واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: معضل مسکن، عرضه ناکافی تهران - ایرنا - روزنامه اعتماد به مدیرمسوولی الیاس حضرتی در ستون نگاه خود، مهمترین مشکل بخش مسکن را عرضه دانست که سبب از بین رفتن تعادل در این بخش شده است.
در مطلب این روزنامه به قلم بیت الله ستاریان می خوانیم: مساله مهمی که در بخش مسکن ایران وجود دارد این است که این بخش هرگاه با رونق روبه رو می شود، افزایش قیمت را هم تجربه می کند. این مساله از آنجایی حایز اهمیت و مورد توجه برخی مسوولان است که در شرایط رکودی مانند آنچه امروز در اقتصاد ایران به طور عام و در بخش مسکن به طور خاص وجود دارد، قیمت ها دچار افزایش نمی شوند و این باعث شده که ادعا شود مشکل افزایش قیمت مسکن در ایران حل شده است.
حال مشکلی که در بخش مسکن ایران بشدت به چشم می خورد این است که مسکن همواره در زمینه عرضه با مشکل روبه رو بوده است. در حالی که تقاضا برای آن بسیار زیاد است، اما عرضه کم است.
برای بررسی میزان تقاضای مسکن در کشور با احتساب آمارهای موجود به این نتیجه می رسیم که حدود چهار میلیون کسری عرضه داشتیم.
بخش مسکن در ایران هر سال نهایتا توانسته است ٦٠٠ هزار واحد ایجاد کند. درواقع در بهترین حالت با توجه به آمار تعداد ازدواج و تولد و مواردی از این دست، می بینیم که نیاز به مسکن در جامعه ایران در سال معادل یک میلیون واحد مسکونی است. ایجاد یک میلیون واحد مسکونی در سال تقریبا غیرممکن است زیرا میزان تولید سیمان ما کمتر از این حد است و از طرف دیگر یک میلیون واحد مسکونی حداقل به سرمایه ای معادل، ٤٠٠ هزار میلیارد تومان نقدینگی نیاز دارد.
طبیعی است در شرایط رکودی کنونی، که خواه ناخواه با کاهش نقدینگی رو به رو می شود، توان تامین این مبلغ وجود ندارد. برای بررسی تولید مسکن در ایران بهتر است به بزرگ ترین پروژه مسکنی سال های اخیر ایران یعنی، مسکن مهر بپردازیم.
زمانی که ثبت نام برای مسکن مهر شروع شد، حدود چهار و نیم میلیون نفر ثبت نام کردند. از این تعداد ثبت نامی به ادعای مسوولان مسکن مهر، یک میلیون و ٢٠٠ تا ٣٠٠ هزار نفر مسکن را تحویل گرفتند که به طور مسلم بخش عمده ای از ثبت نامی ها بودند، حدود ٦٠٠ تا ٧٠٠ هزار نفر مابقی متعلق به تعاونی های دیگری بود که از حدود ١٠ تا ١٥ سال قبل از پروژه مسکن مهر شروع به ثبت نام کرده بودند.
در نتیجه با محاسبه همین آمار می بینیم که مسکن مهر سه میلیون و ٧٠٠ الی ٨٠٠ هزار واحد کسری تولید داشته است. یعنی این افراد صاحب مسکن نشده اند و تولید سالانه هم کمتر از نیاز جامعه بوده است.
این یعنی نیاز مسکن بیش از عرضه است. در عین حال همواره مسکن را براساس تقاضای مطلق تحلیل کردیم نه تقاضای موثر. اما به نظر من بهتر است که افت و خیز های سالانه مسکن را کنار بگذاریم و در یک دوره ٣٠ ساله یا ١٠ ساله نگاه کنیم و ببینیم اوضاع مسکن چطور بوده و حرکت به کدام سو رفته است.
امروز ما نباید فریب بخوریم که قیمت ها ثابت مانده است زیرا به دلیل رکود و کمبود نقدینگی هیچ کالایی دچار تورم بالانخواهد شد.
هر روزی که مسکن در رونق است و قیمت هم افزایش پیدا نکرد، می تواند موضوع مورد بحث باشد و به بررسی آن پرداخت و نه در شرایطی که خرید و فروش مسکن با مشکل روبه رو است. این نگاه: نگاه علمی به مساله نیست بلکه نگاه عامیانه است. نگاهی که متاسفانه بعضا در تریبون ها هم مطرح می شود اما به هر حال این نگاه فارغ از هر نگرش علمی است.
باید این سوال را از خود پرسید که چرا وقتی بخش مسکن به دوره رونق خود می رسد، این رونق با تورم قیمتی روبه رو می شود، در حالی که این اتفاق در مورد بسیاری از کالاها به این شکل نمی افتد و در دوره رونق بطور مثال قیمت ماشین، تلویزیون و... بالانمی رود، اما قیمت مسکن بالامی رود.
این مشکل به دلیل نیاز جامعه ایجاد شده است. شما وقتی می خواهید هزینه مسکن خود را تامین کنید، به ویژه اگر در شهرهای بزرگ باشید، باید حداقل ٥٠ تا ٦٠ درصد درآمد خود را صرف هزینه مسکن کنید. بسیاری از افراد در ایران علاوه بر هشت ساعت کار روزانه، باید چهار ساعت هم اضافه کاری کنند تا بتوانند هزینه مسکن را بپردازند. اما بیاید تصور کنیم از هشت ساعت کار روزانه، پنج ساعت را برای هزینه مسکن به صاحبخانه داده و مابقی، سه ساعت کار روزانه هزینه خورد و خوراک شود.
این یعنی بالای ٥٠ درصد سبد خانوار به مسکن تعلق می گیرد. به چنین اتفاقی معضل می گویند. زمانی که سبد کالای خانوار را نگاه می کنیم، می بینیم مسکن از تمام بخش های دیگر هزینه بیشتری را به دوش خانوار اضافه می کند و جلوتر از همه اقلام حیاتی زندگی حرکت می کند، که براساس آمارها دو تا دو و نیم برابر میانگین شاخص های زندگی ما است.
علاوه بر این باید در نظر داشته باشیم که هرگاه در اطراف تمام شهرهای بزرگ حاشیه نشینی و کپرنشینی در حال رشد است، یعنی مشکل مسکن داریم. اینجا نباید خود را گول زد که مشکل مسکن نداریم، چرا که پارسال و امسال افزایش قیمت نداشتیم. این نگاه عامیانه به مسائل است که وقتی از تریبون ها شنیده می شود، عوام فریبی است. بررسی درست مسائل نیازمند نگاه علمی است و نه اینکه به شعار دادن اکتقا کرد. مشکل مسکن با شعار یا ندیدن حل نمی شود. متاسفانه بسیاری از مسوولان خود را به ندیدن زدند. حاشیه نشینی محصول عدم عرضه کافی است، همان طور که افزایش قیمت در دوران رونق هم این گونه است.
منبع: روزنامه اعتماد
اول**1577
02/03/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]