واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
بازی همزمان طالبان با کابل و آمریکا
با افزایش ناامنیها، طالبان در تلاش برای به دست آوردن سهم بیشتری در دولت هستند، اما در این میان ضرورت پاسخگویی آمریکا که زمانی برای نابودی این گروه به افغانستان نیروی نظامی فرستاد، بیش از هر مسئلهای خودنمایی میکند.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، با افزایش ناامنیها، طالبان در تلاش برای به دست آوردن سهم بیشتری در دولت کابل هستند، اما در این میان ضرورت پاسخگویی آمریکا که زمانی برای نابودی این گروه به افغانستان نیروی نظامی فرستاد و امروز به طور غیرمستقیم از آنان حمایت میکند، بیش از هر چیزی خودنمایی میکند. حادثه 11 سپتامبر سال 2001 میلادی در آمریکا که آگاهان سیاستهای بینالمللی آن را ساختگی تلقی میکنند، سبب حضور پررنگ و هزاران نفری نظامیان آمریکا و غرب در افغانستان شد. دلیل اصلی حضور آمریکا نابودی لانههای تروریسم، تأمین امنیت و برقراری ثبات در افغانستان تلقی شد و در آن زمان که طالبان زمام امور دولت افغانستان را به دست داشت، از سوی خارجیها تروریست پنداشته شده و هدف اصلی حضور بیش از صد هزار نیروی نظامی غرب نابودی این گروه اعلام شد. در سالهای نخست، حضور نظامیان خارجیها بر تعداد و رقم شبهنظامیان طالبان در افغانستان تأثیر مستقیم گذاشت و در اکثر ولایتها ثبات نسبی برقرار و امنیت تأمین شد و به همین دلیل بود که آمریکا و غرب خود را قهرمان میدان نبرد در افغانستان میدانستند. اما با گذشت زمان بر توانایی نظامی طالبان افزوده شده و تا این که قدرت نظامی و طرحهای چریکی به حدی رسید که حتی چندین ولایت افغانستان را تحت تهدیدات شدید امنیتی قرار داد. با اینکه کارشناسان نظامی افغانستان معتقدند که افزایش توانایی طالبان رابطه مستقیم با حمایتهای غرب و شیوخ عرب دارد، اما بازهم آمریکا نهتنها طالبان را تهدید نمیدانست بلکه آن را دشمن خود و خطر جهانی و منطقهای نیز محسوب نمیکرد. اینک پس از آغاز زمامداری دولت «وحدت ملی» در افغانستان طالبان بیشتر از هر زمانی دست به ناامنسازی و تصرف مناطق مختلف افغانستان میزند و این در حالی است که زمزمههای شرکت نمایندگان این گروه در مذاکرات غیر مستقیم صلح با نمایندگان دولت کابل بیشتر شده است. شرکت در مذاکرات غیر مستقیم صلح که اکثراً در کشورهای بیگانه برگزار میشود، بیپیشینه نیست و نزدیک به یکسال است که طالبان و دولت کابل در تلاش برای آغاز مذاکرات مستقیم و روبهرو هستند و در این میان گزارشهایی وجود دارد که طالبان بیش از پیشکشهای مقامات کابل، سهم در دولت افغانستان میخواهند. بر اساس برخی گزارشها که از سوی دولت کابل نه رد و نه تأیید شد دولت اشرفغنی در نخستین ماههای زمامداری خود 3 ولایت و 3 وزارت را به طالبان پیشنهاد کرد، اما نمایندگان طالبان در مذاکرات با نمایندگان دولت کابل که در چین برگزار شده بود، آن را برای این گروه ناکافی دانسته و رد کرد. پس از این گزارشها، اوج ناامنیها دامنگیر ولایتهای شمالی افغانستان نیز شده و حضور پررنگ طالبان را تمام افغانستانیهای ساکن در ولایتهایی همچون «بدخشان»، «فاریاب»، «سرپل»، «قندوز» و سایر ولایتهای شمالی و شمال شرقی شاهد بودهاند. این ناامنیها و تصرفات مناطق که تحت کنترل دولت کابل قرار نداشت از سوی طالبان، پس از آن است که مدیران این گروه 3 وزارت و 3 ولایت را قبول نکرده بودند. اکنون به نظر میرسد که طالبان درخواستی فراتر و گستردهتر از دامن زدن به این ناامنیها دارد و بدون شک احتمالاً در مذاکرات غیر مستقیمی که در آینده برگزار خواهد شد، خواستار سهم بیشتری از دولت افغانستان خواهند شد. با این وجود، نظر آمریکاییها و غربیها در سال 2001 میلادی بر طالبان، جز یک گروه تروریستی بیشتر نبود که علاوه بر افغانستان خطر و تهدید جهانی برشمرده میشد اما با گذر زمان و به دستآوردن منافع کلان مانند امضای پیمان امنیتی کابل – واشنگتن، دیگر وجود طالبان به آمریکاییها ربطی ندارد و در صورت ضرورت از وجود آنان به صورت غیر مستقیم حمایت نیز خواهند کرد. کشته و زخمی شدن هزاران افغانستانی بیگناه در 14 سال گذشته نتیجه مستقیم حضور نظامیان آمریکایی و غربی در افغانستان است و از سوی دیگر تخلفات و جرایم نظامیان این گروه در این سالها در افغانستان را نیز نمیتوان از نادیده گرفت و هجوم فرهنگ غربی نیز اصلیترین چالش در جامعه سنتی افغانستان است که پس از حضور نظامیان خارجی به وجود آمده است. آمریکاییها باید پاسخ دهند که برای چه به افغانستان روی آورده و سبب افزایش نابسامانیها شدهاند و در صورتی که خواستههای شخصی آنان، پای صدها هزار نظامی خارجی را به افغانستان کشاند، اعتراف کنند تا سبب پندگیری ملتهای دیگر از بهانهها و گفتههای دروغین آنان شود. انتهای پیام/
94/04/07 - 11:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]