تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835116431
یک حقوقدان: برجام اعتبار خود را از قطعنامه شورای امنیت می‌گیرد
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۵ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۱:۳۴
یک حقوقدان با بیان اینکه برجام اعتبار خود را از قطعنامه شورای امنیت می‌گیرد، معتقد است: می‌توان برجام را یک تعهد بین‌المللی دانست و مثل هر قطعنامه موضوع فصل هفتم به آن عمل کرد بدون اینکه خودمان را با محدودیت‌های داخلی درگیر کنیم. به گزارش خبرنگار حقوقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، میرشهباز شافع در نشست حقوقی، فنی و اقتصادی توافق وین گفت: موضوع اصلی که در مطبوعات و جلسات مختلف بحث می‌شود این است که برجام یک عهدنامه است پس چالش اینکه چگونه در مجلس طرح شود و پروسه تصویب را بگذراند مطرح می‌شود. وی افزود: من می‌خواهم یک نظر دوم و نگاه متفاوتی به متن داشته باشیم و آن این است که می‌توان متن را معاهده تلقی نکرد و بحث را طور دیگری پیش برد؛ هرچند که من معتقدم که متن هر دو ویژگی را با هم دارد یعنی می‌توان از عهدنامه بودن آن دفاع کرد. این استاد حقوق بین‌المللی اظهار کرد: اگر نگاه کنیم می بینیم ما قبل از مذاکرات با چه وضعیتی روبرو بودیم. قطعنامه‌هایی از شورای امنیت وجود داشته که اکثر آنها فصل هفتمی بوده است و در چارچوب آن تحریم‌هایی علیه جمهوری اسلامی ایران وضع شده، به اضافه اینکه این قطعنامه‌ها مبنای توجیح دیگر قطعنامه‌های یکجانبه‌ای بوده که از سوی ایالات متحده و اتحادیه اروپا وضع شده است. این حقوقدان افزود: اگر همین مسیر را نگاه کنیم می‌توانیم این‌طور عنوان کنیم که برای اولین بار در سازمان ملل و شورای امنیت کشوری که موضوع قطعنامه‌های تحریمی بوده است، آمده و مذاکراتی را انجام دادیم برای اینکه چگونه برای رسیدن به یک راهکار از تحریم‌ها خارج شود. وی گفت: خروجی این صحبت‌ها و مذاکرات هم خود را در قالب یک سند تحت عنوان برجام نشان داده که نهایتاً ضمیمه قطعنامه شورای امنیت شده است. لذا می‌توانیم این‌طور نگاه کنیم که چون برجام بخشی از قطعنامه شورای امنیت است پس لازم نیست که این متن را یک معاهده بدانیم. شافع با بیان اینکه در خود برجام هم می‌توانیم در تأیید این نگاه عناصری داشته باشیم، افزود: هیچ جا از معاهده بودن برجام اسمی نیست و به هیچ وجه ذکر نشده که برجام در چارچوب کنوانسیون 1969 ایجاد شده است. ادبیاتی که برای الزام آور شدن آن پیش‌بینی شده نیز کاملاً با ادبیات و ساختار حقوقی معاهدات متفاوت است. وی ادامه داد: در معاهدات یک "تاریخ امضا" کردن داریم که نشان می‌دهد مذاکرات خاتمه یافته است و یک "تاریخ تصویب" داریم که در آن ذکر می‌شود چه حدنصابی لازم است تا معاهده لازم‌الاجرا شود. همچنین معمولاً یک ظرف زمانی وجود دارد مبنی بر اینکه بعد از تصویب حد نصابی از کشورها، معاهده لازم‌الاجرا می‌شود. این استاد حقوق بین‌الملل گفت: در این متن یعنی برجام هیچ کدام از این سه عنصر را نداریم. به جای "امضا" از عبارت "روز نهایی شدن متن" استفاده کرده است یعنی روزی که متن، دیگر قابل تغییر نیست. در متن برجام به هیچ وجه به پروسه تصویب نظام‌های داخلی اشاره‌ای نشده است در حالی که در همه کنوانسیون‌های بین‌المللی این موضوع را می‌بینید که می‌گوید تاریخ لازم‌الاجرا شدن، 90 روز بعد از قطعنامه شورای امنیت است؛ فارغ از اینکه اصلاً مجالس تصویب کنند یا خیر. وی گفت: پس اعتبار برجام به هیچ وجه نیازمند تصویب نیست و در خود آن اصلاً به این موضوع اشاره‌ای نشده است. شافع اظهار کرد: همچنین به هیچ وجه حد نصابی برای لازم‌الاجرا شدن برجام پیش‌بینی نشده است. هر معاهده‌ای را که نگاه می‌کنید در آن گفته شده که به طور مثال دو سوم کشورهای امضا کننده باید در نظام داخلی آن را تصویب کنند تا لازم‌الاجرا شود، اما چنین چیزی را در برجام نمی‌بینید. برعکس، شورای امنیت با تصویب قطعنامه‌ای می‌گوید که این سند بخشی از قطعنامه شورای امنیت است پس اعتبار خود را از شورای امنیت می‌گیرد. این استاد دانشگاه گفت: پس لازم نیست ما به دنبال این باشیم که برجام را معاهده تلقی کنیم و در پی آن این سوال طرح شود که مصوبه مجلس را می‌خواهد یا نه. وی تصریح کرد: عنصر دیگری که می‌شود از آن در این نگاه استفاه کرد ماده 25 منشور است که به صورت مطلق می‌گوید قطعنامه شورای امنیت برای همه دولت‌ها الزام‌آور است. در ایران تمام قطعنامه‌های شورای امنیت الزام‌آور است و هرگز هم به مجلس نمی‌رود و اتفاقاً ایجاد تعهد هم می‌کند. وقتی شورای منیت قطعنامه‌ای تصویب و مثلاً عراق را تحریم می‌کند، این برای ما هم یک تعهد است. شافع درباره مزیت این نحوه تفسیر گفت: یک حقوقدان باید دقت کند که کدام راه‌حل در مجموع برای ایران بهتر است. قطعاً من هم معتقدم که می‌توان در رابطه با معاهده بودن برجام تفسیر داشت ولی به نظر من یک وجه فارقی وجود دارد و من شخصاً غیرمعاهده بودن متن را ترجیح می‌دهم. این حقوقدان گفت: با توجه به محدودیت‌هایی که وجود دارد، تاکنون می‌گفته‌ایم که قطعنامه‌های فصل هفتم، بدون دخالت ما تحریم‌هایی وضع کرده است. حال باید پرسید آیا واقعاً لازم است که مجلس ایران بر این محدودیت‌ها مهر تأیید بگذارد یا لازم نیست که عملاً مهر تأیید مجلس را بر همه قطعنامه‌های قبلی بگذاریم. وی با بیان اینکه نظام حقوقی ما نظام دوگانگی حقوق داخلی و بین‌المللی است، افزود: می‌توان برجام را یک تعهد بین‌المللی دانست و مثل هر قطعنامه موضوع فصل هفتم به آن عمل کرد بدون اینکه خودمان را با محدودیت‌های داخلی درگیر کنیم. این استاد دانشگاه معتقد است که با توجه به مجموعه قواعدی که پیشتر وضع شده است، نیازمند تغییرات و مصوباتی در مجلس هستیم تا بدون اینکه مستقیماً برجام را تأیید کند امکان اجرای این قطعنامه را فراهم کنیم. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]
-
گوناگون
پربازدیدترینها