تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804221841
مظلوم نمایی پدر از مهدی هاشمی در اوین/ توهين اوباما به ملت ايران
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نیوز:
بررسی محتوایی روزنامه های پنج شنبه:
مظلوم نمایی پدر از مهدی هاشمی در اوین/ توهين اوباما به ملت ايران به نظر می رسد مباحث مربوط به مذاکرات و توافق اولیه هسته ای پایانی ندارد و روزنامه های امروز کشور، جشن های هسته ای را بازتاب گسترده ای داده اند.
به گزارش گروه سیاسی فرهنگ نیوز، با به سرانجام رسیدن مذاکرات هسته ای در روز سه شنبه، تب آن همچنان بالاست و روزنامه های کشور در آخرین روز هفته و قبل از تعطیلات چند روزه، تحلیل ها، گزارش ها و اخبار ویژه ای را به موضوع جشن هسته ای و توافق اختصاص داده اند. برخی از روزنامه های اصلاح طلب، توافق هسته ای را که کماکان منتظر تصویب در شورای عالی امنیت و مجلس است، فرصت مناسبی برای تسویه حساب های رسانه ای با دلواپسان دیده اند و سعی دارند اگر توافقی هست به نام جریان خود بزنند. خط خبری که توسط بیشتر رسانه های زنجیره ای در حال پیگیری است. نکته جالب آنجاست که در تحلیل های خود هیچ اشاره ای به تلاش ها و دستاوردهای هسته ای در دوران قبل نمی کنند بلکه در صورت اشاره نیز، آن را مخرب و بیهوده ارزیابی می کنند. این درحالی است که رهبر معظم انقلاب در پاسخ به نامه حسن روحانی، نکات برجسته ای را گوشزد کرده اند و ضمن تشکر از زحمات دولت در این خصوص، خواسته اند مراقب توطئه ها و بدعهدی دشمن باشند. به نظر می رسد دولت روحانی سعی دارد پیش از بررسی متن توافق نامه توسط منتقدان و متخصصان، آن را به صورت یک جانبه و در فراری رو به جلو به نظام و کشور تحمیل کند و راه عدم تصویب آن را در مجلس یا شورای عالی امنیت بدین گونه ببندد. افزایش انتظارات مردمی، جشن های هسته ای که در فضایی صورت گرفته که مفاد توافقنامه همچنان روشن نیست و برجسته کردن موفقیت های توافق در مقابل کاستی های آن، نمونه روشن این سیاست است. شاید بهترین واکنش را به توافق هسته ای، بازار ارز و طلا در کشور نشان داد که به دور از ذوق زدگی و برحسب واقعیات موجود، نوسان چندانی نداشت. اوباما: توافق نمی‌شد تحریمها فرو می‌پاشید/ چرا ملت جشن نگرفت؟/ دوران سعدآباد گذشته است/ طرح سوال شورویزه کردن ایران چگونه شکست خورد؟ "فاتحه سیاست خارجی غیرایدئولوژیک!
روزنامه وطن امروز در تیتر نخست خود اظهارات باراک اوباما را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. تتیر این گزارش خبری "اوباما: توافق نمی‌شد تحریمها فرو می‌پاشید" است: اگرچه برجام روز سه‌شنبه جمع‌بندی شد و براساس فرآیندی که در متن جمع‌بندی قید شده، مکانیسم تخفیف تحریمها به محدودیت شدید برنامه هسته‌ای ایران مشروط شده اما مقامات ارشد دولت آمریکا بلافاصله پس از اعلام جمع‌بندی، اظهاراتی صریح درباره سازمان تحریمها مطرح کردند که می‌تواند بسیار درس‌آموز باشد.به گزارش «وطن امروز»، در ایران و از ابتدای تصویب تحریم‌های ظالمانه همواره یک جریان سیاسی حامی غرب در ایران تلاش کرد تا برداشته شدن این تحریمها را منوط و مشروط به توقف فعالیت‌های هسته‌ای ایران کند. یعنی آنها از طریق انبوه رسانه‌های خود این خط را در ایران دنبال و تقویت کردند که تنها راه برداشته شدن تحریمها، توافق با طرف غربی و کوتاه آمدن از صنعت هسته‌ای است. با روی کار آمدن دولت یازدهم متاسفانه این جریان با قدرت و حمایت بیشتری به نشر این خط غلط ادامه داد و تاسف‌برانگیز‌تر اینکه اظهارات حسن روحانی درباره وضعیت اقتصادی کشور نیز این خط تحلیل آنها را بشدت تقویت می‌کرد. در نهایت آنچه از آنها بر جای ماند، ایجاد این باور نزد طرفداران‌شان شد که تحریمها بدون کوتاه آمدن از دستاوردهای هسته‌ای برداشته نخواهد شد. اکنون با تلاش دولت، طرفین پس از 23 ماه به یک متن مشترک به عنوان جمع‌بندی برجام رسیده‌اند، متنی که براساس آن در ازای تعهدات چشمگیر ایران، تحریم‌های ایران به مرور کاهش خواهد یافت. یعنی تخفیف در تحریمها در ازای محدودیت شدید صنعت هسته‌ای کشور خواهد بود. اما با پایان یافتن این مسیر و تحقق هدف این جریان داخلی، مقامات ارشد آمریکایی گویی چنان از این بیانیه مشترک و تعهدآور ذوق‌زده شده‌اند که ناگزیر از بیان واقعیات شده‌اند. باراک اوباما، رئیس‌جمهور و جان‌کری، وزیر خارجه آمریکا طی روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه در اظهارنظرهای خود درباره جمع‌بندی برجام، صراحتا اعلام کردند این آخرین ترفند آنها برای متوقف کردن برنامه هسته‌ای ایران بوده است و در غیر این صورت آنها راهی برای مقابله با ایران نداشتند.
