واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
من و داداشم، شما و همه!
همه آنهایی که به واسطه برادرشان وارد فوتبال شدند
روزنامه شهروند: یکی از بحثهای جنجالساز در فوتبال جهان که در ایران خیلی بیشتر به چشم میخورد، ورود بازیکنانی با رانت دیگران به تیمهای حرفهای و سطح بالاست. در این میان میتوان لیست طولانی از بازیکنانی تهیه کرد که با استفاده از شهرت برادر خود وارد فوتبال شده و هیچ وقت نتوانستند نشانهای از برادرشان در زمین نشان دهند. البته این مسأله در کشورهای صاحب فوتبال نیز تا حدودی مرسوم است اما به نظر در داخل فیلتری برای حضور این افراد وجود ندارد.
برادرسالاری
خیلی از ستارههای فوتبال ایران در سالهای اخیر بعد از رسیدن به سطح اول فوتبال با توقعاتی از سوی خانواده خود روبهرو شدند که به نظر نتوانستند به آنها «نه» بگویند. برای این منظور میتوان مثالهای زیادی آورد که برادر بزرگتر و یا حتی کوچکتر باعث به قله رسیدن یک شبه دیگر برادر ناشناختهشان شدند. در این میان خیلی از آنها انتظارات را برآورده نکردند و هیچ نشانهای از برادر خود نداشتند، اگرچه استثناهایی هم وجود دارد. این اتفاق قبلا شاید بیشتر بین پدران و پسران رخ میداد اما حالا شیوه برادرسالاری بیشتر باب شده است.
ناموفقها
شاید کمتر کسی محمد دایی را تا قبل از ورود برادرش به جرگه مربیان میشناخت اما او حالا سابقه مربیگری در پرسپولیس و یک تجربه ناموفق سرمربیگری در نساجی مازندران دارد. دیگر مثال را میتوان درباره برادران ٧ و ٨ محبوب سرخابیها زد. فرزاد مجیدی با استفاده از رانت برادرش در استقلال بود و شاید فقط یک حرکت مثبت از او در ذهنمان در چند سال حضورش در این تیم پاس گل دقایق پایانیاش در دربی به پیروز قربانی است. همچنین فرشید، برادر علی کریمی که حتی با وجود اینکه به او در پرسپولیس فرصت داده شد، هیچ وقت نتوانست دروازهبان سطح بالایی باشد. دیگر بازیکن محبوب سرخها یعنی مهدی مهدویکیا نیز برادرش به نام هادی را وارد فوتبال کرد که او نیز هیچ نشانهای از موشک هامبورگ نداشت.
داداشیهای ستاره
البته در مقابل لیست بلند بالایی که درباره برادران ناموفق ستارهها به دست آوردیم، یکسری از برادران نیز تقریبا همسطح چه در سطح بازیگری، چه مربیگری و حتی مدیریتی کارشان را پیش بردند و حتی رقیب هم بودهاند. از این دست فوتبالیستها میتوان به نفراتی همچون افشین و غلامحسین پیروانی، شاهین و شاهرخ بیانی، پرویز و غلامحسین مظلومی، مهدی و مرتضیفنونیزاده و محرم و رسول نویدکیا اشاره کرد. شاید خیلی نمیتوان به فوتبالیستی که برادر کوچکش را وارد فوتبال کرده و توانسته از او یک فوتبالیست خوب بسازد، خرده گرفت.
نمونههای خارجی
تفاوتی که در نمونههای خارجی برای برادران فوتبالیست نسبت به داخلیها میتوان یافت، شایستگی و سطح بالا بودن هر ٢ نفر است که اصلا نمیتوان تشخیص داد کدام یک باعث ورود برادر دیگر در فوتبال شدهاند. از این دست میتوان به برادران رافینیا در بایرن و بارسا اشاره کرد که در نیمه نهایی لیگ قهرمانان نیز رودرروی هم بازی کردند یا برادران بوآتنگ که البته برای خودشان رکوردهای عجیبی را با بازی کردن در ٢ تیمملی ٢ کشور در جامجهانی به وجود آوردند. حتی دورترین نمونه درباره همسطح بودن این دست بازیکنان را میتوان به سیمونه و فیلیپو اینزاگی ربط داد که همزمان در میلان و لاتزیو به میدان میرفتند.
ورمزیار: رابطه بازی فراتر از برادرها است
صادق ورمزیار، کارشناس فوتبال درباره اینکه از گذشته تاکنون خیلی از فوتبالیستها توانستند از شهرت و موقعیت برادر خود استفاده کنند، به «شهروند» میگوید: «در برخی از خانوادهها ژن ورزشی واقعا وجود دارد و ورزش هم حرف اول را میزند. شاید همین موضوع نیز به این افراد کمک میکند که با روحیه و شناخت بیشتری وارد ورزش حرفهای شوند اما اینکه صرفا یک فوتبالیست بخواهد با اسم برادر یا پدرش به جایگاهی برسد، هم دلسردکننده است و هم اینکه به موفقیت نمیرسد. البته از طرف دیگر هم کسانی بودهاند که زیر اسم برادر یا پدرشان گم شدهاند و زیر فشارها طاقت نیاوردند.»
وی همچنین میافزاید: «تصور من این است که باید در هر ردهای و با هر اسم و شهرتی شایستهسالاری رعایت شود. متاسفانه این دایره از برادرها نیز فراتر رفته و حتی الان یک بازیکن رفیقش را که اصلا سطح بالایی ندارد، صرفا به خاطر رابطه خوبش با مدیر یا مربی وارد تیم میکند. این یک عمل نا پسند است که یکسری بازیکن مستحق بیرون بمانند و یکسری دیگر با رانت و رابطه بازی کنند.»
با استعدادها جلو بیایند
اینکه یک فوتبالیست یا مربی دوست دارد فرزندش نیز مثل خودش بتواند در این فوتبال بدرخشد، طبیعی است اما اینکه این اتفاق به هر قیمتی انجام شود، شاید جالب نباشد. نمیتوان گفت که صرفا برادران فوتبالیستهای مشهور نشانهای از موفقیت ندارند اما باید در نظر گرفت که تمام آنها نمیتوانند به سطحی برسند که برادرشان در آن حضور داشته است. کمی درک از سوی فوتبالیستها و شایستهسالاری از مربیان و مدیران میتواند این لکه سیاه را از کارنامه برادران فوتبالیست پاک کند.
تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۲:۳۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]