محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845250950
آسیب‌های اخلاقی شبکه‌های مجازی؛ از خیانت تا تحمیق
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
اخلاق در فضای مجازی آسیب‌های اخلاقی شبکه‌های مجازی؛ از خیانت تا تحمیق در اولین دهه از هزاره سوم میلادی و با گسترده‌تر شدن فناوری‌های وب2، شبکه‌های مجازی اجتماعی کم‌کم به‌عنوان یکی از مهم‌ترین عناصر تشکیل‌دهنده زندگی اجتماعی ظهور کردند.
وب2 یک تغییر بزرگ در توسعه اینترنت را بازنمایی می کند. محیط جدید آنلاین یک وب (شبکه) اجتماعی است که در آن مردم با علاقه مندی های مشترک می توانند برای همخوان کردن و گفت و شنود گرد هم آیند. میزان زمانی که روی سایت های وبلاگ و شبکه های اجتماعی صرف می شود، سه برابر بیشتر از خود اینترنت، رشد داشته است و عضویت در گروه ها اکنون در کنار وب سایت های جستجو و برنامه های کاربردی رایانه ای و ایمیل شخصی و حتی بالاتر از آنها، یکی از محبوب ترین امکانات اینترنت است. در این باره، آمارها خود سخن می گویند: بین دسامبر 2007 تا 2008، میزان زمانی که روی سایت های «عضویت گروهی» صرف شد 63 درصد افزایش یافت و به 45 میلیارد دقیقه رسید. اکنون در آمریکا شبکه های اجتماعی بیشتری میزان کاربری اینترنت را تشکیل می دهند و بیش از 60 درصد استفاده مردم از شبکه های اجتماعی نه پشت کامپیوتر، بلکه در لمس صفحه تلفن های هوشمند است. تقریبا همه قبول دارند اکنون ما وارد فاز جدید و حتی انقلابی تر در توسعه شبکه به عنوان یک عرصه بازاریابی و ارتباطات جهانی شده ایم؛ ویژگی این فاز «کشش» و نه «رانش» اطلاعات، محتوای کاربرساز، گشودگی، همخوان کردن، همکاری، اندرکنش، جماعت ها و شبکه های اجتماعی است. جماعت های نسل جدید مبتنی بر شبکه و برنامه های کاربردی در یک دامنه خاص مثل وب سایت های شبکه اجتماعی و محتوای اجتماعی، بلاگ ها، ویکی ها، پادکست ها و ویدئوهای کوتاه، واقعیت های مجازی، غربالچه ها (Mash Ups)، خبرخوان ها و برنامه های کاربردی موبایل روز به روز، اثر عمیق تری بر شیوه فهم ما از زندگی می گذارد. این تغییرات با توجه به زمینه فرهنگی در کشوری مثل ایران باز هم پیچیده تر می شود. یکی از نکاتی که در سال های اخیر مورد توجه پژوهشگران، مسئولان و مردم عادی بوده، اثرات شبکه های اجتماعی بر زندگی روزمره انسان ها بوده است. دستگاه های مرتبط پشت سر هم جلساتی برگزار می کنند و در این جلسات از متخصصان دعوت می شود تا در باره پیامدهای شبکه های اجتماعی صحبت کنند. حتی گاهی دستگاه های ثروتمندتر متخصصانی را از کشورهای دیگر دعوت می کنند. با وجود این، در این مقطع از زمان قضاوت درباره خوب بودن یا بد بودن شبکه های اجتماعی، یعنی چیزی که موجب نگرانی برخی گروه های اجتماعی شده، دشوار است. پژوهش هایی که من و همکارانم روی شبکه های اجتماعی انجام داده ایم، نشان می دهد شبکه های اجتماعی را نمی توان به طور کامل دارای اثرات منفی یا مثبتی دانست. برای نمونه، گرچه فیسبوک به عنوان یک شبکه اجتماعی ناهمخوان با فرهنگ ایرانی شناخته می شد، اما اکنون شبکه های اجتماعی موبایلی که روی حلقه های کوچک تر و دارای روابط در جهان واقعی متمرکز شده اند، برخی روابط سست شده خانوادگی در فضای واقعی را تقویت کرده اند. به هر حال اجازه بدهید با یک نگرش انتقادی به برخی ابعاد منفی و مثبت شبکه های اجتماعی بپردازیم. خیانت در فضای مجازی یکی