محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828808964
چرا جهان نسبت به بحران سوريه بي تفاوت شده است؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۸ شهريور ۱۳۹۴ (۹:۵۷ق.ظ)
چرا جهان نسبت به بحران سوريه بي تفاوت شده است؟ گروه بين الملل خبرگزاري موج
پايگاه خبري ميدل ايست آي چند روز گذشته يادداشتي به قلم پيتر بوکرت منتشر کرد که در آن بي تفاوتي جهان غرب و دنياي رسانه به بحران سوريه را هدف قرار داد. در اين گزارش، يکي از اصلي ترين دلايل بي تفاوتي جهان نسبت به جنگ داخلي سوريه، تکراري شدن اخبار مربوط به کشتار و خونريزي در اين کشور و کمبود مخاطب چنين اخباري در سراسر جهان عنوان شده است. نويسنده با دغدغه اي که نسبت به حل اين بحران در ذهن دارد، از جهان غرب مي خواهد به ابتدايي ترين مسووليت اخلاقي و قانوني خود مبني بر پذيرش پناهجويان آواره سوري عمل کرده و به جاي تمرکز بر اخبار بحران مهاجران در اروپا، به موضوع قربانيان سوريه بپردازد.
در اين يادداشت مي خوانيم:
يکشنبه گذشته طي يک بمب گذاري در بازار شلوغي در شهر دوما در سوريه حداقل 112 نفر کشته شدند. اين بمب گذاري نيز يکي از ده ها حمله تروريستي و مرگبار در سوريه بود که جان غيرنظاميان سوري را گرفت. طي يک روز چهار حمله مرگبار در مناطق شلوغ شهر رخ داد و بار ديگر تصاويري فراموش نشدني از توده اجساد قربانيان که بسياري از آنها کودک بودند، به تصوير کشيده شد.
نويسنده با اين مقدمه ادامه مي دهد که متاسفانه، بعيد به نظرمي رسد که چنين حملات وحشيانه اي توسط شورشيان مخالف دولت سوريه بتواند واکنشي را در جامعه بين المللي برانگيزد. اخبار چنين حملاتي به صورت گسترده در رسانه هاي خبري منعکس مي شوند اما به زودي به فراموشي سپرده مي شوند. غيرنظاميان سوريه قربانيان اصلي جنگ داخلي اين کشور هستند که بدون هيچ اميدي نظاره گر مناقشات داخلي کشورشان هستند. حملات وحشيانه معارضان سوري که اکنون تروريست هاي داعش نيز به آن اضافه شده اند، هر چند که ايستادگي ارتش سوريه را به همراه دارد اما در چنين بمب گذاري هاي غافل گيرانه اي باز هم قرباني مي گيرد.
اگر کمي صادق باشيم متوجه مي شويم که جهانيان به راحتي چشمان خود را بر آنچه در داخل سوريه مي گذرد، بسته اند. آنها مدت هاست که ديگر اخبار وحشت بار سوريه را دنبال نمي کنند. زماني که تلويزيون اخبار سوريه را به تصوير مي کشد، آنها کانال را عوض مي کنند. بيشتر رسانه ها و سازمان هاي توليدکننده خبر از اين موضوع آگاهي دارند و به همين خاطر کمتر اقدام به پوشش خبري سوريه مي کنند. به نظر مي رسد که سوريه و ديگر مناطق خاورميانه در تصور عمومي به نقطه اي بي پايان از درگيري ها و خونريزي ها تبديل شده است که هر نوع تلاشي براي متوقف کردن آن بي ثمر به نظر مي رسد.
اما اين بي تفاوتي و تسليم به شکست شدن از سوي جامعه جهاني، زماني که بحران سوريه احتمالا گسترده تر شده و به بقيه مناطق توسعه يابد؛ نمي تواند قابل قبول باشد. عواقب چنين فاجعه اي در خاورميانه بواسطه وجود داعش، موجي از بي ثباتي و ناامني و آوارگي پناهندگان را فراهم مي کند که قاعدتا در درون مرزهاي خاورميانه باقي نمي ماند.
شايد زمان آن رسيده که براي حفاظت از غيرنظاميان و جلوگيري از گسترش دامنه جنگ داخلي سوريه تدبيري انديشيده شود. با وجود حملات تروريستي که از سوي داعش و معارضان سوري صورت مي گيرد، گفت و گو درباره حقوق بشر و رعايت قوانين جنگ در سوريه تقريبا غيرممکن به نظر مي رسد.
با اين وصف؛ تاکيد بر احترام به حقوق بشر و رعايت قوانين جنگي در جنگ داخلي سوريه بي فايده به نظر مي رسد، اما؛ شايد تنها راه پايان دادن به گرداب جنگ در جامعه اي باشد که مردم در آن به دور از هر تعصب قوميتي و مذهبي بتوانند با اميد به آينده اي بهتر زندگي کنند.
