واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: برجامي مقابل فرجام هژموني امريكا
كاخ سفيد چشم انتظار رأي كنگره در هفدهم سپتامبر است تا تكليفش درباره توافق هستهاي مشخص شود.
نویسنده : دكترسيدنعمتالله عبدالرحيمزاده
كاخ سفيد چشم انتظار رأي كنگره در هفدهم سپتامبر است تا تكليفش درباره توافق هستهاي مشخص شود. از وقتي كه اين توافق در 14ژوئيه به دست آمد، كاخ سفيد نگرانيهايي نسبت به تصميم كنگره داشت و به همين دليل بود كه باراك اوباما، رئيسجمهور امريكا همان موقع و لحظاتي بعد از دستيابي به توافق همراه با معاون خود، جو بايدن جلوي دوربينهاي تلويزيوني آمد تا براي كنگره خط و نشان بكشد و به نمايندههاي كنگره بگويد كه اگر توافق را تصويب نكنند، رأي آنها را وتو خواهد كرد. شايد او آن موقع فقط قصد تهديد نمايندهها را داشت و احتمال تصويب توافق را در كنگره هم ميداد اما مهلت دو ماهه كنگره براي بررسي توافق امكان رد آن در روز هفدهم سپتامبر را بيشتر تقويت كرده چون نبايد از قدرت لابيها در ساز و كار سياسي امريكا غافل بود به خصوص لابيهاي يهودي كه چندان سر سازگاري با اين توافق ندارند. در هر حال، گزينه رأي منفي نمايندگان كنگره به توافق بسيار جدي است چنان كه جان بوينر، رئيسجمهوريخواه مجلس نمايندگان در مورد رد توافق در كنگره ابراز اطمينان كرده و كوين مككارتي، رهبر اكثريت جمهوريخواه در مجلس نمايندگان هم از اكثريت كافي آراي نمايندگان براي رد توافق گفته است.
حالا مسئله بين كاخ سفيد و كنگره نه در تصويب يا رد توافق بلكه در ميزان رأي مخالف توافق است كه اگر مخالفان دو سوم رأي را در كنگره به دست بياورند، آن گاه وتوي اوباما تأثيري نخواهد داشت. به همين جهت است كه كاخ سفيد اين روزها به دنبال رايزني با همحزبيهاي خود در كنگره به خصوص در مجلس سناست تا حداقل در اين مجلس آن ميزان دو سوم رأي به دست نيايد و اوباما حتي با دو سوم رأي مخالف مجلس نمايندگان هم بتواند از حق وتوي خود استفاده كند. اين جدال يك رو از تقابل كاخ سفيد با كنگره است اما روي ديگر مربوط ميشود به ماهيت برخورد با پرونده هستهاي ايران. كاخ سفيد از اوباما گرفته تا وزراي خارجه، انرژي و خزانهداري و ديگر مقامات آن در اين روزها و به صورتهاي مختلف در دفاع از توافق هستهاي گفتهاند و مهمترين دليل آنها اين بوده كه توافق به دست آمده بهترين گزينه حل ديپلماتيك مسئله است. در مقابل، مخالفان از ادامه گزينه تحريم و فشار بيشتر بر ايران گفتهاند و حتي مككارتي گفته كه بعد از رد توافق ميتوان با قرار دادن شرطهايي، به يك توافق بهتر با ايران رسيد. به نظر ميرسد مخالفان توافق همچنان معتقد به گزينهتحريمها هستند و در مقابل، كاخ سفيد اعلام ميكند اين گزينه ميتوانست تا رسيدن به اين توافق كارايي داشته باشد، بنابر اين ميزان پتانسيل و توانايي گزينه تحريم نقطه ثقل در اين رو در رويي است كه در اينجا بايد به گزارش دو مؤسسه توجه كرد كه مدتها پيش از دستيابي به اين توافق منتشر شده بود. دو مؤسسه امريكايي امنيت آينده انرژي و روبيني گلوبال اكونوميك حدود نيمه مارس 2013 گزارشي را منتشر كردند با اين هشدار كه تاثير تحريم نفتي ايران نامحدود نخواهد بود و بازار جهاني حداكثر تا پايان سال بعد ميلادي، (پايان 2014) خواهد توانست «در مقابل كاهش نفت ايران و بيثباتي و خسارت ناشي از پايين نگهداشتن قيمت نفت مقاومت كند.» اين گزارش در آن موقع نشان ميداد چشمانداز تحريمها و تأثير آنها تا چه ميزان كوتاهمدت است و هشداري بود براي كاخ سفيد تا آنكه تا زمان تأثيرگذاري تحريمهاست، فكري براي رسيدن به نتيجهاي باشد. بايد گفت كه كاخ سفيد پيام اين گزارش را گرفت و همان موقع بود كه به ديدار خود با ايران با ميانجيگري عمان تلاش كرد. كاخ سفيد آن تلاش را ماهها قبل از روي كار آمدن دولت يازدهم شروع كرد تا در هر صورت به مصالحهاي با ايران برسد و ميتوان گفت اين مصالحه را در گامنخست و در كمتر از يك سال با توافق ژنو و بعد از يك سال و نيم با توافق وين به دست آورد. در واقع، كاخ سفيد بر مبناي تحقيقات پژوهشي و تكنيكي در اوضاع بازار متوجه محدوديتهاي رژيم تحريمي بود كه به اين توافق رسيد و حالا از آن دفاع ميكند و اين همان نكتهاي است كه مخالفان توافق در كنگره به آن توجه ندارند. گو اينكه افرادي مثل بوينر و مككارتي به طور كلي از ساز و كار رژيم تحريمي بياطلاع هستند و نميدانند امريكا نميتواند در برابر متحدانش و ديگر قدرتهاي فرامنطقهاي، يك تنه بار رژيم تحريمي را به دوش بكشد. به اين جهت است كه كاخ سفيد نسبت به عواقب منفي عدم تصويب توافق در كنگره هشدار ميدهد چون از قبل ميدانست بازار جهاني ديگر بيش از اين تاب رژيم تحريمي عليه ايران را نخواهد داشت و گذشته از رقباي مهم امريكا مثل روسيه و چين، حتي متحدان نزديك اروپايي امريكا هم از اين رژيم تحريمي آن كنار ميكشند. اين به معناي يك نوع انزواي امريكا در مناسبات بينالملل است كه گذشته از موقعيت آن در عرصه بينالملل، تأثير منفي مستقيمي بر موقعيت اقتصادي آن و حتي قدرت دلار در عرصه اقتصادي بينالملل خواهد گذاشت. تمام اين عوامل نتايج منفي مستقيمي بر موقعيت سياسي و اقتصادي امريكا ميگذارد به خصوص اينكه اوباما بعد از تلاش شش سال گذشته تازه توانسته رشد اقتصادي حدود 2/5 درصدي را به دست آورد، بنابر اين رو در رويي كاخ سفيد و كنگره بر سر توافق هستهاي به لحاظ هويت آن بيشتر بر سر اين است كه امريكا با تصويب يا رد توافق هستهاي چگونه خواهد توانست تضميني براي هژموني خود در عرصه بينالمللي داشته باشد؛ نكتهاي حياتي كه كاخ سفيد نگرانيجدي در مورد آن دارد و به نظر ميرسد نمايندگان كنگره به جاي اين نگراني بيشتر به فكر جدال حزبي خود هستند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۴ مرداد ۱۳۹۴ - ۲۱:۴۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 64]