محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843238943
30/کنگره شهدای پیشمرگان مسلمان کُرد سردار صاحبدلی سرزمین مجاهدت‌های خاموش /کعبه همچنان رازدار دل نوشته توست سردار خوبی ها
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: 30/کنگره شهدای پیشمرگان مسلمان کُرد
سردار صاحبدلی سرزمین مجاهدت‌های خاموش /کعبه همچنان رازدار دل نوشته توست سردار خوبی ها
جای جای کردستان او را به یک نام می‌شناسد، سردار خوبی‌ها، سرداری که بی‌مدعا بود و راز دلش را تنها با یک رازدار در میان گذاشت و امروز در جوار رازدار خود رازهای عاشقانه را می‌خواند.
به گزارش خبرگزاری فارس از قروه، برای خوب ماندن و خوب بودن، نیاز به هیچ درس و مدرسه‌ای نیست حتی در عالی‌ترین کلاس‌های درس دنیا هم که قدم بگذاری و استاد شوی نمی‌توانی خوبی را بیاموزی اما یاد گرفتن خوبی از عهده هر شاگردی بر می‌آید و در این راه شاگردانی که بزرگ استاد عالم را به استادی گرفته‌اند، خوبان عالم شدند. همه جا با لبخند زیبایش نقشی بر دل می‌زد، هر جای این سرزمین خونرنگ از خاک‌های تفتیده جنوب تا کوه‌های سر به فلک کشیده غرب، هنوز که هنوز است داغدار نگاه متبسم اوست که در هر تبسم و لبخندش می توانستی خوبی را بدون استاد و معلم بیاموزی. سال 1338 در روستای ورمقان، روستایی در نزدیکی شهرستان سنقر، به دنیا آمد از دامان مادری از نسل آفتاب که نسبش به خاندان نبوت می‌رسید و این دامان پاک مهد پرورش کودکی شد که ... نامش را هوشنگ گذاشتند یعنی کسی که منازل خوب را فراهم می‌کند و هوشنگ به زیباترین تصوری که هر انسانی می‌تواند داشته باشد، خانه‌ای فراهم کرد که هنوز هم ... روستای ورمقان، شاهد بالیدن و رشد این کودک بود تا 20 سالگی که هوشنگ پس از آن به قروه آمد و در جهاد سازندگی، آستین بالا زد برای کمک به سازندگی ایران اسلامی. اواخر همان سال برای خدمت در کسوت مقدس سربازی به لشگر 28 پیاده کردستان رفت، و آن زمان گروهک‌های معاند و ضدانقلاب کم‌کم در مناطقی از کردستان در حال شکل‌گیری و قوت بودند که هوشنگ با نشان دادن لیاقت‌های خود در مقابله با این عناصر پلید، موفق به دریافت نشان لیاقت از دست فرمانده خود شد. در سال 1360 به عضویت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان قروه درآمد و در همان آغاز ورود به عنوان فرمانده گردان ویژه نیرو های اعزامی از شهرستان قروه در نبرد با رژیم بعث عراق بخشی از جبهه قصر شیرین را تحویل گرفت. او در این پست خدمات شایانی ارائه داد تا جایی که مدتی بعد به عنوان مسئول گزینش سپاه شهرستان قروه منصوب شد و پس از آن فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بخش دهگلان بر عهده این سردار بی همتای رشادت و سرافرازی نام و آوازه یافت. در سال 1361 ازدواج کرد که ثمره این ازدواج سه فرزند پسر و یک فرزند دختر است، فرزندانی که امروز مدافع نام و راه پدر هستند تا مبادا مملکت به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد و خطابشان به گرگ‌ها این است: گر پدر رفت تفنگ پدری هست هنوز... در سال 1364 بنا به در خواست فرمانده تیپ بیت‌المقدس به آن یگان ماموریت یافت و تا پایان جنگ تحمیلی به عنوان جانشین ستاد و فرمانده پایگاه این تیپ در جبهه‌های جنوب و جزیره مجنون در کمال خلوص و شجاعت به مبارزه پرداخت. سردار پر آوزاه جبهه‌های سرافرازی و دلیرمردی در سال 1368 برای گذراندن دوره دافوس به دانشگاه امام حسین (ع) تهران رفت و در آن دوره هم به عنوان دانشجوی ممتاز انتخاب شد. بعد از دوره دافوس به عنوان یکی از ارکان تیپ بیت‌المقدس در طراحی برنامه‌های رزمی و ستادی نقش کلیدی و به سزایی را انجام داد، در سال 1371 به سمت مسئول بازرسی و فرمانده یگان ویژه قرارگاه استانی شهید شهرامفر منصوب شد. دو سال بعد یعنی در سال 73 توانست در رهروی از بزرگ پاسدار دین و مکتب عنوانی شایسته را به نامش زدند، یعنی نامش این نام را برگزید که پاسدار نمونه نیروی زمینی سپاه شود و این نام چقدر برازنده سرداری بود که... این عنوان چند سالی پس از جنگ تحمیلی به