واضح آرشیو وب فارسی:نی زار:
جاده هایی که هم چنان دهان شان باز است / بزرگراه ترانزیتی پیش کش جاده های موجود را مدیریت کنید!
نی زار : چندی پیش اتفاقی ناخوشایند به آنجا ختم شد که مجبور شدم به همراه خانواده ، شب هنگام راهی دیار پدری ،سیستان شوم و آنچه باعث شد تا این یادداشت نقاشی شود نقش های ناموزون و خطر آفرینی است که به اصطلاح بزرگراه ترانزیتی زاهدان – زابل به خود گرفته است . اگر […]
نی زار : چندی پیش اتفاقی ناخوشایند به آنجا ختم شد که مجبور شدم به همراه خانواده ، شب هنگام راهی دیار پدری ،سیستان شوم و آنچه باعث شد تا این یادداشت نقاشی شود نقش های ناموزون و خطر آفرینی است که به اصطلاح بزرگراه ترانزیتی زاهدان – زابل به خود گرفته است . اگر از وضعیت بسیار نامناسب خط کشی ، فقدان نور مناسب و تابلوهای راهنما به ویژه قبل از ایستگاه ایست و بازرسی کوله سنگی بگذرم یا وضعیت اسف بار سرویس های بهداشتی و نمازخانه های بین راهی که گویا هیچ مسئولی را برای مدیریتش نمی بیند نادیده بگیرم از چاله هایی که در مسیر جاده ترانزیتی زابل و زاهدان به کررات وجود دارد و بسیار خطر افرین است نمی توان گذشت . بسیار درد آور است که خانواده ای یا اصلا مهمان خارج استانی را که گاهی ممکن است از مسئولین بلند پایه کشوری باشد را با وسایل نقلیه زمینی از زاهدان به زابل منتقل کنیم و اگر در بین راه بخواهیم از امکانات رفاهی بین راهی که حتا از آب آشامیدنی سالم که نخستین نیاز حیات بشری است بی بهره است ، استفاده کنیم ، شرمسارانه در رویش نگاه کنیم و با افتخار همچنان عنان سخن گفتن از تمدنی سترگ را در دست بگیریم ! از این ها که بگذریم در مسیر راه زاهدان به زابل با صحنه ای مواجه شدم که علت اصلی نگارش این یاد داشت برای مسئولین راه و ترابری استان شد . همراه خانواده ای داغدار به سمت زابل می امدم که نرسیده به مثلا مجتمع خدمات رفاهی بین راهی شیله که از این نام طویل و پر طمطراق تنها نامش را یدک می کشد (!) با آنکه سرعت مان کمتر از ۵۰ کیلومتر برساعت بود با شدتی دوچندان خودروی مان به چاله ای نه چندان کوچک برخورد کرد . شدت ضربه به حدی بود که به ناگاه رینگ چرخ خودرو کج و باد لاستیک ماشین خارج شد . موضوعی که اگر هوشیاری همراهان نبود و شاید سرعتی بیش تر از این می داشتم ممکن بود به حادثه ای دردناک تبدیل شود ! این حادثه برای ما با تعویض چرخ با خوشی نسبی به پایان رسید اما مسئولان گرامی به این بیاندیشید که هموطنی چونان بنده ممکن است نیمه های شب بنا به هر دلیلی عزم سفر کند و شاید سرعتی در حد مجاز آن منطقه داشته باشد اگر چنین حادثه ای برای وی اتفاق بیافتد و خدای ناکرده به حادثه ای دردناک تر ختم شود خسران مادی و معنوی این گونه حوادث را چه کسی جوابگو خواهد بود ؟! در جاده ای که نام بزرگراه ترانزیتی به خود گرفته است وجود چنین چاله هایی بسیار شرم آور است ! اگرچه به بستن دهان چاله های خیابان های استان مان با آسفالت های سرد برای چند روزی عادت کرده ایم از همین روی از مسئولین راه و ترابری استان تقاضا دارم که روکش جدید ،خط کشی مناسب ، نصب تابلو های راهنمایی ،تعریض جاده و تکمیل بزرگراه ترانزیتی پیش کش ، حداقل دهان این چاله های حادثه آفرین را با همان آسفالت های سرد پر کنید تا شاهد چنین مواردی نباشیم . سپاس! داود صیاد
داود صیاد
۱۸ ارد, ۱۳۹۴ - ۰۸:۲۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نی زار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]