تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 13 تیر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هر كس براى كسب رضايت خدا و آگاهى در دين قرآن بياموزد، ثوابى مانند همه آنچه كه به ف...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

پیچ و مهره

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

هتل 5 ستاره شیراز

آراد برندینگ

رنگ استخری

سایبان ماشین

قالیشویی در تهران

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

شرکت حسابداری

نظرسنجی انتخابات 1403

استعداد تحلیلی

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1804023931




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

سینمایی که هشتش گروی نه است


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:


سینمایی که هشتش گروی نه است وبلاگ > تهرانی، مهدی - سینما را هنر و صنعت و تجارت می‌دانند. و این حرف درستی است. بخش غالب تولید در سینما، فیلم ها و آثار تجاری است. در سینمای ایران اگر فیلمی به سود دهی نرسد این فقط تهیه کننده نیست که ضرر کرده بلکه یک زنجیره مربوط به بدنه سینما متضرر شد‌ه اند. طی این سالها دخل و خرج سینمای ایران همواره مورد بحث بوده است.

طي سال 93 تقريبا 50 فيلم به اكران سراسري راه يافتند كه دقيقا اين ميزان فيلم اكران شده مشابه اكران سالهاي 65 و 66 يعني دو دهه قبل است. با اينهمه اگر فيلم‌هاي اواسط دهه شصت با بودجه‌اي حداكثر ده ميليون تومان ساخته مي‌شد همان مقدار يا كمتر و بيشتر فروش نيز داشت. اين در حالي است كه فيلم‌هاي دو سال اخير سينماي ايران فروش راضي كننده‌اي نداشتند. ضمن اينكه اكثر اين آثار به مانند همان دو دهه گذشته در ژانر كمدي درام اجتماعي و يا ملودارم‌هاي خانوادگي قرار داشتند. به اين‌ها ژانر پرطرفدار كودك را نيز اضافه كنيد. چنانچه اكران شهر موش‌ها قسمت اول و دوم آن طي دو دهه هركدام تاريخ فروش گيشه را جابجا كردند. در حال حاضر يك فيلم جمع و جور از صفر تا صد خود چيزي حدود يك ميليارد تومان حداقل هزينه دارد و برگشت اين پول خود يك كابوس است. به اين آمار دقت كنيد از فيلم هايي كه در سي و سومين جشنواره فيلم فجر فرصت حضور يافته و سپس در سال 94 اكران شده اند برخي با ضرر فاحش روبرو شده اند: اعترافات ذهن خطرناك من با يك ميليارد تومان؛ من ديگو مارادونا هستم با يك ميليارد و هفتصدو پنجاه ميليون تومان؛ خداحافظي طولاني با يك ميليارد تومان؛ روباه با سه ميليارد تومان؛ رخ ديوانه با دو ميليارد تومان؛ طعم شيرين خيال با حدود يك ميليارد و پانصد ميليون دلار و عصر يخبندان با حدود 2 ميليارد تومان بخشي از فيلم هايي هستند كه با هزينه توليد بالا سود نكرده و يا حتي ضرر هنگفت نيز داشته‌اند. البته در سينماي دولتي ما بسياري از پروژه ها از وام و يارانه بهره مي‌برند اما بخش خصوصي مشكلات عظيمي بر دوش مي‌كشد. دليل عمده  اين شكست‌ها و عدم دخل و خرج ها همان ضعف‌هاي اساسي موجود در سينماي ايران يعني نبود فيلمنامه خوب و عدم وجود ساخت و كار حرفه‌اي است كه باعث مي شود زيان معنوي نيز وارد سينماي ايران گردد كه آن از دست رفتن مخاطب است. دو دهه پيش سينما مردم را به خود جذب مي‌كرد. در سال 1366 بسیاری از فیلم‌هایی که فرصت اکران‌ یافتند،به‌طور غیرقابل باوری قصد داشتند که در قالب ژانر درام اجتماعي يا ژانر كمدي و حتي ژانر عاطفي به‌ طرح واقعیت‌ها بپردازند. واقعیت‌های اجتماعی و آن‌چه که در زندگی‌ مردم وجود دارد،عنصری است که بیان آن‌ به صورت تصویر و در«شکل سینما»راهکار خودش‌ را می‌خواهد، به این امر باید شرایط خاص فرهنگی، اجتماعی،سیاسی و صد البته اقتصادی را اضافه کرد. در سال 1366 آن‌ چه ارایه شد ديگر داستان‌هایی فراگیر نبودند. تماشاگر سینما عمدتا معمولی زندگی‌ می‌کند. سفره می‌اندازد و شب‌ها تلویزیون تماشا می‌کند. برای او کاراکترهای داستانی که ساده لباس‌ بپوشند،سر سفره بنشینند و بی‌تکلف زندگی کنند، همیشه مقبول بوده است. فاصله گرفتن از این‌ سادگی‌ها،به معنای طرد مخاطب است. در این رابطه‌ فیلمی مانند خارج از محدوده به این سادگی‌ها و دلمشغولی‌ها تعلق داشت و فیلم‌های ژانر جنگی نیز که به‌طور کلی بی‌تکلف بودند. این موضوع را نیز در نظر بگیرید که از نظر کمیت آمار تولیدات‌ سینمایی در سال دو دهه قبل نسبت به شرایط حال حاضر خودش،قابل قبول به نظر می‌رسید؛ که در این سال‌ پنجاه فیلم اکران شدند،به تعبیری گزینش‌گری و انتخاب فیلم نیز برای تماشاگر قابل دسترسی بود؛ و چه شد که مخاطب سینما به آن‌چه می‌خواست‌ نرسید؟ بيش از يك دهه است فیلم‌های‌ سینمایی ساخته و اکران شده ،حد وسط ندارند، یا با ساختاری ضعیف برگرفته از فیلم‌نامه‌ای نازل روایت شدند و یا این‌که به‌طور معدود آثاری قابل اعتنا از کار درآمدند.         هزينه ساخت يك فيلم حرفه اي چقدر است؟
در بالا اشاره شد كه هزينه ساخت فيلم در 20 سال قبل 10 ميليون تومان و در سال 94 حداقل يك ميليارد تومان است. يك فيلم متعارف بالاي 85 دقيقه كه حداكثر 70 روز زمان فيلمبرداري‌اش باشد و با بازيگران تقريبا عادي و نه سوپراستار ساخته شود چنين رقمي را براي ساخته شدن طلب مي‌كند. در نظر داشته باشيد كه بحث ما در باره ژانر كم خرج كمدي و ملودرام‌هاي اجتماعي است كه در آن نه از اكشن خبري است و نه از جلوه‌هاي ويژه خبري. حالا اگر همين فيلم بدون اكشن و بدون جلوه‌هاي ويژه قرار باشد با حضور چند بازيگر در حد سوپراستار كليد بخورد؛ تهيه كننده بايد چيزي حدود 35 درصد بودجه را صرف دستمزد بازيگران مشهورش نمايد. طبيعي است كه اين هزينه‌هاي ميلياردي هرگز تضميني براي بازگشت سرمايه به حساب نمي‌آيند. سينماي تجربي و سينماي هنري در اين چرخه بحث كاملا جداگانه‌اي دارند. چنين فيلم‌هايي كم ساخته مي‌شوند و به جز يكي دو استثنا در سال در اكران نيز با شكست‌هاي سنگين مواجه مي‌گردند. كار به جايي رسيده است كه براي توليدات صد درصد دولتي نيز هيچ تضميني براي بازگشت سرمايه نيست.         آمار فروش سينماي ايران در 5 ماهه نخست سال پس با يك حساب سرانگشتي مي‌توان جداي آن 40 درصد دستمزد و هزينه بازيگران ؛ 60 درصد باقيمانده را سهم عوامل توليد و امورات توليد و پخش و تبليغات دانست. كه هيچ سنخيتي باهم نشان نمي‌دهند. اما آمار 5 ماه نخست فروش سينماي ايران نشان مي‌دهد كه هنوز برخي كمدي ها پرفروشند: (ارقام به تومان) نهنگ عنبر: 6,324,366,000/ایران برگر: 4,634,440,000 /گینس: 3,093,599,000/ رخ دیوانه2,783,765,000 /عصر یخبندان 1,879,114,000 / استراحت مطلق1,573,763,000/دوران عاشقی1,483,184,000 /آتیش بازی1,215,872,000/قصه ها818,403,000/در دنیای تو ساعت چند است؟713,450,000/طعم شیرین خیال521,687,000/من دیه‌گو مارادونا هستم446,942,000/مردن به وقت شهریور425,147,000قندون جهیزیه386,476,000/از رییس جمهور پاداش نگیرید!303,105,000/اسب سفید پادشاه194,067,000/روباه127,146,000/خداحافظی طولانی126,421,000/متل قو82,712,000/دریاکنار54,145,000/یاسین27,813,000/ عشق و جنون26,626,00         دستمزد بازيگران مشكل اصلي است؟ اگر ببينده حرفه‌اي تله فيلم‌هاي تلويزيوني هستيد و يا تماشاگر فيلم‌هاي ويديويي خانگي توليد مشترك بخش خصوصي و سيما فيلم؛ به خاطر داريد كه از حدود يك دهه پيش توليد تله فيلم افزايش پيدا كرد. برخي از اين توليدات به جاي فيلم سينمايي و داستاني و كمبود آنها فضاي فرهنگي و معنوي را پر كردند اما در مقابل با افزايش دستمزد بازيگران باعث شدند در سينما انقلابي در اين زمينه روي دهد و به مانند ليگ برتر فوتبال دستمزد بازيگران سينما نيز نجومي شود. وگرنه در سينماي دولتي و نيمه محتضر ايران هيچ دليلي بر اختصاص دادن بودجه چهل درصدي به بازيگران وجود ندارد.
دستمزد بازیگران
   از سوي ديگر در سينماي ايران هنوز حضور يك چهره سرشناس تضميني صدرصدي براي فروش آن است. فارغ از اينكه اين اثر فيلمي قابل و هنري تجاري است يا صرفا يك كار دورهمي.فيلم‌هاي كمدي از آثار فله‌اي اينگونه هستند. بهترين نمونه فيلم گينس است كه بدون داشتن يك فيلمنامه موجه و بازي‌هاي استاندارد تنها بواسطه اسم‌هاي روي پرده به باشگاه ميلياردي‌ها راه پيدا كرد. البته شكست فيلم‌هاي سينمايي كمدي و خانوادگي انحصاري نيست چنانچه به ياد داريد متاسفانه و شوربختاته حداقل دو فيلم مجلل و تاريخي و به اصطلاح فاخر يعني ملك سليمان ساخته شهريار بحراني و چ ساخنه ابراهيم حاتمي كيا جزو فيلم هاي شكست خورده تجاري محسوب شدند. ملك سليمان با بودجه اي بالغ بر 7 ميليارد تومان چيزي حدود 2 ميليارد تومان فروخت و چ نيز با هزينه توليد 6 ميلياردي اش تنها دو ميليارد تومان فروش داشت. ·         آمار فروش سينماي ايران در سال 93 آمار فروش فيلم هاس سال گذشته نيز نشان مي‌دهد اوضاع گيشه سينماي ايران مطلوب نيست. به ارقام ذيل يعني فروش فيلم هاي سال 93 دقت كنيد: (ارقام به تومان) 1- شهر موشها2 9,467,770,000 2- آتش بس2 4,353,544,000 3- شیار143 2,855,682,000 4- ردکارپت   2,783,753,000 5-کلاشینکف    1,896,166,000 6- آنچه مردان درباره زنان نمی دانند 1,361,872,000 7- خواب زده ها   1,273,122,000 8- مجرد 40 ساله   1,256,585,000 9- ساکن طبقه وسط 1,120,484,000   10- آرایش غلیظ   1,068,741,000 11-پنج ستاره   1,030,571,000 12- امروز   928,638,000 13- ملبورن   924,243,000 14- آذر، شهدخت، پرویز ودیگران   825,211,000 15- شانس، عشق، تصادف   677,223,000 16- فرشته ها با هم می آیند   673,559,000 17- زندگی مشترک آقای محمودی و بانو   6646,029,000 18- لامپ100 479,960,000 19- متروپل   473,158,000 20-چند متر مکعب عشق 462,652,000 21- زندگی جای دیگری است   455,017,000 22- خانوم      444,930,000 23- مستانه   436,498,000 24- تراژدی    320,410,000 25- سیزده    314,555,000 26- تمشک   309,297,000 27- میهمان داریم   288,044,000 28- کالسکه   228,853,000 29- بیگانه   164,065,000 30- همه چیز برای فروش   119,235,000 31- اشباح   106,152,000 32- خانه ای کنار ابرها   92,785,000 33- روزگاری عشق و خیانت 76,576,000 34- برف 67,346,000 35- ارسال آگهی تسلیت برای روزنامه 41,087,000 36- جمشید وخورشید (پویانمایی)   38,702,000 37- گورداله و عمه غولی 38,025,000  38- دوربین   36,042,000 39- دربست آزادی   26,784,000 40- چهار باندی 25,934,000   41- پنجاه قدم آخر   25,809,000 42- کاغذ خروس نشان 24,331,000 43- فصل فراموشی فریبا   16,937,000 44- دنیای پر امید 15,091,000 45- مذاکرات مستقیم آقای عبدی   13,549,000 46- اشک و سکوت   6,765,000 47- زیباتر از زندگی   6,240,000        اوضاع خوب است اما تو باورنكن ... سينماي ايران به پشتوانه بدنه شريفش اگر مورد حمايت قرار بگيرد مي‌تواند بهترين آثار را خلق كند. سينما ملك شخصي نيست و هيچ كس نيز جاي فرد ديگري را تنگ نكرده است. استاندارد‌ها در سينماي ما بايد جاي خود را باز كنند.قانون‌مندي بايد سرو سامان بيايد و صدالبته كمك دولت به بخش خصوصي چنانچه عرف رايج همه كشورها است نظام‌مند شود. و اما يك نكته اگر بهترين فيلمنامه نويس‌ها و بهترين امكانات فني را هم در اختيار داشته باشيم اما سالن هاي سينماهايمان هنوز به تكنولوژي روز مجهز نباشند باز هم بايد شكست را بر پيكره هنرهفتم كشورمان مشاهده كنيم. سينما به سبب ذات آن؛ مجموعه‌اي ناگسنتي از صنعت و اقتصاد و در راس آن هنر است. مسئولان مربوطه اين سه مقوله و همبستگي ذاني آن را با يكديگر آويزه گوش كنند. اهالي و بدنه شريف سينما اين امور را از حفظ هستند.

کلید واژه ها: نقد فیلم -




یکشنبه 15 شهریور 1394 - 10:30:23





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن