محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803953875
دور باطل در دوومیدانی ایران کی تمام می‌شود؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۴ - ۰۹:۵۷
تاکید بر حضور احسان حدادی در مسابقات قهرمانی آسیا نشان می دهد هنوز هم کسب مدال بر پشتوانه سازی ارجحیت دارد؛ روالی که در سال های گذشته نیز وجود داشت و دلیل وضعیت فعلی دوومیدانی را هم می توان همین موضوع دانست. به گزارش ایسنا، پیش از رقابتهای آغاز فصل دوومیدانی در اردیبهشت اعلام شد که این رقابت ها حکم انتخابی مسابقات قهرمانی آسیا را دارد و پس از آن نیز با نظر فدراسیون و اعضای کمیته فنی مقرر شد یک رقابت انتخابی دیگر نیز برگزار شود تا نفرات نهایی اعزامی به قهرمانی آسیا مشخص شوند. در این میان شاید بتوان گفت احسان حدادی تنها نامی بود که همه مطمئن بودند در لیست تیم ملی قرار دارد. قبل از اعلام لیست نهایی تیم ملی برای قهرمانی آسیا اعلام شد که به واسطه برنامه سنگین و فشرده حدادی در ماه خرداد، این احتمال وجود دارد که این پرتابگر به قهرمانی آسیا اعزام نشود و تصمیم گیری نهایی برعهده خود او قرار گرفت. حدادی بعد از بازی های آسیایی اینچئون و کسب مدال طلای این رقابت ها در هیچ رقابتی شرکت نکرده بود و آمادگی مطلوبی نداشت. حدادی ماه ها بدون مربی تمرینات خود را ادامه می‌داد و منتظر بود تا مسئولان وقت فدراسیون مربی مورد نظرش را به خدمت بگیرند که این موضوع با امروز و فردای بسیار و همچنین تغییرات در ریاست فدراسیون همراه شد. بعد از 9 ماه دوری از میادین احسان حدادی در مرحله سوم لیگ الماس 2015 دوومیدانی در یوجین آمریکا شرکت کرد. مطابق انتظارات او رکورد خوبی برجای نگذاشت و با پرتابی معادل 61.67 در جایگاه ششم قرار گرفت هرچند با وجود رده نامناسب حدادی شاید بتوان برجای گذاشتن این رکورد را بعد از ماه ها استراحت قابل قبول دانست. او قبل از رفتن به آمریکا اعلام کرده بود که در صورت برجای گذاشتن رکوردی پایین تر از 64 متر در قهرمانی آسیا حضور نخواهد داشت. بنابراین با رقم خوردن این نتیجه مشخص بود که حدادی به چین نمی رود. باوجود این مسئله مسئولان فدراسیون منتظر تصمیم نهایی حدادی بودند و تمام تلاش خود را انجام دادند که حدادی از آمریکا به چین برود. با تمام این مسائل حدادی ترجیح داد در قهرمانی آسیا پرتاب نکند و از آمریکا راهی آلمان شود تا برای حضور در ششمین مرحله لیگ الماس که در اسلو نروژ برگزار می‌شود آماده شود. در این میان چند تن از مسئولان فدراسیون دوومیدانی بابت این تصمیم حدادی دلخور شدند و اعلام کردند که بهتر بود او در قهرمانی آسیا شرکت می‌کرد. البته این امکان وجود دارد که دلخوری اصلی فدراسیون پاسخگو نبودی حدادی در این مدت باشد. مدیر تیم های ملی اعلام کرد که با توجه به رکوردهای زده شده در چین، حدادی می‌توانسته مدال طلای آسیا را به دست بیاورد. در این موضوع که یک ورزشکار با هر سطح کیفی و با هر عنوان و مدالی حتی نقره المپیک باید در خدمت تیم ملی باشد و یا حداقل به شکل مناسب تری عدم حضورش در مسابقات را اعلام کند، شکی نیست. شاید بتوان گفت که حضور حدادی در چین می‌توانست برای روحیه دیگر ملی پوشان هم مفید باشد. هر چند باوجود اینکه مهم‌ترین رقیب حدادی "گودا" از هند در این رقابت ها پایین تر از 62 متر پرتاب کرد نمی‌توان مدال حدادی را حتمی تلقی کرد چرا که با توجه به سطح پایین دیگر پرتابگران این احتمال وجود دارد که پرتابگر هندی تنها به دنبال مدال طلا بوده است نه برجای گذاشتن رکورد. بنابراین اگر حدادی حضور داشت شاید با توجه به رکوردهای چند مدت اخیر گودا، پرتابگر هندی رکورد بهتری می‌زد و باز هم مدال طلا را می‌گرفت. با تمامی این شرایط کاملا واضح بود که همه توقع دارند حدادی در چین باشد و حداقل یک مدال را برای ایران به دست بیاورد. با توجه به شرایط نامساعد دوومیدانی ایران کسب مدال طلای احتمالی حدادی می‌توانست تا مدت ها هجمه انتقادات را کاهش بدهد و نکته قابل دفاعی را نصیب مسئولان کند. البته این موضوع تنها متوجه مسئولان فعلی فدراسیون نیست چرا که با توجه به زمان آغاز فعالیت این افراد نمی‌توان موضوع و مسئله ای را کاملا به آن ها مرتبط دانست. همان طور که با وجود نتایج نامناسب تیم ملی در بازی های آسیای مسئولان وقت فدراسیون در پاسخ به انتقادات درباره مدال طلا و نقره حدادی و رجبی صحبت می‌کردند این اتفاق می توانست باز هم رخ بدهد و مدال حدادی پاسخ تمام انتقادات باشد هرچند که در حال حاضر با کسب اولین مدال تاریخ دوومیدانی در دوهای سرعت توسط رضا قاسمی عملکرد تیم ملی قابل دفاع است و با توجه به شرایط ماه های گذشته فدراسیون و آماده سازی نامناسب دوومیدانی کاران نتایج بسیاری از ملی پوشان را می‌توان قابل قبول دانست. صرف نظر از نام دوومیدانی کاران و مسئولان فعلی و گذشته فدراسیون این سوال پیش می‌آید که دلیل اصرار برای حضور یک ورزشکار در مسابقات قهرمانی آسیا چیست؟ آیا این همان روالی نیست که فدراسیون در سالیان گذشته پیش گرفته بود و نتیجه آن چیزی جز شکست برای دوومیدانی ایران نبود؛ روالی که باعث ایجاد شرایط فعلی دوومیدانی ایران شده است. در سال های گذشته نیز مسئولان فدراسیون تمام تلاششان بهره گیری کامل از مدال آوران موجود بود. در واقع به تمامی مسابقات نفرات یکسانی اعزام می‌شدند تا مدال آور باشند. سجاد مرادی و هادی سپهرزاد دوتن از دوومیدانی‌کاران بودند که به تمامی مسابقات می‌رفتند تا مدال کسب کنند. اگر در همان زمان به جای اعزام این نفرات افراد دیگری هم اعزام می‌شدند تا تجربه لازم را به دست بیاورند وضعیت دوومیدانی اینچنین نبود و این رشته مهم به بن بست نمی‌رسید. در حال حاضر اکثر کارشناسان به این موضوع اذعان دارند که نسل طلایی دوومیدانی ایران به پایان خط رسیده و نفرات جایگزینی برای آن ها وجود ندارد. در واقع همیشه نگاه فدراسیون به حال بوده است و آینده دوومیدانی در نظر گرفته نمی‌شود. اگر حدادی در این رقابت ها حضور داشت و مدال طلا را به دست می‌آورد اما محمود صمیمی دست خالی به ایران بازمی‌گشت شرایط بهتر بود یا حال که صمیمی برای نخستین بار مدال قهرمانی آسیا را کسب کرده است؟ کدام یک از این شرایط آینده بهتری را رقم می‌زند؟ حال که همه این موضوع را می‌دانند و اعلام می‌کنند که دوومیدانی ایران احتیاج به پشتوانه سازی و استعدادیابی دارد پس بهتر نیست که به جای اعزام دوومیدانی کاران برتر و بی رقیب به مسابقات قهرمانی آسیا نفرات جوان تر و کم تجربه تری را به رقابت ها فرستاد؟ قبل از اعزام تیم ملی دوومیدانی به قهرمانی آسیا صحبت از جوان گرایی بود و بسیاری از این که نفرات جدید و جوان در ترکیب تیم ملی هستند اظهار خرسندی و باز کردن راه برای حضور جوانان در تیم ملی را نکته مثبت تلقی کردند که البته این موضوع هم بسیار قابل قبول و امیدوارکننده است. اما باید پرسید که اگر در حال حاضر هم سپهرزاد، موسوی، مرادی و مهاجر شجاعی در تیم ملی بودند بازهم جوان گرایی صورت می‌گرفت؟ بازهم حضور در قهرمانی آسیا نصیب نفراتی مانند قلعه نوعی و طاهرخانی می‌شد؟ در واقع این چنین به نظر می‌رسد که این جوان گرایی نه با برنامه‌ریزی بلکه به دلیل جبر موجود صورت گرفته است؛ جبری که به واسطه نبود مدال آوران گذشته و پایان دوران قهرمانی آن ها صورت گرفته است. اصرار بر حضور حدادی در قهرمانی آسیا این نکته را یاد آور شد که شاید اگر نسل طلایی دوومیدانی در حال حاضر هم بود بازهم خبری از جوان گرایی نمی‌شد. اگر روال گذشته ادامه یابد در واقع دور باطل در پیست دوومیدانی ادامه می یابد و وضعیت حال را در آینده نیز خواهیم دید. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]
-
ورزش
پربازدیدترینها