واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/ روزنامه اعتماد
ایران زیر بار توافق بد نخواهد رفت
روزنامه اعتماد نوشت: اگرچه امیدواریم که طرفهای غربی به توافقات پیشین خود پایبند باشند و مذاکرات دیر یا زود به نتیجه برسد ولی این امر به معنای زیر بار توافق بد رفتن از سوی ایران نخواهد بود، زیرا توافق بد نهتنها مشکل منطقه را حل نمیکند که وضعیت را بیثباتتر از پیش خواهد کرد.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، روزنامه اعتماد امروز شنبه 94/4/20 در ستون حرف روز خود نوشت: پس از خوشبینیهای ابتدایی چند روز گذشته به یکباره ورق ناامیدی نسبت به سرنوشت مذاکرات از سوی طرف غربی ماجرا رو شد، هرچند و تا آخرین ساعاتی که این یادداشت نوشته میشود، امید به توافق دوباره زنده شده است و در زمانی که خواننده عزیز روزنامه این یادداشت را میخواند، نمیدانیم چه اخباری منتشر شده و کار به کجا رسیده باشد، زیرا که فضای گفتوگوها لحظهای است، ولی مستقل از آنچه در ساعات آینده رخ دهد، چند نکته مهم را باید یادآوری کرد. ١- مذاکرات بینالمللی در موضوعات مهم، به طور معمول طولانی و بسیار پیچیده است. نمونه روشن آن مذاکرات صلح اعراب و اسراییل است که از طرح ویلیام راجرز در سال ١٩٦٩، یعنی ٤٦ سال پیش آغاز میشود و تاکنون نیز ادامه دارد و برخی قدمها جلو رفته و در برخی مواقع عقبگرد داشته ولی هیچگاه به پایان نرسیده است. نمونه دیگرش مذاکرات صلح ویتنام است که فرآیند خاص خود را داشت و در نهایت هم شکست امریکا در عرصه میدان جنگ آن مذاکرات را از بنبست خارج کرد. مذاکرات صلح در آفریقای جنوبی نیز فراز و فرودهای فراوان داشت. در سودان جنوبی نیز شاهد همین وضع هستیم. معنای روشن این وضع و طولانی شدن گفتوگوها این است که طرفین از یک سو نیازمند به توافق هستند و از سوی دیگر هرکدام میکوشند که حداکثر امتیازها را با ضمانتهای کافی به دست آورند. حد و حدود این امتیازات نیز در ذیل موازنه قدرت میان طرفهای مذاکره تعیین میشود. بحرانهای بینالمللی در یک فرآیند تاریخی شکل میگیرند و با گذشت زمان پیچیدهتر نیز میشوند. بنابر این حل و فصل آنها نیز به همین نسبت پیچیده است. اگرچه پرونده هستهای ایران ١٤ سال است که به جریان افتاده ولی زمینههای اختلافات دو طرف مربوط به سالها پیش از این است و حداقل سه دهه سابقه دارد، ولی موضوع هستهای نیز برگ جدیدی است که طرف غربی آن را به پرونده اختلافات اضافه کرد و طی هشت سال ١٣٨٤ تا ١٣٩٢ نیز برگهای جدید دیگری به آن اضافه شد، ضمن اینکه در این بازه زمانی کوشش موثری برای حل و فصل یا حداقل کاهش برگهای این پرونده صورت نگرفت. بنابراین هر روز قطورتر و پیچیدهتر شد و به همین نسبت هم حل آن زمانبرتر شده است. ٢- فارغ از اینکه نتیجه نهایی این مذاکرات چه باشد، تا همین نقطه نیز دستاورد مهمی برای ایران است زیرا ایران نشان داد که اهل گفتوگو و تفاهم و همگامی با جامعه جهانی است مشروط بر اینکه زیادهخواهی صورت نگیرد. ایران نشان داد که اگر حسننیت باشد، آمادگی دارد تمام شرایط لازم را برای کسب اعتماد جامعه بینالمللی در برابر انحرافهای احتمالی از برنامه هستهای بپذیرد، ولی اضافه بر آن شرایط؛ مورد پذیرش ایران نیست. اینها نکاتی است که مورد تایید برخی طرفهای ماجرا از جمله روسها نیز هست. بنابراین جامعه بینالملل متوجه این نکته خواهد شد که اگر طرف غربی براساس بیانیه لوزان توافق نکند، به معنای آن است که مساله نه نگرانی آنها از دسترسی ایران به تسلیحات هستهای، بلکه هدف آنان زیادهخواهی و سلطهگری بر کشورهای منطقه خواهد بود. انعکاس این مطلب نیز در داخل کشور مهم است. مردم ایران همچنان که از مذاکرات و رسیدن به توافق حمایت میکردند حاضر نیستند توافقی را تایید کنند که نهایت آن اعتبار و عزت کشور و مردم را نادیده بگیرد، چرا که در این صورت نتیجهای جز آنچه در سایر کشورهای منطقه رخ داد نصیب ما نخواهد شد. البته فراموش نکنیم که هیچکدام از این دستاوردها بدون ورود به مذاکرات جدی و سازنده به دست نمیآمد. ٣- همانطور که ریاستجمهوری هم بارها تاکید کردند، تحریمها با آغاز مذکرات ترک برداشت، بنابراین بیتوجهی طرف غربی به پیشنهادها و همراهیهای منطقی ایران، بیش از پیش موجب فروریزی نظام تحریمها خواهد شد. نظام تحریم مبتنی بر یک ایده رایج در افکار عمومی و رسانههای غربی بود. این ایده که ایران درصدد دستیابی به تسلیحات هستهای است و این اقدام برای صلح و ثبات منطقه خطرناک است. هرچند ایران همواره و به طور مستند این ادعا را رد کرده است، ولی در این مذاکرات نشان داد که آمادگی پذیرفتن سازوکارهای لازم برای اطمینان از عدم تحقق چنین احتمالی را دارد. حال که طرف غربی به موضوعاتی فراتر از این سازوکار میاندیشد، طبیعی است که بنیان ذهنی و منطقی تحریمها دچار تزلزل شود و پس از این ایران بهتر از گذشته میتواند تعاملهای لازم اقتصادی و سیاسی خود را با جامعه جهانی به انجام برساند. اگرچه امیدواریم که طرفهای غربی به توافقات پیشین خود پایبند باشند، و مذاکرات دیر یا زود به نتیجه برسد و اوضاع منطقه بیش از اینکه هست ناپایدار نشود، ولی این امر به معنای زیر بار توافق بد رفتن از سوی ایران نخواهد بود، زیرا توافق بد نهتنها مشکل منطقه را حل نمیکند، که وضعیت را بیثباتتر از پیش هم خواهد کرد، بنابراین تنها راه نجات برای کاهش آلام مردم منطقه، رسیدن به توافق خوب است. مطلب فوق مربوط به سایر رسانهها میباشد و خبرگزاری فارس صرفا آن را بازنشر کرده است. بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
94/04/20 - 10:19
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]