واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۵

عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی لرستان گفت: در تغییر زمان کشت چغندرقند از فصل بهار به پائیز مصرف آب به یک سوم و سموم به یک چهارم تقلیل مییابد. مهندس «مهرداد رهنمائیان» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقهی لرستان، اظهار کرد: از اواسط قرن نوزدهم میلادی اکولوژی بهعنوان یک علم مستقل از زیستشناسی شناخته شد. واژهی اکولوژی نخستین بار در سال 1968توسط ارنست هگل زیستشناس آلمانی برای این علم پیشنهاد شد. وی خاطرنشان کرد: از همان زمان بین اکونومی یا اقتصادی آدمی و اکولوژی یا اقتصاد طبیعت تقابل بهوجود آمد و اکولوژیستها بهعنوان مخالفان توسعه معروف شدند. اکونومی گردش پول و ثروت در جامعه و اکولوژی گردش مواد و انرژی در طبیعت است. رهنمائیان ادامه داد: علت تقابل بین توسعه و اکولوژی به این علت است که فعالیتهای اقتصادی انسان عمدتاً موجب آسیب به طبیعت میشود. وی گفت: بهعنوان مثال هر کجا و هر وقت که بهرهبرداری از جنگلها، معادن، احداث صنایع و راهها بدون مطالعات زیستمحیطی و اکولوژیک انجام شود موجب خسارتها و آلودگی طبیعت میشود. عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی لرستان تصریح کرد: چنین توسعهای را توسعهی ناپایدار مینامند چون پس از اتمام منابع طبیعی و یا آلودگی بیش از حد محیط به ناچار متوقف میشوند. در توسعهی پایدار بهرهبرداری از منابع طبیعی به گونهایست که یا خسارتی به محیط وارد نمیشود و یا این خسارتها و آلودگیها در حدی است که طبیعت توان خود پالایی و جبران آن را دارد. وی با اشاره به کشت چغندر اظهار کرد: تولید چغندرقند پائیزه بهعلت کاهش فوقالعاده مصرف آب، سموم و انرژی به توسعه پایدار بسیار نزدیکتر است. بر اساس تحقیقات انجام شده توسط محققان مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان نشان میدهد که تغییر زمان کشت چغندرقند از فصل بهار به پائیز مصرف آب را به یک سوم و مصرف سموم حشرهکش، علفکش و قارچکش را به یک چهارم تقلیل میدهد و عملکرد شکر قابل استحصال در چغندرقند پائیزه حتی بیشتر از چغندرقند بهاره ارزیابی شده است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 133]