در ادامه آمده: باراک اوباما و جان کری در این اظهارنظر‌ها تصریح کردند در صورت شکست مذاکرات هسته‌ای 1+5 و ایران، سازمان تحریمها از همفرومی‌پاشید چراکه دیگر کشورها اراده و انگیزه‌ای برای تداوم اعمال محدودیت‌ها علیه ایران نداشتند و به همین خاطر تحریمها از هم فرو می‌پاشید. باراک اوباما در گفت‌وگو با روزنامه نیویورک تایمز که روز گذشته منتشر شد، درباره توافق هسته‌ای گفت: آنچه من تلاش کرده‌ام برای مردم، از جمله بنیامین نتانیاهو توضیح دهم، این است که بدون یک توافق، توانایی ما برای برپا نگه داشتن این تحریمها حتمی نبود. در نظر داشته باشید که فقط ایران نبود که برای تحریمها هزینه می‌پرداخت، بلکه چین، ژاپن، کره‌جنوبی، هند و تقریباً هر کشور واردکننده نفت در سراسر جهان، پس از ساز و کار تحریم، خود را در موقعیتی یافته بود که ادامه یافتن این تحریمها برای آنان میلیاردها دلار هزینه دربر داشت. ..اما یک روز قبل از اوباما، یعنی در روز سه‌شنبه و ساعاتی بعد از اعلام توافق طرفین بر سر جمع‌بندی برجام، این جان‌کری بود که همین اظهارنظر اوباما را تکرار کرد تا نشان دهد این موضوع یعنی فروپاشی تحریمها در صورت شکست مذاکرات، یک دیدگاه مشترک و فراگیر در دولت آمریکا بوده است. جان کری به شبکه خبری «ای‌بی‌سی‌نیوز» گفت: «اگر توافق نمی‌کردیم، چین، روسیه و دیگران با ایران تجارت می‌کردند زیرا آن هنگام، (نظام) تحریمها از هم می‌پاشید.» جان کری از مخالفان داخلی توافق با ایران هم انتقاد کرده و گفته «آنچه منتقدان این برنامه (مذاکره با ایران) هیچگاه ارائه ندادند، یک گزینه واقع‌گرایانه بود.» اظهارات اوباما و جان کری در حالی است که پیش از این تحلیلگران داخلی با استناد به گزاره‌های مشهود بارها این موضوع یعنی فروپاشی سازمان تحریمها در صورت شکست مذاکرات را پیش‌بینی می‌کردند. براساس یک درک واقعی و منطبق بر منافع ملی (نه منافع حزبی و منطبق بر اهداف انتخاباتی) اکنون و پس از جمع‌بندی طرفین بر سر برجام، زمان مناسبی است تا درباره رویکردها و مبانی عملکردها بویژه در حوزه سیاست خارجی قضاوت کرد.حسین قدیانی در یادداشتی به این پرسش "چرا ملت جشن نگرفت؟"، پاسخ داده است: سه‌شنبه خیلی‌ها را ابتدا گمان بر این بود؛ «بعد از اعلام خبر توافق، مردم به خیابان می‌ریزند و جشن می‌گیرند» لیکن از آنجا که ساعت اعلام رسمی این خبر، در روز بود و ملت هم روزه، بعدا گفته شد؛ «جشن مردمی در ساعات پایانی روز سه‌شنبه و در سراسر ایران برپا می‌شود و چنان باشکوه که تداعی روز حماسه ملبورن را کند مثلا!» این وسط، رسانه ملی هم برای دولت و اصحاب وزارت خارجه، انصافا سنگ تمام گذاشت اما خوب یا بد، این رخداد، یعنی «جشن ملی» رخ نداد. آیا مردم، توافق را توافق بدی می‌دانستند که حاضر به جشن خیابانی نشدند؟ قطعا اینگونه نیست! آیا مردم، قدردان زحمات تیم مذاکرات نبودند؟ طبعا اینگونه نیست! واقعیت آن است که ملت ما، بیش از شور، خواه شور غم، خواه شور شادی، اهل شعور است. این مهم را ملت مقاوم و غیور ایران، بسی زودتر از اصحاب سیاست فهمیده که صرف توافق، ایضا صرف اجرای این توافق، معجزه نمی‌کند! ملت معتقد است؛ «گیرم همه تحریمها همان روز سه‌شنبه لغو شد و گیرم کل صنعت هسته‌ای هم نگه داشته شد! چیزی از این بهتر؟ اما چیز به این خوبی، مادام که در داخل، بی‌تدبیری اقتصادی حاکم باشد و نگاه به جای جوانان مستعد وطن، دوخته شده باشد به اجنبی، مسکنی موقت شاید باشد لیکن حل‌المسائل معیشت کشور نخواهد شد». در پایان قدیانی می افزاید: از ورای همین زاویه، آحاد ملت، ضمن برتری دادن شعور بر شور، هر چند که به اصحاب دیپلماسی خدا قوت گفت اما هیچ دلیلی ندید برای جشن و احیانا پایکوبی، بریزد خیابان. با همه این اوصاف، با جماعت بسیار قلیلی طرفیم که تیم ملی فوتبال می‌بازد، جشن می‌گیرند، بازی لغو می‌شود، جشن می‌گیرند، داور اعلام اوت دستی به نفع ما، آن هم در نیمه زمین خودمان می‌کند، جشن می‌گیرند و کلا جشن می‌گیرند! اینکه حالا روز تابوت باشد یا سالروز گهواره، هیچ برایشان مهم نیست؛ مهم جشنی است که باید بگیرند و الباقی حرکات موزون و ناموزون! از قضا، راقم این سطور، ظرف 2 هفته اخیر، 2 پیشنهاد به مجلس شورای اسلامی داد؛ یکی آنکه «استفاده ابزاری از شهدا را بگردند راهش را پیدا کنند بلکه رسما مصداق جرم شود»، دیگری آنکه «مخفی شدن پشت سخن بزرگان را هم، حالا به هر طریق ممکن، غیرقانونی بخوانند». اینک پیشنهاد سوم! مجلس محترم، هر جور شده، مصوبه‌ای تصویب کند بلکه این جمع قلیل، یک روز از سال را همینطور الکی بریزند فلان‌جا، تا می‌توانند جشن مفصلی بگیرند و دور همی خوش باشند! پیشنهاد می‌کنم این روز، در تقویم هم گنجانده شود که کار عیب نمی‌کند از محکم کاری! من این نکته را واقعا جدی گفتم، چرا که بیم از آن است دشمن قداره‌بند، در محاسبه عدد این جماعت، نیز کم و کیف‌شان، دچار اشتباه شود و تحریک به سهم‌خواهی مضاعف و پیشروی بیشتر! بنابراین خودمان این گروه جشن سرخود شادی اولی را که عمدتا رفتار بر سیاق ندیدبدیدها می‌کند مهندسی کنیم، هم به ایشان کمک وافر کرده‌ایم، هم به دشمن جلاد، که بی‌خود توهم نزند!"دوران سعدآباد گذشته است" پایان انشای برجام یک گام بلند به سمت جلو است اما اینکه قضاوت درباره این انشا چیست، به نظر باید مدتی صبر کرد تا متن ترجمه دقیق و صحیح آن در دسترس قرار گرفته و مورد بررسی قرار گیرد. قریب به 2 سال مذاکرات هسته‌ای در دولت مستقر این تجربه را حاصل کرده که ارزیابی دقیق مذاکرات و توافقات را باید با استناد به سند مکتوب انجام داد. بر همین اساس اگرچه تفاسیر اوباما و جان کری از محتوای جمع‌بندی برجام، نگران‌کننده، ناقض اظهارات آقای روحانی در این‌باره و یادآور نزاع فکت‌شیت‌ها پس از توافقات ژنو و لوزان است اما نه می‌تواند محل استناد برای رد جمع‌بندی برجام باشد و نه حرف ساده‌دلان مبنی بر مصرف داخلی داشتن این مواضع اهمیت بحث و بررسی دارد. بنابراین بسیار مهم و این مهم منطقی و واقع‌بینانه است که در شرایط فعلی اقدام شتابزده‌ای، چه در حمایت و چه در نقد این جمع‌بندی انجام نگیرد. باید با تامل متن را دقیق و منصفانه قضاوت کرد.