تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 19 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):زكات دانش، آموزش به كسانى كه شايسته آن‏اند و كوشش در عمل به آن است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

چراغ خطی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1827858994




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

اعتراض نسل گمشده صهیونیست های اتیوپی تبار به تبعیض نژادی


واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اعتراض نسل گمشده صهیونیست های اتیوپی تبار به تبعیض نژادی تهران- ایرنا- نشریه المانیتور به نقل از نماینده سابق کنست نوشت: اتیوپی تباران جداگانه در ارتش استخدام می شوند، حتی در مراکز پیش دبستانی علیه آنها تبعیض اعمال می شود. همه اینها از این نقطه آغاز می شود که به آنها آموزش داده شده که اینها سیاه هستند و جمعیت ساکن اسراییل سفید.


مذال معلم در مقاله ای در المانیتور نوشت: تظاهرات سوم ماه می، میدان رابین در تل آویو را به یک میدان جنگ تبدیل کرد. هنگامی که اعتراضات به اوج خود رسید، یکی از این نمایندگان، سربازی است به نام داماس پاکده که فیلم ویدئوی ضرب و شتم ظاهرا بی دلیل وی توسط پلیس در ماه گذشته، منتشر شد. همین ویدئو کلیپ بود که اعتراضات کنونی را برانگیخت که در نوع خود، خشونت بارترین اعتراضاتی است که از زمان تاسیس دولت اسراییل در فلسطین اشغالی رخ داده است.
این اعتراضات، برای رهبران اسراییل، این هشدار را در بر دارد که جامعه اتیوپیایی ها، بیش از این، تبعیض و سوء استفاده را تحمل نخواهند کرد.
بنیامین نتانیاهو، همانطور که در طوفانی ترین روزهای اعتراضات اجتماعی در تابستان 2011، عمل کرد، دست به کار برداشتن گام های فوری و کاملا مشخص برای آرام کردن همه و بازگرداندن نظم است.
دفتر نتانیاهو، یک طرح اقدام منظم برای این نوع موارد دارد. اعضای دفتر، اقدام به برگزاری جلساتی با نمایندگان گروههای معترض می کنند و این جلسات به شدت رسانه ای می شود. البته افرادی که قرار است بعنوان نماینده معترضان در جلسات شرکت کنند، با دقت و حساسیت گزینش می شوند. بعد نخست وزیر، البته در برابر دوربین رسانه ها، همدلی شدید خود را با آنان ابراز می دارد و می گوید که شخصا تلاش ها برای حل و فصل مشکلات معترضان را دنبال خواهد کرد و نتانیاهو موفق می شود که زمان بیشتری بخرد.
اما این بار، به نظر می رسد که روش های نتانیاهو جواب نمی دهد. اعتراضات اسراییلی های اتیوپی تبار، تنها زمانی شعله کشیده که دیگ این نارضایتی ها بیش از دو دهه است که در داخل جامعه این مهاجران جوشیده است. این است که موج کنونی اعتراض ها، شبیه هیچ یک از دیگر ناارامی های اجتماعی پیشینی که اسراییل به خود دیده نیست. این شورش ها، از جنس اعتراض های آرام و دوستانه سال 2011 که با زدن چادرهای خیابانی ابراز می شد، نیست. این بار، یک شورش خشونت بار توسط مردمی مطرح است که چیزی برای از دست دادن ندارند و احساس بیگانگی شان با نظام موجود، آنقدر عمیق است که در اعتراضات خود هم هرگز تابع قواعد بازی نیستند.
این شورش ها، روز سی آوریل در بیت المقدس آغاز شد. اتیوپی تباران در آن روز خشم خود را آشکار ساختند. این وضعیت با شدت بیشتر و در روز سوم می در تل آویو تکرار شد. اگر این اعتراضات را بخواهیم با نمونه ای در گذشته مقایسه کنیم، باید به شورش های وادی صلیب حیفا در سال 1959 اشاره کنیم که در آن یهودیان میزراهی (که تباری خاورمیانه ای دارند)، علیه حاکمیت دست به اعتراض زدند. حال پنجاه سال بعد از آن، شبکه های اجتماعی هم به یاری معترضان آمده و ضمن کمک به سازماندهی اعتراض ها، حال و هوای این شورش ها را نیز بازتاب می دهد و روح اعتراض را در میان محرومان تقویت می کند.
ویدئو کلیپی که خشونت بی محابای پلیس علیه پاکده را نشان می دهد، با انتشار در فضای مجازی، موجی از خشم را برانگیخت. شورش های شهر بالتیمور آمریکا هم الهام بخش اتیوپی تباران اسراییل شد و گروههای مجازی در واتزآپ و فیس بوک هم ظرف تنها چند ساعت، بستر لازم را برای یک جنبش در حال خیزش آماده کردند.
رهبران این اعتراضات، هنوز باید تلاش هایشان را متمرکز سازند. درخواست هایشان هنوز ناروشن است. با اینهمه، هنوز از حمایت توده ها برخوردارند و در این توده ها، هرکس داستان شخصی خود را از تبعیض، کنارزده شدن، تحقیر و بیرحمی در خاطر دارد. این سرگذشت ها، عمدتا در رسانه های اسراییل بازتابی نمی یابند و اگر هم به ندرت بازتابی داشته اند، امواج شوک آور محدودی به بار آمده است. اما اکنون، این گزارش ها منتشر می شوند و امواج تازه ای از اعتراض را در پی می آورند.
در پس این اعتراضات، دانش آموزان دبیرستانی و جوانانی بیست تا سی ساله هستند که در اسراییل به دنیا آمده و در حاشیه های بسیار فقیر شهرها بزرگ شده اند. اینها را با عنوان "گتوهای اتیوپی" می شناسند (گتو ghetto به جمعیت یا محله ای بسیار فقرزده، منزوی و طردشده گفته می شود). در مدارس، آنها وادار می شوند تا در کلاس هایی جداگانه، درس بخوانند و حتی زمانی که در ارتش خدمت می کنند، محکوم به تبعیض نهادینه شده هستند. از همه بدتر هم خشونت های پلیس علیه آنهاست. تا جاییکه می دانیم، این پدیده یا بهتر بگوییم این روش، تا به آنجا گسترده شده و رواج دارد که هشدار رسانه ها را هم برانگیخته است.
هزاران نفر در تظاهرات میدان رابین تل آویو گردآمدند. خیابانها را بستند و به سوی افسران پلیس و خودروهایشان که تلاش داشتند با استفاده از ماشین های آب پاش و نارنجک های مدهوش کننده آنها را دستگیر کنند، سنگ پرتاب می کردند. یکی از تظاهرکنندگان، ساکن محله نتانیا- به المانتیور می گوید: در محله ای که من زندگی می کنم، پلیس بدون دلیل شما را بازداشت می کند و می پرسد "چی توی جیب ات هست؟" بعد شما را وسط خیابان لخت می کنند تا واررسی کنند. اگر هم از آنها بخواهی که کارت شناسایی نشان دهند می گویند: "بعدا به تو نشان خواهیم داد." وی می گوید: کمتر مردی را در بین جامعه اتیوپی تباران پیدا می کنید که چنین تجربه هایی نداشته است. یک تظاهرکننده خشمگین دیگر از محله اشدود، می افزاید: "توی خونه یه بچه سه ساله دارم، اگر یه اینطور اتفاقی برای اون بیفته، اگه یه پلیس همچین کاری با اون بکنه، قسم می خورم که همین بلا رو سر خانواده اش بیارم."
در نوامبر 2014، کمیته امور داخلی کنست، به دنبال یک زنجیره اقدامات خشونت آمیز پلیس علیه اتباع اسراییلی اتیوپی تبار، بحث فوری ای را در دستور کار قرار داد. اعضای شرکت کننده در این جلسات شهادت قربانیان در این زمینه را شنیدند. این جلسه با شهادت یک پلیس اتیوپی تبار آغاز شد که بعد از شنیدن توهین های نژادی توسط یک پلیس زن، شغل خود را رها نمود اما بعدا غرامت مالی دریافت کرد. اما عملا، از این جلسه، چیزی حاصل نشد. همه برنامه ها و بودجه هایی که در این سالها برای این هدف منظور شده، همین سرنوشت را داشته اند. حتی بازرسان دولتی هم که به ارزیابی سیر جذب و آمیختگی مهاجران اتیوپی در جامعه اسراییل پرداختند، در گزارش 2013 خود به همین نتیجه رسیدند. آن گزارش به برخی آمارهای ناگوار درباره جامعه اتیوپی تباران اسراییل اشاره داشت. در آن زمان، حدود 120 هزار مهاجر اتیوپیایی در اسراییل زندگی می کردند و حدود یک و نیم درصد کل جمعیت را شکل می دادند. با این حال، هرچند آنها درصد بسیار کمی از جمعیت اسراییل هستند اما 52 درصد خانواده های اتیوپی تبار و 65 درصد کودکان این مهاجران، زیر خط فقر هستند. بنابر گزارش انجمن یهودیان اتیوپی تبار اسراییل، سی درصد زندانیان اقلیتی را این مهاجران تشکیل می دهند.
