واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: گمشده تیم ملی والیبال در سه شکست قبلی این بود
در دل تمام تصاویر آهسته ای که به جای تصاویر صحنه های بازی ایران و لهستان پخش می شد ، در آن پوئن های آخر لبخندی روی لب بازیکنان نشسته بود که گم شده فصل جدید لیگ جهانی برای ایران بود.
به گزارش خبرآنلاین؛ هنوز حال و روز تيم ملي واليبال ايران خوب نشده است. شروع ليگ جهاني با باخت به امريكا خيلي براي شاگردان كواچ گران تمام شد. بعد از اتفاقات لس آنجلس انگار تیم گم شده ای داشت. گم شده ای که هتوز آن را باز نیافته بود. خستگی یا چیزی فراتر از آن . ته دل بچه ها و در نگاه های شان به هم گم شده ای بود. هر چند همه از قبل مي دانستند ايران در ليگ جهاني ٢٠١٥ كار خيلي سختي دارند اما بعضي ها انگار انتظار دو برد ايران در لس انجلس را داشتند كه با دو باخت به تيم و كادر فني انتقادات شديدي كردند. انتقادات خيلي زود به گوش ملي پوشان رسيد و تيم را بهم ريخت.تیمی که البته به عکس گفته کواچ قبل از بازی ها از نبودن کاپیتان اروپا رفته اش ضرر کرده بود. تیم خسته بود و البته بدون هارمونی . ریتم کلی اش عوض شده بود. بچه ها فصل جدید را با ضرب خوردگی مصدومیت و البته شاید مهمتر از همه این ها ، با دلخوری شروع کردند. حسی که از روز رفتن مشهود بود. دعوای نچندان خوشایند سر پاداش ها. این نگاه غیر متعارف به اردوی والیبال هم کشیده بود. فصل جدید البته تفاوت دیگری هم با دو فصل قبل داشت. حالا مردم به بردهای والیبال عادت داشتند و برایشان گروه سخت یا آسان مفهومی نداشت. آنها برد می خواستند و این بهترین فرصت برای منتقدان بود تا ذهنیت ها را طوری که می خواهند ، شکل دهند. انتقادها پیش رفت تا جايي كه صداي امير خوش خبر سرپرست تيم ملي هم درآمد:« اين انتقادات تنها بازيكنان و كادر فني را بهم ريخت. كاش منتقدان اجازه مي دادند بعد از نتايج كلي انتقادات را مطرح مي كردند.» اين انتقادات نتيجه اي جز فشار زياد به بازيكنان نداشت. شايد تيم با يك برد حالش كم كم بهتر شود. والیبالیست ها که چنین شرایطی را تا به حال تجربه نکرده بودند کم کم این فضا را با خود به اردو بردند و قبل از بازی اول با لهستان ، هرکسی تمرین تیم ملی را می دید از این غم و این تنش عصبی بین بازیکنان حرف می زد. آن همدلی درون تیمی هم حتی میان شان شل شده بود. ترس جای خنده های شان را گرفته بود. آنها با هر ستی که از دست می دهند ،بیشتر از این می ترسند که مردم چه می گویند . ترسی که به خوبی در دو ست اول بازی ایران و لهستان دیده می شد. بچه ها اما در ست های بعدی این دیوار ترس را فرو ریختند. بازی دوم با لهستان حالا می تواند کلیدی باشد. یک بازی خوب و رسیدن به اولین امتیاز ، تیم را نجات می دهد. تیمی که برای اولین بار در فصل جدید در امتیازهای پایانی ست چهارم بازی با لهستان ، خنده های همدلی را در خود می دید.
شنبه, 16 خرداد 1394 ساعت 10:12
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]