واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آن سوتر از بیمهری
دین اسلام به وسیلهی ویژگیهای متعددی از دیگر ادیان متمایز میگردد. از آن جمله، اسلام به واسطهی شخصیت بانویی یگانه چون فاطمهی زهرا (علیهاالسلام) ویژگی خاصی مییابد؛ بانویی که قرآن کریم سورهی کوثر را به نام او اختصاص داده است...خداوند اراده کرده است تا به وسیلهی خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، هم بُعد انسانی و هم بعد رسالتی وی را استمرار بخشد و برخلاف برخی انبیای گذشته چون نوح، موسی و عیسی (علیهمالسلام) رشتهی بقای رسالت را از خاندانش گسسته ننماید. لذا خداوند اینگونه مقدر نمود تا نسل پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به وسیلهی "دخترش" امتداد یابد و او فاطمه (علیهاالسلام) است و بس.(1) این در حالی است که خداوند میتوانست مانند ابراهیم (علیهالسلام)، نسل پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را نیز از طریق پسرانش امتداد دهد.فاطمه زهرا (علیهاالسلام)، فضیلت و قداست خاصی در نزد خداوند دارد و البته رابطهی او با پروردگارش نیز، ارتباطی ویژه است که در مقابل باعث گردیده تا تمجید و ستایش الهی شامل حال فاطمه(علیهاالسلام) گردد. برای همین، هیچ بانویی همتای فاطمه (علیهاالسلام) نیست. این مطلب از موضوعاتی است که میتوان از متون روایی و تاریخی به صورت قطعی و یقینی آن را اثبات کرد؛ تا جایی که حتی عموم علمای اهل سنت نیز در قالبهای مختلف و با نصوص گوناگون، آن را نقل نمودهاند.(2) این نصوص همگی بر یک نکته اتفاق نظر دارند و آن "قداست فاطمه (علیهاالسلام)" میباشد.حال اگر این چنین بانویی مورد بیمهری قرار گیرد، بدون شک دامنهی این بیمهری بسیار فراتر از آن چیزی است که تصور میکنیم:به راستی که دشمنان زهرا (علیهاالسلام)، تشکیل دهندهی جبههی دشمنی با مهمترین مقدسات اسلامی، یعنی قرآن کریم هستند؛ چرا که به اعتقاد مسلمانان بسیاری از آیات قرآن کریم در شأن اهل بیت (علیهمالسلام) نازل گردیده است: همانند "آیه تطهیر"(3)، " آیه مودت"(4) و " آیه مباهله"(5)آری؛ شاید مسلمانان در مورد مصادیق اهل بیت و تعداد آنها اختلاف نظر داشته باشند، اما در این که زهرا (علیهاالسلام) یکی از مصادیق اهل بیت در آیهی تطهیر است، هیچ شک و اختلافی میان مسلمین وجود ندارد.(6) لذا دشمنی با زهرا (علیهاالسلام)، دشمنی با قرآن کریم است.هنگامی که کمی بیشتر در زوایای زندگانی فاطمه (علیهاالسلام) میاندیشیم، مییابیم که او نمونهی کامل یک بانو و مثال بارز قداست در جامعهی اسلامی است. لذا بی مهری و دشمنی با این بانو که در اوج قداست مقام زن قرار دارد، دشمنی با جایگاه زن استاز سوی دیگر بدون شک دشمنی با زهرا (علیهاالسلام)، دشمنی با پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است؛ پیامبری که مقدسترین چهرهی بشریت در طول تاریخ است. به بیان دیگر: ظلم به زهرا (علیهاالسلام)، ظلم به تمام مقدسات اسلامی است که بارزترین و واضحترین آن پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) میباشد؛ چرا که رضای فاطمه (علیهاالسلام)، رضای او و غضب فاطمه (علیهاالسلام)، غضب او و آزار فاطمه (علیهاالسلام)، آزار اوست.(7) لذا دشمنی با زهرا (علیهاالسلام)، دشمنی با پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است.همچنین این دشمنی در حقیقت دشمنی با شخصیت مؤمن است. در بسیاری از روایات از حرمت و عظمت مؤمن در نزد خداوند سبحان یاد شده است؛ به گونهای که حرمت او از حرمت کعبه که در میان مسلمانان از جایگاه رفیعی برخوردار است، بیشتر و والاتر برشمرده شده است؛(8) همان کعبهای که بنا بر برخی روایات، اگر احترام آن خدشهدار گردد، عرش خدا به لرزه درمیآید. اما علی رغم این، باز هم "حرمت مؤمن عادی" از کعبه بالاتر است. حال به راستی جایگاه بانوی مؤمنی چون زهرا (علیهاالسلام) که بیشک به دلیل انتسابش به پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از یک سو و به اعتبار شخصیت و صفات متعالی و مقام بالا و رفیعش از سوی دیگر حرمتی بسیار خاص دارد، چگونه میشود؟ در بیان جایگاه چنین بانویی همین بس که آیهی تطهیر در شأن او نازل گردیده است. با این وجود اگر به چنین وجود مقدسی، که میان مسلمانان به پاکی و طهارت شهره است، ظلمی روا گردد، این دشمنی عادی نیست بلکه این، بالاترین نوع دشمنی با کرامت و انسانیت خواهد بود.