این سردار رسید، سرداری که نام و نشان برایش مهم نبود، حسرت همیشگی را هنوز هم می‌توانی در ورای نگاهی که در پشت قاب‌های شیشه‌ای است، ببینی تا شاید ذره‌ای به عمق غمی که در حسرت یاران سفر کرده بر دل دارد درک کنی، اما .. مهم‌ترین بخش زندگی هوشنگ، 8 سال دفاع مقدس نبود، چرا که در این 8 سال، در فصل پروازهای عاشقانه، مجالی برای عروجش نبود، نه که نبود، بود، اما ماند تا راز نامه سر به مهر خویش را با پدر بازگوید، آن هم در جوار مرقد مطهر نبی مکرم اسلام(ص). نامه سربسته‌ای که حاج هوشنگ برای پدرش نوشت، این بود: "پدر عزیزم دعا کنید تا خداوند سال 75 را سال شهادت من قرار دهد. اگر دعا نکنید مدیون هستید. التماس دعا، امام و رهبر عزیز و شهدا را فراموش نکنید". نامه سربسته حاج هوشنگ همین چند کلام بود که مسیر شهادت را برایش هموار کرد، دعایی که پدر را در 2 راهی مسیری گذاشت، همچون حضرت ابراهیم که باید فرزندش را قربانی می‌کرد، و امامعلی پدر حاج هوشنگ نیز با اقتدا به ابراهیم بت‌شکن، قربانی شدن فرزندش در راه خدا را دعا کرد. اگرچه از قافله شهدا بازمانده بود، اما ماندنش برای عادت به زندگی دنیایی نبود، مانده بود تا چمران کردستان باشد، و شاید راز اشتهارش به چمران کردستان همین باشد که در ایام شهادت، این سردار دلاور، به لقای دوست شتافت. عروج یارانش را یک به یک دید و گفت برای شهادتم دعا کنید، اما یارانش گفتند: حاجی بمان، هنوز نوبت پرواز تو فرا نرسیده است و با دلی پردرد ماند، تا در فصلی که می‌رفت تا غربت شهادت بگیرد، شهادتش را از خود خدا بخواهد و به سوی او بال بگشاید. و هنوز آفتاب سوزان اول تیرماه هنوز هم به خاطر دارد، پرواز مجاهد سرزمین مجاهدت‌های خاموش را. سرداری از جنس مردانگی حسن باقری از دوستان و همرزمان شهید می‌گوید: چند روزی می‌شد که حاج هوشنگ به شهادت رسیده بود. آن روز توی دفتر فرماندهی نشسته بودم و با خود فکر می‌کردم می‌گفتم راست است که خداوند همیشه انسان‌های خوب را گلچین می‌کند. یاد حاج هوشنگ بودم و خاطرات دورانی را که با هم بودیم توی ذهنم مرور می‌کردم. در این موقع بود که در زدند. وقتی اجازه دادم، دیدم سربازی که چهره‌اش نشان می‌داد که خجالتی باشد، وارد اتاق شد او احترام گذاشت. بعد از لحظه‌ای همانطور که سر به زیر انداخته بود، گفت: « آیا خبر شهادت حاج هوشنگ صحت دارد؟» نگاهم را به عکس حاجی که روی دیوار بود انداختم و گفتم: « او به آرزوی وصالش رسید» یکباره دیدم سرباز بغض کرد روی زمین نشست و شروع کرد به گریه کردن. صبر کردم تا کمی آرام شود. آنگاه پرسیدم «طوری شده؟» او با دستمالی اشک‌هایش را پاک کرد و کم‌کم ماجرایش را برایم تعریف کرد: « از خانواده فقیری هستم. پدرم کار آنچنانی ندارد. زندگی را به سختی می‌گذرانیدم. هرگاه که نوبت مرخصی‌ام می‌رسید، غصه‌ام می‌گرفت، چرا که پولی در جیب نداشتم، تا اینکه حاج هوشنگ ورمقانی فرمانده‌مان شد. هرگاه می‌خواستم به مرخصی بروم،مثل یک برادر مهربان مرا صدا می‌زد، بدون اینکه کسی بفهمد هزینه رفت و برگشت مرا پرداخت می‌کرد. توی این مدتی که با حاج هوشنگ بودم، هیچ دغدغه‌ای برای رفتن به مرخصی نداشتم همرزم سردار خوبی ها می گوید:آن روز را خوب به یاد دارم که وقتی سرباز خاطراتش را می‌گفت، نتوانستم طاقت بیاورم، به طرف پنجره برگشتم تا اشک‌هایش را نبیند. آسمان فرصت پرواز بلندی است ولی ... آن روز که تا اوج پرکشیدی ، شاید آسمان هم باور نداشت که میزبان سرداری از جنس خوبی‌ها خواهد بود، ظهر آن روز داغ تابستان، آفتاب سبکبالانه در گوش آسمان زمزمه می‌کرد و میزبانی بازمانده‌ای دیگر از غافله عشق را به او تبریک می‌گفت. سردارهای این دیار، نام و آوازه خود را در خاموشی سپری کردند و در مجاهدتی عارفانه و عاشقانه از خود تا خدا پرگشودند و امروز .. و امروز باید در سرزمینی که مجاهدت‌های خاموشش، رساترین فریاد است، بانگ زد: شکسته باد قلمی که ننویسد بر خمینی و یارانش چه گذشت. انتهای پیام/79009/صا40
94/02/22 - 08:39
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
گوناگون
پربازدیدترینها