محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804049028
محمدامین رحمانی از فرماندهان پیشمرگان مسلمان کُرد شهیدی که سوءقصد، تهدید و شکنجه در روحیه ظلم‌ستیزی او تاثیری نداشت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: محمدامین رحمانی از فرماندهان پیشمرگان مسلمان کُرد
شهیدی که سوءقصد، تهدید و شکنجه در روحیه ظلم‌ستیزی او تاثیری نداشت
شهید محمدامین رحمانی از شهدای پیشمرگان کُرد مسلمان بود که زخم‌ها و دردهای جانفرسای حاصل از مجروحیت و سوءقصد، تهدید، آزار و شکنجه هم تاثیری در روحیه ظلم‌ستیزی او نداشت.
به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، شهید محمدامین رحمانی از فرماندهان پیشمرگان مسلمان کُرد، معروف به (حمه‌مین که‌لاتی) بود. وی در سال 1331 در روستای «کلاته» در شهرستان «سنندج» متولد شد و در سال 1348 ازدواج کرد. این شهید بزرگوار پس از چندی به خدمت سربازی فرا خوانده شد اما به خاطر شناختی که از ماهیت پلید رژیم منفور پهلوی داشت از انجام خدمت سربازی امتناع کرد و هرگز حاضر نشد برای رژیمی که خون مردم ستم‌دیده خود را در کالبد بیگانگان جاری می‌ساخت، خدمت کند. بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و پیدایش گروهک‌های ضدانقلاب در منطقه، به مبارزه با آنان پرداخت و اجازه نداد که اهالی روستای «کلاته» مورد آزار و اذیت آنها قرار بگیرند. شهید رحمانی در سال 1359به شهر «سنندج» مهاجرت کرد و به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی آن شهرستان درآمد. 4 ماه در پاسگاه «فیض‌آباد» این شهر خدمت کرد و پس از آن به گردان ضربت حضرت رسول (ص) رفت. وی به دلیل شایستگی و شجاعتی که از خود نشان داد به سمت فرماندهی آن گردان منصوب شد، در سال 1361 طی یک سوءقصد از سوی نیروهای ضدانقلاب از ناحیه پای چپ به شدت مجروح شد. او پس از سال‌ها مجاهدت و جانفشانی در راه پاسداری از اسلام ناب محمدی و جمهوری اسلامی ایران در تاریخ هفتم تیرماه سال 63 توسط عوامل ضدانقلاب ترور شد و به شهادت رسید. مزار مطهر این شهید در گلزار شهدای شهر سنندج (بهشت محمدی) است و از شهید رحمانی چهار فرزند پسر و سه دختر به یادگار مانده است. او بیش از اندازه شجاع و نترس بود؛ شجاعت و دلاوری عجیبی داشت. از هیچ موقعیتی نمی‌هراسید. در سخت‌ترین شرایط زمانی و مکانی هم مغلوب دشمن نمی‌شد. نیروهای ضدانقلاب با شنیدن نام شهید رحمانی به لرزه می‌افتادند و حتی خود آنها نیز به این امر معترف بودند. احساس خستگی نمی‌کرد. زخم‌ها و دردهای جانفرسای حاصل از مجروحیت نیز او را از مسیر مبارزه باز نمی‌داشت نیروهای ضدانقلاب را به ستوه درآورده بود، سوءقصد، تهدید، آزار و شکنجه هم تاثیری در روحیه ظلم‌ستیزی او نداشت. یک بار در سال 1361 زیر ماشین او بمبی را جاسازی کردند و براثر انفجار بمب، پای چپ او به شدت زخمی شد، با وجود آنکه پای او عفونت شدیدی داشت و درد زیادی را تحمل می‌کرد اما باز هم به مبارزه بی‌امان خود با ضدانقلاب ادامه می‌داد و شیرینی آن مبارزه را بر درد جانکاه پای زخمی شده‌اش رجحان می‌داد. نفرت و کینه عجیبی نسبت به ضدانقلابی‌ها داشت وقتی که خبر هلاکت حتی یک نفر از آنها را می‌شنید خدا را شکر می‌کرد. چیزی را که می‌گفت حتما عملی می‌ساخت. او دوست داشت هر کاری که انجام می‌دهد فورا به نتیجه برسد از کمترین امکانات نهایت استفاده را می‌کرد، هر کاری که به او محول می‌شد به نحو احسن انجام می‌داد. نظم در کارها را را رعایت می‌کرد. وقار و متانت عجیبی داشت. ساده و بی‌تکبر بود، غروری در وجود او احساس نمی‌شد. یک روز شهید رحمانی نزدیکی‌های اذان مغرب به خانه می‌آید و چون می‌بیند که چند دقیقه‌ای به اذان مغرب مانده است، پسر خردسال خود را در آغوش می‌گیرد و به افراد خانواده می‌گوید که من چند دقیقه‌ای بیرون هستم. وقت اذان که شد می‌آیم و روزه‌ام را افطار می‌کنم. بعد از آنکه چند دقیقه‌ای از رفتن او سپری می‌شود که ناگهان صدای شلیک گلوله به گوش می‌رسد. با شنیدن صدای گلوله افراد خانواده به بیرون می‌روند و می‌بینند که شهید رحمانی جلوی در افتاده و خون از سرش می‌ریزد. وقتی که وی به بیرون می‌آید سه نفر موتورسوار کنار او می‌ایستند و یکی از آنها نامه‌ای را از جیبش بیرون می‌آورد و به شهید می‌دهد، وقتی که شهید رحمانی شروع به خواندن نامه می‌کند یکی دیگر از آنها او را مورد هدف قرار می‌دهد و هر سه از محل حادثه فرار می‌کنند. بدین ترتیب آن فرمانده شجاع که زندگانی خود را وقف اسلام و نظام مقدس اسلامی کرده بود به شهادت می‌رسد و یکی دیگر از جنایت‌های غیرانسانی ضدانقلابی‌ها رقم می‌خورد. به گزارش فارس؛ سازمان پیشمرگان مسلمان کُرد با هدایت شهید بروجردی توسط مردم بومی استان کردستان برای مبارزه علیه عوامل استکبار و گروهک‌های ضدانقلاب در سال 58 در استان تشکیل شد. این سازمان در اولین اقدام خود در بهمن ماه 58 کامیاران را به عنوان دروازه کردستان پاکسازی کرد و در اردیبهشت 59 شهر سنندج با همکاری رزمندگان مهاجر و انصار و پیشمرگان مسلمان کُرد پاکسازی شد. سازمان پیشمرگان مسلمان کُرد در طول عمر کوتاه اما با برکت خود نقش بسیار بارزی در برقرای امنیت پایدار کردستان ایفا کرد. کنگره سراسری شهدای سازمان پیشمرگان مسلمان کُرد با حضور رئیس مجلس شورای اسلامی، رئیس سازمان بسیج و 5 هزار نفر از اقشار مختلف مردم و مسئولان از سراسر کشور روز 28 ماه جاری در مسجد قبا بهاران سنندج برگزار می‌شود. انتهای پیام/79001/الف/ش30
94/02/20 - 00:05
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 184]
-
گوناگون
پربازدیدترینها