تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871268599
رشد ۷۰ درصدی مخارج دولت و نقدینگی؛ آیا رئیس‌جمهور از این آمارها خبر دارد؟
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
رشد ۷۰ درصدی مخارج دولت و نقدینگی؛ آیا رئیس‌جمهور از این آمارها خبر دارد؟
بررسی آماری نسیم، پرداخت‌های خزانه‌داری کل کشور را معادل ۶۷ درصد رشد نشان می‌دهد؛ این رقم، اعلام دولت مبنی بر خزانه خالی و تنگنای مالی و از طرف دیگر حکایت از توفیق در کنترل نقدینگی را رد می‌کند.
خبرگزاری نسیم نوشت: بررسی گزارش‌های رسمی نشان می‌دهد که پرداخت‌های خزانه‌داری کل کشور از رقم 104 هزار میلیارد تومان در سال 1391 به حدود 174 هزار میلیارد تومان در سال 1393رسیده‌است که رشدی 67 درصدی را نشان می‌دهد. همچنین رقم نقدینگی کشور نیز از 460 هزار میلیارد تومان در پایان سال 1391، با رشدی به میزان 70 درصد به عدد 782 هزار میلیارد تومان در سال 1393 رسیده است. این ارقام از یک طرف بر خلاف اعلام دولت مبنی بر خزانه خالی و تنگنای مالی دولت و از طرف دیگر حکایت از عدم توفیق در سیاست کنترل رشد نقدینگی دارد. البته تغییرات متوالی آمارهای پولی کشور و گزارشات آماری متفاوت در این راستا ابهام‌آمیز است. به گزارش «نسیم»، در حالی که تا چند روز پیش، همه کارشناسان و اصحاب رسانه بر اساس گزارش‌های رسمی بانک مرکزی، رشد پایه پولی سال 1392 را 18 درصد و رشد نقدینگی برای این سال را بالای 29 درصد می‌پنداشتند، گزارش قائم‌مقام بانک مرکزی در بیست و پنجمین همایش پولی، بانکی و ارزی، موجب حیرت شد. چرا که بر اساس گزارش وی که عضو مسئول هیأت عامل بانک مرکزی در این زمینه است، رشد پایه پولی سال 1392 عدد 21.4 درصد و رشد نقدینگی 39 درصد اعلام شد که ابهامات فراوانی را در بر دارد. اول؛ چرا بانک مرکزی اینقدر آمار را تغییر می‌دهد؟ آیا محاسبه آمار قطعی پایه پولی و نقدینگی سال 1392 چهارده ماه زمان لازم داشت؟ یا اینکه بانک مرکزی علاقه‌ای نداشت که در سال قبل که همگان نسبت به رشد نقدینگی سال 1392 حساس و پیگیر بودند، عدد واقعی را اعلام‌کند. این شبهه آن‌جا قوت می‌گیرد که در همایش پولی و بانکی یک سال پیش، بانک مرکزی رقم پایه پولی و نقدینگی را برای 11 ماهه سال 1392 اعلام کرد که حتی از همان رشد 29 درصد قبلی بسیار پایین‌تر بود، چه برسد به رشدی که به تازگی منتشر شده است. دوم، هیچ‌گاه بانک مرکزی اعلام نکرده که ارقام پایه پولی و نقدینگی غیرقطعی است که حالا به ناگهان عدد را به 39 درصد افزایش می‌دهد. سوم، بانک مرکزی مدعی بود که دست به سیاست سالم‌سازی پایه پولی در سال 1392 زده است که کارشناسان این ادعا را بر خلاف رشد 18 درصدی پایه پولی می‌دانستند و حالا برای این عدد 21.4 درصد رشد پایه پولی چه جوابی دارد؟ چهارم، بالاترین مقامات دولت یازدهم می‌گویند که در مقابل برداشت از خزانه بانک مرکزی خویشتنداری می‌کنند، حال آنکه مهم‌ترین عامل رشد نقدینگی در سال 1392، افزایش حدود 120 درصدی خالص دارایی‌های خارجی بانک مرکزی است، آیا غیر از این است که دولت به جای اینکه ارزهای نفتی را از مشتریان وصول‌کند، آن‌ها را نگرفته و به پای بانک مرکزی نوشته و از خزانه آن برداشت کرده‌است. آیا این هم جزئی از نظام سلامت پولی مدیریت بانک مرکزی در دولت یازدهم است؟ اما همه ابهامات و نگرانی‌ّهای یادشده زمانی جدی‌تر می‌شود که رشد پایه پولی و نقدینگی سال 1393 مورد بررسی قرار گیرد. آقای رئیس کل بانک مرکزی چند روز پیش‌تر اعلام کرد که نقدینگی سال 1393 به 782 هزار میلیارد تومان بالغ شده‌است ولی با کمال ناباوری رشد آن نسبت به سال 1392 را 22.3 درصد اعلام‌کرد، لذا این سؤال پیش روی کارشناسان قرارگرفت که با توجه به عدد نقدینگی در سال 1392، یعنی 595 هزار میلیارد تومان، نقدینگی در سال 1393، 31.5 درصد رشد داشته‌است، این عدد 22.3 درصد از کجا آمده‌است؟! تا اینکه گزارش قائم‌مقام بانک مرکزی در هفته پیش و در همایش بیست و پنجم ارائه‌شد که عدد نقدینگی سال 1392 را نه 595 هزار میلیارد تومان، بلکه 640 هزار میلیارد تومان اعلام‌کرد. بله! نقدینگی در سال 1393 به میزان 22٫3 درصد رشد کرده‌است، به شرطی که نقدینگی در سال 1392، نه 29 درصد بلکه 39 درصد رشد کرده‌باشد. پس می‌توان به پاسخ برخی از ابهامات رسید، اگر به رقم رشد نقدینگی سال 1392 پس از یک سال 10 واحد درصد اضافه شود، آنگاه رشد نقدینگی سال 1393 همین حدود می‌تواند پایین نشان داده‌شود؟! دلیل رشد پایه پولی در سال 1393 بر نگرانی می‌افزاید، چرا که در سال 1393، عامل افزایش پایه پولی و نقدینگی، رشد 42 درصدی بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی است. یعنی به رغم توقف پشتیبانی سیستم بانکی و بانک مرکزی از مسکن مهر، این جزء پایه پولی به صورت فزاینده در حال افزایش است. چرا که در سال 1392 نیز، این بخش پایه پولی 23.4 درصد بالاتر رفته بود. به بیانی وزیر اقتصاد و رئیس کل بانک مرکزی که عامل اصلی تورم را افزایش پایه پولی به دلیل بالا رفتن بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی ناشی از اعطای خط اعتباری (وام) از سوی بانک مرکزی به مردم برای ساخت مسکن مهر می‌دانستند، اکنون این سؤال را چگونه پاسخ می‌دهند؟ حال که طرح مسکن مهر متوقف شده‌است، چرا بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی ظرف دو سال 75 درصد رشد دارد و از 49 هزار میلیارد تومان به 86 هزار میلیارد تومان در سال 1393 رسیده‌است؟ مسکن مهر که تعطیل‌شد، چرا بدهی بانک‌ها بیشتر شد؟ این پول‌ها در دست کیست؟ تبعات تعلیق مسکن مهر برای چه کسانی است و منفعت افزایش نقدینگی نصیب چه کسانی می‌شود؟ امّا مسأله زمانی بغرنج‌تر می‌شود که به نکات زیر هم توجه شود. اول؛ سال گذشته هم بانک مرکزی در توجیه رشد نقدینگی 29 درصد سال 1392، به تحت پوشش درآوردن ارقام چند مؤسسه پولی و اعتباری و بانکی جدید استناد می‌کرد (که مستقل از عدم قابلیت پذیرش این ادعا)، امسال همان عدد 29 درصد را به 39 درصد افزایش داده و باز همان ادعای قبلی را تکرار می‌کند که معلوم نیست این ماجرای تغییر متوالی آمار چه زمانی ختم می‌شود. دوم؛ آیا این مؤسسات و بانک‌ها یک شبه از زمین روییده‌اند و آیا جز این است که این‌ها از سال‌ها پیش جزء مؤسسات پولی و اعتباری تحت نظارت بانک مرکزی بوده‌اند؟ سوم؛ تعریف پایه پولی چیست؟ آیا بانک مرکزی خبر آمار درست پایه پولی یا ذخیره اولیه پولی که خود ناشر آن است را از مؤسسات دیگر می‌گیرد که حتی رقم پایه پولی را نیز متوالی تغییر می‌دهد و پوشش آمار مؤسسات پولی و اعتباری را بهانه آن قرار می‌دهد. چهارم؛ آیا ساماندهی بازار غیرمتشکل پولی به این دو سال بر می‌گردد که تغییرات پی در پی آمارهای پولی به آن نسبت داده‌شود. به هر حال انتظار آن است که بدیعه‌سرایی‌هایی چون «تعبیر رشد نقدینگی به سالم‌سازی نقدینگی» و بدعت‌های آماری چون «تغییرات مکرر در آمارهای پایه پولی و نقدینگی» پایان یابد و دولت و بانک مرکزی به این نکته توجه‌کنند که فارغ از همه این توجیه و تفسیرها، نقدینگی در دو سال گذشته حدود 70 درصد و مشابه مخارج دولت رشد داشته‌است و این یعنی مشکلی که حادتر شده‌است. مطلب فوق مربوط به سایر رسانه‌ها می‌باشد و خبرگزاری فارس صرفا آن را بازنشر کرده است. بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
94/03/18 - 15:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 104]
-
گوناگون
پربازدیدترینها