واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۷ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۸
رئیس مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس معتقد است: در جوامع پیشرفته حلقههای اندیشه، با کیفیت جمع شکل گرفته است نه با کمیت افراد و در این نوع نگاه سخن از اندیشه نیست بلکه سخن از تبلیغ است، بنابراین وقتی سخن از تبلیغ است راهکار بیرون نمیآید و اندیشه یافت نمیشود. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه فارس، کوروش کمالیسروستانی در دومین نشست از سلسله نشستهای روزنامهنگار در زوم، که با هدف نقد و بررسی آثار "فرزاد وثوقی"، یکی از خبرنگاران قدیمی شیراز تشکیل شده بود، از روزنامه نگاران حاضر در جلسه خواست در این نشستها، نه خیلی دنبال نقادی باشند و نه خیلی به فکر تجلیل اما به هر حال ذات رسانه نقد است و نمیشود اهل مطبوعات خود منتقد باشند، اما به هم که میرسند تعارف کنند و از نقد آثار همدیگر پرهیز داشته باشند. کمالی سروستانی، جای یک ستون تاثیرگذار در روزنامههای شیراز را خالی دانست و گفت: کدام یک از ما هر روز منتظر یک ستون نویس هستیم که اگر مثلا ستون فلانی را در روزنامه نخوانیم انگار چیزی از دست دادهایم؟ منتظر نیستیم چون ستون نویس حرفهای نداریم. وی با ابراز تاسف نسبت به اینکه روزنامههای فارس فاقد تئوری و دیدگاه بوده و عمدتا روایتگر صرف هستند، خاطرنشان کرد: یکی از وظایف نشستهای روزنامه نگار در زوم باید این باشد که تلاش کند خروجی نشستهایش تزریق فکر و اندیشه به روزنامههای شیراز باشد تا از حالت روایتگری خارج شوند. پیمان بهادری، روزنامه نگار در بیان ویژگی آثار "فرزاد وثوقی" سرمقالهنویس روزنامه افسانه، گفت: فرزاد از سربازی به سرداری رسیده است به این معنا که او کار خود را از خبرنگاری شروع کرد. بعد دبیر خبر شد و سپس به سردبیری رسید اما خیلیها بعد از فرمانداری و مدیر کلی آمدند و یک شبه روزنامه راه انداختند. وی افزود: وثوقی از ابتدای کار خبریاش یک حوزه برای خودش تعریف کرد و سالهای زیادی است که در حوزه شهری قلم میزند. او نزدیک به 10 استاندار و فرماندار و شهردار را دیده و در این مسیر پخته شده و امروز اگر یاداشتهایش تحلیلی است، از تجربیاتش کمک میگیرد و راجع به تخصص خودش مینویسد. بهادری، ویژگی خوب یک روزنامه نگار محلی را پرداختن به بوم خود دانست و گفت: وثوقی متعهد به روزنامه نگاری محلی بوده و همیشه مشکلات شهر خودش را دیده، هیچ وقت نخواسته وارد جنجالهای خبری در سطح کشور شود بلکه اتفاقات بوم و منطقه خود را رصد کرده و به آن وفادار مانده است، نکتهای که بسیاری از روزنامه نگاران محلی فارس از آن غفلت میکنند. این روزنامه نگار، ساده نویسی را یکی از ویژگیهای یک خبرنگار خوب دانست و گفت: کسانی هستند که فکر میکنند وقتی میخواهند خوب بنویسند باید کلمات عجیب و غریب استفاده کنند اما وثوقی ساده مینویسد و سر مقالههایش را از یک راننده تاکسی تا یک استاد دانشگاه میتوانند بخوانند. عضو کمیسیون فرهنگی شورای شهر شیراز که خود یک فعال رسانهای است و پا به پای روزنامه نگاران این شهر در حوزه ورزش سالها کار خبری انجام