تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819806211
سفر مودی به آسیای میانه، رقابت با چین و اهمیت برای ایران
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: سفر مودی به آسیای میانه، رقابت با چین و اهمیت برای ایران تهران - ایرنا - سفر «نارندرا مودی» نخست وزیر هندوستان به پنج کشور آسیای میانه اگر چه در راستای رقابت با چین قابل ارزیابی است، اما از جنبه اقتصادی، خواه ناخواه ایران را نیز درگیر می کند.
«مودی» سفر منطقه ای خود را روز دوشنبه با سفر دو روزه به ازبکستان آغاز می کند و سپس به قزاقستان می رود، او آنگاه در شهر «اوفا» در روسیه در نشست سران بریکس و نشست سازمان همکاری شانگهای شرکت کند. نخست وزیر هند 19 تیر ماه راهی ترکمنستان می شود و در نهایت از قرقیزستان و تاجیکستان نیز دیدن خواهد کرد.
شاید در نشست امسالِ پیمانِ امنیتی - اقتصادیِ شانگهای که شامل کشورهای چین، روسیه، قزاقستان، ازبکستان، قرقیزستان، تاجیکستان است، دهلی نو شاهد تغییر عضویت خود از عضو ناظر به عضو پیوسته باشد. هندوستان مدت ها است که با هدف تاثیرگذاری بر تصمیم گیری های منطقه ای، خواستار عضویت پیوسته در این پیمان است و این امر به ویژه با توجه به تلاش دهلی نو برای گسترش نفوذ در آسیای میانه، شایان اهمیت خواهد بود.
در نشست اقتصادهای نوظهور، موسوم به گروه بریکس شامل کشورهای برزیل، روسیه، هند، چین، آفریقای جنوبی همکاری در بخش های اقتصادی و ارزی، کانون گفت و گوهای پنج کشور عضو خواهد بود. بریکس نوعی پاسخ اقتصادی به گروه هفت کشور صنعتی است. انتظار می رود در نشست امسال، با توجه به تاسیس بانک بریکس، پیرامون اعتباردهی با ارزهای بومی، گفت و گو شود. «کی. وی. کامات» بانکدار برجسته هندی، نخستین رییس بانک بریکس است.
همچنین گفته می شود نخست وزیران هند و پاکستان در حاشیه نشست شانگهای در شهر «اوفا» با یکدیگر ملاقات خواهند کرد.
اما عضویت در پیمان شانگهای چرا برای هندوستان اهمیت دارد و با توجه به اینکه «مودی» در حاشیه نشست پیمان شانگهای می تواند با سران کشورهای آسیای میانه دیدار کند، هدف وی از سفرهای جداگانه به این کشورها چیست؟ به این پرسش ها در مقاله حاضر، پاسخ داده خواهد شد.
** آسیای میانه؛ عرصه رقابت هند و چین
هندوستان و چین، دو همسایه با تنش های جدی و دو رقیب اقتصادی هستند. چینی ها توسعه اقتصادی را زودتر آغاز کردند، اما دهلی نو هم در سال های اخیر توانسته است رشد اقتصادی اش را بهبود بخشد و به جمع اقتصادهای نوظهور بپیوندد.
اما رشد اقتصادی، تنها زمینه شباهت میان این دو همسایه نیست. پکن و دهلی نو، هر دو برای تامین نیازهایشان به انرژی، ناچارند به واردات نفت و گاز تن دهند. بنابراین، طبیعی است هرجا که منبعی سرشار از نفت و گاز باشد، همان جا می تواند به صحنه رقابت میان دو کشور تبدیل شود. آسیای میانه با توجه به نزدیکی مسافت و میدان های نفتی و گازی دریای خزر، یکی از این صحنه ها خواهد بود.
چین پیشاپیش زیرساخت های همکاری اقتصادی با پنج کشور آسیای میانه را آماده کرده است. این کشور در سال های 2005 تا 2015 میلادی، در تاجیکستان یک میلیارد و 240 میلیون دلار، در ترکمنستان سه میلیارد و 880 میلیون دلار، در ازبکستان یک میلیارد و 510 میلیون دلار، در قزاقستان 23 میلیارد و 550 میلیون دلار و در قرقیزستان سه میلیارد و 610 میلیون دلار سرمایه گذاری کرده است.
دو سال پیش، رسانه های چینی نوشتند ارزش بازرگانی میان پکن و کشورهای آسیای میانه، از زمان استقلال این کشورها از شوروی سابق، 100 برابر افزایش یافته و به 46 میلیارد دلار رسیده است.