از مهم ترین این ابعاد این است که امروزه افراد وقت بیشتری را در این شبکه ها می گذرانند. این پدیده باعث می شود افراد از برخی روابط در فضای واقعی جدا شوند (البته همان طور که پیشتر گفتم، شبکه های اجتماعی جدیدتر تلاش کرده اند تا ارتباط بیشتری میان ارتباطات مجازی با زندگی واقعی افراد برقرار کنند). به هر حال در ایران این مساله جنبه های نگران کننده ای به خود گرفته و در خانواده ها فقدان گفت وگوی چهره به چهره ـ بخصوص میان زن و شوهرها ـ باعث ایجاد مشکلاتی شده است. یکی از پیامدهای این شرایط، خیانت زوجین به یکدیگر است که دلیل بخش مهمی از افزایش طلاق در جامعه ما را تشکیل می دهد. اگر این شرایط ادامه یابد، الگوی «غذا در خانه، تنقلات در بیرون» رسما رواج خواهد یافت. یعنی شاهد تشکیل خانواده هایی خواهیم بود که رسما ماجراجویی جنسی در خارج از خانه را به شرط غالب نشدن بر امر واقعی در خانه، خواهند پذیرفت. شبکه های اجتماعی موبایلی متاسفانه تاثیرات نه چندان مطلوبی بر کارکردهای علمی دانشجویان به جا گذاشته اند و ضعف علمی و کاهش ساعات را که صرف انجام تکالیف کلاسی می شود، به آسانی می توان در رفتار دانشجویان امروزی، بخصوص در مقطع کارشناسی شاهد بود. گرچه دانشجویان کاری برای ارائه به استاد انجام نداده اند، اما آنها خسته اند و به لحاظ جسمی و بویژه روحی توان انجام کار را در خود نمی بینند. درصد مهمی از دانشجویان مقداری از زمان کلاس را هم در شبکه های اجتماعی می گذرانند و استادانی که چندان حوصله درگیر شدن با دانشجویان را ندارند از این وضع چندان ناراضی نیستند. کودک ربایی از آسیب های فضای سایبری یکی دیگر از مشکلات شبکه های اجتماعی، استفاده از آن برای افراد کم سن است. من یکی از معدود افرادی در دانشگاه هستم که معتقدم استفاده از موبایل و اینترنت برای افراد زیر 18 سال مضر و حتی خطرناک است (و صد البته این حرف به این معنی نبوده که این فناوری ها برای افراد بالای 18 سال بی خطر است). کودکان هنوز با مهارت های عاطفی و ارتباطی آشنا نیستند و معیارهای اخلاقی و شخصیتی هنوز بخوبی در آنها شکل نگرفته است. اینترنت باعث می شود کودکان در معرض محتواهای بسیار و کنترل نشده ای قرار بگیرند که در نبود نظارت والدین (کودکان معمولا در فناوری خیلی از پدر و مادرهای خود جلوتر هستند)، زمینه را برای سوءاستفاده مجرمان خطرناک از این کودکان آماده کند. موارد زیادی از کودک ربایی در سال های اخیر نشان دهنده آسیب پذیری زیاد کودکان در مواجهه با شبکه های اجتماعی بوده است. حماقت، دستاورد وبگردی آسیب دومی که به کودکان درگیر در شبکه های اجتماعی وارد می شود، حماقت است. بازهم برخلاف بسیاری از کسانی که پژوهش های علمی می کنند، من اعتقاد دارم کودکان امروزه هوش پایین تری از پیشینیان خود دارند. اندرکنش ضعیف کودکان با همسن و سالان آنها در فضای واقعی باعث ضعف مهارت های ذهنی آنها شده است و یکی از مهم ترین نمودهای آن را در عدم مهارت کودکان امروزی برای بازی با هم می بینیم. این در حالی است که می دانیم تنها یک دهه پیش کودکان خیلی بهتر از امروز با هم بازی می کردند. یکی دیگر از آسیب های شبکه های مجازی دموکراسی در گفتمان است. گرچه دموکراسی واژه ای است که بار مثبت دارد، اما واقعیت این است که مشارکت در مباحث سیاسی نیازمند سطحی از مطالعه و آگاهی است که به صورت سنتی آن را در یک ساختار سلسله مراتبی قرار می داد. یعنی