واضح آرشیو وب فارسی:مهر: هادی منوری در گفتگو با مهر:
حس میکنم هنوز زیر خمپارهها شعر میگویم
شناسهٔ خبر: 2887427 - جمعه ۳۰ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۱:۰۷
فرهنگ > شعر و ادب
هادی منوری همزمان با انتشار دفتر شعر تازه خود گفت: در هنگام سرایش شعرهای «پاییز در راهرو» حس می کردم انگار هنوز زیر خمپاره هاست که شعر می گویم. به گزارش خبرنگار مهر، تازه ترین مجموعه شعر هادی منوری از شاعران شناخته شده خراسان با عنوان «پاییز در راهرو» از سوی نشر سپیده باوران منتشر شد. این دفتر شعر که تازه ترین اشعار سپید این شاعر است به گفته وی جدای از ارتباط معنایی آنها با یکدیگر، به صورت مستقل نیز قابل خوانش است.منوری در گفتگو با مهر درباره این دفتر شعر اظهار داشت: شعرهای این کتاب دقیقا زمانی سروده شد که من و همسرم به فاصله کمی مادرمان را از دست دادیم و به همین خاطر در بیشتر شعرهای این کتاب می توان رنگ و نشانی از مادر را دید.وی ادامه داد: اشعار این کتاب به صورت عمده ساختاری دیالوگ گونه دارد که میان من و همسرم رخ می دهد و وجه مشترک تمامی آنها نیز از دست دادن مادرانمان است. من در این کتاب با دیالوگ، به نوعی در حال مرور خودم هستم و سعی می کنم با ورود به یک فضای عاشقانه و دور زدن در فضای خانواده به مرور خودم و زندگی ام بپردازم. شعرهای این کتاب از فوت پدرم آغاز می شود و بعد به حضورم در جبهه می رسد و در فضایی رومانتیک زندگی ام را مرور می کند. در هنگام سرایش بخشی از اشعار این کتاب خودم حس می کردم انگار هنوز زیر خمپاره هاست که شعر می گویم و فضاهای گذشته پیش روی من تازه می شد.منوری این کتاب را برای خودش تجربه تازه ای دانست که در یک زمان مشخص به وجود آمده است و گفت: اشعار این کتاب را از میان مجموعه ای از اشعار، با دقت موجز و خلاصه کرده ام. این اشعار همگی دارای یک محوز عمودی است و یک نخ تسبیح که آنها را به یکدیگر متصل می کند اما در مجموع می توان هر شعر را نیز به صورت مستقل هم مطالعه کرد.این شاعر در ادامه در پاسخ به سوالی درباره گرایشش به شعر سپید گفت: اگرچه در خراسان و بر اساس رسمی مالوف، غلبه با شعر کلاسیک است اما شعر نیمایی نیز در میان شاعران خراسان جایگاه خاص خودش را دارد کما اینکه شاعری مانند اخوان نیز از جمله شاعران خراسانی است. از سوی دیگر به باور من در دنیای امروز، جغرافیای شعری به مانند قدیم وجود ندارد. این روزها با گسترش فضای مجازی در ارتباطات، دیگر جغرافیای فیزیکی برای ساختار دادن به شعر بی معنی است و شاعران در هر جای از جهان می توانند با هم در ارتباط بوده و به سرایش شعر بپردازند.نجمنوری تاکید کرد: به باور من در مختصات ایران نیز دیگر نمی شود گفت که من شاعر خراسانی ام و شعرم حال و هوای خراسان دارد. البته همه ما با سنت کهن شعرمان آشناییم ولی در مقابل باید با تمام جهانی که در دوره تازه، مخاطب شعرمان هستند نیز آشنا و مرتبط باشیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]