از بعد دیگر دشمنی با این بانو، دشمنی با جایگاه زن است. در اسلام، زن از جایگاه ویژه و احترام خاص و والایی برخوردار است. حتی اگر به این موضوع از ناحیهی متعارف اجتماعی نیز بنگریم، متوجه خواهیم شد که در جوامع بشری هم برای زن احترام خاصی وجود دارد. لذا یکی از دردناکترین ظلمهایی که برای یک مرد روی میدهد، آن است که به همسرش در مقابل چشمانش ستم روا شود. برای همین، مصائبی که بر بانوان اهل بیت امام حسین (علیهالسلام) در کربلا وارد گردید، به موازات ظلم و مصائبی است که بر خود سیدالشهدا (علیهالسلام) روا گشت؛ این در حالی بود که آنچه بر اهل بیت ایشان واقع شد، نه قتل و نه ضربهی سنگ و شمشیر بود؛ بلکه "هتک حرمت" آنان به وسیلهی اسارت و موضوعاتی از این قبیل بود که خود مصیبتی بزرگ است... هنگامی که کمی بیشتر در زوایای زندگانی فاطمه (علیهاالسلام) میاندیشیم، مییابیم که او نمونهی کامل یک بانو و مثال بارز قداست در جامعهی اسلامی است. لذا بی مهری و دشمنی با این بانو که در اوج قداست مقام زن قرار دارد، دشمنی با جایگاه زن است.اما آیا فاطمهای که این چنین جایگاه رفیعی دارد، پس از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) مورد بیمهری قرار نگرفت؟ به راستی هم اکنون مزار بانوی اسلام کجاست؟ واقعاً سرنوشت سومین سبط پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) که رسول خدا او را محسن نامید و علمای اسلامی در آثار خویش نام او را به عنوان فرزند فاطمه (علیهاالسلام) برشمردهاند، چه شد؟ چرا از سرنوشت او کمتر سخن به میان آمده؟ صفحات تاریخ، حرفهای بسیاری به رایمان دارند... پی نوشت ها:[1]ـ باید توجه داشت که جامعهی انسانی آن روزگار، زن را یک موجود زشت و غیر صالح میدانست که نمیتواند باعث استمرار یاد و نام پدرش گردد. این نگاه بدبینانه تا آنجا ادامه داشت که قرآن کریم در توصیف آن میفرماید: "واذا بشر احدهم بالانثی ظل وجهه مسودا وهو کظیم"، "در حالی که هرگاه به یکی از آنها بشارت دهند دختر نصیب تو شده، صورتش (از فرط ناراحتی) سیاه میشود؛ و به شدت خشمگین میگردد." (سوره نحل، آیه 58)2 صحیح ابن حبان جلد 15، صفحه 408 – امالی الحافظ الاصبهانی صفحه 45 – المعجم الکبیر جلد 20، صفحه 20 – خصائص امیرالمومنین صفحه 121 – السنن الکبری جلد 5، صفحه 97، حدیث 8370 – الجامع الصغیر جلد 2، صفحه 208 – کنز العمال جلد 12، صفحه 107– تثبیت الامامة صفحه 28 – الذریه الطاهره النبویه صفحه 48 – نظم درر السمطین صفحه 176 و بسیاری احادیث و کتب دیگر.3 "... انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت ویطهرکم تطهیرا"، "همانا خداوند اراده کرده است که تنها از شما خاندان هر گونه پلیدی را بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند.." (سوره احزاب، آیه 33)4 " ... قل لا اسالکم علیه اجرا الا الموده فی القربی ..."، "من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمیکنم؛ جز دوست داشتن نزدیکانم [=اهل بیتم]" (سوره شوری، آیه 23)5 " فمن حاجک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا وابناءکم ونساءنا ونساءکم وانفسنا وانفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنه الله علی الکاذبین"،"هر گاه بعد از علم و دانشی که (درباره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود، آنگاه مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم" "... که در این آیه زهرا (سلام الله علیها) مصداق نساءنا میباشد." (سوره آل عمران، آیه 61) شواهد التنزیل جلد 1، صفحه 160 – جامع البیان طبری جلد 3 ، صفحه 404 – ینابیع المودة جلد 1، صفحه 1366 مستدرک حاکم جلد 3، صفحه 158 – الدر المنثور، جلد 5، صفحه 1997 صحیح البخاری جلد 4، صفحه 210 (چاپ دارالفکر بیروت) – فتح الباری فی شرح صحیح البخاری جلد 7، صفحه 84 – مستدرک حاکم جلد 3، صفحه 154 – الامامة و السیاسة جلد 1، صفحه 31– مجمع الزوائد جلد 9، صفحه 203 – الشافی جلد 4، صفحه 214 – شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید جلد 16، صفحه 281 8 الخصال صفحه 27، حدیث 95بخش عترت و سیره تبیان«منبع: کتاب "زهرا (علیهاالسلام)"، نوشتهی آیت الله سید محمد باقر حکیم (با تلخیص و اضافات)»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 469]