يکي از راه هاي بسيار قابل اعتماد براي کساني که تحت تاثير جنگ داخلي سوريه قرار گرفته اند، دخالت شوراي امنيت است. شوراي امنيت بايد معارضان سوري را که به چنين حملات تروريستي در مناطق غيرنظامي دست مي زنند، راهي دادگاه کيفري بين المللي کند. شوراي امنيت بايد مسوولان استفاده از سلاح هاي شيميايي و ناقضان قواعد جنگي را به خاطر جناياتشان مجازات کند.
از سوي ديگر، کشورهاي ديگر نيز بايد اين موضوع را درک کنند که پناهندگان سوري که به دليل ناامني کشور مادري خود را ترک کرده اند، سزاوار پذيرش و پناه دادن هستند. کشورهاي اروپايي و شخصيت هايي نظير ديويد کامرون، نخست وزير انگليس به دنبال تشديد بحران سوريه از واژه هاي جنجالي مانند «هجوم پناهندگان» استفاده کردند. کشورهاي اروپايي بايد بدانند که اخلاق و تعهد قانوني حکم مي کند که خود را در قبال کساني که به دليل خشونت و درگيري مجبور به فرار از خانه هايشان شده اند، مسوول بدانند. آنها بايد به جاي سوءاستفاده از اين شرايط، امکاناتي را براي دسترسي پناهندگان به امکانات اوليه و منصفانه فراهم کنند.
جهان با بحران بي سابقه اي روبرو شده است که جامعه بين المللي از حل آن عاجز است و مشارکت کشورهاي مدعي دفاع از حقوق بشر را مي طلبد. اروپا به واسطه ورود پناهندگان سوري به کوچکترين وضعيت خطري وارد نشده است. در سال 2014 تنها 138 هزار پناهجوي سوري راهي اروپا شده اند که در مقايسه با لبنان که بيش از يک ميليون و صد هزار آواره سوري را ميزباني مي کند، رقم اندکي به حساب مي آيد.
بسيار بي شرمانه است که کشورهاي اروپايي، ايالات متحده آمريکا و استراليا از زير بار مسووليت پذيرش پناهجويان سوري شانه خالي مي کنند و زندگي آنها را در خطر مرگ قرار مي دهند. صدها هزار نفر از مردم بي گناه سوريه در شرايط وحشتناک جنگي زندگي مي کنند و کشورهاي پرمدعاي غربي حاضر به پذيرش مسووليت اجتماعي خود نيستند.
پيچيدگي جنگ داخلي سوريه به حدي است که بهانه اي براي چشم بستن به روي آن وجود ندارد. غيرنظاميان سوري همانند شهروندان ديگر نقاط مانند بغداد و ديگر نقاط درگير جنگ، سزاوار حمايت هستند. شايد يافتن راه حلي سريع براي چنين بحراني دور از ذهن به نظر مي رسد اما تجربه همواره ثابت کرده است که هميشه مي توان با همکاري جمعي به راه حلي قابل قبول براي پايان دادن به چنين بحران هايي دست پيدا کرد.
رهبران جهان بايد به ياد آورند که 20 سال پيش نيز غيرنظاميان در بالکان قرباني مي شدند و هيچ راه حلي براي پايان دادن به اين بحران در ابتدا به ذهن نمي رسيد. اما نبايد از خاطر دور کرد که اکنون بسياري از جنايتکاران جنگ هاي بالکان در پشت ميله هاي زندان به سر مي برند. درست است که جنايات بالکان از خاطره ها پاک نمي شود، اما نبايد ناديده بگيريم که امروز اين جنگ به پايان رسيده و زندگي در اين مناطق هم اکنون به روال عادي خود بازگشته است.
جنگ داخلي سوريه و بحران در خاورميانه بسيار وسيع تر از جنگ بالکان است. گستردگي چنين بحراني، از عواقب شکست بين المللي در حل چنين بحراني است که تاريخ آن را فراموش نخواهد کرد. در پايان بايد گفت که تلاش هاي بين المللي بايد به واقع مصمم به حل بحران سوريه براي جلوگيري از کشيده شدن آن به ساير نقاط جهان باشد.
لازم به ذکر است که بحران داخلي سوريه از اعتراض خياباني شورشيان مخالف دولت در مارس 2011 شروع شد. شبه نظاميان معارض در سوريه به چند دسته تقسيم مي شوند که يکي از مهم ترين آن ها جبهه النصره، شاخه رسمي القاعده است. از سوي ديگر تروريست هاي داعش هستند که بر بخش هاي شرقي سوريه تسلط دارند و با دولت سوريه و عراق از يک سو و معارضان از سوي ديگر در جنگ هستند.
در جنگي که مخالفان مسلح دولت سوريه به راه انداخته اند، تاکنون بيش از 240 هزار نفر از جمله 12 هزار کودک کشته و ميليون ها نفر آواره شده اند. ائتلاف بين المللي ضدداعش که کارشناسان مي گويند خود حامي تروريست ها هستند، حملات هوايي خود را به مواضع داعش ادامه مي دهند اما تاکنون نتوانسته اند به وعده خود مبني بر نابودي تروريست ها طي يک سال اخير، عمل کنند.
منبع: ميدل ايست آي
مترجم: سارا دهاز
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها