساس نمی شود، اما یک عکس، شبکه های اجتماعی را دگرگون می کند. خوش بینانه این است که این بی عدالتی، از سوی کاربران شبکه های اجتماعی صورت می گیرد، اما می توان به این موج، مثل خیلی از موج های شبکه های اجتماعی، نگاه بدبینانه نیز داشت. فرض را بر همان نگاه خوش بینانه می گذاریم، اما ای کاش کاربران شبکه های اجتماعی، زودتر از اینها و هنگام جان باختن 11 هزار کودک در سوریه، مرگ هفت هزار کودک در افغانستان و... حساس می شدند.منبع : روزنامه فرهیختگان اول ** 1647
16/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها