محبوبترینها
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
بگ خرید تبلیغاتی راهی نوین برای معرفی برند شما
10 اشتباهی که ممکن است هنگام خرید هدایای تبلیغاتی انجام دهید
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1801704637
ضرورت توجه به حفظ محیطزیست برای نسل‌های آینده
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۰:۵۰
یک کارشناس ارشد زراعت گفت: کارشناسان بخش کشاورزی از نظر علمی باید بهروز بوده و محتوای آموزش نیز براساس نیاز منطقه باشد. «پیمان یوسفوند» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه‌ی لرستان، اظهار کرد: برای دریافت اهمیت آموزش باید ابتدا با مفهوم این عبارت و تأثیرگذاری آن آشنا شویم و اینکه چرا در همه‌ی بخشها آموزش و آگاهی حرف نخست را میزند و جایگاه آموزش در بخش کشاورزی چگونه است؟ وی افزود: آموزش عبارت است از هرگونه تجربهای که منتهی به تغییر در افراد و نگرش آنها براساس اصول خاص و قواعد معین شود. یوسفوند خاطرنشان کرد: دامنه‌ی آموزش، گستردگی و مراحل آن براساس مخاطب و هدف آن متفاوت است و شرایط خاص دارد و نیز بحث در خصوص آموزش و شیوههای آن بسیار گسترده و وسیع بوده و منظور ما در اینجا بیشتر نقش آموزش در کشاورزی است. این کارشناس ارشد زراعت با بیان اینکه آموزش با افزایش آگاهی آغاز شده و به پذیرش روش جدید و در نهایت، اجرا منتهی میشود، تصریح کرد: بخش کشاورزی به‌علت اهمیت فوقالعاده آن در سبدغذایی عموم مردم نقش انکارناپذیر در توسعه‌ی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی همه‌ی جوامعبشری دارد. وی ادامه داد: یکی دیگر از نقشهای کشاورزی ایجاد اشتغال و مسائل مربوط به آن است که باید به این بخش به‌صورت جدی نگریسته شود. یوسفوند تصریح کرد: اهمیت و جایگاه کشاورزی و همه‌ی کارگزاران آن از کشاورزان گرفته تا زنان و جوانان روستایی، سرمایهگذاران و بخشدولتی و همه‌ی کسانی که در این حوزه فعالیت دارند و توانمندیهای بالقوه این بخش در عرصه‌ی امنیتغذایی و در کسب دستاوردهای علمی از طریق آموزش، بسیار باارزش و حائز اهمیت است. وی گفت: اصولاً تغییر نگرش باعث تحول در فرد و جامعه میشود، حال اگر ارتباط تنگاتنگ نگرش جدید با ارتقاء کمیوکیفی تولیدات کشاورزی دیده شود، تأثیر بسزایی در همه‌ی بخشهای مربوط به هرکدام از کارگزاران دارد. وی با اشاره به اینکه کشاورزی که مدیریت مزرعه‌ی خود را براساس جدیدترین یافتههای علمی انجام میدهد طبیعتاً دارای عملکرد و درآمد بالاتری است، افزود: این در حالی است که توجه به حفظ محیطزیست و پایداری خاک برای نسل‌های آینده امری بسیار ضروری بهنظر میرسد که متأسفانه هم‌اکنون در بخشکشاورزی به هیچعنوان رعایت نمیشود. یوسفوند خاطرنشان کرد: آموزش در بخش کشاورزی فرآیندی ارتباطی است که باید از روشهای خاص و ایدههای جدید و نو انجام شود تا بتواند آن تأثیر محسوس خود را برجا بگذارد، بهطوریکه آموزشگیرنده یا همان بهره‌برداران بخشکشاورزی بهعینه تغییر را احساس کنند. وی افزود: این تغییر باعث میشود که فرد آموزشدیده نهتنها مشتاق برای کسب اطلاعات دیگر شود، بلکه خود بهعنوان یک تسهیل‌گر در امر آموزش به دیگر بهره‌برداران عمل کند و دستاورد خود را در اختیار دیگران قرار دهد، چون فراگیران و کشاورزان خواهان آنند که حداقل یک نفر روش جدید را پیش از آنها پذیرفته و بهکار بسته و یا آن را بهطور کامل انجام داده و نتیجه مثبت گرفته باشد. این کارشناس ارشد زراعت خاطرنشان کرد: حضور این فرد در دوره‌ی آموزش و برخورداری از تجربیات این فرد خبره برای فراگیران شرکتکننده در دوره‌ی آموزش یک فرصت بسیارمناسب بهشمار میرود که آموزشگر و یا مدرس دورهآموزش باید از این