داده و قلم زده است، جای نقد جدی و آسیبشناسی روزنامههای شیراز را به عنوان اسناد عصر حاضر خالی دانست و گفت: بسیاری از مسئولین ظرفیت نقد را ندارند. شاید برخیها بگویند نوشتههای وثوقی محافظه کارانه است اما من میگویم در شرایط فعلی محافظه کاری نوعی مدیریت است و وثوقی نوشتههای خود را مدیریت میکند. خبرنگار سابق ایسنا و از روزنامه نگاران با سابقه شیراز که مدتها در روزنامه نیم نگاه با فرزاد وثوقی همکار بود، نیز در این نشست، گفت: رسانههای محلی واسط دولت مرکزی با بدنه خود در استانها بهشمار میروند و من اعتقاد دارم که توجه به خبرنگاران و اصحاب مطبوعات در استانها اقتدار ملی را باعث میشود لذا توجه به آثار روزنامهنگاران محلی و آسیبشناسی نوشتههای آنها چرخ توسعه را شتاب میبخشد. سعید نظری، روزنامه نگار، فرزاد وثوقی را یک خبرنگار محلی دانست و گفت: نوشتههای فرزاد وثوقی را باید به عنوان یک خبرنگار محلی تحلیل کنیم و از داوری او در قالب یک خبرنگار ملی باید پرهیز کنیم، اما متاسفانه نگاه سیاست گذاران فرهنگی فارس به اهالی رسانه نگاهی ملی است در صورتی که یک خبرنگار خوب محلی خبرنگاری است که اتفاقات منطقه خود را رصد و تفسیر میکند. به گفته وی، خلاقیت عنصر گمشده بسیاری از روزنامهنگاران فارس از جمله "فرزاد وثوقی" است که از نظر همکار قدیمیاش یک روزنامهنگار محافظهکار بهشمار میرود، خصلتی که با ذات رسانه که نقادی است، سازگاری ندارد. دبیر اجرایی نشستهای روزنامه نگار در زوم نیز جای نقد جدی را در روزنامههای شیراز خالی دانست و ابراز امیدواری کرد، خروجی این نشستها به تفسیر و تحلیل اخبار در روزنامههای شیراز منتهی شود، هرچند روزنامهها ستون تفسیر دارند اما نه آنگونه که انتظار میرود. به اعتقاد صدری، مخاطبان نوشتههای فرزاد وثوقی فقط مدیران هستند و این خوب نیست چرا که باید همه آحاد جامعه مخاطب روزنامهنگار باشند مثلا او اگر از کتاب مینویسد باید نوشتهاش برای مردم، فرهنگیان، بازاریان، دانشگاهیان، پزشکان و دیگر اقشار هم جذاب باشد نه اینکه فقط مدیران مخاطب او باشند. فرزاد وثوقی در سخنان کوتاهی گفت: اگر این نشست برگزار نمیشد احساس میکردم از دید همه مردهام! وی افزود: متاسفانه پرونده خبرنگاران قدیمی را بستند و نمیدانم آینده خبرنگاران امروز چه میشود! در حالی که همه ما راوی اتفاقات شهر و دیار خود هستیم و به نوعی تاریخ معاصر را مستند نگاری میکنیم. وثوقی، سالهای کار در روزنامه افسانه را به دلیل نگاه نقادانه این روزنامه به دولت وقت سالهای سختی، توصیف و اضافه کرد: هیچکس نمیداند من و همکارانم چه روزهای سختی را تحمل کردیم، اگرچه هنوز هم سختیها به قوت خود باقی است، اما اگر بگویم شرایط کمی بهتر شده سخن به گزاف نگفتهام. مهمتر از کار من بهعنوان یک روزنامهنگار و خبرنگار، اقدامی است که در این نشست انجام شد. تحلیل کار یک روزنامهنگار، اتفاقی است که به نفع روزنامهنگاری شیراز تمام خواهد شد. براساس این گزارش، رئیس مرکز اسناد و کتابخانه ملی، در پایان لوح یادبودی به پاس سالها تلاش "فرزاد وثوقی"، به این روزنامهنگار اهدا کرد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]