البته این کاملا قابل درک است که بسیاری در کشور نگاه مساعدی نسبت به متن جمع‌بندی ندارند. دلایل این موضوع نیز مشخص است.فرآیندی که طی 2 هفته اخیر در مذاکرات وین طی شد، حداقل در ظاهر نمی‌توانست منجر به جمع‌بندی شود. 6 روز قبل از آنکه انشای برجام به پایان برسد، بنیان‌های مذاکرات براساس اظهارات طرفین تکانه‌های شدیدی خورد! وزیر امور خارجه ایران روز جمعه گذشته از «تغییر موضع» و زیاده‌خواهی آمریکایی‌ها سخن گفت! و همتای آمریکایی او نیز ایران را تهدید به ترک میز مذاکره کرد!در ادمه آمده : در کنار توجه به این مسائل، توصیه ویژه به برادران انقلابی هم این است که غیرت دینی و انقلابی خود را نگه دارند و همواره نسبت به مذاکرات هسته‌ای یک اصل بدیهی را فراموش نکنند: دوران بده‌بستان‌های سعدآباد و پاریس گذشته است. مهم‌ترین دلیل آن مطالبه عمومی نسبت به حراست از حقوق هسته‌ای است و دلیل مهم دیگر، حضور مستمر جریان انقلابی در میدان و زیر نظر داشتن مذاکرات هسته‌ای است. جامعه ایرانی طی 2 سال اخیر شاهد یک واقعیت بسیار مهم بوده است. مردم نسبت به مذاکرات هسته‌ای، از یک‌سو شاهد فعالیت و نقد یک جامعه پویا، منطقی وبا اخلاق بودند و البته سوی دیگر این ماجرا را هم دیدند. جامعه انقلابی قطعا این را یقین می‌داند که نظام زیر بار توافق ناقض خطوط قرمز نخواهد رفت. باید به تدابیر نظام اعتماد کرد و آن را پذیرفت. و در آخر اینکه «من خوشبین نیستم» مبتنی بر یک نگرش و دید وسیع انقلابی و حاصل اشتراک قرن‌ها تجربه است! «من خوشبین نیستم» در واقع بر عدم حسن نیت استکبار دلالت دارد و این عدم حسن‌نیت نه در متن که در مقام اجرا مشاهده می‌شود. کما اینکه در 2 سال اخیر نیز بارها مصادیق و آثار آن مشاهده شد.روزنامه وطن با طرح سوال شورویزه کردن ایران چگونه شکست خورد؟ "فاتحه سیاست خارجی غیرایدئولوژیک!" را خوانده است: مهم‌ترین خط رسانه‌ای جبهه لیبرالیسم در تخریب وجهه جمهوری اسلامی ایران در سال‌های متمادی بر جوسازی درباره «غیرقابل اعتماد بودن» و «بی‌منطقی» نوع نظام برآمده از ایدئولوژی اسلامی و حاکمیت «ولی فقیه» به عنوان اصلی‌ترین تفاوت با نظام لیبرال ـ سرمایه‌داری، استوار بوده است. برخورداری از یک دیپلماسی قوی در حوزه سیاست خارجی با تکیه بر مولفه‌های ثابت و قابل تجربه در حوزه ارزش‌های سیستمی، خود از ابزارهای بسیار مهم قدرت در هر نظام مدعی در حوزه «اداره جهان» به شمار می‌رود. خصوصا که «توافق نهایی» را تا اندازه زیادی مدیون «فتوای هسته‌ای» رهبر انقلاب هستیم که پذیرش اهمیت آن از سوی غربی‌ها به عنوان یک «ارزش غیرقابل عدول» در عرصه حاکمیت اسلامی خود به رسمیت شناختن «سیاست خارجی ایدئولوژیک ایرانی» به حساب می‌آید.از این منظر فارغ از نتایج به‌دست آمده در پایان مذاکرات 12 ساله هسته‌ای و سرانجام توافق نهایی، نمایش یک دیپلماسی عزتمندانه و منطقی که اتفاقا در دوره‌های مختلف روی کار آمدن دولت‌های برآمده از سلایق مردم نیز با ثباتی قابل تامل با مدیریت نظام ادامه یافت، به نمادی جهانی از منطق و عقلانیت «حکومت اسلامی» برای پذیرش حداکثری در باشگاه قدرت‌های جهانی تبدیل شد. از این منظر پایان یک دوره طولانی دیپلماسی هدفمند همراه با رشد مولفه‌های گوناگون برتری ژئوپلیتیکی ایران در منطقه و فرامنطقه شایسته تبریک و تقدیر امت خطاب به امام جامعه است.در طول دوره‌های مختلف، دولت‌های برآمده از رای و نظر مردم بنا به تفاوت سلایق در حوزه سیاست خارجی، راهکارهای متنوعی برای نحوه تعامل با سایر کشورها ارائه کرده‌اند که برتری‌ها و ضعف‌های آنها به مرور آشکار شده است اما مدیریت و رتق و فتق حوادث 2 سال اخیر حقیقتا کار و تلاش بیشتربرده است!مهم‌ترین خط رسانه‌ای جبهه لیبرالیسم در تخریب وجهه جمهوری اسلامی ایران در سال‌های متمادی بر جوسازی درباره «غیرقابل اعتماد بودن» و «بی‌منطقی» نوع نظام برآمده از ایدئولوژی اسلامی و حاکمیت «ولی فقیه» به عنوان اصلی‌ترین تفاوت با نظام لیبرال ـ سرمایه‌داری، استوار بوده است. برخورداری از یک دیپلماسی قوی در حوزه سیاست خارجی با تکیه بر مولفه‌های ثابت و قابل تجربه در حوزه ارزش‌های سیستمی، خود از ابزارهای بسیار مهم قدرت در هر نظام مدعی در حوزه «اداره جهان» به شمار می‌رود. خصوصا که «توافق نهایی» را تا اندازه زیادی مدیون «فتوای هسته‌ای» رهبر انقلاب هستیم که پذیرش اهمیت آن از سوی غربی‌ها به عنوان یک «ارزش غیرقابل عدول» در عرصه حاکمیت اسلامی خود به رسمیت شناختن «سیاست خارجی ایدئولوژیک ایرانی» به حساب می‌آید.از این منظر فارغ از نتایج به‌دست آمده در پایان مذاکرات 12 ساله هسته‌ای و سرانجام توافق نهایی، نمایش یک دیپلماسی عزتمندانه و منطقی که اتفاقا در دوره‌های مختلف روی کار آمدن دولت‌های برآمده از سلایق مردم نیز با ثباتی قابل تامل با مدیریت نظام ادامه یافت، به نمادی جهانی از منطق و عقلانیت «حکومت اسلامی» برای پذیرش حداکثری در باشگاه قدرت‌های جهانی تبدیل شد. از این منظر پایان یک دوره طولانی دیپلماسی هدفمند همراه با رشد مولفه‌های گوناگون برتری ژئوپلیتیکی ایران در منطقه و فرامنطقه شایسته تبریک و تقدیر امت خطاب به امام جامعه است.در طول دوره‌های مختلف، دولت‌های برآمده از رای و نظر مردم بنا به تفاوت سلایق در حوزه سیاست خارجی، راهکارهای متنوعی برای نحوه تعامل با سایر کشورها ارائه کرده‌اند که برتری‌ها و ضعف‌های آنها به مرور آشکار شده است اما مدیریت و رتق و فتق حوادث 2 سال اخیر حقیقتا کار و تلاش بیشتر
برده است!
در ادامه می خوانیم: قدرت نرم ایران به قول غربی‌ها برآمده از «ایدئولوژی اسلام» یا جمله معروف «سیاست ما عین دیانت ماست» شهید مدرس است. جنگ نهایی تمدن‌ها بنا به پیش‌بینی خود صاحب‌نظران ایستاده پشت پرده طرح «سازش ایران و آمریکا» که همگی صاحب کرسی در بنیادهای راکفلرها به‌عنوان صاحبان لیبرالیسم هستند، به نفع حاکمیت اسلام تمام خواهد شد و داعیه‌دار اسلام ناب و اندیشه‌ورز در جهان کنونی بدون کوچک‌ترین رقیبی، جمهوری اسلامی ایران است. ایران برخلاف همه تلاش‌های غربی‌ها در آستانه فروپاشی از درون قرار ندارد اما شکی نداریم که زیر کاسه «توافق نهایی» نیم کاسه‌ای غیرهسته‌ای است و همین موضوع بر اهمیت هوشیاری مردم و مسؤولان می‌افزاید. ما موظفیم از کیان داشته‌های هسته‌ای و نظامی و ایمانی‌مان در جبهه‌ای مشترک دفاع کنیم تا آینده روشن انقلاب به واسطه گسستگی میان مولفه‌های قدرت نرم و سخت جمهوری اسلامی مخدوش نشود و مسیر فتح‌الفتوح ایمانی را با وادادگی لیبرالیستی به بهانه کسب امتیاز اقتصادی تاخت نزنیم. پس کمربندهای ایمانی را محکم‌تر از همیشه باید بست که قوی‌ترین قدرت‌های جهان بدون تمسک به ارزش‌های الهی با خرابه‌های لنینگراد کمونیسم و آرمانشهر بی‌عدالت لیبرالیستی برابری میکنند. این تنها برگی از پرونده «جنگ تمدن‌ها» بود، باز هم همراهی‌مان کنید.
پایان جولان افراطیون/ توافق هسته ای و گفتگوی تمدن ها/ وزیر کشور تسلیم تندروها نشد/ توافق هسته ای و زنان
روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد به سراغ تسویه حساب های جناحی پس از توافق رفته و با تیتر "پایان جولان افراطیون" گزارشی را در این زمینه آماده کرده است: درست است که حسن روحانی و تیمش در میانه ساخت فصل آخر سریال با سنگ‌های زیادی که در مقابل راهشان در داخل و خارج می‌انداختند، مواجه شدند اما آنقدر زبده و حرفه‌ای بودند که توانستند سکانس آخر را با شیرینی هر چه تمام تر به پایان برسانند و این شیرینی آنقدر موثر بود که حتی توانست کام تلخ دلواپسان داخل و خارج را شیرین کند. مذاکره ایران با کشورهای 1+5 بعد از 20 ماه مذاکره در دولت تدبیرو امید به چنان نتیجه‌ای دست یافت که توانست از جانب تمام سران و چهره‌های شاخص در داخل کشور و همینطور قدرت‌های بزرگ جهان مهر تایید دریافت کند و بر لبان تندروها و دلواپسان داخلی و خارجی هم مهر سکوت بزند و آن اقلیتی را هم که همواره سازشان ناکوک و مخالف است را به انزوا بکشاند و بی تردید این گوشه گیری آنها روز به روز بیشتر خواهد شد. سکوت و تغییر رویکرد رسانه‌های اصولگرای تندرو را می‌توان در واکنش‌های روزنامه‌های تندرویی چون«وطن امروز» و « جوان» به متن توافق جامع نیز مشاهده کرد.«وطن امروز» با مدیرمسئولی مهرداد بذرپاش در دوسالی که از روی کار آمدن حسن روحانی می‌گذرد با تیترهای غیرمعمول خود از به‌کارگیری هیچ حربه‌ای برای تخریب دولت تدبیر و امید و به خصوص تیم مذاکره کننده هسته‌ای دریغ ننمود اما روز گذشته بر خلاف رویه‌ی همیشگی خود از تیتری تحت عنوان «در انتظار اجرا» استفاده کرد و در متن گزارش خود از توافق جامع به عنوان «توافقی متوازن» نام برد و واژه «نخبگان» را برای تیم مذاکره کننده هسته‌ای کشورمان به کاربرد. روزنامه «جوان» نیز در گزارش روز چهارشنبه اش دیگر خبری از آن انتقاد‌ها و خطابه‌های تند و تیز درباره دولت یازدهم و تیم مذاکره کننده نبود و صفحه یک خود را با عنوان «تثبیت ایران هسته‌ای با ایستادگی ملت» آغاز کرد و در ادامه به تعریف و تشکر مقام معظم رهبری از دیپلمات‌های هسته‌ای مان اشاره نمود.
در ادامه آمده : اما در این میان حال افرادی مثل حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه «کیهان»، علیرضا زاکانی نماینده مجلس و اعضای جبهه پایداری چون مهدی کوچک زاده و حمید رسائی، چندان خوش به نظر نمی‌آید. واکنش‌های این افراد در سایر پیروزی‌های ملی گذشته نیز ثابت نمود زبانشان به هیچ طریقی شیرین نخواهند شد چرا که روزنامه «کیهان» روز گذشته بخش عمده‌ای از صفحه یک خود را به تحلیل متن توافق نامه ژنو اختصاص داد و بر این باور بود که « میان آنچه رئیس جمهوری آمریکا بعد از اعلام توافق نهایی اظهار داشته است با آنچه حسن روحانی بیان کرده است، اختلاف 180 درجه‌ای وجود دارد»! حال باید دید این تغییر رویکردها با چه هدفی صورت گرفته است. در همین زمینه داریوش قنبری، فعال سیاسی اصلاح طلب و نماینده مجلس هشتم، با بیان اینکه آنچه که منتهی به توافق هسته‌ای شد، نتیجه 22 ماه تلاش بی وقفه دیپلمات‌های کشورمان است گفت: تمام نیروهای کشور بسیج شده‌اند تا با مردم همصدا شوند و هر نوع رویکردی جز این، همصدایی با دشمنان ایران است و نافی منافع ملی است به خصوص که رئیس‌جمهور هم در این مورد اظهار داشته است که اجازه نمی‌دهم کسی امید مردم را نابود کند و به منافع ملی مردم آسیب بزند. وی با اشاره تغییر رویکرد روزنامه‌های وطن امروز و جوان در چند روز گذشته افزود: این دو روزنامه در چند ماه گذشته رویکردشان به هیچ عنوان با تیم مذاکره‌کننده هم‌خوانی نداشت اما باز جای امیدواری است که اینها تا این جای کار فهمیده‌اند که باید با منافع ملت و با صدای مردم حرکت کنند و مسائل حزبی و جناحی را در منافع ملی دخالت ندهند.این فعال سیاسی اضافه کرد: اگر این رویکرد را در آینده هم ادامه دهند می‌توان از یک تغییر و تحول در خط فکریشان صحبت کرد و اینکه منافع ملی را بر منافع گروهی و جناحی ترجیح می‌دهند.این نماینده سابق مجلس تاکید کرد: اختلاف سلیقه در میان طیف‌ها و احزاب مختلف وجود دارد و امری طبیعی است اما مسائلی هم وجود دارد که به یک جناح و گروه خاص تعلق ندارد.پیروزی و به سرانجام رسیدن آن مسائل به نفع تمام مردم ایران است و شکست و به نتیجه نرسیدن آنها هم به ضرر تمام مردم ایران است. قنبری خاطر نشان کرد: باید جریان‌ها و جناح‌های سیاسی این درس بزرگ سیاسی را در نظر بگیرندکه باید میان منافع ملی و منافع جناحی‌شان تمییز قائل شوند البته از دیرباز این افراد خودشان می‌دانستند که راهی که دولت روحانی می‌رود راه درستی بوده و چون در دولت گذشته در حل مناقشات هسته‌ای ناتوان بودند، در دولت روحانی یک نگاه حسادت آمیز را پیش گرفتند و حالا به این نتیجه رسیدند که تداوم آن نگاه برایشان هزینه خواهد داشت و در مقابل ملت قرار می‌گیرند.
حمید قزوینی در سرمقاله امروز آفتاب؛ "توافق هسته ای و گفتگوی تمدن ها" را با یکدیگر مقایسه کرده است: به نظر می‌رسد توافقی که روز سه‌شنبه میان ایران و غرب رخ داد تا مدتها محل بحث خواهد بود و طبعاً اثرات متعددی در صحنه داخلی و خارجی خواهد داشت. حتی معتقدم این توافق می‌تواند بر روی مذاکرات دیپلماتیکی که این روزها در سطح بین‌الملل در جریان است موثر باشد. بنابراین همین موضوع نشان می‌دهد که توافق هسته ای وین از اهمیت فوق العاده و مهمی برخوردار است.البته بنده قصد دارم در این وجیزه نگاه دیگری به این توافق داشته باشم و آن شرایط تندروها و افراط گرایان پس از واقعه فوق است. در واقع در شرایطی که دنیای امروز گرفتار افراط گرایی و ظهور گروه‌های تندرویی نظیر داعش و طالبان و ... است بخشی از کشورهای جهان از تندروی اجتناب کرده و چالش‌های موجود را دور یک میز و با گفتگو و به قول آقای روحانی براساس بازی برد - برد حل نموده‌اند. طبیعی است که تندروهای دنیا از این روند حمایت ننموده و برآشفته شوند. همان طور که می‌دانیم افراط گرایان در یک نقطه از جهان جمع نشده‌اند و فی‌المثل بخشی از آنان در آمریکا، اروپا و حتی اسرائیل هستند. به این گروه‌ها، افراد و گروه‌هایی را هم اضافه نمایید در داخل کشورهای مختلف مثل تکفیری‌ها که ایفای نقش نموده و تندروی میکنند. طبعا کشور ما نیز از این موضوعات استثناء نیست و برخی افراد و گروه‌ها در داخل میل به تندروی دارند.اما به نظر می رسد تحول بزرگی در دنیا رخ داده و در حال فاصله گرفتن ازافراط گرایی هستیم. شاید بتوان قاطعانه تاکید نمود که نقطه آغاز این فاصله گرفتن زمانی بود که تئوری گفتگوی تمدن‌ها در مقابل تئوری برخورد تمدن‌ها مطرح شد. آن رویکرد و عقیده امروز راه خود را پیدا کرد و سرعت گرفته است. بنابراین معتقدم توافق هسته‌ای میان ایران و 1+5 نشانه دوری از تندروی و به حاشیه بردن افراط گرایی و در جهت تسهیل رسیدن به گفتگوی تمدن‌هاست.
استعفای دسته جمعی نمایندگان استان فارس در پی اعتراض به انتصاب استاندار جدید فارس کارساز نشد و دولت کار خود را کرد. آفتاب یزد در گزارشی با عنوان "وزیر کشور تسلیم تندروها نشد"، به بررسی آن پرداخته: بر خلاف تصورهمگان، این بار در برهمان پاشنه سابق نچرخید و محمد رضا رحمانی فضلی بر خلاف انتظارها ظاهر شد و بر تصمیمش مبنی بر معرفی محمد حسین افشانی در سمت استاندار فارس به هیئت دولت ثابت قدم ماند.بدین ترتیب افشانی با رای اعضای هیئت دولت به عنوان استاندار فارس منصوب شد. وزیر کشور این بار همسو با شعار های دولت تدبیر و امید حرکت نمود و تسلیم فشارها و صحنه آرایی های نمایشی گروهی از نمایندگان تندرو مجلس شورای اسلامی نشد.این نمایندگان از هر حربه ای بهره بردند تا وزیر کشور را از تصمیم خود منصرف نمایند از استعفای نمایشی گرفته تا جمع آوری امضا برای استیضاح وزیر اما با وجود این تهدیدها رحمانی فضلی بر سر تصمیم خود ماند و پهنای سایه استیضاح را بر فراز سر خود بیش از پیش گستراند.18 نماینده استان فارس روز یکشنبه بعد ازانتشار خبر معرفی افشانی به عنوان استاندار فارس توسط وزیر کشور در یک حرکت نمایشی استعفای خود را اعلام نمودند چرا که گزینه معرفی شده برای استاندار جز گزینه های مورد نظر آن ها نبوده و به همین دلیل برای نشان دادن اعتراض خود، اقدام به استعفای نمایشی کردند و بعد از آنکه دیدند وزیر کشور همچنان بر تصمیم خود ایستاده و مصر است و در نشست خبری خود اعلام نموده است که «نمایندگان تنها می توانند نظراتشان را اعلام نمایند اما تنها کسی که تصمیم می گیرد خود وزیر است» استعفای خود را پس گرفتند تا استیضاح وزیر کشور را پیگیری کنند و به جلو بیندازند. این اقدامات آن ها صدای چهره های سرشناس استان فارس را هم در آورد و شورای هماهنگی جبهه اصلاحات استان فارس طی اعلامیه‌ای بیان نمودند که نمایندگان مجلس بر اساس اصل تفکیک قوا حق دخالت در کارهای دولت را ندارند و استعفای نمایندگان امری نکوهیده است. شایان ذکر است که چند روز بعد از استعفای نمایشی این 18 نماینده احمدرضا دستغیب عضو هیئت رئیسه مجلس اعلام نمود که استعفایی تقدیم هیئت رئیسه مجلس نشده است و مهر تاییدی زد بر نمایشی بودن استعفای این نمایندگان!
به نظر می رسد با انجام توافق هسته ای، تمام ارکان ریز و درشت مملکت نیز با ایجاد انتظارات کاذب، در انتظار گشایشند، در همین زمینه آفتاب یزد به سراغ حوزه زنان رفته و "زنان و توافق هسته ای" را درچارچوب این کلیات قرار داده است: یکی از این موضوعات که امید می‌رود با بهبود شرایط کشور بعد از دوران پساتحریم شاهد ارتقای آن باشیم حوزه زنان است؛ حوزه‌ای که سال‌های سال است مغفول مانده و کمترین توجهی به آن نمی شود و همه اقدامات در آن خلاصه می‌شود در یک معاونت زیرنظر ریاست جمهوری و چند نماینده زن که نه تنها قدم از قدم برای زنان برنداشته‌اند که حتی گاهی خلاف مواضع آنها گام برداشته‌اند.حال سوال اینجاست که ماحصل توافقات هسته‌ای برای حوزه زنان چه خواهد بود؛ سوالی که فاطمه راکعی، فعال زنان و دبیر کل جمعیت زنان مسلمان نواندیش در پاسخ به آن به آفتاب یزد گفت: این توافقات مطمئنا در گشایش‌های اقتصادی تاثیرات مثبتی خواهد داشت اما در زمینه فرهنگی این تاثیرات کمتر است. حوزه زنان هم چون در این مقوله می‌گنجد و متاثر از تصمیمات و اقدامات متولیان آن در کشور است چندان تغییری نخواهد کرد مگر آنکه از بعد بودجه و منابع مالی تغییری را شاهد باشیم. وی افزود: «حتی اگر به بودجه حوزه زنان هم افزوده شود با توجه به تفکرات بازدارنده‌ای که پشت مسائل مربوط به زنان وجود دارد، چندان امیدی به بهبود وضعیت زنان در دوران پسا تحریم وجود ندارد.»راکعی با تاکید بر اینکه تا زمانی که عده‌ای دلواپس وجود دارند اما متاسفانه در عمل نتایج اقداماتشان کاملا برخلاف شئونات است و با توجه به قوانین نانوشته‌ای که علیه زنان در جامعه وجود دارد عرصه به زنان تنگ خواهد بود. این فعال حوزه زنان افزود: «البته باید امیدوار بود که بحث توافقات گشایشی هم در مسائل فرهنگی به دنبال داشته باشد تا به دنبال آن فشارها بر زنان به حداقل برسد.»
توهين اوباما به ملت ايران/ فرصت‌طلبان و مصادره جشن مردمی/ از هول حليم توي ديگ نيفتيم
روزنامه سیاست روز با اشاره به مصاحبه باراک اوباما درباره توافق هسته ای با نیویورک تایمز به "توهين اوباما به ملت ايران"، پرداخته است: رئيس‌جمهوري آمريکا در مصاحبه‌اي ۴۵ دقيقه‌اي با توماس فريدمن خبرنگار ارشد روزنامه آمريکايي نيويورک تايمز مدعي شد: ما این توافق را بر این مبنا که در حال تغییر رژیم داخل ایران باشد ارزیابی نمی‌کنیم و یا اینکه این توافق را بر این اساس که همه مشکلاتی که رد آن به ایران بر می‌گردد را حل کند و یا همه فعالیت‌های شرورانه آنها در سطح جهان را از بین ببرد. ما این توافق را بر این اساس ارزیابی می‌کنیم که ایران نتواند به بمب هسته‌ای برسد و این قول اساسی و ابتدایی من در گفت‌وگو با نخست‌وزیر نتانیاهو بود و این همیشه مورد بحث بود. اوباما افزود: آنچه من قادر به گفتن درباره آن هستم این است که ما قادریم ثابت کنیم این توافق قاطع‌ترین راه و مسیری است که در آن ایران به سلاح هسته‌ای نخواهد رسید و ما با همکاری کامل جامعه بین‌المللی و بدون درگیر شدن در یک جنگ دیگر در خاورمیانه قادر به حصول آن خواهیم بود. وی در پاسخ به سوالی درباره انتقادات مبنی بر عدم استفاده از همه ابزارها از قبیل تهدید معتبر نظامی علیه ایران جواب داد: فکر می‌کنم این انتقادات گمراه‌‌کننده و غلط است. ببینید دقیقا ما چه چیزی بدست آوردیم. ما همه مسیرهای ایران برای سلاح هسته‌ای را مسدود کردیم و دلیل اینکه ما قادر به متحد کردن جامعه جهانی حول موثرترین رژیم تحریمها بودیم، تحریمهایی که اقتصاد ایران را فلج کرد و در نهایت آنها را به میز (مذاکره) کشاند به خاطر موافقت و توافق جهان با ما بود. این موضوع که دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای خطری بزرگ برای منطقه، متحدان ما و برای جهان خواهد بود. ما چنین نوع اجماعی را نداشتیم. به عنوان عضوی از معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، استدلال آنها این بود که "ما حق داشتن برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای را داریم."
