تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835131322
تاریخ ادیان
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : تاریخ ادیان dokhtarak7th June 2006, 04:38 PMدین میترایی چه جور دینیه؟ من همین قدر میدونم که قدمتش زیاده و دینی ایرانی بوده(همانند زرتشت) و پیامبر ورهبر آن زنی به اسم میترا اما هیچی دیگه نمیدونم کتاب یا مغاله ای هم در دست نیست اگه شما از این دین چیزی میدونید لطف کنید و پست بزنید تا همه بفهمیم مرسی power117th June 2006, 11:05 PMدین میترایی چه جور دینیه؟ من همین قدر میدونم که قدمتش زیاده و دینی ایرانی بوده(همانند زرتشت) و پیامبر ورهبر آن زنی به اسم میترا اما هیچی دیگه نمیدونم کتاب یا مغاله ای هم در دست نیست اگه شما از این دین چیزی میدونید لطف کنید و پست بزنید تا همه بفهمیم مرسی اين دين به عنوان اولين دين مدون دنيا توسط ايرانيان عرضه شده .و ميترا هم پيامبر نبوده بلكه الهه بوده .من خودم اطلاع زيادي ندارم ولي سعي مي كنم فردا يك سري مطلب بذارم . اما اگه خيلي علاقه به دونستن راجع به اين دين داريد به كتابهاي زير مي تونين مراجعه كنيد .(متاسفانه من به اين كتابها دسترسي ندارم و گرنه ازش براتون مطلب مي ذاشتم ) نويسنده :اقاي هاشم رضي (ترجمه اثار فرانتس كومن ): 1-كتاب ايين پر رمز و راز ميترايي 2-كتاب تصاوير ميترايي 3-كتاب شرح تصاوير و متون ميترايي dokhtarak8th June 2006, 12:55 PMپاور عزیز از مطلبت ممنون سعی میکن کتابهارو پیدا کنم اگه پیدا بشه اما یه سوال چرا اسمی از این دین در هیچ جای ایران و دنیا آورده نمیشه مگه از فرقه های هند ها کمتره؟ یا آفریقایی ها ؟ power119th June 2006, 12:58 AMايزد ميترا ميترا خداي خورشيد و نماد دوستي و درخشندگي بر گردونه درخشاني سوار است.اقامتگاهش هزار ستون و هزار در زرين دارد و نظم جهان را برقرار ميسازد.حضورش مردم را پيوند ميدهد و دروغ مغلوب مي گردد و آفتاب ميتابد.کاخ ميترا را آفريدگار بنا نهاد و در آنجا شب و پليدي و تيرگي جائي ندارد.ميترا يا مهر در گردونه خويش که چهار اسب ناميرا آنرا ميکشند و نعل آنها از زر و سيم است به پيش ميراند.ميترا نخستين خدائيست که پيش ميرود و آفتاب زرگون را بر سراسر زمين ميتاباند.بهرام (خداي پيروزي يا ورثرغنه)پيشاپيش او در پرواز است و همراهيش ميکند.ولادت ميترا نخستين روز دي ماه است.مردمان آخرين شب پائيز را جشن ميگرفتندو اهريمن تاريکي شکست ميخورد و روشنائي پيروز ميگرديد و خورشيد زاده ميشد و روزها رو به بلندي مي نهاد.در زبان سرياني يلدا به معني ولادت است زيرا اين شب را با ولادت عيسي مسيح نيز منطبق ميدانستند. --------- درباره ميترا مهر (ميترا) چشم دادگاه عدالت است. فروزهء خدايي و ايزديست که همه چيز را مي بيند. هيچ چيز را نمي توان از ديد او پنهان داشت. ميترا از مهم ترين خدايان آريايي است که جاي خود را با نام ايزد (فرشته) در فرهنگ زرتشتي استوار کرده است. . او نيرومند، کوشا، درست، باشکوه و بدون گذشت است. از نظر اخلاقي، ميترا پاسدار راستي و پيمان است. هر کس پيمان شکني کند، مورد بازخواست ميترا است و تنبيه مي شود. از نظر دنيايي، ميترا پاسدار نور و نگهبان کشتزارهاست. --------------------------- اولين دين اولين دين ارياييان که به ايران مهاجرت کردند کيش مهر يا ميترا بوده که خداوند مهرو عهدو پيمان و نور و صاحب چراگاهها و حافظ ونگهبان خستگي ناپذير و حامي راستي ودرستي است و هيچ چيز از نظر او محو نمي شود زيرا او چشم روز و خورشيد بي زوال است.