این آمار را مقایسه کنید با وضعیت هندوستان که تقریبا در عرصه سرمایه گذاری در آسیای میانه غایب بوده است و ارزش تجارت میان دهلی نو و پنج کشور منطقه چیزی بین یک میلیارد و 400 میلیون دلار تا یک میلیارد و 600 میلیون دلار برآورد می شود.
بدین ترتیب، امروز «نارندرا مودی» با هدف گشایش در روابط اقتصادی پا به آسیای میانه خواهد گذاشت و اگرچه کشورش در رقابت با پکن در این منطقه عقب است، اما «مودی» برگ برنده ای هم دارد که در این سفر، رو خواهد کرد.
** مودی و رویکرد اقتصادی – فرهنگی
یکی از اهداف سفر نخست وزیر هند به کشورهای آسیای میانه، این است که نزدیکیِ فرهنگی میان هندی ها و ساکنان سرزمین های شرق دریای خزر را برجسته تر کند. «مودی» در همین راستا، هدایایی فرهنگی نیز با خود به کشورهای آسیای میانه خواهد برد.
وی در ازبکستان با دانشجویان هندشناسی و زبان هندی دیدار خواهد کرد. گفته می شود تاشکند یکی از مراکز مطالعات هندشناسی در جهان است.
مودی در قزاقسستان نیز در دانشگاه «نظربایف» سخنرانی خواهد کرد و گشایش مرکز مشترک توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات را در دستور کار خواهد داشت. همچنین قرار است نشستی بازرگانی میان مدیران عامل شرکت های بزرگ هندی و قزاق برگزار شود.
نخست وزیر هند در ترکمنستان قرار است یک مرکز طب سنتی و یوگار را افتتاح کند و در قرقیزستان نیز از مراسم آغاز به کار شبکه بهداشت هند و قرقیزستان بازدید کند. در گام نخست از این طرح، یک بیمارستان بیشکک به بیمارستان های هند متصل می شود و در گام های بعدی، قرار است این پیوند گسترش یابد.
اما سفر «نارندرا مودی» به تاجیکستان، به ویژه از آن نظر اهمیت دارد که تنها پایگاه نظامی هندی ها در خارج از کشورشان، در شهر «عینی» تاجیکستان واقع است. تهران و دهلی نو در زمان حکومت طالبان، مواضع مشترکی در افغانستان داشتند و طبعا همکاری های تاجیکستان و هند در دوران خروج نیروهای ناتو از افغانستان، یکی از محورهای گفت و گو میان سران دهلی و دوشنبه خواهد بود.
دو طرح بزرگ بازرگانی هم طبعا در رایزنی های نخست وزیر هند با همتایانش در آسیای میانه مطرح خواهد شد. طرح انتقال گاز ترکمنستان، چه از راه «سوآپ» با ایران (فروش گاز ترکمنستان به ایران و فروش گاز ایران به هند) و چه از مسیر موسوم به تاپی (خط لوله ترکمنستان - افغانستان - پاکستان - هند) یکی از این طرح ها خواهد بود.
طرح دوم که بسیار گسترده تر و بزرگتر است، «دالان ترابریِ شمال - جنوب» است. این دالان پنج هزار و 600 کیلومتری، راه بازرگانی میان هند، ایران، آذربایجان و روسیه را هموار خواهد کرد. بمبئی، بندرعباس، بندرانزلی، باکو، آستاراخان و مسکو در این طرح سهیم خواهند شد و حالا به نظر می رسد هندی ها اتصال چابهار به دالان ترابری شمال و جنوب را هم به عنوان یک گزینه در نظر داشته باشند.
همین دالان، اکنون نقشی برجسته تر می یابد و این نقش را در فحوای کلام «ناوتج سارنا» معاون وزیر امور خارجه هند می توان یافت. وی چند روز پیش گفت: «دالان ترابری شمال - جنوب، بندرعباس را هدف گرفته است و از بندرعباس به دریای خزر و از آنجا به روسیه می رود. بنابراین، ما با ترکیبی از راه آهن، راه خاکی و دریاچه رو به رو خواهیم بود. به تازگی راه آهن قزاقستان - ترکمنستان - ایران هم گشایش یافته است.»
بنابراین، با توجه به تمایل دیرینه هندی ها برای توسعه بندر چابهار در ایران، می توان انتظار داشت که بندرعباس و چابهار به کانون ترانزیت میان هندوستان، آسیای میانه و قفقاز تبدیل شوند. احتمالا جزییات این طرح در دیدارهای «مودی» با سران آسیای میانه مطرح خواهد شد.
زمان رضاخانی
آساق**9163**1545
15/04/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]
-
گوناگون
پربازدیدترینها