در ادامه می خوانیم: رئیس‌جمهور آمریکا همچنین در اظهاراتی بی‌اساس که بیشتر مردم ایران از قشرهای مختلف را مد‌نظر داشت ادعا کرد: آنچه جالب است اینکه اگر شما به اتفاقات چند ماه اخیر نگاه کنید می‌بینید که مخالفان این توافق تندروها و کسانی هستند که بسیار روی حمایت ایران از تروریسم و رفتارهای ثبات‌زدای ایران در کشورهای همسایه آن و ضد آمریکایی و اسرائیلی بودن سرمایه‌گذاری کرده‌اند که این باید چیزی به ما بگوید چراكه آن تندروها در وضعیت جاری که ایران منزوی است سرمایه‌گذاری کرده‌اند و به خاطر این وضعیت قدرتمند و تقویت شده‌اند. آنها تبدیل به تنها بازی موجود در شهر شده‌اند. آنها نه تنها در امور نظامی حرف دارند بلکه از نظر اقتصادی هم قادر به استفاده از شرایط حول و حوش تحریمها هستند و بنیه قوی دارند در حالی که اگر شما یک پایگاه متفاوتی از افراد حاضر در تجارت و تبادلات اقتصادی در داخل ایران داشته باشید این موضوع شاید نحوه تفکر آنها درباره هزینه‌ها و مخارج چنین رفتارهای ثبات‌زدا را تغییر دهد. اينکه اوباما مجدداً با چنين لحن توهين‌آميزي عليه ملت ايران سخن مي‌گويد حاکي از آن است که مذاکرات هسته‌اي و توافق هم نمي‌تواند از خصومت و غرض‌ورزي آنها نسبت به جمهوري اسلامي بکاهد. چراكه برخي‌ها به خيال باطل که سوداي روابط با آمريکا را جزو آرزوهاي خود مي‌پندارند و فكر مي كنند که اگر توافق هسته‌اي صورت بگيرد به طور حتم مسير روابط ديپلماتيک دو کشور باز مي‌شود اما بيان اين اظهارات خارج از ادب از سوي اوباما تنها يک چيز را ثابت كرد و آن اينکه آمريکا به عنوان بزرگترين مستکبر جهان تحت هيچ شرايطي قابل اعتماد نيست همان طور که مقام معظم رهبري نيز چند روز پيش در ديدار با دانشجويان و در پاسخ به سوال يکي از دانشجويان بيان فرمودند که مبارزه با استکبار تمام شدني نيست و اين مبارزه ادامه خواهد داشت.
"فرصت‌طلبان و مصادره جشن مردمی"، عنوان گزارش سیاست روز از هنجارشکنی ها در شب جشن هسته ای است: سه‌شنبه شب گذشته در کنار شادی ملت، عده‌اي با شعارهای ساختارشکنانه و همچنین حرکات زننده قصد داشتند کام مردم را در این جشن تلخ کنند. روز سه‌شنبه بالاخره بعد از ۱۲ سال مذاکره ایران و گروه ۱+۵ درباره پرونده هسته‌اي کشورمان، این مذاکره به صورت کامل جمع‌بندی شد تا درصد توافق نهایی و پایانی به بالاترین درصد خود برسد. با وجود اعلام برخی از مقامات دولتی مبنی بر عدم برنامه‌ریزی برای برگزاری جشن خیابانی، مردم با شادی و نشاط خاصی به خیابان‌ها ریختند تا به علت ایستادگی تیم هسته‌اي در برابر زورگویان و در صدر آنها آمریکا، خوشحالی خود را بروز دهند. البته بر خلاف تصور برخی از افراد برگزاری این جشن قابل تصور بود چراكه با توجه به روحیه پرشعف ملت ایران برخلاف ادعای دشمنان، انتظار مي‌رفت که بعد از این جمع‌بندی ملت شادی خود را بروز دهند. شادی‌اي که به دنیا اثبات کرد که ملت ایران افسرده نیست. مطلبی که حتی رهبر معظم انقلاب در دیدار با دانشجویان سراسر کشور در ابتدای هفته جاری تاکید داشتند. "جوان ایرانی خوشبختانه جوان پرانگیزه و پرشوری است؛ درست نقطه‌ی مقابل آن چیزی است که بعضی از مراکز مغرض آماری و غالباً با منشأ خارجی یا اساساً خارجی اعلام میکنند. آنها میگویند جوان ایرانی افسرده است؛ یک طبقه‌بندی هم میکنند و میگویند جوان ایرانی در فلان درجه‌ی از افسردگی - یک درجه‌ی خیلی بالایی - قرار دارد. این یک دروغ محض و خباثت‌آمیزی است که دارد امروز انجام میگیرد و بهانه‌ی یک سلسله کارهای خلاف دیگر است؛ جوان ایرانی افسرده است، پس بایستی برایش محیط نشاط درست کنیم؛ چه‌جوری؟ با کنسرت موسیقی، با جلسات و اردوهای مختلط جنسی، و آزادی‌هایی از این قبیل؛ این دنباله‌ی آن حرف است. نخیر، بعکس، جوان ایرانی امروز جزو بانشاط‌ترین و فعّال‌ترین و سرزنده‌ترین جوانها است."
در ادامه آمده: با وجود تجارب قبلی و حضور چنین افراد محدود در دریای خروشان ملت در مناسبت‌های مختلف نیروی انتظامی تمهیداتی را برای مقابله با این افراد از قبل در نظر گرفته بود و در سه‌شنبه شب گذشته به منظور مقابله با خرابکاری‌هاي احتمالی این افراد آماده بود که همین امر همواره مورد سوء‌استفاده رسانه‌هاي خارجی قرار مي‌گیرد، این در حالی است که رقم‌زنندگان امنیت مردم در شهرها نمی‌توانند دست روی دست بگذارند تا عده‌اي اگر چه محدود به بهانه جشن به خیابان‌ها بریزند و به بهانه جشن و شادی از آن فضا سوء‌استفاده کنند. مسئله‌اي که در سه‌شنبه شب گذشته کاملا محسوس بود و مشخص بود که عده‌اي حتی بی‌خبر از سیاست و کیاست و بی‌خبر از جمع‌بندی توافق تنها به علت جمع بودن جمعیت به جمعیت پیوستند تا بتوانند علاوه بر شعارهای هنجارشکنانه از این جشن، ماهیگیری مسموم خود را داشته باشند. از طرفی دیگر شادی‌هاي ساختارشکنانه در دستور کارشان قرار داشت طوری که این عمل آنها اعتراضات مردمی را در‌پی داشت. با وجود همه این مسائل، سه‌شنبه شب گذشته ملت ایران به دلیل ایستادگی گروه مذاکره‌کننده هسته‌ای به نمایندگی از ملت در برابر استکبار جهانی، شاد بودند و این شور و شعف خود را به نمایش گذاشتند و اگرچه عده‌ای سوء‌استفاده‌کننده همانند مناسبت‌های قبل قصد داشتند مشکلاتی ایجاد کنند و هنجار جامعه را در آن شلوغی بشکنند اما شور و نشاط اغلب ملت بر آنها غلبه کرد، تا پیام صریح مردم به اقصی نقاط جهان برسد که ایران و ایرانی متحد و منسجم به منظور گرفتن حق خود با شورونشاط ایستاده است.
