واضح آرشیو وب فارسی:مهر: در گفتگو با مهر مطرح شد؛
تقسیم غذا با بیل تا جواب قاطع به اتهامات افسر عراقی
شناسهٔ خبر: 2885468 - دوشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۴:۱۷
استانها > تهران
ورامین- تنوع موضوعاتی که در خاطرات آزادگان هست جذابیتهای خاص خود را دارد. با مرور خاطرات چند تن از آزادگان ورامین در جریان گوشه ای از دشواری های اسارت و شکنجه هایی که بر آنها رفته قرار گرفتیم. به گزارش خبرنگار مهر، شهرستان ورامین که سابقه درخشانی در دفاع از ارزش ها و آرمان های انقلابی دارد، از جمله شهرستان های استان تهران بوده که میزبان ده ها آزاده گرانقدر جنگ تحمیلی است. بر اساس آمارها بیش از ۹۷ آزاده در شهرستان ورامین زندگی می کنند که بیش از ۱۰ نفر از آنان سابقه بیش از ۱۰ سال اسارت را در کارنامه خود به ثبت رساندند. ۲۶ مرداد فرصتی برای نشستن در کنار این آزادگان سرافراز دفاع مقدس است که هر کدام خاطرات تلخ و شیرین فراوانی را در دل خود جای داده و به عنوان سفیران حقیقی فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه شناخته می شوند. برای ثبت شیرینی های دوران اسارت و برخی خاطرات جالب آزادگان دقایقی پای صحبت های برخی آزادگان سلحشور ورامینی نشستیم.جواب قاطع اسیران به یک افسر عراقی متعصب
عباس شادنظر یکی از آزادگان ورامینی با اشاره به یکی از خاطرات دوران اسارت خود به خبرنگار مهر گفت: افسری به منظور آمارگیری از اسرا وارد اردوگاه شد و من پس از کمی دقت متوجه شدم که یکی از پاهای این افسر مصنوعی است. وی افزود: این افسر با لحن تندی خطاب به اسیران اعلام کرد که باید خون شما ریخته شود چرا که من پایم را به خاطر جنگ با شما از دست دادم اما ما اعلام کردیم که رژیم عراق جنگ را شروع کرد و ما مجبور به دفاع از کشورمان شدیم. شادنظر ادامه داد: آزادگان علیرغم تهدید و شکنجه های رژیم بعث عراق هیچگاه از افسران عراقی نمی ترسیدند و از آرمان ها و اصول نظام اسلامی دفاع می کردند. یک پرتقال بین چهار اسیر تقسیم می شدیکی دیگر از آزادگان ورامینی که مدت ۲۶ ماه را در زندان های رژیم بعث سپری کرده است در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: معمولا در جشن هایی که در اردوگاه برگزار می شد یک شکلات را برای دو نفر و یک پرتقال را بین چهار نفر تقسیم می کردند و حتی در تقسیم غذا نیز یک بیل استنبولی را برای ۳۰ نفر در نظر می گرفتند. بالایی افزود: برای دستشویی نیز یک چاه ۲۵ متری کنده شده بود و به عنوان دستشویی صحرایی از آن استفاده می شد اما یکبار زمانی که عراقی ها قصد تنبیه اسرای ایرانی را داشتند، انان را به چاه فاضلاب هل دادند اما من هنگامی که در حال افتادن به این چاه بودم، افسر عراقی را نیز با خود به درون چاه کشاندم.
وی ادامه داد: پس از این حرکت من، افسران و سربازان عراقی مرا شکنجه سختی کردند به طوری مهره های کمرم بر اثر شدت جراحات وارده شکست. افسران عراقی تلاش بسیاری را برای تفرقه افکنی در میان اسیران می کردندصابری راد یکی دیگر از آزادگان سرافراز ورامینی که پنج سال سابقه اسارت را در کارنامه خود دارد در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: در سال چهارم اسارت در اردوگاه الرمادی دو عراق بودیم و افسران و سربازان عراقی تلاش داشتند تا از هر فرصتی برای تفرقه افکنی میان اسرا استفاده کنند به همین خاطر برخی افراد که دارای عقاید متضادی با بقیه بودند را وارد اردوگاه اسیران کردند. وی افزود: یکبار که بر اثر تبلیغات انجام شده درگیری کوچکی داخل اردوگاه به وجود آمده بود، افسر عراقی به منظور ساکت کردن اسرا بدون توجه به تور والیبال که در وسط اردوگاه نصب بود با شتاب به سمت مکانی که اسرا حضور داشتند، آمد که بر اثر برخورد با تور با کمر بر زمین خورد و همین اتفاق سبب شد تا درگیری پایان یافته و همه به این افسر عراقی بخندند. به هر ترتیب امروز همه ما مدیون ایثارگری ها و جانفشانی های شهدا، جانبازان و ایثارگران هستیم و باید قدر وجود این گوهرهای گرانبها را بدانیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]