افرادی که دارای سطح مطالعه بیشتر و رویکرد انتقادی تر به قدرت بودند برای افرادی با آگاهی کمتر معیار بودند و بنابراین جامعه می توانست در کنش های رای دهی رفتاری متاثر از نخبگان جامعه داشته باشد. آبراهام لینکلن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در رقابت با رقیبان خود سه ساعت صحبت می کرد و رقیب او هم سه ساعت صحبت می کرد، بعد هرکدام از آنها دو ساعت دیگر صحبت می کردند. این تورهای سخنرانی در شهرهای مختلف آمریکا تکرار می شد. این در حالی است که امروزه نامزدهای ریاست جمهوری در آمریکا باید در یک دقیقه به این که مشکلات بزرگ بین المللی را چگونه می خواهند، حل کنند پاسخ دهند. در عین تعجب، در آخرین انتخابات ریاست جمهوری در ایران، مدیران برنامه مناظره هم از این الگو استفاده کردند. شبکه های اجتماعی در بسیاری از جنبه ها فرآیند درست کنش سیاسی را برعکس کرده اند. شبکه فیسبوک با چند میلیون کاربر در ایران را در نظر بگیرید. در حالی که صفحه یک فیلسوف ایرانی که شخصیتی کاملا علمی دارد کمتر از 8000 لایک دارد، یک چهره کاملا عامه پسند موفق شده از کاربران ایرانی بیش از دو میلیون لایک بگیرد. پسایندهای وحشتناک سیاسی این عوام گرایی در شبکه های مجازی را در آینده خواهیم داد. آسیب دیگری که شبکه های مجازی می توانند متوجه شهروندان کنند، زورگیری مجازی است. پژوهش ها نشان می دهد بیشتر افراد متوجه سرشت همه جا حاضر شبکه های مجازی نیستند. عکس ها، فیلم ها، لایک ها و کامنت ها در شبکه های اجتماعی ثبت و به دلیل سرشت دیجیتال آنها برای همه به صورت مستقیم یا غیرمستقیم قابل دسترس می شوند. اگر کسی از این مدارک برای اخاذی استفاده کند، به آن زورگیری مجازی می گویند. پژوهشی که من و همکارانم درباره زورگیری مجازی انجام داده ایم، نشان می دهد این پدیده در ایران ابعاد وحشتناکی دارد. زنی که به دلیل یک اشتباه در دام یک زورگیر مجازی افتاده، زندگی خود را از دست می دهد و تا آخر عمر در وحشت به سر خواهد برد. قتل های فجیعی که واکنش نزدیکان قربانیان زورگیری مجازی است، زنگ خطری است که متاسفانه در کشور ما جدی گرفته نمی شود. امور در فضای مجازی تا حد زیادی منطبق بر امور در فضای واقعی هستند و بنابراین، اخلاق در فضای مجازی ارتباط نزدیکی با اخلاق در فضای واقعی دارد. البته مطالعه در مورد اخلاق نشان می دهد این مساله تا حد زیادی به زمینه مساله ارتباط دارد و به همین دلیل نوشتن دستورالعملی در مورد اخلاق در فضای مجازی کمی دشوار است. بسیار بعید می دانم کاربران ایرانی و بین المللی شبکه های اجتماعی منتظر باشند کسی برای آنها یک منشور اخلاقی بنویسد. کاری که می توان در این زمینه انجام داد ـ و متاسفانه انجام نمی دهیم ـ پژوهش است. باید دائم در مورد شبکه های اجتماعی پژوهش کرد. من اینجا نمی خواهم به ضعف های پژوهش علوم انسانی در کشور بپردازم، اما باید گفت به صورت خاص پژوهش های انجام شده در مورد شبکه های اجتماعی در سال های اخیر بسیار اندک بوده است. پژوهش ها می توانند کم کم به گفتمان عمومی وارد شوند و از این طریق شهروندان بتوانند بهتر از امکانات مفید شبکه های اجتماعی استفاده کنند و کمتر دچار آسیب های آن بشوند. دکتر احسان شاه قاسمی / محقق و دکترای ارتباطات از دانشگاه تهران
شنبه 30 خرداد 1394 ساعت 04:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 530]
-
گوناگون
پربازدیدترینها