"از هول حليم توي ديگ نيفتيم"، عنوان یادداشت امروز سیاست درباره آنچه که باید انتظار داشت از توافق و آنچه که نباید داشت است: حال که جمع‌بندي مذاکرات هسته‌اي ايران و ۱+۵ مي‌رود تا به يک توافق برسد، علاوه بر اين که در حوزه ديپلماسي و روابط سياسي تأثيرگذار خواهد بود، روابط اقتصادي را هم تحت تأثير مستقيم خود قرار مي‌دهد.اين تأثير اقتصادي، هم مي‌تواند مثبت باشد هم منفي، مثبت از آن جهت که با گشايش‌هايي که قرار است پس از توافق هسته‌اي ايجاد شود، ميلياردها دلار که وزير اقتصاد رقم آن را ۲۹ ميليارد دلار اعلام کرده است، وارد کشور مي‌شود، حال اين رقم به تدريج يا مرحله‌اي هم وارد شود تفاوت آنچناني نيم‌كند، صادرات نفت هم از بن‌بست بيرون مي‌آيد، سرمايه‌گذاران خارجي سر و دست مي‌شکنند تا بتوانند از بازار ايران بهره ببرند، اگر اين اتفاقاتي که قرار است پس از توافق نهايي در حوزه اقتصاد کشور بيفتد، مديريت شود و با تدبير اداره شود، مي‌تواند چرخه اقتصادي کشور را رونق دهد و در زمينه توليد و اشتغال تأثيرگذار باشد. ورود سرمايه به کشور نبايد باعث ايجاد نقدينگي هر چه بيشتر و تورم شود، اولويت‌هاي اقتصادي کشور بايد سنجيده شود تا در مواردي سرمايه‌گذاري گردد که نياز واقعي و اساسي مردم و کشور است. اکنون کشورهاي خارجي به ويژه اروپايي‌ها که خود با بحران اقتصادي روبرو هستند بازار ايران را بکر براي ورود کالاها و اجناس خود مي‌دانند و به همين خاطر سعي مي‌کنند تا هر چه بيشتر در زمينه صادرات به ايران تلاش کنند.
در ادامه می خوانیم: شرکت‌‌هاي اقتصادي اروپايي و آمريکايي از هم‌اکنون براي رقابت سخت اقتصادي و براي بدست آوردن امتيازات و سود، كار خود را آغاز کرده‌اند، در زمينه خودرو، هواپيما، صادرات کالاهاي لوکس و مصرفي که هر يک از آنها سود هنگفتي را به جيب کشورهاي ديگر سرازير خواهد کرد از آن جمله است. براساس برآوردي که کارشناسان اقتصادي انجام داده‌اند، بازار اقتصادي ايران ظرفيت ۴۲۰ ميليارد دلار را ابتدا به ساکن دارد و اين خود موقعيت مناسبي است تا ايران هم از آن بهره و سود لازم را ببرد. سرمايه‌گذاري در بخش توليد، ايجاد اشتغال، احداث کارخانه‌هاي مورد نياز، نوسازي و بازسازي تأسيسات و دستگاه‌هاي کارخانه‌هاي فرسوده، پايان دادن به پروژه‌هاي نيمه تمام با اولويت‌سنجي، مي‌تواند گام نخست باشد. اما اگر قرار است اين سرمايه و سرمايه‌گذاري‌ها، تنها به بخش واردات کالا از ديگر کشورها اختصاص يابد، توليد داخلي باز هم مورد بي‌مهري قرار گيرد، درآمد افزايش صادرات نفت در اين زمينه‌ها خرج شود و اقتصاد مقاومتي ناديده گرفته شود و باز هم همانند «بچه پولدار» ولخرجي شود، اتفاقي در حوزه رونق اقتصادي نمي‌افتد که هيچ، اقتصاد بيمار کشور را که نشأت گرفته از سوء مديريت طي ساليان گذشته تاکنون است، نحيف‌تر و ضعيف‌تر خواهد شد. انتظار معجزه و يک کار خارق‌العاده از لغو تحريم‌ها نمي‌رود، توقع ايجاد يک وضعيت اقتصادي در حد ثبات هم در ابتدا، مي‌تواند آينده بهتري را براي اقتصاد کشور رقم بزند. قطع وابستگي به درآمدهاي نفتي بايد در دستور کار قرار گيرد، نه اين که با گشايش‌هاي اقتصادي به واسطه لغو تحريم‌ها، افزايش توليد و فروش نفت به عنوان يک افتخار اقتصادي تلقي شود. رونق صادرات با حمايت از توليد داخلي و بالا بردن کيفيت محصولات وطني علاوه بر اين که ارز‌آوري مناسبي را در پي خواهد داشت، کارخانه‌ها و کارگاه‌هاي توليدي را هم از رخوت و ورشکستگي نجات مي‌دهد. خلاصه آن که از هول حليم به درون ديگ نيفتيم.
اعترافات اوباما/ تفاهم و گفت‌وگوي داخلي در دوران پسا تحريم/ روایت هاشمی از ملاقات با مهدی در دوران حبس؛ دیدار در اوین/ در ورای توافق وین/ تغییر مفهوم شکست و پیروزی
روزنامه اصلاح طلب شرق در مطلبی با عنوان "اعترافات اوباما" با نادیده گرفتن بخشی از توهین های اوباما به ایران و کشور، تنها بخشی از مصاحبه او با نیویورک تایمز را پررنگ کرده است: فقط چند ساعت پس از اعلام توافق هسته‌ای با ایران، رئیس‌جمهوری اوباما - مردی که نشان داد به هیچ وجه اجازه آسیب‌دیدن این قرارداد را نمی‌دهد- در مصاحبه‌ای ٤٥ دقیقه‌ای تلاش زیادی کرد تا استدلال کند: ... این توافق نتایج مثبتی برای آمریکا و متحدانش در بر خواهد داشت. اوباما گفت: «ما نمی‌خواهیم با این توافق سیاست داخلی ایران را تغییر دهیم. ما فکر می‌کنیم که این توافق می‌تواند جلوی پیشرفت نظامی هسته‌ای را بگیرد و من می‌توانم بگویم که ما قادریم ثابت کنیم این توافق قاطع‌ترین راه و مسیری است که در آن ایران به سلاح هسته‌ای نخواهد رسید و ما با همکاری کامل جامعه بین‌المللی و بدون درگیر‌شدن در یک جنگ دیگر در خاورمیانه قادر به حصول به آن خواهیم بود». اوباما برای قبولاندن این توافق به کنگره به‌شدت بر این استدلال خود پافشاری می‌کند. اما من گمان می‌کنم در نهایت این توافق به‌عنوان میراث او باقی �
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نیوز]
[مشاهده در: www.farhangnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]
-
گوناگون
پربازدیدترینها