تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکتهای معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1870137102
ایرادهای اساسی قانون مالیات بر ارزش افزوده در صنعت بیمه
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ایرادهای اساسی قانون مالیات بر ارزش افزوده در صنعت بیمه تهران - ایرنا - پایگاه اینترنتی خبر آنلاین در یادداشت روز سه شنبه خود به ایرادهای اساسی قانون مالیات بر ارزش افزوده در صنعت بیمه پرداخت و پیشنهاد کرد که سازمان امور مالیاتی کشور در شناسایی در آمد، شرکتهای بیمه را از هزینه های تحمیلی رها کند.
این یادداشت به قلم علی صلاحی نژاد ادامه می دهد: در بند «ب» ماده 11 قانون مالیات بر ارزش افزوده، تاریخ تعلق گرفتن مالیات بر ارزش افزوده به کالاها و خدمات مشخص شده است.
در این ماده، تاریخ صورت حساب یا تاریخ ارائه خدمت، هر کدام که زودتر باشد مبنای تعلق گرفتن مالیات بر ارزش افزوده بیان شده است.
با توجه به ماهیت فعالیت شرکت های بیمه، به طور معمول، تاریخ ارائه خدمت دیرتر از تاریخ صدور صورت حساب است، بنابراین عملا در اکثر قراردادهای بیمه ای، زمان تعلق گرفتن مالیات بر ارزش افزوده، تاریخ صدور بیمه نامه لحاظ می شود.
توضیح این که شرکت های بیمه ، هیچگاه به میزان صدور بیمه نامه، حق بیمه وصول نمی کنند، زیرا مبنای حسابداری شرکت های بیمه، حسابداری تعهدی است و نه حسابداری نقدی. بنابراین در شرکت های بیمه، می توان موارد بسیاری را مشاهده کرد که شروع پوشش و دریافت حق بیمه، مدت ها بعد از صدور بیمه نامه است.
از جمله دلایلی که صدور بیمه نامه منجر به شروع تعهد و دریافت حق بیمه نمی شود، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
ماهیت برخی از پوشش های بیمه ای در رشته هایی نظیر بیمه های باربری، مسوولیت و مهندسی، شروع ریسک یا همان شروع پوشش بیمه ای به دوره یا دوره های بعد منتقل می شود و به تبع آن زمان آغاز تعهد و دریافت حق بیمه نیز به آن زمان انتقال می یابد.
بنابراین دریافت مالیات بر ارزش افزوده برای تعهد و خدمتی که هنوز ارائه نشده است و آن هم از شرکت بیمه، جفایی بزرگ در حق شرکت های بیمه و سهامداران آنان است.
برخی از صورت حساب های صادره ممکن است بعد از صدور و قبل از اینکه به شروع تعهد و دریافت حق بیمه منجر شود، فسخ شوند، بنابراین دریافت مالیات بر ارزش افزوده برای خدمتی که ارائه نشده است، منطقی به نظر نمی رسد.
با فرض به جا بودن مالیات بر ارزش افزوده تحمیل شده به شرکت های بیمه و با توجه به آنچه گفته شد شرکت های بیمه مالیات بر ارزش افزوده تعهداتی که شروع نشده و حق بیمه هایی را که هنوز دریافت نکرده اند، به سازمان امور مالیاتی پرداخت کرده اند.
این مشکل از جایی پیش می آید که سازمان امور مالیاتی، تاریخ تعلق گرفتن مالیات بر ارزش افزوده را زمان صدور صورت حساب یا تاریخ ارائه خدمت در نظر گرفته است و این در حالی است که در شرکت های بیمه، صدور صورت حساب لزوماً منجر به شروع تعهد و دریافت حق بیمه نمی شود. متاسفانه به علت نادیده گرفتن ماهیت حسابداری شرکت های بیمه و نوع فعالیت آن ها شاهد دریافت مالیات بر ارزش افزوده پیش از موعدی از شرکت های بیمه (و نه از مصرف کننده) هستیم که این امر موجب خروج نقدینگی از شرکت های بیمه می شود.
این موضوع که بر اساس قانون به شرکت های بیمه ای تحمیل شده است در درازمدت شرکت های بیمه ای را با مشکل و کاهش سودآوری مواجه می کند و با هدف مالیات بر ارزش افزوده که همانا رشد و توسعه سرمایه گذاری است در تضاد قرار می گیرد.
ناکارآمدی روش شناسایی درآمد در قانون مالیات بر ارزش افزوده و زیان شرکت های بیمه ایراد اساسی دیگر مربوط به بیمه نامه های مدت دار (بیمه های بلندمدت) است. نمونه ای از این نوع بیمه نامه ها، بیمه های بدنه خودروهای شرکت های لیزینگ است.
شرکت های لیزینگ به علت اینکه خودرو در رهن لیزینگ است همواره بیمه های بدنه مدت دار به میزانی که خودرو در رهن شرکت لیزینگ است، تهیه می کنند.
در این نوع بیمه نامه ها، پوشش از همان ابتدا برای سال های متمادی خریداری می شود. سند حسابداری شرکت بیمه، به میزان سال جاری از مبلغ صدور، درآمد جاری شناسایی و به میزان سال های باقی مانده، درآمد آتی شناسایی می کند. در این بین سازمان مالیاتی، مالیات بر ارزش افزوده را از درآمد جاری دریافت می کند.
با مستهلک کردن درآمدهای آتی و تبدیل آن به درآمد جاری، سازمان مالیاتی به نرخ روز، مالیات بر ارزش افزوده را بر درآمدهای جاری شناسایی شده، دریافت می کند.
بر این اساس و با توجه به افزایش سالانه نرخ مالیات بر ارزش افزوده، شرکت های بیمه همواره ما به التفاوت نرخ مالیات بر ارزش افزوده زمان صدور و مالیات بر ارزش افزوده زمان شناسایی درآمد در سند حسابداری را باید به سازمان مالیاتی پرداخت کنند.
نظر به تغییر سالانه نرخ مالیات بر ارزش افزوده، شرکت های بیمه هر ساله چند صد میلیون متضرر می شود. از این رو پیشنهاد می شود سازمان مالیاتی با به کارگیری روشی کارآمد در شناسایی درآمد، شرکت های بیمه را از هزینه هایی که به نا حق به آن ها تحمیل شده است رها کند.
منب: پایگاه اینترنتی خبرآنلاین
اول**1577
29/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]
-
گوناگون
پربازدیدترینها