نتانیاهو باید بفهمد که آن "نمایندگان جامعه اتیوپیایی ها" که برای جلسه به دفتر وی دعوت شدند، نماینده آن نسل گمشده جوانان اتیوپی تبار نبودند که در اسراییل به دنیا آمده اند اما دو دهه است که به حال خود رها شده اند. در طول بخش قابل ملاحظه ای از این دوران، نتانیاهو شخصا در سمت های کلیدی دولت همچون وزیر دارایی و نخست وزیر خدمت کرده است و شخصا بخشی از مسوولیت چشم بستن حاکمیت بر دیگ جوشانی که این نسل در آن زیر فشار پخته می شدند، را برعهده دارد. از این گذشته، افراد جوانی که این اعتراض ها را رهبری می کنند، حتی خود را در موقعیت تثبیت شده رهبری اتیوپی تبارها هم نمی بینند. در واقع بسیاری شان کاملا احساس بیگانگی می کنند.
خانم پنینا تامانو شاتا Penina Tamano-Shata، عضو سابق کنست از حزب "یش آتید" در اتیوپی به دنیا آمده اما او هم در برقراری ارتباط و گفتگو با آن جوانان خشمگین- با هدف آرام سازی آنها- احساس مشکل می کند. تامانو شاتا، در یک نوبت که دامنه خشونت ها را دید و خبردار شد که دهها نفر از معترضان در تل آویو بازداشت و زخمی شده اند، نتوانست جلوی اشک های خود را بگیرد.
وی به المانیتور گفت: "اینها نسلی سرخورده و ناخشنودند و تا به آن حد از حاکمیت بیگانه اند که در تظاهراتشان در بیت المقدس، پرچم های اتیوپی را بالای دست بردند. این قلب من را می شکند. شخصا احساس می کنم که من هم آنها را نادیده گرفته ام. شاید به اندازه کافی نسبت به وضعیت آنها اعتراض نکردم."
تامانو شاتا در توصیف مشکلاتی که در تماس با رهبران اعتراض ها داشته می گوید: "گروههای آنلاینی از اتیوپی تباران مهاجر وجود دارد که جامعه حتی از آن خبر ندارد. صحبت از هزاران نفر از مردمی است که هنوز در گتوها زندگی می کنند، نه تنها در حاشیه های فقیر شهرها بلکه در شبکه های اجتماعی هم. آنها در جهان خودشان زندگی می کنند، همانجا که دلزدگی و نومیدی فراگیر می شود. نسل من هنوز هم در داستان های آرزومندانه برای رسیدن به سرزمین مقدس به سر می برد. برای من (مهاجرت از اتیوپی به سرزمین های فلسطین اشغالی)، تحقق بخشیدن به یک رویا بود و به همین دلیل است که هویتم برایم تا به این حد روشن است.
در شرایطی که من هم در مسیر سالها با مصائب خودم درگیر بودم، نسلی که در اسراییل به دنیا آمد، بسیار گیج و آشفته است. آنها از آنجا رانده و از اینجا مانده اند، نه آنجا هستند نه اینجا و به همین دلیل در واقعیتی گیر افتاده اند که در آن همه چیز سیاه و سفید است. اوضاع به حدی بحرانی و جدی است که حتی برایشان اهمیتی ندارد که در این مبارزه جان خود را از دست بدهند. این نسل در حال جنگ و جدال است حتی علیه نمایندگان خودش."
برای تامانو شاتا روشن است که نتانیاهو چه باید بکند. وی می گوید که نیازی به یک کمیته دیگر یا یک گزارش دیگر نیست. همه طرح ها آماده است. تامانو شاتا، خود عضو یک تیم چندوزارتی بود که برنامه سازمان یافته ای را به نتانیاهو ارائه کرد تا برای مشکلات سیستماتیک و پرشماری که جامعه اتیوپی تباران با آن دست به گریبان است، چاره ای یافته شود.
نخستین کاری که باید صورت گیرد، این است که همه حلبی آبادها (گتوها) ی اتیوپی تباران را تخریب کرده و بازسازی کنیم. بعد باید اطمینان حاصل شود که هر پروژه ای که جوانان اتیوپی تبار را از بقیه جدا می کند، مورد بازبینی قرار می گیرد. یک نفر باید به من توضیح دهد که چرا اتیوپی تباران به طور جداگانه در ارتش استخدام می شوند و چرا در مدارس و حتی مراکز پیش دبستانی علیه آنها تبعیض اعمال می شود. همه اینها از این نقطه آغاز می شود که به آنها آموزش داده شده که اینها سیاه هستند و جمعیت بومی اسراییل سفید. سالها است که برنامه ها و بودجه هایی منظور می شود اما هیچگاه با ریشه مشکل برخورد نمی شود. مثل این است که یک داروی مسکن مصرف کنید تا هشیاری تان را خاموش سازد. اینگونه است که یک نسل کامل، گم می شود.
خاورم**1566



21/02/1394





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن