تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871277661
اکونومیست: غیبت چین در بزرگترین منطقه آزاد تجاری، به اقتصاد جهان ضربه می زند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اکونومیست: غیبت چین در بزرگترین منطقه آزاد تجاری، به اقتصاد جهان ضربه می زند تهران - ایرنا - نشریه اقتصادی انگلیس در گزارشی نوشت: بزرگ ترین منطقه آزاد تجاری جهان در اقیانوس آرام، بدون حضور چین در حال شکل گیری است و این نقیصه بالقوه بزرگ ترین ضربه را به اقتصاد جهان وارد خواهد ساخت.
به گزارش روز سه شنبه نشریه «اکونومیست» چاپ انگلیس، بزرگ ترین و مهمترین منطقه آزاد تجاری جهان در دو سوی اقیانوس آرام که بازارهای تجاری 12 کشور جهان از ویتنام تا آمریکا را به یکدیگر متصل می سازد، در قالب پیمانی با نام «مشارکت آن سوی اقیانوس آرام» با نام اختصاری «TPP» در مذاکراتی که در جریان است، در شرف شکل گیری است.
چنانچه این پیمان مهم تجاری به تصویب برسد، بزرگ ترین توافق تجاری منطقه ای در طول تاریخ بشر خواهد بود چرا که اعضای مشارکت کننده در آن نزدیک به40 درصد از اقتصاد جهان را در اختیار دارند.
به استناد ارزیابی های صورت گرفته، «مشارکت آن سوی اقیانوس آرام» اقتصادهای 12 کشور عضو را تا سال 2025 به میزان 285 میلیارد دلار رونق خواهد داد.
این کشورها مترصد آن هستند که این پیمان استانداردهای جدیدی را در زمینه تجارت آزاد به آنها عرضه کند.
به دنبال پنج سال مذاکره، تاکنون 29 فصل از مقررات و قوانین سخت گیرانه این توافق به همراه صدها خطوط و سرفصل های تعرفه ای این پیمان مورد موافقت و تصمیم گیری قرار گرفت، اما همچنان بحث و مشاجره بر سر متن این مشارکت تجاری جریان دارد.
یک سری موانع آیین نامه ای در خصوص قواعد و مقررات، مذاکرات در زمینه تصویب این پیمان را در باتلاق فرو برده است. از جمله این اشکالات، قوانین بومی کشورهای عضو پیمان در خصوص این است که چه مقدار از یک محصول باید از منابع داخلی تولید شود تا مشمول تعرفه قرار گیرد. این مقررات از موانع اصلی جریان آزاد انتقال کالا در آن سوی مرزها است.
نشریه اکونومیست نوشت: سازمان تجارت جهانی سالیان متمادی است که عاجز از تصویب توافق های بزرگ تجاری جهانی است و بر همین اساس محوریت دستور کار خود را بر صنایعی مشخص متمرکز ساخته است و این امر برایش امکان پذیر نیست که توافق هایی جامع مانند «مشارکت آن سوی اقیانوس آرام» که شانس زیادی برای موفقیت دارد را به تصویب برساند.
وزیران اقتصادی و بازرگانی کشورهای مشارکت کننده در این طرح از روز سه شنبه - امروز تا 9 مرداد در «مائویی» یکی از جزایر مجمع الجزایر «هاوایی» تشکیل جلسه می دهند تا آخرین مراحل مذاکرات برای دستیابی به مهمترین توافق تجاری جهان را پشت سر گذارد.
از این بابت که گفت وگوهای این پیمان تجاری محرمانه است، نمی توان به درستی مزیت های پیمان «مشارکت آن سوی اقیانوس آرام» را اندازه گیری کرد. منتقدان طرح معتقدند که محرمانه بودن مذاکرات، عامل تخریب آن خواهد بود.
با نهایی شدن توافق، دولت های مشارکت کننده در طرح، چندین ماه زمان خواهند داشت تا به مرور دقیق توافق و همه الزامات و اصول آن بیاندیشند و پس از آن نظر نهایی خود را اعلام کنند.
حتی چنانچه همه جزییات توافق مشخص شود، باز هم سنجش و ارزیابی دقیق ثمرات و ارزش های مثبت و منفی آن کاری دشوار است.
از نمونه مشکلات این توافق، وجود استثناهایی در تعرفه نویسی است. به عنوان نمونه کشور ژاپن که یکی از کشورهای مشارکت کننده در این پیمان است، سخت مصمم است غذای مقدس خود شامل برنج، گندم و گوشت گاو را از گزند محو شدن زیر فشار واردات حفظ کند.
در عوض کشورهایی مانند ویتنام از قبال این توافق بسیار سود می برند، چرا که صنایع آن می توانند به سرعت رشد کنند.
اندازه گیری دقیق ابعاد شکست ها و موفقیت های این طرح نیز میسر نیست. این پیمان هنوز به مقصد نهایی خود نرسیده است. قرار است این توافق گسترده تر شود و کشورهای بیشتری را به درون خود بگنجاند. کشورهای فیلیپین، کره جنوبی، تایوان و تایلند برای ملحق شدن به این توافق ابزار علاقمندی کرده اند.
امید می رود این توافق در انتهای مسیر خود چین را هم جذب خود کند. اگر تعداد 12 عضو اولیه این توافق به 17 کشور افزایش یابد، مزایای طرح غیرقابل تصور خواهد بود.
