تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816458509
تحول در ماهیت روابط ایران و اروپا-دکتر سیدعلی میرباقری*
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تحول در ماهیت روابط ایران و اروپا-دکتر سیدعلی میرباقری* برای اولین بار است که جهان غرب حاضر به برقراری روابط متوازن و متعادل با ایران شده است. تاریخ روابط دنیای غرب با ایران همواره شکلی یک سویه و تک بعدی داشته است.
در عمر 36 ساله جمهوری اسلامی نیز که مناسبات ایران و امریکا قطع شد، طرف های اروپایی همواره از برقراری رابطه ای همه جانبه و متوازن امتناع کردند. اروپایی ها در در بهترین دوران همکاری خویش با ایران که در دولت های سازندگی و اصلاحات رقم خورد نام سیاست را «گفت و گوی انتقادی» نهادند و همواره بر مبنای این سیاست مراودات اقتصادی و تجاری خویش را پیش بردند. چنان که از عنوان این سیاست پیدا بود دولت های اروپایی، دامنه همکاری اقتصادی خود را تا مرحله ای پیش می بردند که ایران را به تغییر رفتار سیاسی وادار کنند.
در همه این سال ها هر یک از دولت های اروپایی اعم از ؛آلمان، انگلیس، فرانسه، ایتالیا و ... دوره ای از داد و ستد تجاری و صنعتی را با ایران را تجربه کردند بی آنکه این مراودات به محدوده مسائل سیاسی وامنیتی کشیده شود. از همین روست که توافق اخیر در وین را باید اتفاقی تاریخی در مناسبات ایران و غرب به حساب آورد. ماهیت و مسیر مناسبات سی و چند ساله ایران و اروپا با این توافق دگرگون می شود. از هر نظر به این دور از مناسبات نگاه کنیم یک شروع تازه است. این واقعیت را با تأمل در حقایق گذشته تاریخ روابط دو طرف می توان دریافت:
1- از نگاه ناظران مسائل اروپا دور نمانده که در سال های نه چندان دور، دیپلمات های ایرانی ها همانند دولتمردان ترکیه تقلا می کردند تا مجوزی به نام «توافقنامه بزرگ همکاری » را از اتحادیه اروپا اخذ کنند تا به این طریق برنامه داد و ستد خویش با طرف های اروپایی را از حالتی یک سویه و بی ثبات خارج کنند. دو طرف ماهها و ساعت های طولانی بر سر دستیابی به این توافقنامه چانه زنی کردند اما در نهایت سران اتحادیه به این دلیل که رفتار سیاسی طرف ایرانی و ترک قابل اعتماد نیست از اعطای چنین مجوزی یا امتیازی شانه خالی کردند. اکنون توافق وین، طرف ایرانی را در موقعیتی قرار داده است که سران اروپا به صورت داوطلبانه برای بستن بالاترین سطح از توافقنامه تجاری گام برمی دارند.
2- اروپا همواره ما را به عنوان یک شریک اقتصادی نگریسته است. این نگاه به صورت رسمی از سوی سران اروپا بویژه سه دولت لیدر این قاره (آلمان، انگلیس و فرانسه) دنبال شده است. نتیجه عملی این نگاه آن بوده که در همه این سال ها طرف های اروپایی در بحران ها و منازعات منطقه از افغانستان گرفته تا عراق و فلسطین هیچ وزن و نقشی برای طرف ایرانی قایل نمی شدند. دستور کار آنها هنگام ورود به این بحران ها به جای دعوت از ایران نوعی اعمال فشار برای دور نگه داشتن تهران از نقش آفرینی در این بحران ها بود همان چیزی که دیپلمات هایشان تحت عنوان سیاست فشار و مهار از آن یاد می کردند. یا آنکه ظرف سه دهه گذشته این جایگاه ما را سخاوتمندانه در اختیار حریفان مان بویژه ترکیه ، مصر یا عربستان قرار می دادند. توافق وین آشکارا خط بطلان بر این نگاه حذفی اروپا نسبت به ایران کشید. رهبران اروپا چنان که در روزهای اخیر اظهار کرده اند نقش و جایگاه سیاسی ایران در صحنه منطقه را به رسمیت شناختند.
3- چنان که در دوران تحریم تجربه شد روابط ایران و اروپا سیری بی ثبات و لرزان داشته است. انبوه توافقات و همکاری اقتصادی دوطرف با وزش هر تندباد و توفان دچار تزلزل می شد. عامل این بی ثباتی چیزی جز اختلاف و شکاف در نگاه سیاسی دو طرف نبود. و این که توافقات اقتصادی دو طرف فاقد بنیان ها و پایه های سیاسی بود. اما به نظر می آید اکنون توافق وین توانسته است پشتوانه ای و زیربنایی محکم برای حفظ تعادل در روابط دو طرف فراهم آورد. این توافق به دوره ای از بدبینی و سوءظن اروپایی ها به سیاست خارجی ایران پایان داد و چنان که در بیانیه خانم موگرینی آمده است آنها پذیرفتند که ایران نقشی صلح آمیز دارد و دیپلماسی ایران در مسیر تحقق آرامش و اعتماد گام برمی دارد. افزون بر این موارد اتفاق تاریخی وین به یکی از نگرانی ها و موانع ذهنی اروپایی ها در همکاری با ایران پایان داد و آن ترس از فشار و برخورد 2 قدرت بیرونی یعنی امریکا و رژیم اسرائیل بود. طرف امریکایی که اکنون دوشادوش اروپا به سمت گشایش مناسبات با ایران گام برداشته است و طرف اسرائیلی که عملاً بعد از توافق هسته ای به انزوا گراییده است.
*استاد دانشگاه
**روزنامه ایران/شنبه دهم مرداد 1394
10/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
گوناگون
پربازدیدترینها