تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805193648
بي اعتمادي به دولت مانع حل مشکلات کشور
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۴ خرداد ۱۳۹۴ (۷:۴۴ق.ظ)
مردم سالاري: بي اعتمادي به دولت مانع حل مشکلات کشور موج -
به گزارش خبرگزاري موج، «بي اعتمادي به دولت مانع حل مشکلات کشور»عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاري است که در آن مي خوانيد؛
در مسائل خارجي و پيراموني از جمله، نتيجه انتخابات ترکيه، اوضاع عراق و يمن و سوريه براي ما مهم است و نيز رصد آنچه در دورترها مي گذرد اما مهم تر از آن مسائل داخلي است چون آينده کشور و نظام به مسايل داخلي بازبسته است و همين تلقيات و عملکرد داخلي است که جبهه خارجي ما را تقويت يا تضعيف مي کند. در اين موضوع مورد بحث، گمان نگارنده بر آن است که اگر همچنان که مدعي هستيم، قوام و دوام نظام به راي و نظر مردم است و مردم ولي نعمت اند، پس نبايد مرتکب خطاي راهبردي شويم که اين ولي نعمتان احساس بي اعتباري کنند و تلقي آنان اين باشد که اراده اي غير از اراده آنان بر امور جاري حاکم است و عده اي اجازه نمي دهند که خواسته هايشان با دولت برگزيده تامين شود چون عده اي به جاي دولت خود مي برند و خود مي دوزند و خواهند گفت که هر نوع تلاش دولت مردمي بي فايده است. در اين احساس سرخوردگي، دولت به تدريج پشتوانه مردمي خود را از دست مي دهد. در چنين احوالي ميخ دولت بدون پس کوب ملت، هيچ کارايي نخواهد داشت. نه در سياست داخلي و نه در تدبير برون مرزي.
و اما سه عامل در اين احساس بي اعتباري مي تواند دخيل باشد: نخست، طرد و متهم ساختن و خانه نشين کردن استوانه هاي نظام است به عنوان مثال شخصي که از آغاز انقلاب با نهضت همراه بوده، چند دوره بر مسند نمايندگي مردم در خانه ملت نشسته، دبير شوراي امنيت ملي و مورد وثوق نظام و طرف اعتماد رهبران انقلاب، ناگهان در مرقد بنيان گذاري که خود براي نخستين بار عنوان «امام» بر آن مرد بزرگ اطلاق کرده، خطاب منافق بشنود، مايه تامل و براي حاميانش القاي بي اعتباري است و صاحبان قلم بايد در اين مورد مثنوي هفتاد من کاغذ بسرايند و بپرسند که اين چه زخم کهنه اي است که هر چند صباحي، گروهي اندک، اما ناشناخته و خود جوش، اين فرد تاييد شده مراجع قانوني و صلاحيت دار و مهم تر از آن برگزيده راي مردم را زير سوال مي برند که هجده ميليون نمي شناسند اما عده اي به ظرفيت چند اتوبوس مي شناسند و پي به کنه ماهيت وي مي برند ! بايد پرسيد اين چه بصيرت و معرفتي است که اينان در خود حاصل کرده اند ؟
دوم: عده اي بکوشند تا در مقابل همت و انجام وظيفه نهادهاي قضايي و مسئول مانعي ايجاد شود تا آنها که دست به اموال عمومي و بيت المال مسلمانان برده اند، مفتخر و مصون در جامعه جولان بدهند و بر مرکب هاي چند ميلياردي بنشينند و در بناهاي چندصد ميلياردي بيارامند و کسي هم نپرسد که چرا در مکتبي که امام علي (ع) جايز مي دانند که چنين اموالي اگر به مهريه زنان رفته باشد، برمي گردانند، نبايد به اين دردانه ها بالاي چشمتان ابرو گفت. مطمئن باشيد در اين فضاي انفجار اطلاعات و دنياي مجازي، نه بزرگان که حتي کودکان نوپا، جنبيدن آن پشه را بر سر خاشاک شان، عيان مي بينند و همه روابط و چوني ها را به آساني آب خوردن، کشف مي کنند. در چنين احوالي، ادعاي عجيب دولت هاي پاکدست، به هزل و طنز شبيه است و هر تعللي در احقاق حقوق ملت، با زهرخند همراه!
مورد سوم: پند به دولت از موضع آمرانه و همراه با تهديد آن هم از ناحيه کساني که به مصداق سخن آن بزرگوار قادر به اداره يک باب نانوايي هم نيستند. اين آمران و چوب لاي چرخ دولت گذارندگان آن چنان مي پندارند که دولت يازدهم، تشکيلات شربت اندر شربت با خزانه هاي آن چناني و پاروهاي پهن و بزرگ تحويل گرفته است که درباره مذاکرات آن تلقي را دارند. البته کسي منکر جبهه زورگو و استعمارگر مقابل نيست و ذره اي عقب نشيني از موضع بر حق ملت ايران خيانت بزرگ و گناهي نابخشودني است و همه چيز هم نبايد به مذاکرات گره بخورد و سوء مديريت ها در پس اين مقوله پنهان بماند و از نياز بيشتر غرب به مذاکرات با ما به سبب موقعيت ممتاز و قدرت يکپارچگي ملت ما، غفلت شود. اما آن چنان هم نيست که تحريم ها به جاي سوءاثر، نوازشمان کرده باشند. اين زبان ها و نقدها بايد نيم نگاهي هم به اضطرار دولت در مقابل ميليون ها جوان تحصيل کرده و بيکار و خزانه خالي و از همه مهم تر، واقعيت عيني جامعه ايران داشته باشند و پاک دستان و دلواپسان مصطلح هم از برج عاج فرود آيند و القا نکنند که به چند قدمي بهشت موعود رسيده بوديم. اگر چنين بود، مردمي که هيچ گاه در انتخاب خود اشتباه نمي کنند براي تغيير وضع موجود به گزينه ديگر راي نمي دادند و مي گذاشتند که در بر همان پاشنه بگردد.
ماحصل کلام اينکه اداره کشور در امور جاري، بر عهده قوه مجريه است و آنچه قابل تامل مي نمايد دخالت نهادها و افراد غيرمسئول در حيطه وظايف دولت است و پرهيز در اين خلط وظايف اولي. البته دولت بايد به جاي تقابل، تعامل کند. خويشتن داري معقول و غير احساسي، بايسته چنين فضايي است. نبايد انتظار داشته باشد از دهان هايي که تا ديروز در مقابل آن همه بي قانوني و بي ترمزي، با انفعالي مطلق و عافيت طلبي بسته ماند و امروز آن همه وزيران را مورد خطاب و عتاب قرار مي دهد، سخن موافق بشنود. فقط نبايد آن چنان عمل کند که حاميانش از وي نااميد شوند و آن حس بي اعتباري رخ دهد.
نويسنده: منصور فرزامي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]
-
گوناگون
پربازدیدترینها