واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: دولت به ورزشيها اعتماد نميكند؟ماههاست كه ورزش بلاتكليف مانده، هفته پيش قرار بود كه ورزش از اين بلاتكليفي خارج شود كه نمايندگان مجلس تشخيص دادند كه حميد سجادي گزينه خوبي براي اداره وزارت ورزش و جوانان نيست.
وقتي سه شنبه دو هفته پيش، رييس جمهور در نامهاي گلايهآميز به مجلس، حميد سجادي را به عنوان وزير پيشنهادي دولت براي تصدي وزارت ورزش و جوانان معرفي كرد حتي منتقدان به شيوه مديريتي سجادي در سازمان تربيت بدني هم از اين انتخاب استقبال كردند كه البته اين تنها يك دليل داشت؛ ورزشي بودن "رييس" ورزش دغدغه قديمي ورزشيهاست، دغدغهاي كه تا قبل از اين هيچ وقت از سوي هيچ رييس دولتي پراهميت نبود و به اين خواست توجه نميشد. به هر حال حميد سجادي با حمايت همهجانبه ورزشيها پا به صحن مجلس گذاشت اما نتوانست اكثريت مجلس را با خود همراه كند. حالا ديگر اينكه او نتوانسته با سابقه و برنامهاش مجلسيها را متقاعد كند يا اينكه مجلس به خاطر نامه محمود احمدينژاد حاضر نشدهاند به وزير پيشنهادي دولت راي بدهند، اهميتي ندارد؛ مهم اين است كه اولين مدير ورزشي نتوانست سكان وزارت ورزش و جوانان را بر عهده بگيرد و اين يعني كه ورزشيها نتوانستند به آرزوي ديرينهشان برسند. اميدوار رضايي يكي از نمايندگان تاثيرگذار در مسائل ورزشي مجلس پس از ناكامي دولت در گرفتن راي اعتماد از مجلس براي وزارت ورزش و جوانان گفت كه دولت يك هفته زمان دارد تا وزير بعدي را پيشنهاد بدهد اما تا امروز كه تقريبا يك هفته از آن مصاحبه گذشته خبري نيست كه نيست.* پيشنهاد بعدي دولت كيست؟شايد سختترين كار ممكن، پيدا كردن فردي در ورزش است كه هم سابقه خوبي داشته باشد، هم تحصيلكرده باشد و هم مدير. وظيفهاي بسيار بزرگ كه حداقل دولتهايي تا پيش از دولت دهم از پس از آن بر نيامدند و دولت دهم هم اولين تيرش به سنگ خورد اما حالا سوال اينجاست كه دولت در اين برهوت، آيا ميتواند گزينه ديگري را از خانواده ورزش پيدا كند كه اين جامعيت را داشته باشند و مضافا بر اين بتواند خواسته نمايندگان را در اجراي برنامههاي ويژه براي جوانان برآورده كند. سالها پيش يكي از روساي سابق فدراسيون فوتبال كه در زمان تعليق فوتبال ايران، عضو كميته انتقالي بود در برابر اين سوال كه چرا فردي مانند محمد عليآبادي ميخواهد خودش را نامزد رياست فدراسيون فوتبال كند، پاسخ قابل تاملي داد.گفته ميشود هنوز بودجه سال 90 فدراسيونها به حسابشان واريز نشده و حساب بانكي سازمان تربيت بدني هم بلوكه شده و بي جهت نيست كه سفرهاي برون مرزي و اردوهاي تيمهاي ورزشي يك به يك لغو ميشود. نكته ديگر اينكه خبري هم از اهداي خانهها به طلاييهاي گوانگجو نيست او به خبرنگاران گفت كه در جامعه ورزش فرد جامعالشرايطي حضور ندارد كه بشود به او اعتماد كرد و اين همان نكتهاي است كه گويا دست دولتهاي قبلي را براي دادن سكان ورزش به فردي ورزشي بسته بود. با اين شرايط بايد ديد كه گزينه بعدي دولت براي اداره وزارت ورزش و جوانان كيست؟ آيا محمود احمدينژاد حاضر است بار ديگر روي يك فردي ورزشي هزينه كند يا همان تجربه اول، تجربه آخرش هم بوده است. سوال مهم ديگري كه وجود دارد اين است كه اگر رييس دولت بپذيرد شانسش را بار ديگر روي فردي ورزشي امتحان كند، انتخابش چه كسي خواهد بود. در ميان گزينههايي كه تقريبا همان شرايط حميد سجادي را داشته باشند، چند گزينه محدود وجود دارند كه يافتن اسمشان چندان دشوار نيست اما اين روزها در بازار داغ شايعات شنيده ميشود كه محمود احمدينژاد بار ديگر ميخواهد به علي سعيدلو اطمينان كند و او را به مجلس معرفي كند اما بعيد نيست رييس جمهور در آخرين لحظات تصميم ديگري بگيرد چه اينكه غيرقابل پيش بيني بودن يكي از ويژگيهاي رييس دولت است.