آمریکا با خارج ساختن چین از این مشارکت تجاری، در واقع افق گفت و گوها را به نفع خود تغییر داده است. اگر این پیمان در میدان عمل موفق شود، شاید چین هم ترغیب شود به این توافق ملحق شود و یا حداقل با پیمان هایی با استانداردهای مشابه موافقت کند.
مسوولان وزارت بازرگانی چین می گویند که اگر چین ایده های تجاری خود را دنبال نکند، زیر بار نفوذ دیگران خواهد رفت.
ضوابط و مقرراتی که آمریکا برای این توافق تعیین کرده با انتقادهایی بسیار مواجه شده که برخی وارد و برخی ناصیحح است. برخی اقتصاددانان می گویند که این توافق عمدتا یک دستور کار سیاسی است تا یک توافقنامه تجاری، چرا که تمرکز توافق «مشارکت آن سوی اقیانوس آرام» بر مالکیت معنوی و مکانیزم آن، سرمایه گذاران را مجبور می سازد تابع دولت های عضو پیمان باشند.
نویسنده «اکونومیست» نوشت: تهور و جسارت این پیمان در به چالش کشاندن موانع دست و پاگیر تجارت جهانی، ستودنی است. گفت و گوهای مربوط به این پیمان از سال 2010 میلادی آغاز شد و هفته های پایانی خود را سپری می کند.
بسیاری احتمال می دهند که کانادا از این گروه تجاری خارج شود. اگر کشاورزان و دامپروران تولید کننده محصولات شیری کانادا احساس بهره مندی از این توافق تجاری نکنند، کانادا آن را ترک خواهد کرد.
مالزی هم امکان دارد از این پیمان خارج شود چون آمریکا نسبت به پدیده قاچاق انسان در مالزی ناراضی است. در آمریکا هم امکان اینکه کنگره این توافق را ملغی اعلام کند، وجود دارد. هرچند این توافق واجد مزایایی برای کشاورزان تولید کننده گوشت گاو، خودروسازان و شرکت های داروسازی است.
ژاپن هم در اگر درهایش را به روی تجارت کشاورزی بگشاید، در داخل با اعتراضاتی روبرو خواهد بود. ژاپن در مقام قطب نوآوری در جهان، منافع قوی در پیمان «مشارکت آن سوی اقیانوس آرام» دارد. این کشور متحد آمریکا خواهان اجرای قوانین هرچه سخت تر تجاری است.
نشریه انگلیسی «اکونومیست» نتیجه گیری کرد: در مجموع برای آنکه پیمان «مشارکت آن سوی اقیانوس آرام» بتواند تاثیر گذار باشد باید وسعت خود را توسعه بخشد. دور نگاه داشتن چین از این توافق یک مصلحت اندیشی است، اما نکته مهم آن است که غیبت چین در این پیمان تجاری، یک خلاء عظیم است.
چین بزرگ ترین تولید کننده و سازنده در جهان است و محور زنجیره عرضه در آسیا است. هر منطقه تجاری در آسیا بدون حضور چین، بلا شک باید در انتظار سرنوشتی محتوم بماند. این توافق به حدی آکنده از معایب و کاستی است که بی تردید از بیخ و بن بی ارزش نشان می دهد.
اگر این منطقه آزاد تجاری، جذابیت هایی ایجاد کند اما بدون حضور شرکت های چینی که از قضا بسیار هم با کفایت و کارساز هستند، این جذابیت ها تبدیل به دافعه خواهد شد و اصولا غیبت چین در این توافق، آسیبی جدی به اقتصاد جهانی می زند.
ظاهرا پیمان «مشارکت آن سوی اقیانوس آرام» از هر دو سوی حضور و یا غیبت چین در این تشکل، دچار مشکل است. در قسمت منسوجات به عنوان نمونه ویتنامی ها و مالزیایی ها انتظار دارند مستقل باشند و منابع اولیه خود را از کشورهایی مانند چین و یا هند تهیه کنند، چون کشورهای داخل مجموعه قادر به تولید این مواد اولیه نیستند.
استثناها در خصوص این توافق تجاری فراوان است. اما در عین حال تولید کنندگان پوشاک در ویتنام و مالزی دور ماندن وفور تولیدات چینی از این مجموعه، آنها را از گزند بازار رقابت سنگین با محصولات چینی در امان نگاه می دارد.
این دیگر یک تجارت آزاد نخواهد بود. البته در سایر عرصه ها «مشارکت آن سوی اقیانوس آرام» موجهای خوبی تولید می کند. قوانین و ضوابطی که این پیمان تجاری معرفی می کند شامل قوانین دفاع از حقوق کارگر، تحکیم پادمان های زیست محیطی و محدود ساختن سوبسیدها برای شرکت های دولتی، مترقی ترین قوانین در مقایسه با توافق های تجاری پیشین است.
مقامات رسمی چین در ابتدای امر بی میل به پیوستن به این پیمان نبودند و می گفتند که این پیمان چین را منزوی ساخته است، اما پکن امروز اعلام می کند که هرگز تمایلی به پیوستن به آن ندارد.
«جایانت منون» از اعضاء بانک توسعه آسیا در این باره گفت: این یک توافق با استانداردهایی طلایی نیست، بلکه اعضای آن باید بروند دعا کنند که این توافق در حد یک توافق نقره ای باشد، تصور خوش بینانه این است که این معاهده تجاری یک توافق برنزی باشد.
اکونومیست نوشت: در شرایطی که سایر توافقنامه های تجاری را غبار پوشانده است، توافقی حتی اگر هم برنزی باشد، عاری از درخشندگی نخواهد بود.
آساق **1591**1545
06/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 129]
-
گوناگون
پربازدیدترینها