همه جا حاضر است و هزار گوش و ده هزار چشم دارد. مرد م بد نهاد و بد عهد را نمي بخشد و به کساني که او را ميستايند فراواني و نيک بختي عطا مي کند. باران ها را او مي فرستد و چهار پايان و گياهان را او مي پروراند و مي روياند در کنار اوrashanو سروش مددکار او در اجراي عدالتند و از خطا کاران انتقام مي کشند. ايزدان بزرگ ديگر عبارتند از verethraynaيا بهرام که خداوند جنگ و پيروزي و حملات فاتحانه است و به صورت قوي ترين و شجاع ترين حيوانات در مي ايد و خورنهxvarenahمظهر ثروت و عظمت و اقبال پادشاهان است(فره ايزدي) هوم که خداوند شراب است. تيشتريه که اختر و ستاره باران و خداوند فراواني است وبا ستاره تيشتر siriusمشتبه ميشود و Aredvisur Anahitaازمشهور ترين ايزد بانوان محسوب ميگردد . از نام او پاکي و بي ا لايشي بر مي ايد وي بر اب هاي رودخانه ها حکومت ميکند و دوشيزه اي نيرومند و زيبا و خردمند است که بعد ها ايزد بانوي عشق و توليد نسل ميگردد به علاوه خداونداني براي نباتات و ماه و باد پيروز وجود دارند.در مقابل اين عالم نور وفراواني و اباداني طبق نطريه ثنوي که خاص روح ايراني ها بود يک جهان شر و تاريکي نيز وجود دارد که در انجا ديوان و شياطين حکومت مي کنند. در اين عالم شر نيز فرمانروايي است به نام اهريمن يا angra minuyيعني مينوي زشت کار و زيانکار . به هر حال در منابع زيادي از کيش مهر به عنوان اولين دين ايراني و گاها" کهن ترين دين جهان ياد ميگردد ديني که بنيادش بر اساس اصول اخلاقي بوده و جهان مناظره و کشمکش بين نيروهاي خير و شر ميباشد که معتقد هستند که در نهايت اين خير است که به پيروزي ميرسد و انکه خير را بر گزيند رستگار خواهد بود. ------------------------- 1- اميدوارم اين مطالب براتون مفيد باشه . قسمتهايي كه با خط جدا ميشه براي نشان دادن منابع مختلف است و همچنين پست هاي زير هر كدام منبع جداگانه دارد (به همين دليل ممكنه مطالب اون در بعضي موارد با هم اختلاف داشته باشند ) power119th June 2006, 01:03 AMآيين مهري و کيش زرتشت سرزمين ايران به سبب موقعيت خاصي که در تمدن و فرهنگ بين النهرين و نواحي مديترانه تا ماوراء النهر داشته و نيز به اقتضاي حوادث مهم رخ داده در آن،همواره محل ظهور و برخورد اديان گونه گون بوده است.نه فقط آيين مهر وزرتشت و زروان و مذهب ماني و مزدک،که حتي ادياني از کشور هاي ديگر بدلايلي خاص در ايران هم انتشار يافته اند.مانندکيش بودايي در دوران پس از اسکندر،مسيحيت در دوران اشکاني و مذهب مندايي در همان دوران.از نکات قابل تامل اين که تا پيش از دوره ي ساسانيان تمامي اين مذاهب با آزادي و تساهل حکومت و بدون تعرض زيسته اند.هر چند در اين دوره هم مذاهب غير زرتشتي در اسارت کامل هم نبوده اند.تاريخ پيدايش اين اديان در کشور ما آيينه ي تمام نماي فکر و فلسفه ي ايراني است. در حدود بيست قرن پيش از ميلاد مسيح،نياکان مشترک ايران و هند،جدايي يافته بودند و از آن جا که با هم مي زيستند-در حدود بحر خزر-هجرت کردند.