واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۴
![تالاب هامون 63-46.jpg](http://media.isna.ir/content/63-46.jpg/2)
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان گفت: در حال حاضر در 820 هکتار از اراضی منطقه سیستان کارهای بیابان زدایی مثل پخش سیلاب، نهال کاری و مراقبت از آنها، مالچ پاشی و غیره انجام میشود. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه سیستان و بلوچستان، عبدالباسط پاکزاد افزود: در اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان، طرحها و برنامههای راهبردی قابل اجرای مطالعه شده وجود دارد اما به دلیل نبود اعتبارات لازم این طرحها، طی سالهای اخیر انباشت شده و منتظر اعتبار برای دریافت اعتبارات لازم برای اجرا میباشیم. وی بیان کرد: در بخش های مختلف، با تلاش کارشناسان این اداره کل اسناد و طرح های مطالعه شده زیادی تهیه شده و وجود دارد که می توان گفت وجود این تعداد طرح و سند آماده اجرا در یک اداره، بی سابقه است. وی ادامه داد: برای کوتاه مدت و میان مدت چشم اندازهایی در این اداره تدوین شده که درصورت وجود اعتبارات ملی و استانی لازم، این پروژه ها در اسرع وقت اجرایی خواهند شد. پاکزاد در ادامه با اشاره به وجود ریزگردها و فعالیت های منابع طبیعی در این بخش، بیان کرد: خشکی پهنه تالاب بین المللی هامون از منشاء های اصلی ریز گردها است. وی با اشاره به این نکته که کانون های بحران و دالان های ریزگردها، مزارع خشک کشاورزان و منشاء های خارج از مرز، از دیگر عوامل وجود ریزگردها در منطقه سیستان است، گفت: در این منطقه تنها 25 درصد از اراضی موجود ملی بوده و در این اراضی کار تثبیت به طور کامل اجرا شده، اما در مزارع مردم و پهنه تالاب نمی توان کار تثبیت را انجام داد چرا که شخصی بوده و صاحبان آنها اجازه نمی دهند و در تالاب بین المللی هامون نیز باید محیط زیست و مراجع ذیربط به فکر تامین آب مورد نیاز آن که بیش از 10میلیارد متر مکعب است باشند تا بتوان ریزگردهایی که منشاء اصلی آنها هامون است تثبیت کرد. وی خاطرنشان کرد: وقتی آب بیش از هزار کیلومتر راه از منشاء خود در کشور افغانستان مسافت را طی می کند تا به تالاب هامون می رسد، ریزگردهایی که با آب جابجا می شوند، با توجه به سنگینی ذرات در طول مسیر ته نشین می شوند و ذرات سبک تر در انتهای مسیر رسوب می کنند. وی ادامه داد: در منطقه سیستان، سه کانون بحرانی فرسایش بادی به نام شنزار میانکنگی، جزینک و شیله به مساحت252هزار و 453 هکتار قرار دارد که تقریباً کل دشت سیستان را تحت تأثیر قرار می دهد. پاکزاد اظهار کرد: از سه کانون بحرانی واقع در منطقه سیستان، کانون بحرانی شیله به مساحت142هزار و 628 هکتار، معمولاً تأثیری بر دشت سیستان و به ویژه مناطق مسکونی و اراضی کشاورزی آن ندارد، اما کانون بحرانی جزینک با وسعت 13هزار و905هکتار، کاملاً در محدوده اراضی کشاورزی دشت قرار دارد و رودخانه هیرمند از داخل این کانون عبور می کند که در مواقع بی آبی، بحران موجود را تشدید می کند. وی گفت: این اداره کل با اینکه در این منطقه اراضی ملی وجود ندارد و اراضی مستثنیات اشخاص است، عملیات بیابان زدایی را با تکیه بر اجرای پروژه های بادشکن حاشیه مزارع با مشارکت کشاورزان در دستور کار قرار داده که بر اساس برنامه ریزی های انجام شده از پارسال اجرای580هکتار بادشکن در محدوده کانون بحران جزینک از محل اعتبارات مصوبات سفر رئیس جمهور به اتمام رسیده است. پاکزاد، خاطرنشان کرد: کانون بحرانی نیاتک به مساحت950هزار و 920 هکتار نیز در پایین دست تالاب و در محدوده اراضی کشاورزی اشخاص قرار دارد و از آنجا که تمامی این کانون اراضی ملی است، این اداره کل از طریق پروژه های مالچ پاشی، نهال کاری و پخش سیلاب بخش های زیادی از این کانون را تثبیت کرده، ولی اراضی کشاورزی رها شده اطراف این کانون، شرایط حادی را در این منطقه به وجود آورده است که به دلیل اینکه این اراضی مستثنیات اشخاص است، امکان ورود به آنها فقط از طریق اجرای پروژه بادشکن مزارع میسر است که به دلیل وابستگی کامل به آب موفقیت آن به زمان طولانی نیاز دارد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]