واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: شفا و قانون از منظر شیخ الرییس بو علی سینا ابن سینا دانشمند شهیر ایرانی، در نامگذاری دو کتاب مهم خود ابتکاری زیبا خلق کرده که نشان از عمق نگاه وی می باشد.
پور سینا کتاب خود در باب طب را قانون نامیده و نام شفا را برای کتاب معروف خود در باره طبیعیات و مابعدالطبیعه برگزیده است. این مسئله حاوی نکته ای عمیق از بینش خاص وی نسبت به طب و اگاهی است.بر خلاف عرف معمول که داروها را شفای بیماری ها می دانند، بو علی طبابت را و در نتیجه داروها و نتایج آن را در یک نظام مستحکم علی و معلولی می بیند و برای دارو هیچ جایگاهی تحت عنوان شفا دهی نمی شناسد. بیماری ها به قول قدما، معلول علتی در بدن بودند که داروها به رفع ان علت می پرداختند و به این ترتیب بیماری از بین می رفت.در این تفکر، هیچ جایگاه شفا دهندگی برای دارو نمی توان در نظر گرفت و لذا شیخ الرییس کتابی را که در آن به طب و خواص دارویی گیاهان و مسائل دیگر پزشکی پرداخته است، قانون می نامد.بدین معنی که دستورالعمل های پزشکی قوانینی است که بر جهان حاکم است و از آن تخطی صورت نمی گیرد.از طرف دیگر اگاهی جایگاهی ویژه در تفکر حکمای ما و من جمله بو علی دارد. اگاهی، صرف دانستن یک مسئله نیست. معرفت دو ویژگی اصیل برای انسان دارد اول اینکه خود اگاهی باعث ارتقای وجودی انسان می گردد به قول مولوی: جان نباشد جز خبر در آزمونهر که را افزون خبر جانش فزونکسی که معرفت و دانش وی افزایش می یابد در حقیقت وجودش فربه و روحش بزرگتر شده است.دومین ویژگی آگاهی شفا بودن برای امراض روحی و روانی است.در نظر این بزرگان، جهل از نظر اخلاقی یک رذیلت و منشأ تمام رذیلت های اخلاقی است.از نظر حکمای اسلامی، انسانی که جهل نداشته باشد، از خطا و گناه مصون است؛ و لذا علم شفای جان انسان های جاهل و خطاکار است و این است که آگاهی را همان طبیب مسیحا دم نامیده اند. حافظ از طبیب عشق در بیت:طبیب عشق مسیحا دم است و مشفق لیکچو درد در تو نبیند که را دوا بکندآگاهی را منظور دارد. چرا که از نظر این بزرگان به حکم ایه "فالهمها فجورها و تقواها" علم تشخیص سره از ناسره در نهاد بشر گنجانیده شده است. بنابراین علم و آگاهی همان طبیب، پیر و مراد در لسان حکیمان ماست که دارای اکسیر شفابخش دل های بیمار است.بنابراین می توان گفت ابن سینا در نامگذاری آثار خود و سواس و ذکاوت خاصی را به کار برده است که نشان از هوش سرشار و نکته بینی های ظریف وی دارد.ابو علی حسین بن عبدالله معروف به ابوعلی سینا در سال ۳۷۰ هجری قمری در خرمیشن از توابع بخارا متولد شد. او پزشک ، ریاضیدان ، فیلسوف و منجم بزرگ خراسان بود و در روز اول ماه رمضان سال ۴۲۸ هجری قمری در حالیکه تنها پنجاه و هفت سال از عمرش می گذشت در همدان دار فانی را وداع گفت و در همانجا مدفون شد.حسین آزاد منجیری - خبرنگار ایرنا خراسان رضوی 7500/1211
31/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]