برخي از اين گروه که عده شان کمتر بود،از راه ارمنستان به ايران غربي و قسمتي از بين النهرين امده اند،و بعضي که تعداد بيشتري بودند،به سوي هند رفتند.اين جدايي در عقايد و اديان آن ها نيز اختلاف افکند.چنان که به نظر مي آيد دسته اي که به ايران آمدند به اقتضاي خشکي اين سرزمين و سختي که متحمل شدند،سخت کوش تر و واقع بين تر شده اند.اين نکته در اساطير اين دو سرزمين نيز قابل مشاهده است. اما آيين قوم آريا هنگام ورود به اين سرزمين چه بوده است؟اين نکته را بايد با توجه به گاته هاي زرتشت و مقايسه ي آن با ودا هاي هندوان و تحقيق در باب عقايد اقوام ميتاني و ارمني و تا حدي هم از تحقيق در مورد زبان باستاني و وجوه تسميه و اشتقاق نام هاي پيشين و قراين آن به دست آورد.اما قدر مسلم آن که وقتي آريا هاي هند واروپايي به اين سرزمين آمدند.عقايدي مانند عقايد هندوان عهد ودا داشته اند.اين عقايد تا حدي به عقايد عقايد روميان قديم نزديک بود.اين قوم که در تاريخ اديان به مغان کهن يا مزديسنان قديم شهرت دارند قواي طبيعت را مانند خورشيد و ستارگان پرستش مي کردند.آن خدايان مظهر قواي طبيعت را هم«دئوا»مي خواندند.در بين اينان برتر ازهمه ايندرا بوده است.اما پرستش اين خدا با اين نام در ميان در بين آريا ييان ايران چندان رواج نيافت.نزد ايرانيان پرستش مهر يا همان ميترا جاي آن را گرفت و ايندرا هرچند پس از زرتشت در رديف ديوان و مخلوقات اهريمني قرار گرفت،اما غالب اساطير و عقايد مربوط به آن به ايزد بهرام منسوب شد.چون ايندرا مردود شناخته شد،به جاي ذکر نام او صفتش را که«ورثرغن»بود به کار بردند.حتي لفظ ورهران و بهرام از آن پديد آمد.چنان چه لفظ ورونا نيز چون نزد هندوان معبود بود تابو شد و به جاي آن از صفت او،اهورا استفاده شد و ورونا نيز عنوان ديوان شد.ميترا هم خداي جنگ و هم خداي دوستي بود.خداي ديگر مورد پرستش ميان ايرانيان همين ورونا بود که هم پايه ي اورانوس به حساب مي آيد.او پروردگار نظم و قانون محسوب مي شد. به اين ترتيب پرستش ميترا در ايران ما رواج يافت. power119th June 2006, 01:06 AMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند ميترائيسم مشترك ميان ايران و روم كارشناسان تاريخ اديان بر اين باورند كه مهر پرستى و ويژگى هاى متعلق به آئين ميترا پايه و اساس تولد حضرت مسيح (ع) شده است. دو عنصر اعتقادى مسيحيان يعنى روز ۲۵ دسامبر كه به گمانى زادروز حضرت عيسى مسيح (ع) دانسته شده و نيز روز يكشنبه (Sunday) كه به معناى روز خورشيد يا روز ميترا است، به تعبيرى نشانه هاى پذيرفتنى ميترايى و مسيحى هستند.ميترا هم نزد ايرانيان و هم نزد روميان به عنوان ايزد نظم و راستى و حق، وفادارى و نگهبان پيمان ها اعتبار و احترام داشته است. با گسترش امپراتورى ايرانى، ميترا به اروپا راه يافت و ابتدا وارد آسياى صغير شد. اين مغان بودند كه پرستش ميترا همراه با متون و سرودهاى آئينى آن را گسترش دادند. مورخان و دين شناسان به اين حقيقت آگاهند كه سپاه روم فعال ترين عامل گسترش آئين ميترا در اروپا و مناطق بيرون از آن قاره بوده است. بازرگانان نيز در اين امر نقش بسزايى داشته اند. شواهد ميترايى در مناطقى از سواحل رود راين (Rhenin) دانوب (Donav) و رود تايمز (Temse) در بريتانيا با نشانه هاى بارز و روشن به چشم مى خورد. آئين پرستش مهر، در روزگاران كهن، از ايران به بابل و آسياى صغير رفت و سپس با سربازان رومى به اروپا راه يافت و در آنجا مهر به صورت خدايى بزرگ پرستيده شد و بدين گونه آئين مهر پرستى (ميترائيسم) پديد آمد و بعدها بسيارى از مراسم آن به مسيحيت نيز راه يافت. از سده نخستين پيش از ميلاد مسيح اساطير ميترايى در ادبيات روميان رسماً جايگاه خود را يافت و تا سده پنجم ميلادى اين روند به چشم مى خورد.