* بر ورزش ايران چه ميگذرد؟همواره سالهاي پيش از المپيك براي كشورها از اهميت فراواني برخوردار بوده است. در اين سال است كه كشورها رقابت تنگاتنگي براي كسب سهميه المپيك دارند و به همين خاطر مسابقات فشردهاي در اقصي نقاط دنيا برگزار ميشود. با اين همه اهميت، سال قبل از المپيك لندن براي ورزش ايران خوب پيش نميرود. لغو سفرها و منظم نبودن اردوهاي تيمهاي ورزشي زنگ خطري است كه به صدا در آمده اما در اين ميان نه فدراسيونها مقصرند نه ورزشكاران. گفته ميشود هنوز بودجه سال 90 فدراسيونها به حسابشان واريز نشده و حساب بانكي سازمان تربيت بدني هم بلوكه شده و بي جهت نيست كه سفرهاي برون مرزي و اردوهاي تيمهاي ورزشي يك به يك لغو ميشود. نكته ديگر اينكه خبري هم از اهداي خانهها به طلاييهاي گوانگجو نيست و سازمان تربيت بدني اعلام كرده ورزشكاران بايد قسطي پول اين خانههاي اهدايي(!) را برگردانند كه شايد اين بدقولي هم ريشه در همين بلاتكليفي ورزش داشته باشد و همين مساله هم ميتواند به لحاظ روحي در عملكرد ورزشكاران در المپيك لندن تاثير بگذارد. در اين شرايط كه دولت پس از ماهها اين دست و آن دست كردن وزير پيشنهادياش را به مجلس معرفي كرد و مجلس هم به وزير پيشنهادي دولت اعتماد نكرد، روزهاي دشوارتري پيشروي ورزش ايران است. وظيفهاي بسيار بزرگ كه حداقل دولتهايي تا پيش از دولت دهم از پس از آن بر نيامدند و دولت دهم هم اولين تيرش به سنگ خورد اما حالا سوال اينجاست كه دولت در اين برهوت، آيا ميتواند گزينه ديگري را از خانواده ورزش پيدا كند كه اين جامعيت را داشته باشند * اميدهاي ايران در المپيك لندنبا وجود وضعيت فوقالعادهاي كه به آن اشاره شد، ميتوان روي يك نكته حساب كرد كه ربطي به بلاتكليفي وزارت ورزش و جوانان ندارد. هميشه ورزشكاران ايراني به غير قابل پيش بيني بودن در جهان ورزش شهره بودهاند و اين تنها چيزي است كه ميتوان به آن براي بازيهاي المپيك لندن اميدوار بود. شايد تا پيش از المپيك آتن، كمتر كسي چيزي از حسين توكلي، حسين رضازاده يا هادي ساعي شنيده بود اما اين سه، طلاهاي با ارزشي را براي ورزش ايران به ارمغان آوردند و حالا هم بايد اميدوار بود كه ايران در رشتههاي انفرادي مانند كشتي و وزنهبرداري در المپيك لندن بدرخشد اما با اين حال دور از ذهن نيست كه پس از المپيك لندن افسوس از دست رفتن اين روزها را بخوريم و با به راه انداختن موجي رسانهاي اعلام كنيم كه در مجلس كميته پيگيري دلايل ناكامي ورزش ايران در لندن تشكيل شده است. يك سوال ديگر باقي ميماند و آن اينكه چه خبر از كميته بررسي دلايل ناكامي ورزش ايران در المپيك پكن؟ مجلسيها چه زماني ميخواهند نتايج اين كميته را براي مردم تشريح كنند؟محسن معتمدکيابخش ورزشي تبيان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 495]