واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران:
رنج میبرم از این همسر مهربان اما عصبانی خودم
من و همسرم مشکل خاصی در زندگی نداریم؛ او زن خوبی است؛ یک کدبانوی کامل و مهربان. به فرزندانمان رسیدگی میکند و با خانوادهام ارتباط خوبی دارد اما یک مشکل اساسی دارد و آن عصبانیتش در خانه است.
به گزارش باشگاه شبانه (باشگاه خبرنگاران) ،من و همسرم مشکل خاصی در زندگی نداریم؛ او زن خوبی است؛ یک کدبانوی کامل و مهربان. به فرزندانمان رسیدگی میکند و با خانوادهام ارتباط خوبی دارد. اوایل زندگی هم که مشکلات مالیمان زیاد بود، حمایتم کرد و به همین دلیل همیشه ممنون او هستم، اما یک مشکل اساسی دارد و آن عصبانیتش در خانه است.
این رفتارش از همان ابتدا مرا آزار میداد و هنوز هم به خاطر آن اذیت میشوم. خیلی اوقات بر سر مسائل کوچک عصبانی میشود و داد و فریاد راه میاندازد. گاهی با بچهها هم خیلی تندی میکند و فریاد میکشد؛ البته زمان آن خیلی طولانی نیست و بعد هم عذرخواهی میکند و از دلمان درمیآورد، اما رفتار تند او گاهی واقعا ناراحتکننده است. دوست دارم کاری کنم که او عصبانی نشود تا هم زندگیمان آرامتر باشد و هم فرزندانمان از او چنین رفتاری را نیاموزند. چگونه به او کمک کنم؟
پاسخ مشاور: هر رفتاری از ما انسانها سر میزند، علتی دارد که با شناخت درست، میتوان از آن جلوگیری کرد. چطور وقتی دلدرد داریم به دنبال علتش میگردیم تا داروی مناسبش را پیدا کنیم؟ برای درمان مشکلات رفتاری نیز باید چنین کنیم. این که شما قدردان خوبیهای همسرتان هستید، خیلی خوب است و همین علاقه و قدردانیتان باعث میشود تا بتوانید به او کمک کنید که علت عصبانیتهایش را از بین ببرد.
شاید او در خانوادهای بزرگ شده که عصبانیت، داد زدن و رفتارهایی از این قبیل بین آنها عادی باشد و او به مرور به چنین برخوردهایی عادت کرده است. سبک زندگی نامناسب و الگوگیری غلط، باعث بروز خشونت رفتاری و کلامی است. اگر همسرتان در کودکی یاد گرفته فریاد بزند یا به خاطر مشکلات، زودرنج شده، شما در مقابلش انعطاف بیشتری به خرج دهید. در این صورت با صحبت کردن و نشان دادن زشتیهای خشم مهار نشده به او میتوانید به تغییر رفتارش کمک کنید.
گاهی این عصبانیت ریشه فیزیکی دارد؛ مثلا مشکلات هورمونی، ضعف یا کمخونی میتواند به عصبانیت تبدیل شود که با رفع آنها رفتار کنترل میشود. البته با توجه به این که همسرتان سالهاست چنین حالتی را دارد، احتمالش کم است که جنبه فیزیکی داشته باشد.
همانطور که خودتان اشاره کردید، همسرشما زن مهربانی است پس آرامش شما و فرزندانتان و همچنین آینده آنها برایش مهم است. در این باره با او گفتوگو کنید و بگویید پرخاشگری چه ضررهایی برای بدن هر فرد دارد و چه ضررهای ارتباطی را ایجاد میکند و تاکید کنید فرزندانتان از او میآموزند و این موضوع به آیندهشان لطمه میزند. به او بگویید وقتی عصبانی میشود، احساس ناامنی میکنید و به خاطر زندگی مشترکتان بهتر است رفتارش را اصلاح کند.
موضوع را زمانی که آرام است با او مطرح کنید و قبل از هر چیز خوبیهایش را بگویید و او را از جایگاهش در قلب خودتان مطمئن کنید و سپس درباره عصبانیتش حرف بزنید.
جوری نباشد که حس کند او را مقصر میدانید بلکه موضوع خشم همسرتان را یک موضوع مشترک که نیاز به همکاری هر دوی شما برای حل شدن دارد، بیان کنید. اگر میتوانید او را راضی کنید تا نزد مشاور برود و تحت نظر او برای تغییر رفتار اقدام کند.
انتهای پیام/
اخبار مرتبط
شوهرم مشکوک میزند؛ تازگیها برای تلفنش رمز گذاشته!
والدینم نمیدانند؛ در ۲۶ سالگی شوهر زنی ۵۸ ساله شدهام!
۰۸ خرداد ۱۳۹۴ - ۲۱:۵۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]