تولد ميترا به عنوان خورشيد شكست ناپذير به روز ۲۵ دسامبر تاريخ گذارى شده است يعنى همان محدوده زمانى اى كه تولد حضرت عيسى (ع) در آن واقع شده است. پادشاه سوريه و ماركوس اورليوس (Marcus Aurelius) مراسم خورشيد ستايى را با قاطعيت و با اعتقادى راسخ جشن مى گرفتند. ميترا خيلى زود وارد كاخ قيصران روم شد و به همين دليل توانست مهر پرستى به عنوان آئينى فراگير مورد توجه و احترام قرار گيرد. در سده چهارم ميلادى مراسم بزرگداشت ميترا توسط كنستانتين (Konstantin) قيصر روم در قلمرو روميان متوقف شد، زيرا به استناد و به وسيله فرمان ميلان، مسيحيت در سال ۳۱۳ ميلادى به عنوان آئين رسمى و دولتى روميان اعتبار و استحكام يافت. اردشير خداداديان استاد تاريخ باستان دانشگاه شهيد بهشتى درباره ميترا مى گويد: «ميترا به عنوان خداى گونه اى ايرانى- آريايى در حدود ۱۴۰۰ سال پيش از ميلاد مسيح در طراز خدايان دولتى و رسمى و مشروع بين النهرين قرار گرفت. در نزد ايرانيان مدتى ميترا توسط اهورامزدا زير فشار قرار گرفت و عقب نشست ولى با گذشت زمان ميترا كماكان به عنوان ايزد روشنايى، نگهبان و مسئول عهد و پيمان ها و استحكام بخشنده به مواثيق و سوگندنامه نظم و وفادارى جايگاه خود را بازيافت. ميترا به تدريج به مرتبه اى والا ارتقا يافت و به درجه اى از قدرت و اعتبار رسيد كه ايزد جنگيان شد.» آئين هاى مهر پرستى توسط سربازان به مغرب زمين برده شد و از سده نخستين ميلادى رسماً در قلمرو روميان پايگاه و منزلت كم نظيرى يافت. قيصر كمدوس (Kaiser Komodos) كه از ۱۸۰ تا ۱۹۲ ميلادى زمامدار بود، فرمان داد مراسم بزرگداشت و تقديس ميترا را بر پا كنند و خود در معبد ميترا طواف فروتنانه اى كرد. يوليان اپوستات (Apostat Gulian) آخرين منادى آئين ميترا در روم شناخته شده است. گسترش ميترائيسم در جهان باستان و از جمله در قلمرو روميان و گرويدن روزافزون غير مهر پرستان به آئين ميترا تا آغاز سده چهارم ميلادى با چنان شتابى ادامه يافت كه عرصه بر اديان ديگر به روشنى تنگ شده بود و حتى مسيحيت و مسيحيان اين آئين و پيروان آن را دشمنى سرسخت براى خود به شمار مى آوردند، مسيحيان به زودى خطر مهر پرستى را جدى تلقى كرده و درصدد رويارويى با آن برآمدند، با وجود اين آئين ميترا از مناطق مسيحى نشين رخت برنبست، بلكه برخى عناصر ميترائيستى و مسيحيت همانند روز تولد ميترا و حضرت مسيح (ع)، روز يكشنبه Sunday كه در واقع به معناى روز خورشيد يا روز ميترا است و در هر دو فرهنگ و آئين جايگاه خود را تا به امروز حفظ كرده اند و به سخن ديگر مسيحيت و ميترائيسم آن گونه كه دين شناسان دريافته اند، در يكديگر نفوذى انكار و انفكاك ناپذير كردند. افزون بر اين دين شناسان باز بر اين باورند كه كاهنان معابد ميترايى با كشيشان صدر مسيحيت پوشاكى همانند بر تن كرده اند و نيز بخش ها و فضاها