فرصت به بهترین شیوه ممکن استفاده کنند. وی افزود: محتوای آموزش باید متناسب با نیازهای منطقه باشد و باتوجه به مخاطبین تهیه و تدارک دیده شده باشد، بهعنوان مثال اگر مخاطبین ما کمسواد باشند باید نحوه‌ی آموزش متفاوت بوده و متناسب با آنان عمل شود. یوسفوند خاطرنشان کرد: کشاورزی زیربخشهای مختلفی دارد که شامل زراعت، باغبانی، امور داموطیور، شیلات، آبزیان، زنبورعسل، آبوخاک، صنایعروستایی و ماشینهای کشاورزی است و هرکدام از این زیربخشها خود از شاخههای مختلفی تشکیل میشوند که فعالان هرکدام از این بخشها هم دارای نیازمندی، ویژگی، توانمندی، قابلیت، نارساییها، مشکلات و چالشهای خاص خود هستند که باید در اجرای دورههای آموزش، بهخصوص بهکارگیری روشهای آموزش به آنها توجه شود. وی با بیان اینکه کشاورزی یک علم پویاست و هر روز شاهد یافتهها و دستاوردهای جدیدی هستیم که بکارگیری آن مهم است، تصریح کرد: اصلمهم در آموزش، انتقال آن به روش صحیح توسط مربی توانمندی است که آگاه از علم روز باشد و بتواند آنرا بهبهترین شکلممکن و قابلدرک در اختیار بهرهبردار قرار دهد. این کارشناس افزود: این مطلب میرساند که کارشناسان بخشکشاورزی باید از نظر علمی بهروز بوده و همیشه مطالعه داشته باشند تا بتوانند در عرصه‌ی کشاورزی مفید واقع شوند. این کارشناس ارشد زراعت گفت: متأسفانه با وجود پیشرفت بسیارسریع علم در بخشکشاورزی هنوز شاهد انجام کشاورزی سنتی با همان تفکرات قدیمی هستیم. وی با بیان اینکه علت این امر چیست؟ آیا بهره‌برداران بخش کشاورزی در این امر کوتاهی کردهاند یا کارشناسان و مسئولان؟ اظهار کرد: علتعمدهی عقبافتادگی در بخش کشاورزی، عدمآگاهی کافی است که در اینجا نقش آموزش خود را نشان میدهد، البته نباید این نکته را فراموش کرد که یکی از مهمترین اصول آموزش، درخواست خود متقاضی برای دریافت آن است که به این امر هم با زمینهسازی و بعضی کارها میتوان دست یافت. وی افزود: بیشتر کشاورزان در کشاورزی، تجربه را ملاکاصلی قرار میدهند، این در حالی است که با قبول تجربه، رعایت یکسری نکاتریز میتواند تأثیر بسزایی در تولید آنها داشته باشد. یوسفوند خاطرنشان کرد: استفاده از تکنولوژیهای آموزشی بهخصوص لوازم کمکآموزشی میتواند با ایجاد تنوع در آموزش، فراگیر را در موقعیتهای مختلف آموزشی قرار دهد و تأثیر بیشتری داشته باشد. وی خاطرنشان کرد: کانال ارتباطی که همان روش آموزش است، کاملاً مشخص باشد، آیا آموزش با استفاده از روشهای علمی انجام شود و یا روشهای سنتی و همه‌ی این روشها هم باید باتوجه به مخاطب و چگونگی تولید در بخش کشاورزی، سطح سواد، میزان معلومات، تجربیات اندوختهشده و توانمالی انجام شود. یوسفوند گفت: در بخشکشاورزی آموزشهای زیادی وجود دارد که از جمله آنها میتوان به آموزش عملی، روش بحثگروهی، آموزش از راهدور، آموزشانفرادی و چهرهبهچهره، روزمزرعه، کلاسهای گروهی و فنیحرفهای و آموزش زنان اشاره کرد. این کارشناس ارشد زراعت خاطرنشان کرد: آنچه که حائز اهمیت است، این است که، آموزش بنیان توسعه‌ی کشاورزی بوده و رشد وتوسعه هر کشوری برپایه کشاورزی و رشدکشاورزی برپایه علموآموزش است که با توجه به پتانسیلهایی که کشور ما از نظر آب، خاک و اقلیم دارد، میتواند بهعنوان یک اصلمهم در تولید و ارتقاء سطحکیفی رفاه مردم بکارگیری شود و اگر در حوزه‌ی کشاورزی برنامهریزی مدونی انجام شود، میتوان سالانه ارزآوری قابلتوجهی از این بخش داشت و بهعنوان صادرات غیرنفتی بر آن تکیه کرد. وی خاطرنشان کرد: باید کسانی که بههرعنوانی در این بخش فعالیت دارند در راستای علم و انتقال آن از طریق آموزش تلاش کنند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 105]
-
گوناگون
پربازدیدترینها