محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826258564
بایدها و نبایدهای احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی طراحی ساختار و سازوکار جدیدی برای استانداری‌ها /در مسیر توسعه دو صدایی نداریم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بایدها و نبایدهای احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی
طراحی ساختار و سازوکار جدیدی برای استانداری‌ها /در مسیر توسعه دو صدایی نداریم
رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی آذربایجان‌شرقی می‌گوید: این سوءتفاهم که اگر سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی احیاء شود، استانداری‌ها تضعیف می‌شوند، صحیح نیست؛ چرا که ایجاد نهاد کارشناسی شده موجب تقویت هم سازمانی می‌شود.
به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی آذربایجان‌شرقی اهل سخنرانی‌های آنچنانی نیست و آرام صحبت می‌کند. جملاتی که به زبان می‌آورد حساب و کتاب خاصی دارد و در مجموع همه گفتار، رفتار و حتی ظاهر وی دانشگاهی بودنش را فریاد می‌زند. داود بهبودی یک اقتصاددان است و چم‌وخم برنامه‌ریزی را به خوبی می‌داند. وی چندی پیش با حمایت‌های بی‌دریغ دکتر جبارزاده، استاندار آذربایجان‌شرقی نخستین گام‌های تاثیرگذار خود را برای هدایت پرشتاب استان آذربایجان‌شرقی در مسیر توسعه و پیشرفت برمی‌دارد و با تدوین سند تدبیر و توسعه استان آذربایجان‌شرقی، سایر استان‌های کشور را به الگوبرداری از این شیوه برنامه‌ریزی که به شیوه «هسته‌های کلیدی» موسوم است، وادار می‌کند. وی می‌خواهد خلاء تدبیر و برنامه‌ریزی چند سال اخیر کشور را جبران کند و شاید عنوان نخستین رئیس سازمان برنامه و بودجه دولت تدبیر و امید به حق شایسته او باشد چرا که تقریباً تمام ویژگی‌های یک مدیر دولت تدبیر و امید را به خوبی توانسته است یک‌جا جمع کند. آنچه در ذیل می‌آید ماحصل گفت‌وگوی یک ساعته ما با دکتر داود بهبودی، رئیس سازمان برنامه و بودجه آذربایجان‌شرقی در مورد چند و چون تشکیل این سازمان، فراز و نشیب‌های آن در گذشته و حال و چالش‌های فراروی آن است. به عنوان پرسش اول تاریخچه مختصری از تدوین برنامه‌های توسعه‌ای در ایران قبل و بعد از انقلاب ارائه دهید. نخستین برنامه توسعه‌ای در ایران در سال 1327 نوشته شد که یک برنامه هفت ساله بود و تا سال 1341 تدوین برنامه‌های هفت ساله ادامه داشت؛ پس از آن برنامه‌های توسعه‌ای ما پنج ساله بوده‌اند و پس از انقلاب هم تدوین برنامه‌های پنج ساله به قوت خود باقی است. در حال حاضر در آخرین سال برنامه پنج ساله پنجم توسعه قرار داریم و در آستانه تنظیم برنامه ششم هستیم. در واقع کشور ما دارای 67 سال سابقه برنامه‌ریزی مدون است که توسط دولت‌ها انجام گرفته است. سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی از چه زمانی تشکیل شد؟ سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی تقریباً دو سه سال پس از آغاز نخستین برنامه توسعه با عنوان دفتر برنامه و بودجه کار خود را از سر گرفت. سازمان برنامه و بودجه (مدیریت و برنامه‌ریزی) چه وظایف و نقش‌هایی به عهده دارد؟ این سازمان هم تدوین‌کننده برنامه است و هم به تنظیم بودجه‌های یک ساله می‌پردازد؛ یعنی برنامه‌های توسعه‌ای را به پنج برنامه یک ساله تقسیم و بودجه‌بندی می‌کنیم. افق برنامه‌ها یک افق توسعه‌ای و بلندمدت بوده و برنامه‌های میان مدت پنج ساله در زمینه توسعه کشور تنظیم شده است. این برنامه‌ها از منابع دولتی استفاده می‌کنند و با توجه به اینکه ما یک شکاف توسعه‌ای داشتیم، برای اینکه بتوانیم این شکاف توسعه‌ای را پر کنیم به مداخله فعال دولت در نظام اقتصادی و توسعه‌ای کشور نیاز داشتیم که برنامه‌های توسعه پنج ساله ابزار و کانال این مداخله فعال است. چه شرایط و زیرساخت‌هایی لازم است تا این سازمان بتواند به اهداف خود برسد و وظایف توسعه‌ای خود را به انجام رساند؟ سازمان برنامه و بودجه که از سال 78 به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی تغییر نام داد، باید هم از توان و ظرفیت کارشناسی بالایی برخوردار بوده و هم از اقتدار و جایگاه اداری بالاتری برخوردار باشد چرا که اگر بخواهد در چارچوب یک نظام اداری متعارف و هم عرض سایر ادارات و وزارتخانه‌ها باشد، نمی‌تواند نقش مدیریتی خود را به خوبی ایفا کند و اصولاً برنامه باید فراتر از اجرا باشد. از طرف دیگر اگر دارای توان کارشناسی بالایی نباشد، در تنظیم برنامه علمی با رویکردهای منطقی دچار ابهام و ضعف می‌شود. اساساً سازمان برنامه و بودجه یا (مدیریت و برنامه‌ریزی) با رویکرد توسعه ظرفیت و دانش برنامه‌ریزی کشور ایجاد شده و توانسته است این نقش را ایفا کند. خیلی از نخبگان اقتصادی و اجتماعی ما هم در بدنه دولت از کانال برنامه و بودجه گذر و در این عرصه رشد کرده‌اند. کمی در مورد سطوح برنامه‌ریزی و مدیریت در این سازمان می‌گویید؟ اگر بخواهیم جامعه را به یک انسان تشبیه کنیم، سازمان برنامه و بودجه جایگاه فکر، تعقل و علم را به خودش اختصاص خواهد داد؛ جایگاه این نهاد در سه سطح قابل بررسی است، یک سطح مربوط به روح، تعلقات، قلب و دل هست و آنچه که ما به آنها می‌گوییم آرزوها و آرمان‌ها، در آنجا شکل می‌گیرد. سطح دوم مربوط به مغز و عقل هست که جایگاه اندازه‌گیری، تنظیم و تحقق آن آمال و آرزوها است که اگر بخواهیم به یک آرزو، آرمان و توسعه‌ای برسیم، حتما باید از ابزار عقل و تفکر استفاده کنیم که جایگاهش مغز است. و بعد هم هر آنچه که عقل و مغز تدبیر کرد و به عنوان یک برنامه درآورد باید آن را اجرا کرد که در بستر طبیعت اعضاء و جوارح ما به عنوان بشر این وظیفه را به عهده دارد. در جامعه هم طبیعتاً نهادهایی که متولی اجرا هستند، این برنامه‌ها را اجرایی می‌کنند. بنابراین تلقی بنده این است که اگر بخواهیم آرمان‌ها و ایده‌آل‌هایمان را تحقق دهیم حتماً به یک نهاد برنامه‌ریزی که جایگاه تعقل و کار کارشناسی است، نیاز داریم. به نظر شما علت به وجود آمدن فراز و نشیب‌های متعدد در فعالیت نهاد برنامه و بودجه در طول تاریخ چه می‌تواند باشد؟ در یک دوران افراد مقتدر و توانمند علمی و مدیریتی این نهاد را شکل دادند و نیروی انسانی بسیار کارآمدی هم جذب کردند. بعد از انقلاب مدتی به علت پدیده جنگ تحمیلی خیلی امکان برنامه‌ریزی منسجم در کشور وجود نداشت و در نتیجه این نهاد در آن دوران تعطیل بود. از سال 68 که جنگ خاتمه یافت، نخستین برنامه پنج ساله بعد از انقلاب تدوین شد و به این ترتیب در حال حاضر در انتهای برنامه پنجم هستیم. در سال 79 نام این نهاد را به مدیریت و برنامه‌ریزی که از لحاظ جایگاهی جامع‌تر از برنامه و بودجه بود، اصلاح کردیم. متاسفانه این نهاد در دولت قبل و در دوره‌ای که به سال 85 ختم شد مورد بی‌مهری شدید قرار گرفت و عملاً در کشور منحل و تبدیل به معاونت برنامه‌ریزی شد و هویت سازمانی و استقلال خود را از دست داد. ریشه اصلی این اتفاق هم این بود که دولت قبلی تفکر، تعقل و کار کارشناسی را در نظام اداری برنمی‌تابید و ظرفیت پذیرش چنین نهادی که هر از چندگاهی متذکر و مانع اقدامات اجرایی بی‌برنامه می‌شد، را نداشت. به هر حال دولت قبلی به جای اینکه خودش را با برنامه‌ریزی کارشناسی و منطقی تنظیم و نقاط ضعفش را برطرف کند، صورت مسائل را خط زد و سازمان را منحل کرد. مهم‌ترین تبعات و پیامدهای تعطیلی این نهاد در دولت قبل چه بود؟ در این دوره ما شاهد دوره طلایی درآمدهای نفتی بودیم و به طور متوسط سالانه 100 میلیارد دلار فروش نفت داشتیم که اگر این نهاد به جای خود باقی بود و ما به شکل نظام‌مند حرکت می‌کردیم، قطعاً می‌توانستیم از این منابع درآمدی عظیم استفاده مناسب ببریم که متاسفانه این فرصت طلایی از دست رفت و نتوانستیم از منابع دلاری ناشی از درآمد نفت استفاده کنیم. اگر چنین ابزار و نهادی وجود داشت چه بسا ما می‌توانستیم مسیر استقلال و کاهش وابستگی به درآمد نفتی را هم طی یک برنامه محقق کنیم که عملاً اتفاق نیفتاد؛ اگر این نهاد سر جایش بود، می‌توانستیم به بخشی از چالش‌های اجتماعی جامعه در زمینه بیکاری، رکود، تورم و ... بپردازیم که این اتفاق نیفتاد. به نظر شما بهترین عملکرد نظام برنامه‌ریزی کشور متعلق به کدام دوره است؟ ما اگر نظام برنامه‌ریزی بعد از انقلاب را ارزیابی کنیم دوره 76 تا 84 بهترین عملکرد برنامه‌ای را داشته‌ایم. این مقطع دوره‌ای است که برنامه‌ها تقریباً به اهداف نزدیک شده‌اند، شاخص‌های ما، بازار ارز، بورس، بخش مسکن و رشد اقتصادی ما ثبات بهتری دارد که معتقدیم اگر روند ادامه می‌یافت، چالش‌های توسعه‌ای ما بهتر و سریع‌تر حل می‌شد که تغییر دولت و عدم تمکین آن، به توصیه‌های کارشناسی و نظام برنامه‌ریزی باعث شد زحمات قبلی هم به هدر رود و مجدداً ما از سوراخی گزیده شویم که در گذشته تجربه تلخ آن را داشتیم. برنامه چهارم نخستین برنامه‌ای بود که مبتنی بر چشم‌انداز 20 ساله تنظیم شده بود و اگر درست اجرا می‌شد ما باید پنج سال به برنامه چشم‌انداز نزدیک‌تر می‌شدیم؛ برنامه چهارم در زمینه برنامه سوم تنظیم شده بود که اگر محقق می‌شد، همان موفقیت‌های برنامه سوم ادامه می‌یافت و اگر برنامه پنجم هم در همان سمت و سو تنظیم می‌شد، می‌توانستیم در مسیر باثبات‌تری حرکت کنیم. در مورد آثار و نتایجی که احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی می‌تواند داشته باشد صحبت کنید. احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی که جزو وعده‌های انتخاباتی آقای روحانی بود و مقداری هم با تانی صورت گرفت، برگشت نظام اجرایی به ساز و کار برنامه‌ای و توسعه‌ای، بها دادن به فکر و خردگرایی همچنین حرکت در مسیر تدبیر، برنامه، بهره‌مندی از ظرفیت‌های توسعه‌ای و کار کارشناسی است. به هرحال چیزی بود که باید باشد و از دولت هم انتظاری جز احیای این سازمان نمی‌رفت، البته در دوره‌ای که سازمان نبود هم جایگاهش متزلزل شد و هم بخشی از نیروی انسانی آن تحلیل رفت، به همین دلیل احیای سازمان، کار آسانی نیست و سختی‌های خاص خودش را دارد. آیا احیای این سازمان به معنای تضعیف نهاد استانداری نیست؟ این سوءتفاهم که اگر سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی احیاء شود استانداری‌ها تضعیف می‌شوند، گاهاً مطرح می‌شود که به نظر من اصلاً صحیح نیست؛ چرا که که هرجا یک نهاد کارشناسی، طراحی و برنامه‌ریزی شده تشکیل شود، نه تنها سیستم تضعیف نمی‌شود بلکه تقویت هم می‌شود. یک نهاد برنامه‌ریزی و کارشناسی مستقل قطعاً به توسعه استانها و استانداری‌ها کمک می‌کند و احتمالاً چنین تلقی‌هایی یک ریشه ضمنی در این مسئله دارد که ما در ته دلمان جایگاه کارشناسی را باور نداشته باشیم. در استان ما هماهنگی‌های لازم برای احیای این سازمان کاملاً وجود دارد و استاندار از بدو ورود به استان از ایده تاسیس و احیای سازمان حمایت کرده‌اند و همواره به نقش برنامه‌ریزی و مدیرت توجه و تاکید داشتند؛ به لحاظ شفافیت موضوع در مرحله احیاء و استقرار هم هیچ مشکلی نداشتیم و نخواهیم داشت. قطعاً این نهاد عملکرد اجرایی استان را قوی‌تر و منسجم‌تر خواهد کرد. چطور می‌توان با وجود سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی از احتمال ایجاد دوصدایی و تفرقه در استان جلوگیری کرد؟ آیا این سازمان نمی‌تواند باعث بروز اختلاف بین‌دستگاهی شود؟ حرف توسعه حرف واحدی است و در مسیر توسعه دو صدایی نداریم چرا که مسیر توسعه استان کاملاً مشخص است، ما در یک سال و نیم گذشته با تاکید خود آقای استاندار سندی به نام تدبیر و توسعه طراحی کردیم که با ظرفیت کارشناسی سازمان، همکاری دستگاه‌های اجرایی و حضور موثر دانشگاه همچنین بخش خصوصی طراحی شد؛ بنابراین میثاق توسعه استان ما روشن است و اساساً به سمتی نمی‌رود که اختلاف نظری بین استانداری و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی وجود داشته باشد. آیا معاونت برنامه‌ریزی استانداری منحل خواهد شد؟ همانطوری که ساختار جدیدی برای مدیریت و برنامه ریزی در استان طراحی و ابلاغ شده، ساختار و ساز و کار جدیدی هم برای استانداری‌ها طراحی و ابلاغ می‌شود و در آن ساختار جدید جایگاه معاونت برنامه‌ریزی و تداوم فعالیت یا انحلال آن مشخص خواهد شد. در حال حاضر آقای دکتر بهبودی بیشتر معاون برنامه‌ریزی استاندار هستند یا رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی؟ الان پست اصلی بنده ریاست سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی است و به شکل ضمنی سرپرستی معاونت برنامه‌ریزی همچنین اشتغال استانداری را هم به عهده دارم. امکان جمع این دو مسئولیت در فرد واحد وجود دارد؟ از لحاظ مقررات مانعی وجود نداشته و مشروط به تفویض آقای استاندار است، در حال حاضر ساختار جدید در استانداری‌ها مشخص نشده که منتظر بمانیم. به عنوان پرسش آخر در مورد برنامه‌های پیش روی ریاست سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان آذربایجان‌شرقی در سال 94 و سال‌های آتی بگویید. عمده‌ترین توجه ما، عملیاتی کردن سند تدبیر و توسعه استان و شهرستان‌ها در قالب بودجه سال 94 و حرکت به سمت تهیه برنامه ششم توسعه کشور در مقیاس استان است. با توجه به تازگی احیای سازمان، توجه به سازماندهی و توانمندسازی نیروی انسانی و ساختارمند کردن نظام برنامه‌ای استان و دستگاه‌ها از ضرورت‌های دیگر سازمان برای نیل به اهداف خواهد بود. به طور حتم باید با استفاده از فرصت‌ها و ظرفیت‌های بخش‌های مختلف دولتی، عمومی و خصوصی همجنین تکیه بر تحقق اهداف و چشم‌اندازهای سند تدبیر و توسعه استانی و شهرستان‌ها بتوانیم در قالب برنامه ششم توسعه، جایگاه رفیع استان را در شمال‌غرب کشور تبیین و تدقیق کنیم. گفت‌وگو از لیلا حسین‌زاده انتهای پیام/60001
94/03/17 - 22:32
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 151]
-
گوناگون
پربازدیدترینها