و تجهيزات اندرونى معابد مهر پرستى و كليساهاى كهن مسيحى به گونه اى باور نكردنى به يكديگر شباهت داشته اند. power119th June 2006, 01:11 AMدر اوستا ميترا مقام شامخی دارد و در زمان پيش از اوستا و رستاخيز زرتشتي، بزرگ‌ترين خدا به‌حساب می‌آمد. اين نشانه א که صليب (چليپا) شکسته ناميده شده است، در حقيقت صليب شکسته نيست. اين نشانه آريائی است، زيرا در ايران و هند هزاران سال پيشينه دارد. اين نشانه א نخستين‌بار در حدود خوزستان يافت شده و مربوط به هفت هزار سال پيش از ميلاد می‌باشد به اين ترتيب پيشينه تاريخی آن در ايران بسی کهن‌تر از پيشينه آن نزد آريائی‌های هند است و هرتسفلد (Herzfeld) آن را گردونه خورشيد ناميده است. در گرمی (Germi) مغان آذربايجان گورهای خمره‌ای از دوره اشکانی به‌دست آمده که در ميان آنها پارچه‌ای بسيار زيبا يافت شده است که دارای اين نقش می‌باشد. همچنين اين نگاره بر دهانه پاره‌ای از خمره‌های سفالين که مرده‌ها را در آن می‌گذاشته‌اند ديده شده است در مواردی ديگری چون جام تپه‌حسنلو، جام زرکلاردشت، گردنبند عقيق مربوط به دوره اشکاني، گردنبند زرينی مربوط به ۷ هزار سال ق م در رودبار گيلان اين نگاره به چشم می‌خورد. گردونه خورشيد نخست به اين شکل א بوده و کم‌کم خطوط منحنی از بين رفته گاهی به‌صورت + و گاهی با خطوط شکسته ولی با زاويه‌های ۹۰ درجه ترسيم شده و شکل هندسی و ترکيب کامل يافته است. اقوام باستانی بسياری از جانوران را می‌پرستيده‌اند و از همين جا توتميسم (Totemisme) پيدا شده است. يکی از اين حيوانات بز کوهی است که مظهر سودرسان طبيعت، يعنی خورشيد بوده است اين نقش بر ظروف بازمانده از سده‌های پيش از ميلاد ديده شده و مهم‌تر از همه رابطه‌ای است که مردم باستانی ميان هلال ماه و خورشيد و شاخ بز کوهی قرار داده بودند. در بسياری از سفال‌ها در ميان انحنای شاخ اين جانور و نيز بر پشت آن نشانه + يا א ديده میشود. مثلاً بر ليوان سفالين مربوط به ۳۱۰۰ سال پيش از ميلاد که در سيلک کاشان به‌دست آمده نگاره + در زير انحنای شاخ گوزن پيدا است. با نگرش به اينکه نشانه گردونه مهر به شاهين و فروهر هم بسيار نزديک است می‌توان پنداشت در زمانی که از اهميت مهر کاسته شده نشانه مقدس ميترائيسم رفته‌رفته به شاهين مبدل شده و اين شاهين و نگاره فروهر تمام جاذبه معنوی و روحانی اين نشانه را گرفته و مظهر فر و شکوه مينوی گرديده است. هم‌اکنون اين نقش را به گونه‌ای ديگر بر کاشی کاری سر درب خاوری آرامگاه بايزيد در بسطام می‌توان ديد. ميترا، خداوند آب‌ها و درياها نيز هست و يکی از صفات او اود - دام (Ud-dama) يعنی محاصره‌کننده است و همسر او وارونی (Varuni) الهه شراب است و در اساطير گاهی با نام‌های چون سورا (Sura) يا ماد (Mada) نيز خوانده میشود. غسل تعميد مسيحيان، ظرف آب متبرک در کليسا، سقاخانه‌ها و حوضچه‌هائی که در مدخل مساجد و تکيه‌ها برپا می‌کردند همه از يادگارهای کيش ميترا است، زيرا که در مهريشت به‌روشنی از غسل و شستشو در آئين ميترا ياد شده است. آئين مسيحيت از کيش ميترا متولد شد. همان‌طوری که در مهرابه‌ها چشمه آب جاری بود، در نقش‌ها و تابلوهائی که يافت شده، مرشد مهري، يا مغان ميترا، در حال تعميد مؤمنان مشاهده میشود. علت اصلی اهميت فوق‌العاده‌ای که برای شستشو در رم قايل می‌شدند همين اعتقاد به ميترا بود. ماهی نيز يکی از نشانه‌های مسيحی بود که در قرون ابتدائی برای شناسائی هم چون رمزی از آن بهره می‌جستند. اين نيز چون غسل تعميد، نشان و رسمی بوده از کيش ميترا. در يکی از مهرابه‌های اروپا، برابر پای ميترا يک ماهی نقش شده و اين رمز و نشان مسيحيت، نشانه‌ای است از کيش ميترا. بسياری از رموز و اسرار ميترا برخلاف آنچه مشهور شده، اصل و بنيان ايرانی خود را حفظ کرده است. آنچه امروزه به نام غسل تعميد ميان مسيحيان متداول است مانند بسياری از مراسم و آداب ديگر، از آرياها اقتباس شده است. ناگفته نماند که اين عمل در زمان اقتباس در ميان اقوام آريا بسيار کهنه و زمان گرفته بود. در هند، تبت، روم، يونان و مصر نيز که بعدها غسل تعميد رايج شد، اين آئين را از ايرانی‌ها گرفته بودند. در تبت، چون چند سالی از تولد کودک می‌گذشت، طی مراسمی در معبد و در برابر آتش به غسل تعميد او اقدام می‌شد. به‌نام نامی خورشيد، کودک را در حالی‌که سرودهای مقدس می‌خواندند سه بار زير آب فرو برده بر او اسمی می‌نهادند و علامت صليب را بر سينه تعميد يافتگان نقش می‌کردند. نکته مشترک آن بود که در اين مراسم به نام خورشيد، به خدای خورشيد متوسل می‌شدند. ميان زرتشتی‌های قديم و ايرانيان پيش از اشوزرتشت نيز غسل تعميد کودکان در مهرابه‌ها و آتشکده‌ها مرسوم بود. در مهرابه‌ها برابر آتش، به نام خدای خورشيد، کودکان توسط مغان در آب فرو برده شده پس از آن نام‌گذاری می‌گرديدند. در اوستا، ميترا و خورشيد به هم بسيار نزديک هستند. در متن اوستائی مهريشت، ميترا خدای شکست‌ناپذير جنگ است و سربازان و جنگاوران در آوردگاه از او ياری می‌جويند و ميترا نيز به‌سرعت به ياری آنها می‌شتابد. جنگاوران مهر آئين، همواره پيروزی را از آن خود می‌دانستند. در بندهای اوليه مهر يشت می‌توان به مقام سرباز و روابط او با ميترا و چگونگی حمايت ميترا از وی پی برد. علامت و نشان سرباز، کوله‌پشتی و کلاه‌خود و نيزه است. سربازان ميترا در دو جبهه مشغول جنگ بودند. اول جنگ‌های معمولی بود که برای نگهداری کشور و گسترش آن صورت می‌گرفت. آنچه مهم‌تر بود جنگ و ستيز با نيروهای شر و اهريمنی بود. - چهارمين مقام، منصب شير بود. در پرده‌های نقاشی و سنگ برجسته‌های منقوش، نقش شير فراوان است و همين عمل سبب شد که بعد از اسلام، به‌ويژه در زمان سلجوقيان، علامت شير و خورشيد بر پرچم‌ها نقش بست، در اين پرده‌ها کسانی‌که به مقام چهارم رسيده‌اند گاه در حال خدمتگزاری و گاه در حال اهدای هدايا به حضور ميترا نشان داده شده‌اند. اين طبقه نيز ناگزير از گذراندن آزمايش‌هائی بودند که البته ديگر تحمل رياضات و شکنجه‌های بدنی نبود، بلکه بايد به ورزيدگی‌های رواني، شايستگی اخلاقي، وحدت ذهنی و خلاصه فهم اسرار دست می‌يافتند. روايات رمزی ميترائي، حاکی از آن است که در واپسين روز از عمر جهان، آتش‌سوزی بزرگی رخ خواهد داد. در اين آتش‌سوزی ناپاکان خواهند سوخت و پاکان مثل اينکه در چشمه‌ای شستشو می‌کنند، آسايش خواهند داشت. - پنجمين مقام، مقام پارسی بوده است که گذشته از وجوه رمزي، کنايه‌ای است که با طبيعت و روئيدن گياهان پيوند دارد و م� سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5465]
-
گوناگون
پربازدیدترینها